Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wyspowy diagram fazowy dla nanokryształów

Tomaszewski Paweł E.

Wiadomości Chemiczne

|

2022

|

[Z] 76, 3-4

145--155

EN

The new form of the phase diagram is proposed for nanocrystals. This diagram shows the regions of the calcination temperature required to obtain the nanocrystals of given range of crystallite size. This explains why the temperature induced phase transitions are not possible in some crystals. However, the change of crystallite size can induce the phase transition.

2

Försterowski rezonansowy transfer energii (FRET) — podstawy fizyczne i zastosowania

Kotulska Agata M.

Postępy Fizyki

|

2021

|

T. 72, z. 1

8--15

PL

Försterowski rezonansowy transfer energii (FRET) jest jednym ze zjawisk fizycznych, które znalazły szerokie zastosowanie w biologii i przyczyniły się do zrozumienia funkcjonowania żywych komórek na poziomie molekularnym. Zmiany efektywności transferu energii wraz ze zmianą wzajemnej odległości donora i akceptora są widoczne podczas pomiarów spektroskopowych czasów życia luminescencji lub widma emisji. Zjawisko to umożliwia badanie wielu procesów takich jak hybrydyzacja DNA, zmiany konformacji białek czy też reakcji wiązania się przeciwciała z antygenem. Tradycyjnie do tego celu stosuje się barwniki organiczne lub białka fluorescencyjne. Jednak ze względu na ich wady, takie jak słabo rozdzielone, szerokie pasma absorpcyjne i emisyjne, krótkie — nanosekundowe czasy życia fluorescencji poziomów energetycznych czy fotowybielanie, nadal poszukuje się alternatywnych fluoroforów wykazujących pożądane cechy spektroskopowe. Rozwiązaniem dla napotykanych niepożądanych właściwości spektroskopowych barwników organicznych jest zastosowanie nanokryształów domieszkowanych jonami lantanowców jako donorów energii. Takie nanomateriały wykazują wysoką fotostabilność luminescencji, wąskie spektralnie pasma absorpcji i emisji, emisję antystokesowską oraz długie czasy zaniku luminescencji. W artykule przedstawiono podstawy fizyczne zjawiska FRET oraz zaprezentowano nowe wyzwania dla nanoluminoforów domieszkowanych jonami lantanowców, jako nowych alternatywnych donorów energii do studiowania procesów FRET.

EN

Förster Resonance Energy Transfer (FRET) is the physical phenomena that has found wide application in biology and contributed to understanding the functioning of living cells at the molecular level. Changes in the energy transfer eõciency are associated with the change of distance between the donor and acceptor, are visible during spectroscopic measurements, such as luminescence lifetimes or emission spectra. his phenomenon enables the study of many processes such as DNA hybridization, changes in protein conformation or the binding reaction of an antibody to an antigen. Traditionally, organic dyes or uorescent proteins are used for this purpose. However, due to their disadvantages, such as poorly separated, wide absorption and emission bands, short nanosecond luminescence lifetimes, and photobleaching, alternative uorophores with the desired spectroscopic characteristics are still being sought. he solution to the encountered imperfections of organic dyes is the use of nanocrystals doped with lanthanide ions as energy donors. his kind of nanomaterials show high luminescence photostability, narrow spectral absorption and emission bands, anti-Stokes emission and long luminescence decay times. his article presents the physical basis of the FRET phenomenon and new challenges for lanthanide-doped nanoluminophores as new alternative energy donors for researches in FRET processes.

3

Oznaczenie rozkładu wielkości nanokrystalitów metodą reakcji programowanej potencjałem chemicznym

Ekiert Ewa

Przemysł Chemiczny

|

2019

|

T. 98, nr 11

1802--1805

PL

Przedstawiono wyniki badania procesu azotowania nanokrystalicznego α-żelaza do γ-azotku żelaza w atmosferach amoniakalnych w 350°C i pod ciśnieniem atmosferycznym, przeprowadzonego metodą reakcji programowanej potencjałem chemicznym, która została zastosowana w dwóch układach pomiarowych: grawimetrycznym i XRD in situ. Na podstawie wyników otrzymanych za pomocą modelowania numerycznego uzyskano dwa rozkłady wielkości krystalitów (CSD), które są podobne, ale nie identyczne. Rozbieżności w ich przebiegu wyjaśniono jako efekt różnic w składzie chemicznym i fazowym próbki w procesie azotowania. Badana próbka miała bimodalny CSD o średniej wielkości krystalitów 46 i 68 nm.

