Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influence of traditional wood surface modification methods on changes in aesthetic and resistance properties

Różańska Anna, Sokołek Agnieszka, Barski Adam

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2021

|

No. 113

74--89

EN

For ages, furniture makers have been using various methods to accelerate the natural process of wood aging, in order to achieve a more sophisticated colour and to provide a uniform appearance for furniture parts replaced during restoration. Nowadays, wood aging is popular due to its aesthetic value associated with naturally aged wood, which can be enjoyed in conjunction with favourable mechanical properties of contemporary wood. Methods of wood surface modification used in wood aging can be divided into mechanical ones, consisting in changing the structure of wooden surfaces (eg. sanding, brushing, paint rubbing or structuring with chisel or other tools) and chemical ones, involving the use of chemical substances to change the colour of wood (eg. greying; application of lye, paint or wood stain; and ammonia fuming). The purpose of our study was to determine the influence of traditional wood modification techniques used in furniture-making − such as: structuring, whitewashing, rubbing, greying, dyeing with potassium permanganate solution and ammonia fuming − on the aesthetic and resistance properties of wooden surfaces (colour, gloss, roughness, abrasion resistance and resistance to scratches). Tests were performed on wood species most frequently used in Poland to produce artificially weathered wood: Scots pine (Pinus sylvestris L.) and common oak (Quercus Sp).

PL

Wpływ tradycyjnych metod powierzchniowej modyfikacji drewna na zmiany właściwości estetycznych i wytrzymałościowych. Przyśpieszenie naturalnie zachodzącego procesu starzenia się drewna stosowane jest w meblarstwie od wieków zarówno dla nadania drewnu wyszukanej barwy, jak i w celu scalenia kolorystycznego uzupełnień powstałych w procesie konserwacji mebla. Współcześnie postarzanie jest popularne ze wzglądu na walory estetyczne utożsamiane z naturalnie starym drewnem, połączone z korzystnymi właściwościami mechanicznymi jakie posiada drewno nowe. Metody powierzchniowej modyfikacji drewna podczas zabiegów postarzających dzielimy na mechaniczne polegające na zmianie struktury powierzchni drewna (np. przecieranie, szczotkowanie, bielenie czy strukturyzacja dłutem) i chemiczne czyli działanie odczynnikami, które zmieniają barwę (np. szarzenie, ługowanie, „wędzenie” drewna amoniakiem). Celem badań jest określenie wpływu tradycyjnie stosowanych w meblarstwie zabiegów modyfikacji drewna takich jak: strukturyzacja, bielenie, przecieranie, szarzenie, barwienie roztworem nadmanganianu potasu oraz wędzenie amoniakiem na estetyczne i wytrzymałościowe właściwość powierzchni drewna (barwa, połysk, chropowatość powierzchni, ścieralność i odporność na zarysowania). Do badań wykorzystano gatunki drewna najczęściej użytkowane w Polsce w celu sztucznego postarzania drewna: sosnę zwyczajną (Pinus sylvestris L.) oraz dąb (Quercus Sp).

2

Comparison of the Structure and Properties of Wool and Cashmere Fibrrs under Potassium Permanganate Treatment

Li L., Qin C., Liu C.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2018

|

Vol. 26, no. 4 (130)

29--33

EN

In this study, the weight loss and tensile property of wool fibers and cashmere fibers before and after various potassium permanganate solution treatment were investigated. The scale morphology andcrystallization index of the original and treated fibers were analysed with scanning electron microscopy and X-ray diffraction analysis. The experimental results showed that the weight loss of wool fibers is more than that of cashmere fibers under low potassium permanganate content treatment, but is less than that of cashmere fibers under high potassium permanganate content treatment. The force loss of cashmere fibers increased linearly with an increase in potassium permanganate content. The scales of cashmere fiber were damaged at a potassium permanganate content of 9%, but the scales of wool fiber were clear. The relative crystallisation index of treated wool is twice as that of treated cashmere at a potassium permanganate content of 9%.

PL

W pracy zbadano utratę masy i wytrzymałość na rozciąganie włókien wełnianych i kaszmirowych przed i po zastosowaniu różnych roztworów nadmanganianu potasu. Morfologię i wskaźnik krystalizacji pierwotnych i poddanych obróbce włókien analizowano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej i dyfrakcji rentgenowskiej. Wyniki eksperymentalne wykazały, że ubytek masy włókien wełnianych jest większy, niż w przypadku włókien kaszmirowych po zastosowaniu obróbki nadmanganianem potasu. Utrata wytrzymałości włókien kaszmirowych wzrastała liniowo wraz ze wzrostem zawartości nadmanganianu potasu. Stwierdzono, że względny wskaźnik krystalizacji wełny poddanej obróbce jest dwukrotnie większy, niż w przypadku kaszmiru poddanego obróbce przy zawartości nadmanganianu potasu wynoszącej 9%.

3

Rola dwutlenku manganu (MnO2) w powstawaniu N-nitrozodimetyloaminy (NDMA) w reakcji dimetyloaminy (DMA) z wybranymi utleniaczami w roztworach wodnych

Andrzejewski P., Nawrocki Ł., Nawrocki J.

