Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Integrated biostratigraphy and palaeoenvironments of the Upper Cretaceous in the Petrich section (Central Srednogorie Zone, Bulgaria)

Pavlishina Polina, Dochev Docho, Wagreich Michael, Koukal Veronika

Acta Geologica Polonica

|

2023

|

Vol. 73, no. 1

33--62

EN

The Upper Cretaceous succession (Coniacian to lowermost Maastrichtian, with focus on the Campanian) at Petrich, Central Srednogorie Zone in Bulgaria, is described and calibrated stratigraphically based on nannofossils, dinoflagellate cysts and inoceramids. The following standard nannofossil zones and subzones are identified: UC10-UC11ab (middle to upper Coniacian), UC11c-UC12-UC13 (uppermost Coniacian to Santonian), UC14a (lowermost Campanian), UC14bTP-UC15cTP (lower Campanian to ‘middle’ Campanian), UC15dTP-UC15eTP (upper Campanian), UC16aTP (of Thibault et al. 2016; upper part of the upper Campanian), and UC16b (Campanian-Maastrichtian boundary). The base of the Campanian is defined by the FO of Broinsonia parca parca (Stradner) Bukry, 1969 and Calculites obscurus (Deflandre) Prins and Sissingh in Sissingh, 1977 (a morphotype with a wide central longitudinal suture). The Areoligera coronata dinoflagellate cyst Zone (upper lower Campanian to upper upper Campanian) is identified, corresponding to the UC14bTP-UC16aTP nannofossil subzones. The inoceramid assemblage indicates the ‘Inoceramus’ azerbaydjanensis-‘Inoceramus’ vorhelmensis Zone, correlated within the interval of nannofossil subzones UC15dTP-UC15eTP. The composition of the dinoflagellate cyst assemblages and palynofacies pattern suggest normal marine, oxic conditions and low nutrient availability within a distal shelf to open marine depositional environment during the Campanian.

2

Calcareous nannofossil biostratigraphy and paleogeographic significance in the lower Maastrichtian of the Miechów Trough (southern Poland)

Ciołko Urszula, Gaździcka Elżbieta

Acta Geologica Polonica

|

2022

|

Vol. 72, no. 3

331--352

EN

Biostratigraphic analysis of calcareous nannofossils from the Pełczyska section in the Miechów Trough (southern Poland) has revealed that the entire section covers the lowermost Maastrichtian. The UC16bTP Tethyan subzone is designated based on the presence of Broinsonia parca constricta Hattner, Wind and Wise, 1980, reworked remains of Uniplanarius trifidus (Stradner) Hattner and Wise in Wind and Wise, 1983 and the simultaneous lack of Eiffellithus eximius (Stover) Perch-Nielsen, 1968. The studied section spans also the interval between the LO of Zeugrhabdotus praesigmoides Burnett, 1997 and the FO of Prediscosphaera mgayae Lees, 2007 (UC16 S3 Boreal subzone). Quantitative analysis of nannofossil assemblages has shown the dominance of cold water species (up to 50%), e.g., Micula decussata Vekshina, 1959, Prediscosphaera spp., Arkhangelskiella spp., Calculites obscurus (Deflandre) Prins and Sissingh in Sissingh, 1977 and Lucianorhabdus cayeuxii Deflandre, 1959. In the early Maastrichtian, the studied area was more influenced by cool water masses from the Boreal Province rather than by warm water from the Tethyan Province. The significant predominance of cold water taxa and the elevated presence of Prediscosphaera cretacea (Arkhangelsky) Gartner, 1968 also supports the hypothesis of climate cooling in the early Maastrichtian.

3

Early Pliocene calcareous and siliceous microfossils of the Sawai Bay Formation, Car Nicobar Island, northern Indian Ocean

Chakraborty Arindam, Ghosh Amit K., Mccartney Kevin, Saxena Stuti, Dey Rikee, Roy Lopamudra