EN

Process for nanocryst. nitriding of α-iron to γ’-iron nitride in NH3 atm., at 350°C and under atm. pressure, was carried out using a chem. potential programmed reaction method, which was implemented in 2 measuring systems: gravimetric and X-ray diffraction in situ. According numerical modeling, 2 non-identical crystallite size distributions (CSD) were obtained. The differences between CSD obtained with 2 other techniques were explained as an effect of disparities in chem. and phase compn. of the sample in the nitriding process. The sample tested had a bimodal size distribution of crystallites with av. crystallite size of 46 and 68 nm.

4

Erbium/Ytterbium co-doped oxyfluoride glass-ceramics — promising candidate for fiber lasers and optical amplifiers at 1550 nm

Żelechower M., Czerska E., Augustyn E.

Inżynieria Materiałowa

|

2016

|

Vol. 37, nr 6

341--349

EN

The manufacturing of the erbium/ytterbium co-doped oxyfluoride glass-ceramics optical fiber was discussed on the background of literature review and own achievements. The role of erbium ions as NIR emitters as well as ytterbium ions in the process of stimulated emission has been explained and illustrated by several figures both from the literature and the author’s results. Glass-ceramics material advantage over glassy fibers was also considered and proved by several plots and images. The relations between the g-c materials and their optical features have been illustrated by results of SEM/TEM imaging, X-ray spectra, XRD and SAED patterns, thermal analysis (DTA/DSC) and a corresponding absorption/emission NIR spectra.

PL

Zamiarem autorów było zaprezentowanie pewnego ciągu myślowego, który doprowadził wraz z aktywnymi działaniami na tym polu do pojawienia się komercyjnie dostępnych laserów włóknowych oraz wzmacniaczy optycznych dla linii światłowodowych. W procesie dochodzenia do rozwiązań komercyjnych etapami były: dobór szkieł o odpowiedniej transmisji, wybór aktywatora (erb), technologia wyciągania włókien optycznych o strukturze rdzeń–płaszcz oraz wybór metody wytworzenia rezonatora. W artykule omówiono dodatkowe aspekty poszczególnych etapów, w tym zastosowanie szkło-ceramiki zamiast szkła w rdzeniu włókna i wymuszoną przez to specyficzną technologię nakładania płaszcza. Wymienione etapy scharakteryzowano, wykorzystując rysunki i wykresy zaczerpnięte z opracowań wielu autorów, a także własne wyniki.

5

Nowe zasady pomiaru drugiej harmonicznej światła (SHG) w materiałach o zróżnicowanej wartości podatności nieliniowooptycznej

Wojciechowski A.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2016

|

Vol. 57, nr 11

71--74

PL

Opracowano nowe podejście do pomiaru zjawiska drugiej harmonicznej światła (SHG) polegające na rejestracji kinetyki czasowego opóźnienia maksimum przebiegu sygnału SHG względem maksimum sygnału fali fundamentalnej (FUN) oraz pomiar kinetyki SHG. Z analizy literaturowej wynika, że dotychczas najczęściej prowadzono pomiar efektywności przetwarzania SHG jako stosunek maksimum natężenia SHG do maksimum fali padającej. Nowe podejście dostarcza dodatkowych informacji o kinetyce obsadzenia poziomów pułapkowych w obszarach częściowo nieuporządkowanych badanych materiałów, które generują dodatkowy sygnał SHG. Istotnym jest to ze metoda ta może być stosowana do materiałów posiadających duży (do 5 rzędów) rozrzut efektywności SHG. Ustalono podstawowe parametry techniczne wpływające na efektywność drugiej harmonicznej światła. Ustalono że przy tej samej gęstości mocy promieniowania istnieje prawie odwrotnie proporcjonalna relacja pomiędzy czasem opóźnienia i efektywnością drugiej harmonicznej. Oprócz tego zbadano wpływ innych czynników na dokładność pomiarów. Podstawy teoretyczne są oparte na analizie hiperpolaryzowalności wielu materiałów. Wśród nich nanokompozyty, monokryształy, nanoproszki i inne.

EN

We developed a new approach to measuring the phenomenon of second harmonic of the light (SHG) involving the registration of the kinetics of the time delay of the maximum waveform SHG terms of maximum wave signal fundamental (FUN) and the measurement of the kinetics of SHG. The analysis of the literature shows that until now the mostly introduced measurement processing efficiency as the ratio of the maximum of SHG to the maximum of the incident wave. The new approach provides additional information about the kinetics of filling of the traps levels in areas partially disordered for the tested materials, which generate additional SHG signal. It is important that this method can be used for materials with large (up to 5 rows) dispersion of SHG efficiency. It was found that for the same power density of the radiation are inversely proportional relationship between the delay time and efficiency of the second harmonic. In addition, were examined the effect of other factors on the accuracy of the measurements. Theoretical foundations are based on the analysis of hyperpolarizabilities of many materials. Among these nanocomposites, single crystals, nanopowders and other.

