Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: nanofibrillated cellulose

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Tall oil based rigid polyurethane foams thermal insulation filled with nanofibrillated cellulose

Kirpluks Mikelis, Ivdre Aiga, Fridrihsone Anda, Cabulis Ugis

Polimery

2020

T. 65, nr 10

719--727

Two types of biopolyols based on tall oil were used for the preparation of rigid polyurethane (PUR) foams. High functionality biopolyol was synthesized from tall oil fatty acids by epoxidation and subsequent oxirane ring-opening with trimethylolpropane and tall oil esterification with triethanolamine was carried out to obtain low viscosity biopolyol. The optimal dispergation method with sonication was applied to obtain rigid PUR foams with 0–1.5 wt % of nanofibrillated cellulose. The influence of nanofibrillated cellulose content on the rigid PUR foams’ closed-cell content, density, thermal conductivity, compression strength, and compression modulus was evaluated. Addition of NFC fiber into rigid PUR foam structure slightly increased compression strength and Young’s modulus.

Do przygotowania sztywnych pianek poliuretanowych (PUR) napełnionych nanofibrylarną celulozą (NFC) użyto dwa rodzaje biopolioli na bazie oleju talowego. Poliol o dużej funkcyjności syntetyzowano metodą epoksydacji i otwarcia pierścieni oksiranowych trimetylolopropanem, natomiast poliol o małej funkcyjności otrzymano metodą estryfikacji oleju talowego trietanoloaminą. W celu uzyskania równomiernej dyspersji nanofibrylarnej celulozy w sztywnych piankach wykorzystano metodę sonikacji. Zawartość napełniacza wynosiła 0–1.5% mas. Analizowano wpływ dodatku nanofibrylarnej celulozy na zawartość komórek zamkniętych, gęstość, przewodność cieplną, wytrzymałość na ściskanie oraz moduł Younga wytworzonych pianek PUR. Stwierdzono że dodatek NFC powoduje nieznaczne zwiększenie wytrzymałości na ściskanie oraz modułu Younga pianek.

Degradation and physical properties of sugar palm starch/ sugar palm nanofibrillated cellulose bionanocomposite

Atikah M. S. N., Ilyas R. A., Sapuan S. M., Ishak M. R., Zainudin E. S., Ibrahim R., Atiqah A., Ansari M. N. M., Jumaidin R.

Polimery

2019

T. 64, nr 10

680--689

This paper aims to study the degradation rate of sugar palm nanofibrillated cellulose (SPNFCs) and sugar palm starch (SPS). SPNFCs were isolated from sugar palm fiber, while SPS is extracted from sugar palm trunk. The SPNFCs were reinforced with SPS biopolymer as biodegradable reinforcement materials of different diameter/length based on the number of passes of high pressurize homogenization process (5, 10 and 15 passes represented by SPS/SPNFCs-5, SPS/SPNFCs-10, and SPS/SPNFCs-15). These SPNFCs were incorporated into SPS plasticized with glycerol and sorbitol via solution casting method. Soil burial experiment performed on SPS and SPS/SPNFCs bionanocomposites showed that SPS was degraded more rapidly by losing 85.76% of its mass in 9 days compared to 69.89% by SPS/SPNFCs-15 bionanocomposite. The high compatibility between SPNFCs nanofiber and SPS biopolymer matrices can be observed through field emission scanning electron microscopy (FE-SEM).

Zbadano szybkość degradacji nanowłóknistej celulozy wyizolowanej z palmy cukrowej (Arenga pinnata) (SPNFCs) oraz skrobi wydzielonej przez ekstrakcję z rdzenia pnia tej palmy (SPS). SPNFCs uzyskiwano z włókien palmy cukrowej, poddawanych homogenizacji pod wysokim ciśnieniem w 5, 10 lub 15 cyklach, otrzymując nanowłókna celulozy o różnej długości i średnicy. SPNFCs wprowadzano do SPS uplastycznionego mieszaniną (1 : 1) glicerolu isorbitolu. Metodą odlewania z roztworu wytwarzano błony nanokompozytowe SPS/SPNFCs-5, SPS/SPNFCs-10 i SPS/SPNFCs-15. Test glebowy procesu biodegradacji wykazał, że SPS ulegało szybszej degradacji, tracąc 85,76% swojej masy w ciągu 9 dni, w porównaniu z ubytkiem masy 69,89% w wypadku bionanokompozytu SPS/SPNFCs-15. Na podstawie analizy metodą skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FE-SEM) stwierdzono dużą kompatybilność między nanowłóknami SPNFCs i biopolimerową osnową SPS.