Ochrona Środowiska

|

2009

|

vol. 31, nr 4

25-29

PL

N-nitrozodimetyloamina (NDMA), z uwagi na właściwości kancerogenne i mutagenne jest jednym z najbardziej niebezpiecznych ubocznych produktów utleniania domieszek wody. Za tworzenie się NDMA podczas oczyszczania wody wydaje się być odpowiedzialne głównie chloraminowanie wody, jednakże mechanizm powstawania tego związku nie został w pełni wyjaśniony. W pracy podjęto próbę wyjaśnienia mechanizmu powstawania NDMA w reakcji dimetyloaminy (DMA) z nadmanganianem potasu lub ozonem. Wykazano, że w przypadku zastosowania tych utleniaczy reakcja nitrozowania DMA jest katalizowana dwutlenkiem manganu tworzącym się jako produkt redukcji KMnO4 lub obecnością dodanego MnO2 w środowisku działania ozonu. Stwierdzono, że dwutlenek manganu w postaci zawiesin, powstający jako produkt reakcji DMA z nadmanganianem potasu, był niezbędny do tworzenia się NDMA w tej reakcji. NDMA tworzył się również w wyniku reakcji DMA z azotynami i azotanami w obecności MnO2, nawet przy pH=8,25, bardzo odległym od optymalnego pH reakcji bezpośredniego nitrozowania DMA (3,0÷3,5). Obecność dwutlenku manganu w postaci zawiesin podczas ozonowania wody zawierającej DMA wyraźnie zwiększyła jej konwersję do NDMA. Efekt ten wystąpił również w przypadku obecności azotynów w mieszanie reakcyjnej. Otrzymane wyniki wskazują na potencjalny wpływ zarówno MnO2 w postaci zawiesin, jak i MnO2 w katalitycznych złożach filtracyjnych na powstawanie NDMA w wodzie.

EN

Owing to its carcinogenic and mutagenic properties, N-nitrosodimethylamine (NDMA) has been classified into the group of the most hazardous and undesired by-products that form during oxidation of water pollutants. Although chloramination seems to be the principal contributor to the formation of NDMA in the water being treated, the underlying mechanism is still far from being well understood. In this paper an explanation is proposed for the mechanism governing the formation of NDMA in the reaction of DMA with potassium permanganate or ozone. It has been demonstrated that when use is made of these oxidants, the reaction of DMA nitrosation is catalyzed either by the manganese dioxide that forms as the product of KMnO4 reduction, or by the MnO2 added to the water being ozonized. The manganese dioxide suspension, a product of the reaction of DMA with potassium permanganate, was found to be indispensable for the formation of NDMA in this reaction. It has been observed that NDMA also formed during the reaction of DMA with nitrites and nitrates in the presence of MnO2 even at the pH of 8.25, which is noticeably higher than the optimal value of 3.0-3.5 for the direct nitrosation of DMA. The presence of the MnO2 suspension during ozonation of DMA-containing water evidently increased the conversion of DMA to NDMA. The same was found to occur when nitrites were present in the reaction mixture. The results obtained substantiate the potential influence of MnO2 (regardless of whether added in the form of suspension, or when present in the catalytic filter beds) on the formation of NDMA in the water.

4

A simple kinetic spectrophotometric method for the determination of salbutamol in dosage forms

El-Enany N., Belal F., Rizk M.

Chemia Analityczna

|

2004

|

Vol. 49, No. 4

587-599

EN

A simple and sensitive kinetic method for the determination of salbutamol in pharmaceutical preparations has been developed. The method is based upon the kinetic determination of the oxidation product of the drug with alkaline potassium permanganate at the room temperature for the fixed time of 30 min. The absorbance of the coloured manganate group compound was measured at 610 nm. The absorbance changed linearly with the concentration in the range of 2-10 žg mL-1 (r = 0.9995) and the minimum detectability (S/N = 2) was 0.2 žg mL-1 (3.47 × 10-7 mol L-1). Different experimental parameters affecting the development and stability of the colour have been carefully studied and optimised. Determination of salbutamol by the fixed-concentration and rate-constant methods is also feasible using the appropriate calibration equations, yet the fixed-time method has proved to be more advantageous. It was further applied to the determination of salbutamol in pharmaceutical formulations. The results were in good agreement with those obtained with the reference method. The reaction pathway has been proposed as well.

PL

Opracowano prostą i czułą kinetyczną metodę oznaczania salbutamolu w preparatach farmaceutycznych. Metoda jest oparta na kinetycznym oznaczaniu produktu utleniania leku za pomocą zasadowego roztworu nadmanganianu potasu w temperaturze pokojowej w ustalonym czasie 30 min. Absorbancję barwnego rodnika mań gani anowego mierzono przy długości fali 610 nm. Wykres: absorbancja - stężenie był prostoliniowy w zakresie stążeń 2-10 fig mL-1 (r = 0,9995) z granicą detekcji (S/N = 2) równą 0,2 ug ml/1 (3,47 x10 (-7) mol L(-1). Zbadano i zoptymalizowano różne parametry doświadczalne wpływające na rozwinięcie i trwałość barwy. Salbutamol można oznaczać posługując się wyprowadzonymi równaniami kali bracyjnymi zarówno dla metody ustalonego stężenia jak i stałej szybkości reakcji, jednał metoda ustalonego stężenia jest korzystniejsza. Zaproponowaną metodę zastosowano di oznaczania salbutamolu w preparatach farmaceutycznych. Wyniki były w dobrej zgodność z wynikami uzyskanymi za pomocą metody odniesienia. Zaproponowano schema prawdopodobnego przebiegu reakcji.