Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Kształtowanie przestrzeni w obiektach sakralnych w Europie

Purski Michał

PUA Przestrzeń Urbanistyka Architektura

|

2022

|

Vol. 1

19--32

PL

Tematem artykułu są badania związane ze świadomym kształtowaniem przestrzeni w obiektach sakralnych w Europie. Badania dotyczą zabiegów przestrzennych doświadczanych przez użytkownika na trzech spośród pięciu sklasyfikowanych przez Dimaggia i Semerariego (2001) poziomach doświadczania przestrzeni przez użytkowników – prenarracji, protonarracji i narracjach proceduralnych nieświadomych, jako opierających się wyłącznie na doświadczeniach zmysłowych użytkownika. Zdiagnozowane zabiegi przestrzenne podzielono na 3 kategorie: budujące świadomość przestrzeni, skupiające uwagę oraz wywołujące działanie.

EN

The subject of the article is research related to the conscious shaping of space in sacred buildings in Europe. The research concerns spatial treatments experienced by the user on three, out of five classified by Dimaggio and Semerari (2001) levels of user experience of space – pre-narratives, proto-narrations and procedural narratives of the unconscious, as based solely on the user’s sensory experiences. The diagnosed spatial treatments were divided into three categories: building awareness of space, focusing attention and causing action.

2

Designing space in museum facilities in Europe

Purski Michał

Przestrzeń i Forma

|

2022

|

nr 49

41--60

EN

The article presents research on the conscious shaping of museum spaces in Europe. The research focused on elements of architectural composition and spatial treatments experienced on three levels: pre-narratives, protonarrations and procedural narratives of the unconscious (Dimaggio, Semerari, 2001, 14: 1-23), as based solely on past experiences. sensual user. Selected elements influencing the user were divided into three categories: causing action, focusing attention or causing a reaction, and building awareness of space.

PL

Artykuł prezentuje badania dotyczące świadomego kształtowania przestrzeni muzealnych w Europie. W badaniach skupiono się na elementach kompozycji architektonicznej, oraz zabiegach przestrzennych doświadczanych na trzech poziomach: prenarracji, protonarracji i narracjach proceduralnych nieświadomych (Dimaggio, Semerari, 2001, 14:1-23), jako opartych wyłącznie na doświadczeniach zmysłowych użytkownika. Wybrane elementy wpływające na użytkownika podzielono na trzy kategorie: wywołujące działanie, skupiające uwagę lub wywołujące reakcję, oraz budujące świadomość przestrzeni.

3

Dani Karavan. Narracja form w krajobrazie miasta

Szpakowska-Loranc E.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2018

|

nr 22

76--85

PL

W artykule analizowana jest forma rzeźb Dani Karavana w kontekście przestrzeni miejskiej, w której obecne są zieleń i woda. W kompozycjach przestrzennych izraelskiego rzeźbiarza wielkoskalowych interwencjach w przestrzeń publiczną – woda i zieleń wykorzystywane są jako elementy składowe. Oprócz walorów estetycznych niosą one – wraz z formami rzeźbiarskimi i innymi elementami krajobrazu – wartości symboliczne: upamiętnienie wydarzeń historycznych, czy wartości takich jak ochrona środowiska naturalnego, tolerancja, prawa człowieka. Elementarne formy architektoniczne, zieleń i woda u Karavana tworzą spójny system narracyjny, podnoszący wartość ich otoczenia, kreujący genius loci.

EN

The article analyses the form of Dani Karavan’s sculptures in the context of urban space in which greenery and water are present. In the spatial compositions of the Israeli sculptor – large-scale interventions into the public space – water and greenery are used as constituent elements. In addition to aesthetic values, they – along with sculptural forms and other elements of the landscape – carry symbolic values: commemoration of historical events, or values such as environmental protection, tolerance and human rights. Elementary architectural forms, greenery and water, create a coherent narrative system in Karavan’s works that increases the value of their surroundings and creates the genius loci.