Acta Geologica Polonica

|

2021

|

Vol. 71, no. 2

175--198

EN

The present contribution provides a study of calcareous nannofossils and siliceous microfossils from the Sawai Bay Formation on Car Nicobar Island, northern Indian Ocean. Two stratigraphically short sediment intervals near Sawai Bay have been examined. Qualitative and quantitative microfossil analyses show the Sawai Bay ‘A’ Section to be devoid of siliceous microfossils, while 24 well-preserved calcareous nannofossil taxa are identified. The Sawai Bay ‘B’ Section yields 18 calcareous nannofossil, 33 radiolarian and 25 diatom taxa. The calcareous nannofossil index taxa (Ceratolithus armatus Müller, 1974a and C. cristatus Kamptner, 1950) indicate both sections to be from zones NN12 (CN10b) and NN13 (CN10c) of early Pliocene (Zanclean) age. The radiolarian taxa, i.e., Didymocyrtis avita Riedel, 1953, Euchitonia spp., Siphocampe lineata (Ehrenberg) Nigrini, 1977, Stichocorys peregrina Riedel, 1953, Semantis spp. and Stylochlamydium sp. are common in the Sawai Bay ‘B’ Section, which is assigned to Zone RN9. Most of the diatom taxa are represented by rep-resentatives of the genera Actinocyclus Ehrenberg, 1837, Azpeitia Peragallo in Tèmpere and Peragallo, 1912, Coscinodiscus Ehrenberg, 1839a, Grammatophora Ehrenberg, 1841 and Triceratium Ehrenberg, 1839b, with the benthic diatom species Triceratium favus Ehrenberg, 1839b being predominant (~35% of the total diatom count). Siliceous microfossils are also represented by silicoflagellates dominated by Dictyocha spp. and sponge spicules dominated by astrophorids.

4

Nanoplankton wapienny i okrzemki środkowego miocenu w rejonie Buska i Kazimierzy Wielkiej (północna część zapadliska przedkarpackiego)

Gaździcka E.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2015

|

nr 461

153--177

PL

Na podstawie wyników szczegółowej analizy zespołów nanoplanktonu wapiennego występującego w profilach badawczych otworów wiertniczych wykonanych w rejonie Buska, w północnej części zapadliska przedkarpackiego, określono pozycję stratygraficzną przewierconych sekwencji osadowych. W profilu otworu wiertniczego Busko (Młyny) PIG-1 iły margliste górnej części formacji skawińskiej zaliczono do poziomu nanoplanktonowego NN5 Sphenolithus heteromorphus odpowiadającego środkowemu badenowi Paratetydy i górnemu langowi/ dolnemu serrawalowi w prowincji medyterańskiej. Serie z ewaporatami (przeławicenia gipsów i iłów), wyróżnione jako formacja krzyżanowicka, oraz osady ilaste formacji z Machowa reprezentują poziom nanoplanktonowy NN6 Discoaster exilis. Przez analogię do innych basenów Paratetydy Środkowej granicę pięter badeńskiego i sarmackiego w profilu tego otworu wskazano bezpośrednio poniżej 20-metrowej miąższości sekwencji zawierającej skały bogate w okrzemki. W zespołach nanoplanktonu wapiennego dolny sarmat wyznacza pojawienie się gatunków Rhabdosphaera poculi Bóna et Kernerne i Rhabdosphaera procera Martini. W profilu otworu wiertniczego Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1, w osadach formacji z Machowa, wyróżniono poziom nanoplanktonowy NN6 Discoaster exilis. Masowy rozwój okrzemek udokumentowany w profilu otworu wiertniczego Busko (Młyny) PIG-1 świadczy o położeniu tego obszaru w pobliżu ujścia większej rzeki dostarczającej związki azotu, fosforu oraz krzemionkę. Zachowanie delikatnych frustul okrzemek było możliwe dzięki szybkiej sedymentacji osadów klastycznych w nadkładzie skał bogatych w okrzemki.

EN

The results of detailed analysis of calcareous nannoplankton in Miocene deposits from the northern part of the Carpathian Foredeep enabled stratigraphic conclusions. Marly clays of the uppermost part of the Skawina Formation in the Busko (Młyny) PIG-1 borehole section are correlated with the NN5 Sphenolithus heteromorphus Zone that corresponds with the Middle Badenian in the Paratethys and the upper Langhian/ Lower Serravalian in the Mediterranean region. The Krzyżanowice Formation, which includes evaporites (gypsum and clay intercalations), and the Machów Formation represent the NN6 Discoaster exilis Zone. By a comparison with other Paratethyan basins, the Badenian/ Sarmatian boundary is proposed just below a 20-metres thick set of diatomaceous siltstone layers. Among the calcareous nannofossil species, the appearance of Rhabdosphaera poculi Bóna et Kernerne and Rhabdosphaera procera Martini may point to the Lower Sarmatian transgression. Clayey sequences of the Machów Formation in the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 borehole correspond with the NN6 Discoaster exilis Zone. Abundance of diatom floras observed in the Busko (Młyny) PIG-1 borehole suggests a proximity of a river mouth that supplied water with nitrates, phosphates and silica. Preservation of delicate siliceous diatom frustules was possible due to rapid deposition of clastic sediments above diatomaceous siltstone.

