Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2011

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: nanokompozyty tytanowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Preparation and corrosion properties of Ti-45S5 Bioglass nanocomposites with electrochemically modified surface

Jakubowicz J., Jurczyk K., Adamek G., Jurczyk M.

Inżynieria Materiałowa

2011

Vol. 32, nr 4

439-441

Formation of porous layer on Ti-10 vol. % 45S5 Bioglass nanocomposites during electrochemical etching at 10 V for 30 min in 1 M H3PO4 + 2% HF electrolyte and subsequent deposition of hydroxyapatite were studied. Anodic etching results in surface roughening with pits up to 5 um diameter. Subsequent cathodic electrochemical treatment at -1.5 V for 60 min results in hydroxyapatite (HA) deposition, useful for osseointegration. The source of Ca and P were two types of electrolytes: 0.1 M HCl + 0.005 M HA and 0.042 M Ca(NO3)2 + 0.025 M (NH4)2HPO4 + 0.1 M HCl. The Ti-glass nanocomposites with HA layer shows good corrosion resistance in simulated body fluids. The corrosion current Ic for porous Ti-glass nanocomposites with HA layer is one order of magnitude better than for Ti-glass without HA. It was found, that anodization and subsequent calcium-phosphate deposition results in better corrosion resistance of the Ti-glass nanocomposites with comparison to the untreated sample.

W pracy przedstawiono wyniki wytwarzania porowatej warstwy na nanokopozytach typu Ti-10% bioszkło 45S5 w procesie elektrochemicznego trawienia w potencjale 10 V przez 30 min w elektrolicie 1 M H3PO4 + 2% HF i następnego osadzania hydroksyapatytu (HA). Po trawieniu uzyskano pory o szerokości do 5 um. HA, korzystny z punktu widzenia osteointegracji, osadzano metodą elektrochemiczną w potencjale katodowym -1,5 V przez 60 min. W procesie zastosowano dwa różne elektrolity stanowiące źródło jonów Ca i P: 0,1 M HCl + 0,005 M HA oraz 0,042 M Ca(NO3)2 + 0,025 M (NH4)2HPO4 + 0,1 M HCl. Nanokompozyty typu Ti-bioszkło wykazują dobrą odporność korozyjną w środowisku symulującym płyny ustrojowe. Odporność korozyjna nanokompozytów po obróbce elektrochemicznej zarówno po trawieniu, jak i po osadzaniu HA, jest lepsza w porównaniu z materiałem wyjściowym.