6

Azotowanie nanokrystalicznego żelaza mieszaniną amoniaku i wodoru w temperaturze 300°C

Wilk B., Kiełbasa K., Arabczyk W.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 10

1816-1820

PL

Przedstawiono wyniki badań procesu azotowania nanokrystalicznego żelaza oraz redukcji uzyskanych nanokrystalicznych azotków żelaza mieszaninami azotującymi o różnym składzie chemicznym w temp. 300°C w stanach stacjonarnych. Stwierdzono istnienie histerezy zależności stopnia zaazotowania żelaza od potencjału azotującego stosowanej mieszaniny NH3+H2. Zaprezentowano przebieg zmian składu fazowego próbki podczas azotowania nanokrystalicznego żelaza i redukcji otrzymanych nanokrystalicznych azotków żelaza. Wykazano znaczne odstępstwa zachowania układu nanokrystaliczne żelazo-amoniak-wodór od otrzymanych przez Lehrera zależności dla materiałów grubokrystalicznych. W układzie nanokrystaliczne żelazo-amoniak-wodór stwierdzono występowanie mieszanin azotków żelaza i żelaza w szerokim zakresie potencjałów azotujących.

EN

Spent nanocryst. Fe catalyst for NH3 synthesis was nitrided and reduced with NH3+H2 mixt. at 300°C to a mixt. of nanocryst. α-Fe(N) + γ’-Fe4N and γ’-Fe4N + ε-Fe3-2N phases and a ternary α-Fe(N) + γ’-Fe4N + ε-Fe3-2N system. The chem. and phase compn. was confirmed by X-ray diffractometry and at. emission spectroscopy. The nitriding degree increased with increasing nitriding potential of the NH3+H2 mixt.

7

Erbium and Al2O3 nanocrystals-doped silica optical fibers

Kasik I., Podrazky O., Mrazek J., Cajzl J., Aubrecht J., Probostova J., Peterka P., Honzatko P., Dhar A.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences

|

2014

|

Vol. 62, nr 4

641--646

EN

Fibre lasers and inherently rare-earth-doped optical fibers nowadays pass through a new period of their progress aiming at high efficiency of systems and their high power. In this paper, we deal with the preparation of silica fibers doped with erbium and Al2O3 nanocrystals and the characterization of their optical properties. The fibers were prepared by the extended Modified Chemical Vapor Deposition (MCVD) method from starting chlorides or oxide nanopowders. Conventional as well as modified approaches led to a nanocrystalline mullite phase formation in the fiber cores in which erbium is dissolved. The proposed modified approach based on starting nanopowders led to improved geometry of preforms and fibers and consequently to the improvement of their background attenuation. Such nanocrystal -doped fibers can be used for ASE sources. Further improvement of fiber optical properties can be expected.

8

Control of optical active borates nanocrystals agglomeration

Cieślik I., Węgłowski R., Żmija J., Kurzydłowski K., Płocińska M., Oćwieja M.

Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering

|

2013

|

Vol. 61, nr 2

163--168

EN

Purpose: The purposes of this study explore the possibility of total control the agglomeration of nanoborates powders. The great potential of PDLCs can be enhanced by using dye-doped or nanoparticles-doped materials, such as borates [1]. It is important to know how to prepare nanoparticles in order to obtain a high level of dispersion in the composites. Otherwise, even small an agglomeration does not give a possibility on the appropriate characteristic of properties and interpretation of the results. The deagglomeration methods applied until now give the decrease of agglomeration to a lesser extent than our method. Characteristic size and shape of particles made with sol-gel process is difficult to perform. Design/methodology/approach: Nanopowders samples of YAB and LCBO were prepared with sol-gel method. Deagglomeration process was carried out using acetic acid. The morphology and size of nanopowders were investigated by scanning electron microscopy (SEM). The crystallite sizes were determinated with IPS UA method. Findings: It was confirmed that the acetic acid influence on the decrease of agglomeration. It was also determined of conditions for preparation borates nanopowders samples (concentration acetic acind time and temperature of drying prepared samples). We have proved that a reagent used for deagglomeration process does not affect the structure of the investigated nanoborates used in an experimental. Research limitations/implications: The results can be used to the prepared of nanocompades of borates to observe a morphology and reliable assessment of nanocrystalline size. Originality/value: Our study shows how to prepare a sample of particles to observe morphology and measure the size of nanograins. In our study we found excellent solution, the medium, which not influence the inorganic nanomaterial structure. Result seems to be excellent and very perspective. We have showed as that measurement type influence the results of particles size.