5

Biostratygrafia utworów miocenu środkowego w otworze badawczym Trojanowice 2 na podstawie nanoplanktonu wapiennego

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2014

|

nr 459

33--43

PL

Celem opracowania jest rozpoziomowanie utworów miocenu środkowego w profilu Trojanowice 2 na podstawie zespołów nanoplanktonu wapiennego. W zespołach nanoplanktonu dominują gatunki długowieczne należące do Coccolithaceae i Prinsiaceae. Mniej licznie występują: Helicosphaeraceae, Sphenolithaceae i Discoasteraceae. Na podstawie oznaczonych w próbkach gatunków: Sphenolithus heteromorphus, S. abies, Helicosphaera walbersdorfensis, Discoaster exilis, Calcidiscus macintyrei, Cyclicargolithus floridanus, Reticulofenestra pseudoumbilica, Umbilicosphaera rotula oraz niewielkich rozmiarów form należących do rodzajów Reticulofenestra i Helicosphaera badane utwory odniesiono do poziomów kokolitowych NN5 i NN6 w standardowej zonacji Martiniego.

EN

The aim of the study was to establish the zonation of Middle Miocene sediments in the Trojanowice 2 borehole, based on calcareous nannoplankton investigations. Long-ranging families are dominant, representing Coccolithaceae (Coccolithus pelagicus) and Prinsiaceae (small reticulofenestrids, R. pseudoumbilica). Helicosphaeraceae (small helicosphaerids, H. kamptneri), Sphenolithaceae and Discoasteraceae, which are important for stratigraphic conclusions, occur less frequently. Based on the co-occurrence of Sphenolithus heteromorphus, S. abies, Helicosphaera walbersdorfensis, Discoaster exilis, Calcidiscus macintyrei, Cyclicargolithus floridanus, Reticulofenestra pseudoumbilica, Umbilicosphaera rotula and small forms belonging to the Reticulofenestra and Helicosphaera species, the sediments are included into NN5 and NN6 calcareous nannoplankton zones sensu Martini.

6

Record of changes in the Oligocene–Miocene sediments of the Menilite–Krosno series of the Skole Unit based on calcareous nannoplankton studies – biostratigraphy and palaeogeographical implications (Polish Outer Carpathians)

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2012

|

nr 453

1--21

EN

The biostratigraphic investigation included the Menilite–Krosno Series of the Skole Unit overlying the Globigerina Marls. Seven calcareous nannoplankton zones (sensu Martini, 1971) were distinguished in these sediments: NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? and NN4. Based on the species diversity of the assemblage, their abundances and preservation, as well as palaeoenvironmental and palaeoclimatic conditions that controlled the basin during deposition of the Menilite and Krosno Beds have been identified. The Skole region was located at the periphery of the Paratethys basin during Late Oligocene–Early Miocene times. Based on the calcareous nannoplankton assemblage, the phase of isolation of the Paratethys (NP23) from the Mediterranean was documented. The restoration of normal marine conditions (NP24–NP25), sea-level fluctuations (sea-level fall?) at the Oligocene–Miocene boundary (uppermost part of the NP25–NN1), a phase of relative sea-level rise (NN2, NN3?, NN4) and the end of flysch sedimentation in the Skole Unit in the NN4 Calcareous Nannoplankton Zone were also identified.

PL

Badaniami biostratygraficznymi objęto utwory serii menilitowo-krośnieńskiej jednostki skolskiej położone w profilu powyżej poziomu margli globigerynowych. W obrębie utworów tej serii wyróżniono siedem poziomów nanoplanktonowych sensu Martini (1971): NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? i NN4. Na podstawie składu zespołu nanoplanktonu wapiennego, jego zróżnicowania gatunkowego, liczebności i stanu zachowania podjęto próbę określenia warunków paleośrodowiskowych i paleoklimatycznych w czasie osadzania warstw menilitowych i krośnieńskich jednostki skolskiej. Są one ściśle związane z warunkami, jakie panowały w późnym oligocenie–wczesnym miocenie w basenach Paratetydy i z położeniem rejonu skolskiego na peryferiach tego basenu. Udokumentowano etap odizolowania basenu Paratetydy (NP23) od innych jego rejonów, etap warunków normalno-morskich, a więc odzyskania połączeń z otwartym morzem (NP24–NP25), wahania poziomu morza na pograniczu późnego oligocenu i wczesnego miocenu (najwyższa część NP25–NN1), etap względnego podniesienia poziomu morza, transgresji (NN2, NN3?, NN4) i końca sedymentacji fliszowej w basenie skolskim w poziomie NN4.