4

Dynamika – sposób postrzegania geometrii

Dybczyńska-Bułyszko A.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2016

|

T. 61, z. 2

35--52

PL

Architektura modernistyczna w ślad za rozwojem sztuki (malarstwo) wprowadziła dynamikę do kompozycji przestrzennej: neoplastycyzm oparty na rytmie jednostajnym i kompozycji otwartej; funkcjonalizm oparty na komunikacji, czyli sposobie w jaki poruszając się postrzegamy geometrię przestrzeni. W latach 30. XX w. model percepcji przestrzeni zgodny z zasadami fizjologii (rytm jednostajny) zastąpił model percepcji zgodny z zasadami psychologii (teoria bodźców) i bazujący na tworzeniu subiektywnej narracji psychologicznej. Subiektywne wrażenie, niedookreślone, aby umożliwić zróżnicowaną interpretację stworzyło nowy kanon podstawowych elementów kompozycji architektonicznej (Norberg-Schulz): centrum, kierunek, obszar - tym charakterystycznych, że nie definiują granicy formy. Wieloznaczność, czyli swoboda interpretacji przestrzeni dopuszcza (jako opcję zaproponowaną, a nie narzuconą przez architekta) przekaz wartości. Przykładem jest pawilon na światową wystawę w Paryżu w 1937 roku projektu Romualda Gutta, gdzie narracja psychologiczna mimo „formy otwartej” kulminuje się w geometrii konkretnej - czaszy muszli koncertowej. To przekaz architekta, który w 1936 roku uznał, że największą wartością ówczesnej Polski na forum światowym jest jej wartość kulturowa – tu symbolicznie reprezentowana przez koncerty muzyki Chopina.

EN

In the wake of the developing art (paintings) modernist architecture introduced dynamics into spatial composition. Neoplasticism based it on regular rhythm and open composition, while functionalism based it on movement – the way we perceive geometry while moving through space. In the 1930s the spatial perception model in accordance with physiology principles (regular rhythm) was replaced by the perception model in accordance with the principles of psychology (theory of incentives) and relied on the creation of a subjective psychological narrative. The subjective impression, kept vague on purpose, enabled diverse interpretation and created a new canon of the basic elements of architectural composition (Norberg-Schulz): the center, the direction, an area - characteristic because they did not define borders of the form. Ambiguity or freedom of interpretation of the space allows (as an option proposed rather than imposed by the architect) for a transfer of values. The pavilion at the world exhibition in Paris in 1937 with the design by Romuald Gutt can be viewed as an example where the psychological narrative despite the “open form” culminates in definite geometry - the acoustical shell’s dome. It serves as a message from the architect, who in 1936 had decided that the greatest value of Poland in those times, at the international exhibition, was its cultural value - represented symbolically by concerts with Chopin’s music.

5

Architektura miejsc pamięci jako forma strukturyzująca doświadczenia zbiorowe na przykładzie obiektów świadectwa holokaustu

Wierzbicka A. M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

R. 108, z. 4-A/2

446--451

PL

Praca prezentuje problematykę współczesnych miejsc pamięci. Artykuł jest częścią badań prowadzonych na Wydziale Architektury PW. Analiza ma charakter interdyscyplinarny, włączając w badania architektury badania narracyjne w psychologii współczesnej. Architektury, w której zaprojektowana narracja ma za zadanie nie tylko komunikować się z odbiorcą i oddziaływać na niego, ale również stanowić drogę do wglądu w dane wydarzenie. Dostęp do doświadczeń wspólnoty poprzez elementy architektury gwarantuje poczucie bezpieczeństwa i stabilność danej społeczności.

EN

The paper presents the issues connected with contemporary places of remembrance. The analysis has an interdisciplinary nature with narrative research in contemporary psychology. Access to the experience of the community through elements of architecture arouses a feeling of safety and stability in a given community.