9

Magnetic properties of Fe60 Co 5 Zr 10 Mo 5 B 20 bulk amorphous and partially crystallized soft magnetic alloy

Nabiałek M., Szota M., Dospial M., Jędryka J.

Inżynieria Materiałowa

|

2010

|

Vol. 31, nr 3

291-294

EN

Study of the microstructure and magnetic properties of Fe60Co5Zr10Mo5B20 alloy as a massive plates and rods were performed. The samples were obtained by suction of a liquid alloy onto water-cooled copper mould. From the microstructure investigation it was found that samples obtained as a plates in contrast to rods have full amorphous microstructure. Samples as a rods were partially crystallized. The magnetic measurements performed on hysteresisgrapher (Ferrotester) and vibrating sample magnetometer (VSM) shown that rods have better soft magnetic properties (low coercivity field, high initial permability and saturation of the magnetization) and lesser hysteresis losses. The DSC curves were used to determine thermodynamics of measured alloys. Better thermal stability was obtained for samples in the form of plates.

PL

Badania mikrostruktury i właściwości wytworzonych litych stopów magnetycznych Fe60Co5Zr10Mo5B20 w postaci płytek i prętów. Badane próbki zostały wytworzone przez zassanie płynnych stopów do formy miedzianej chłodzonej wodą. Z badań mikrostruktury wynika, że próbki wytwarzane w formie płytek mają strukturę całkowicie amorficzną w przeciwieństwie do prętów, które mają strukturę częściowo krystaliczną. Pomiary magnetyczne wykonane za pomocą histerezografu i magnetometru (VSM) dowiodły, że pręty są bardziej miękkie magnetycznie (posiadają niższe pole, wyższą początkową przenikalność i nasycalność magnetyczną) i mniejsze straty histerezy. Wykresy DTS zostały zastosowane do wyznaczenia termodynamiki badanych stopów. Lepsza stabilność temperaturowa została otrzymana dla próbek w formie płytek.

10

Nanostruktury ZnO otrzymywane metodą chemicznego osadzania z roztworu

Kenig T., Dziuradzia B., Skowronek T., Maziarz W., Pisarkiewicz T., Adamowicz A.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2010

|

Vol. 51, nr 6

87-89

PL

W pracy zastosowano chemiczną metodę osadzania ZnO, zwaną "solution growth method" z użyciem roztworów octanu cynku oraz urotropiny poddając je odpowiedniej obróbce termicznej z różnymi czasami wygrzewania. Stosowano również inny wariant metody wzrostu z wykorzystaniem roztworu octanu cynku z CTAOH oraz azotanu cynku i urotropiny. Jest to metoda dwustopniowa gdzie w pierwszym etapie przeprowadza się zarodkowanie, a w drugim następuje wzrost nanostruktur ZnO. Struktury te wykorzystywane są do wytwarzania warstw gazoczułych w sensorach. Przeprowadzono również badania dyfrakcyjne i odbicia rentgenowskiego otrzymanych struktur na różnych podłożach.

EN

In research the "solution growth method" was applied for deposition of ZnO, using solutions of zinc acetate dehydrate and methenamine with adequate annealing processes. In the second option the solution was prepared from zinc acetate, cetyltrimethylammonium hydroxide (CTAOH) and zinc nitrate with methenamine. The second option is the two stage method, where in the first stage the nucleation process occurs and in the second stage the ZnO nanostructures grow. ZnO nanostructures can be utilized as sensing layers in gas sensors. The investigations of X-ray diffraction and reflection at small angles were also performed.

11

Defekty bliźniakowania w nanocząstkach o strukturze diamentu i blendy cynkowej

Kuźma M.

Archiwum Odlewnictwa

|

2003

|

R. 3, nr 7

209-216

PL

Bardzo popularnymi defektami w nanokryształach o strukturze diamentu lub blendy cynkowej są bliźniaki typu {111}. Bliźniaki takie mają nie niskowskaźnikową orientację względem kryształu macierzystego. Dlatego na obrazach dyfrakcji elektronowej będą ujawniać się jako dodatkowe słabe refleksy. Przykładem mogą być warstwy CdHgTe o grubościach nanoskopowych i strukturze teksturowej.

