Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

5 Optyka

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: nadwzroczność

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wyzwania diagnostyki i korekcji nadwzroczności

Czaińska Monika

Optyka

2020

Nr 4

32--34

Nadwzroczność (hiperopia) to stan, w którym przy rozluźnionej akomodacji równoległe promienie światła wpadające do oka skupiają się za siatkówką (patrz ryc. 1). Miarą nadwzroczności jest moc (wyrażona w dioptriach – D) sferycznej soczewki skupiającej, koniecznej do zogniskowania promieni świetlnych na siatkówce. Soczewka skupiająca musi mieć zatem taką moc, aby jej ognisko obrazowe pokrywało się z punktem dalekim oka. W literaturze wyróżnić można trzy podstawowe stopnie nadwzroczności: niską – do wartości 3D, średnią – między 3 a 6D oraz wysoką – powyżej 6D.

Wpływ chirurgii refrakcyjnej na zespół suchego oka

Ambroziak Anna Maria

Optyka

2019

Nr 6

52--52

Laserowa korekcja wad wzroku (chirurgia refrakcyjna rogówki) to jedna z uznanych i bezpiecznych metod trwałego pozbycia się wad refrakcji, takich jak krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm. Jest bezpieczną i komfortową alternatywą dla okularów i soczewek kontaktowych. Polega na odpowiednim ukształtowaniu laserem przedniej powierzchni rogówki, co w konsekwencji powoduje usunięcie lub istotne zmniejszenie wady. Według najbardziej ogólnych zasad, do laserowej korekcji wad wzroku kwalifikuje się każdy pacjent, u którego od co najmniej roku obserwowana jest stabilna wada wzroku. Wartość możliwej korekcji jest determinowana zwykle przez budowę oka pacjenta – grubość rogówki, rozmiar źrenicy w ciemności, keratometrię, rodzaj wady.

Wysokie wady wzroku, czyli wyzwanie współpracy okulista – optometrysta. Pierwszy wszczep soczewki ICL toric u osoby nadwzrocznej w Polsce

Chomicka A.

Optyka

2018

Nr 2

60--61

Zaburzenia wzrokowe u dzieci, cz. II. Wady refrakcji i metody ich wyznaczania

Przekoracka-Krawczyk A., Nawrot P.

Optyka

2012

Nr 5

26--31

Wykrycie i skorygowanie wad refrakcji już we wczesnym dzieciństwie pozwala w wielu przypadkach uniknąć ryzyka rozwoju niedowidzenia i/lub zaburzeń w ustawieniu oczu – zeza, zwłaszcza refrakcyjnej ezotropii. Do połowy XX wieku uważano, że człowiek rodzi się z nadwzrocznością rzędu kilku dioptrii, która ulega stopniowej redukcji w ciągu pierwszych 5–6 lat życia. Okazało się, że było to błędne przeświadczenie, które wynikało z niewłaściwej metodologii, jaką w swoich badaniach w 1892 roku zastosował Herrnheiser [1]. Wszystkie kolejne prace dotyczące występowania wad wzroku u noworodków [2–4] wykazały istnienie dużej różnorodności wad refrakcji w zakresie od krótkowzroczności 11–12D do nadwzroczności 11–12D, z czego około 25% noworodków było krótkowidzami.

Soczewki kontaktowe w prezbiopii – przegląd konstrukcji

Szopa K.

Optyka

2012

Nr 6

38--41

W przypadku większości prezbiopów nadal najbardziej powszechnym, optycznym rozwiązaniem są wciąż okulary „do czytania”, noszone na zmianę z tymi „do chodzenia”.