7

The Paleogene and early Neogene stratigraphy of the Beskid Sądecki Range and Lubovnianska Vrchovina (Magura Nappe, Western Outer Carpathians)

Oszczypko N., Oszczypko-Clowes M.

Acta Geologica Polonica

|

2010

|

Vol. 60, no. 3

317-348

EN

The lithostratigraphy and biostratigraphy of the Bystrica/Tylicz and Krynica facies zones of the Magura Nappe have been studied in the Beskid Sadecki Range and Lubovnianska Vrchovina (Polish and Slovak parts of the Western Outer Carpathians respectively). The new, Tylicz Zone is established, and the Szczawnica, Zarzecze, Magura and Kremna formations are redefined and described. These formations, spanning over 35 myrs, represent a synorogenic deep-water turbidites depositional system that dominated the southern part of the Magura Basin after the collision of the Alcapa Mega Unit with the Czorsztyn/Oravic ridge. The calcareous nannoplankton zones NP14-NP25 (Middle Eocene to Late Oligocene) and NN1-NN2 (Early Miocene) were recognized.

8

Granica oligocen/miocen w polskich Karpatach zewnętrznych na podstawie nanoplanktonu wapiennego

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2008

|

nr 432

1-53

PL

Badaniami objęto utwory serii menilitowo-krośnieńskiej jednostek śląskiej i skolskiej wschodniej części polskich Karpat Zewnętrznych powyżej korelacyjnych poziomów wapienia jasielskiego i/lub wapienia z Zagórza. W jednostce śląskiej granica oligocen/miocen przebiega w wyższej części warstw krośnieńskich dolnych, w południowej części jednostki - w otryckim regionie facjalnym, w wyższej części łupkowo-piaskowcowej serii nadotryckiej warstw krośnieńskich dolnych, natomiast w południowej części leskiego regionu facjalnego jednostki śląskiej - w obrębie serii przeławicających się pakietów gruboławicowych piaskowców i drobnorytmicznych osadów turbidytowych warstw krośnieńskich dolnych. W bardziej północnej części jednostki seria ta jest zastępowana przez kompleks gruboławicowych piaskowców facji leskiej i w wyższej części tego wydzielenia stwierdzono obecność gatunków mioceńskich. W jednostce skolskiej, w jej południowej części, granica przebiega w niższej części warstw krośnieńskich dolnych, a w bardziej północnej i zachodniej części tej jednostki - w obrębie warstw menilitowych. Jako gatunki wskaźnikowe dla wyznaczenia granicy oligocen/miocen zaproponowano: Helicosphaera mediterranea Muller, Helicosphaera recta Haq, Helicosphaera scissura Miller, Dictyococcites bisectus (Hay, Mohler et Wade) Bukry et Percival, Zygrhablithus bijugatus Deflandre i Sphenolithus delphix (Bukry).

EN

The aim of this work was to establish the Oligocene/Miocene boundary in the eastern part of the Polish Outer Carpathians on the basis of calcareous nannoplankton analysis. The investigations focused on the Menilite-Krosno Series of the Silesian and Skole Units overlying the Jasło and/or Zagórz limestone chronohorizons. In the Silesian Unit, the Oligocene/ Miocene boundary is placed in the upper part of the Lower Krosno Beds. In the Otryt facial region (southern part of the Silesian Unit), this boundary runs within the upper part of the shaly-sandy Supra-Otryt series of the Lower Krosno Beds. In the southern part of the Lesko facial region, the boundary is established within a series of thick-bedded sandstones and fine-rythmical turbidite deposits of the Lower Krosno Beds. In the northern part of this region, the series is replaced by thick-bedded sandstones of the Lesko facies. Miocene taxa were recorded in the upper part of these deposits. In the southern part of the Skole Unit the Oligocene/Miocene boundary runs within the lower part of the Lower Krosno Beds, whereas in the more northern and western parts of the unit - within the Menilite Beds. Among taxa proposed as indicative for the Oligocene/Miocene boundary, Helicosphaera mediterranea Muller, Helicosphaera recta Haq, Helicosphaera scissura Miller, Dictyococcites bisectus (Hay, Mohler et Wade) Bukry et Percival, Zygrhablithus bijugatus Deflandre, Sphenolżthus delphix (Bukry) were recorded.

