Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  nanokompozyty TiO2-SnO2
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
EN
The paper presents production of TiO2-SnO2 nanocom-posites with the use of sol-gel method combined with hydrothermal processing of the formed hydroxide gel. As proven by XRD analysis, both oxides crystallise in tetragonal systems: TiO2–anatase, SnO2–cassiterite. Mean sizes of the crystallites are TiO2 ~30÷40 nm and SnO2 ~3÷4 nm, respectively. Moreover, the produced TiO2-SnO2 nanocomposites are characterised by a high specific surface area (~100 m2/g).
PL
W pracy opisano otrzymywanie nanokompozytów TiO2-SnO2 metodą zol-żel połączoną z obróbką hydrotermalną otrzymanego żelu wodorotlenkowego. Analiza XRD wykazała, że obydwa tlenki krystalizują w strukturach tetragonalnych: TiO2–anataz, SnO2–kasyteryt. Średnie wielkości krystalitów wynoszą odpowiednio TiO2 ~30÷40 nm, SnO2 ~3÷4 nm. Ponadto, otrzymane nanokompozyty TiO2-SnO2 charakteryzują się dużym rozwinięciem powierzchni właściwej (~100 m2/g).
EN
The article presents a comparison of the physical-chemical and structural properties of TiO2-SnO2 nanocomposites obtained by means of two methods: the calcination method and the hydrothermal method. The phase composition of the nanopowders and mean crystallite sizes were determined with the use of XRD analysis. Specific surface area measurements were conducted with the use of the sorption method based on BET isotherm measurements. In order to determine the morphology of the nanopowders, they were subjected to microscopic observations with the use of a transmission electron microscope. The presented methods enable the production of TiO2-SnO2 composite nanopowders of a controlled chemical composition varying both in the degree of particle agglomeration and mutual spatial distribution of the composite components, which will undoubtedly find its application in gas detection.
PL
W artykule porównano właściwości fizykochemiczne i strukturalne nanokompozytów TiO2-SnO2 wytworzonych metodami kalcynacji i hydrotermalną. Skład fazowy nanoproszków oraz średnie wielkości krystalitów wyznaczono, stosując analizę XRD. Pomiary powierzchni właściwej wykonano metodą sorpcyjną w oparciu o pomiary izotermy adsorpcji fizycznej BET. Morfologię nanoproszków obserwowano, wykorzystując transmisyjny mikroskop elektronowy. Zaprezentowane metody syntezy pozwalają na otrzymanie nanoproszków kompozytowych TiO2-SnO2 o kontrolowanym składzie chemicznym, różniących się zarówno stopniem aglomeracji, jak i wzajemnym przestrzennym rozmieszczeniem składników kompozytu, co niewątpliwie będzie miało odzwierciedlenie w pracy sensorów do detekcji gazów wykorzystujących prezentowane materiały.
3
Content available remote Preparation of nanocrystalline composites TiO2-SnO2 by sol-gel method
EN
The paper describes the sol-gel method for preparing nanocomposites from the TiO2-SnO2 system with various chemical compositions. The obtained nanopowders are characterized by a significantly expanded specific surface area (SSA ~ 100 m2/g), which suggests low particles agglomeration and undoubtedly has a beneficial effect on the application of the obtained nanopowders in the production of resistive sensors for gas detection. The crystallites sizes estimated with use of XRD (Dhkl ~ 8 nm) are similar to those calculated based on specific surface area measurements (DBET ~ 15 nm). Moreover, the paper examines the spectral dependence of the diffuse reflection coefficient Rdiff (λ) of the obtained nanocomposites.
PL
W pracy opisano metodę zol-żel do otrzymywania nanokompozytów z układu TiO2-SnO2 o różnym składzie chemicznym. Otrzymane nanoproszki charakteryzują się dużym rozwinięciem powierzchni właściwej (SSA ~100 m2/g), co sugeruje słabą aglomerację cząstek i niewątpliwie wpływa korzystnie na zastosowanie otrzymanych nanoproszków do wytwarzania sensorów rezystancyjnych dla wykrywania gazów. Wielkości krystalitów wyznaczone techniką XRD (Dhkl ~ 8 nm) są zbliżone do oszacowanych na podstawie pomiarów powierzchni właściwych (DBET ~ 15 nm). W pracy zbadano również spektralną zależność współczynnika odbicia dyfuzyjnego Rdiff (λ) uzyskanych nanokompozytów.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.