EN

Twinnings of the type {111} are very popular in nanocrystals of the diamond or sphalerite structure. These twinnings have a high-indexed orientations in respect to mother crystal. Therefore they will create new week spots in electron diffraction patterns. As an example we analyse the electron diffraction patterns of CdTe thin layers having nanoscopic thickness as well as texture structure.

12

Powstawanie obszarów nanokrystalicznych w wysoko wzbudzonych energetycznie materiałach

Babul T., Babul W.

Prace Naukowe Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych. Technika Lotnicza

|

2000

|

nr 9

5-13

PL

W pracy przedstawiono wyniki doświadczalne wykazujące, że w pewnych specyficznych warunkach obciążenia materiałów możliwe jest uzyskanie obszarów o strukturze amorficznej (nanokrystalicznej) bez konieczności doprowadzenia materiału do stanu ciekłego. Warunkiem niezbędnym jest doprowadzenie materiału do stanu wysoko wzbudzonego energetycznie.

13

Electron emission from carbonaceous films containing metalic nanostructures

Czerwosz E., Dłużewski P., Kozłowski M.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2000

|

Vol. 41, nr 11

42-45

EN

The electron emission studies in diode system for carbonaceous films containing metal (Ni or Pd) nanocrystals are presented. The emissive properties of films are discussed with correlation to structural and electrical properties of these films. The structure of films was studied employing TEM, SEM and electron diffraction methods. The work function value for studied films is calculated using elementary Fowler - Nordheim method for analysed I-U plots obtained in diode system. The calculated work function value is lowered in comparison with work function for bulk materials. I-U characteristics for electron emission from applied with additional blas voltage along the film surface are also presented.

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących określenia struktury, topografii, własności elektrycznych oraz zimnej emisji elektronowej dla warstw zbudowanych z matrycy węglowej, w której zawarte są nanokryształy metali M (M = Ni, Pd). Takie materiały nanokrystaliczne (dla których typowa wielkość ziaren wynosi od 5 do 50 nm) są interesujące ze względu na możliwość ich wielorakiego zastosowania (nanoelektronika, kataliza, trybologia). Własności tych materiałów silnie zależą od wielkości nanokryształów oraz od efektów na granicy nanoziaren. Dodatkowe zjawiska pojawiają się gdy nanokryształy znajdują się w aktywnym otoczeniu (np. w matrycy węglowej). Takie otoczenie jak matryca węglowa może stabilizować zachowanie nanokryształów. Poza tym obserwowane są wtedy zmiany własności fizycznych takiego układu w porównaniu z materiałami krystalicznymi, takimi jak C60, Ni lub Pd (np. zmiana wartości pracy wyjścia czy własności emisji elektronowej). Warstwy, dla których wyniki badań zostały przedstawione w tej pracy, były otrzymane metodą termicznego parowania. Proces przeprowadzono z dwóch różnych źródeł (łódek tantalowych), w których umieszczono: w jednym mieszaninę fullerenu C60/C70, w drugim związek organiczny metalu M. Warstwy były nakładane na podłoża z taśmy Mo lub kwarcowe. Po procesie, w którym otrzymywano warstwy, badano ich strukturę i topografię (metodami transmisyjnej oraz skaningowej mikroskopii elektronowej), mierzono emisję elektronową w układzie diodowym oraz w układzie, gdzie zastosowano dodatkowo napięcie wzdłuż warstwy. Wyniki badań mikroskopowych warstw dają obraz struktury złożonej z nanokryształów metalu wbudowanych w matrycę węglową. W zależności od ilości metalu w warstwie obserwowano różne wielkości nanokryształów oraz ich różne rozłożenie w matrycy (gęstość występowania). Ilustrują to obrazy TEM. Wydaje się, że z wielkością nanokryształów są skorelowane makroskopowe własności elektryczne warstwy. Pomiary zimnej emisji elektronowej z warstw w układzie diodowym pokazują, że emisja ta zachodzi w sposób nie dający się opisać teorią Fowlera-Nordheima. W niektórych warstwach zaobserwowano formowanie ścieżek przewodnictwa pokazanych na obrazach SEM oraz TEM. Ścieżki te są utworzone ze zgrupowań nanokryształów metalu. Badania emisji elektronowej w układzie diodowym, w którym zastosowano dodatkowo napięcie wzdłuż warstwy pokazują, że charakterystyka prądowa dla prądu płynącego wzdłuż warstwy ma charakter nieomowy, a natężenie prądu emisji elektronowej wzrasta ze wzrostem napięcia wzdłuż warstwy.