9

New data on the stratigraphy of the folded Miocene Zone at the front of the Ukrainian Outer Carpathians

Andreyeva-Grigorovich A., Oszczypko N., Ślączka A., Oszczypko-Clowes M., Savitskaya N., Trofimovicz N.

Acta Geologica Polonica

|

2008

|

Vol. 58, no. 3

325-353

EN

The litho- and biostratigraphy (calcareous nannofossils and foraminifera) were studied in several sections of the folded Miocene Zone (Boryslav-Pokuttya and Sambir nappes) of the Ukrainian Outer Carpathians. Based on new biostratigraphic data, the age and correlation of the folded Miocene deposits in the marginal part of the Ukrainian and Polish Outer Carpathians were established. The deposits studied range from the Early Miocene (Early Burdigalian NN2 Zone) to the early Late Miocene (NN9 Zone). The facies and similarity in ages of the youngest deposits of the folded Middle Miocene strata in Poland [Stebnik (Sambir) Nappe and Zgłobice thrust-sheets] and in Ukraine (Sambir Nappe) implies that they were folded at same time and that they represent a similar system of tectonic units, developed in front of the advancing Carpathian orogen.

10

Nanoplankton wapienny górnokredowych facji pelagicznych jednostki podśląskiej polskich Karpat fliszowych

Jugowiec-Nazarkiewicz M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2007

|

nr 426

53-70

PL

W pelagicznych osadach jednostki podśląskiej (marglach węglowieckich, marglach typu frydeckiego, marglach żegocińskich, piaskowcach z Rybia) oraz w marglach bakulitowych jednostki skolskiej i marglach z Bonarki występujących na monoklinie śląsko-krakowskiej (odsłonięcie Bonarka w Krakowie) stwierdzono liczne formy nanoplanktonu wapiennego wieku kampan-mastrycht. Wyznaczono poziomy nanoplanktonowe, określając wiek badanych osadów. W marglach bakulitowych, nazywanych też marglami z Węgierki, występujących w jednostce skolskiej, odnotowano podobny skład i charakter nanoplanktonu wapiennego jak w szarych marglach typu frydeckiego występujących w jednostce podśląskiej w zachodniej części Karpat. W badanych osadach jednostki podśląskiej nie stwierdzono ciągłego przejścia sedymentacyjnego między osadami mastrychtu i danu. Badania nanoplanktonu potwierdziły istnienie połączenia między strefą borealną i tetydzką na obszarze polskich Karpat zewnętrznych w kampanie i mastrychcie, o czym świadczy obecność w próbkach form nanoplanktonu uważanych za typowo borealne.

EN

In pelagic sediments of the Subsilesian Unit (Węglówka marls, Frydek-type marls, Żegocina marls and Rybie sandstones) and in the bakulit marls from the Skole Unit, and in marls from Bonarka in Silesian-Cracow Monocline many forms of calcareous nannoplankton of Campanian-Maastrichtian age were noted. Distinguishing of several nannoplankton assemblage zones allowed for more detailed time resolution of the studied sediments. Existing of the connection between the boreal and Tethyan realms in Polish Outher Carpathians during Campanian/Maastrichtian has been confirmed. Calcareous nannoplankton of the bakulit marls (Skole Unit) appeared similar to that from the Frydek-type marls (Subsilesian Unit). No continuous transition between sediments of the Maastrichtian and Danian within the studied Subsilesian Unit has been stated. Transition between Boreal and Tethyan realms on the Polish Outher Carpathians area, during Campanian and Maastrichtian age are confirmed.

11

The Pliocene-Pleistocene boundary in pelagic oozes off Reunion Island, western Indian Ocean

Duczmal-Czerniewicz A., Jugowiec-Nazarkiewicz M., Szydło A.

Acta Geologica Polonica

|

2006

|

Vol. 56, no. 4

407-419

EN

Nannoplankton and foraminifera from the pelagic oozes from a water depth of 3 684 meters, 150 km southeast of Reunion Island, Indian Ocean, prove the NN18 and NN19 nannoplankton zones, indicating the Pliocene.Pleistocene boundary. The Pliocene.Pleistocene boundary was established at 220.230 cm depth. The abundance of Globorotalia truncatulinoides increases from about 50 cm below the sea floor. The microfossil assemblages and clay mineral components of the sediments may be correlated with changes of climatic conditions influenced by glaciations.

12

Wyniki badań biostratygraficznych miocenu zapadliska przedkarpackiego na podstawie nanoplanktonu wapiennego

Garecka M., Jugowiec M.

Prace Państwowego Instytutu Geologicznego

|

1999

|

T.168

29--42

PL

Morskie utwory miocenu rozciągają się wzdłuż północnego brzegu Karpat. Na podstawie nanoplanktonu wapiennego rozpoziomowano osady mioceńskie w większości wyróżnionych dotychczas jednostek litostratygraficznych. Osady wschodniej części zapadliska zaliczono do poziomów od NN3 do NN6, a w zachodniej - od NN2 do NN8/9.

EN

The Carpathian Foredeep is both a tectonic unit and sedimentary basin which extends along the north margin of the Carpathians. The Foredeep is divided into the inner part located beneath the Carpathians nappes and the outer part situated to the north of these nappes. The inner part of the Carpathian Foredeep is composed of the Lower to the Middle Miocene deposits formed in different sedimentary environments, whereas the outer part is filled with the Middle Miocene deposits. In axial section the Carpathian Foredeep is divided by the Cracow bolt into the western and eastern parts.

13

O poziomie anhydrytowym badenu w utworze wiertniczym Ryszkowa Wola 7 k. Jarosławia (SE Polska)

Peryt T. M., Peryt D., Szaran J., Hałas S., Jasionowski M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

1998

|

nr 379

61-78

PL

Badeńska sukcesja ewaporatowa w otworze Ryszkowa Wola 7 składa się z anhydrytów wykształconych w facji laminowanej oraz brekcjowej. Wartości delta 18O i delta 34S anhydrytów wskazują na morskie pochodzenie jonu siarczanowego. Zespoły otwornicowe w utworach bezpośrednio poniżej poziomu anhydrytowego, a także w obrębie najniższej części anhydrytu, świadczą o redepozycji mikrofauny.

EN

Middle Badenian evaporites of the Carpathian Foredeep basin show a regular spacial pattern of evaporite facies: primary gypsum forming wide sulphate platform (with gypsum sections a few tens of metres thick) occurs in the most marginal, northern part of the Carpathian Foredeep. In more buried, basinward part of the Badenian evaporite basin, the place of primary gypsum is taken by anhydrite (e.g. B. Kubica, 1992) usually 10-30 m thick, and in the narrow axial part of the basin, in local salt basins, halite deposits occur. The depth in halite basins was a few hundred metres (A. Garlicki, 1979), and a part of the salt was deposited through the action of gravity currents (e.g. A. Ślączka, K. Kolasa, 1997). Siliciclastic rocks forming intercalations in halite show the facies variability and sedimentary structures characteristic of turbidites (K. Bukowski,1997). Between the marginal sulphate platform and the axial part a zone occurs where laminated sulphates with sulphate breccia and claystone intercalations occur. The Ryszkowa 7 borehole has been located in the eastern part of the Polish Carpathian Foredeep (Fig. 1). In this part of the foredeep, at the base of the Miocene sequence, thin (20-30 m) transgressive conglomerates, sandstones and claystones occur; they belong to Lower Badenian. Middle Badenian anhydrites that follow are covered by very thick (up to 2,500 m) Upper Badenian and Sarmatian claystones and sandstones (R. Ney et al., 1974). The anhydrite section consists of interbedded laminated and breccia anhydrite (Fig. 2). The anhydrite facies display features characteristic of redeposited sediments. Resedimentation is a relatively common phenomenon observed in modern evaporitic environments and the ancient evaporite sequences. The sulphate originated by precipitation at the air-water interface, with the sulphate particles settling to the bottom as a fine crystal "rain", or by precipitation from the brine body. Subsequently, it could be redeposited in relation to debris flows initiated by the earthquakes. The delta values (delta 18O: 11.26-15.15 promile, delta34S: 20.92-24.18 promile) of anhydrite are shown in Figs. 2-4. They indicate a marine origin of sulphate ion (cf. G. E. Claypool et al., 1980). It is characteristic that the general patterns of changes of delta values of Ryszkowa Wola (the central partof the Carpathian Foredeep) and Borków (the peripheral part) are very similar. Foraminiferal assemblages recorded below anhydrite and in the siliciclastic intercalation in the lowermost part of anhydrite (Pl. I-II) derive from older deposits as well as penecontemporaneous with the deposition of the oldest part of the anhydrite section. Redeposited foraminiferal assemblages related to the Wieliczka salt deposits were earlier found by E. Łuczkowska and J. Rolewicz (1990).