Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: multiwarstwa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Modifying of Polyester Fabric Surface with Polyelectrolyte Nanolayers Using the Layer-by-layer Deposition Technique

Jantas R., Połowiński S.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

2007

Vol. 15, no. 2 (61)

97--99

Polyelectrolytes such as poly(4-vinylpyridine) and poly(acrylic acid) with opposite charges have been deposited on a polyester fabric by the layer-by-layer technique. The first acidic layer with carboxylic groups were produced by grafting acrylic acid onto the polyester fabric according to the previously established grafting conditions. Selected fibre properties connected with the character of the deposited nanolayer of polyelectrolyte were tested. It has been found that the content of methylene blue dye in fibre and water retention depend on the character of the deposited nanolayer, as they are always considerably higher when the top nanolayer consists of poly(acrylic acid). Electron microscope photographs show that the fibre surface in the fabric becomes smoother after polyanion and polycation nanolayers are deposited.

W pracy badano wytwarzanie multiwarstw na tkaninie poliestrowej na drodze kolejnego nanoszenia warstw polielektrolitów – poli(4-winylopirydyny) i poli(kwasu akrylowego) o przeciwnych ładunkach w wyniku ich elektrostatycznego oddziaływania. Pierwszą kwasową warstwę z grupami karboksylowymi wytwarzano na drodze szczepienia tkaniny poliestrowej kwasem akrylowym, ustalając uprzednio optymalne warunki szczepienia tkaniny poliestrowej. Badano zmianę wybranych właściwości, związanych z charakterem naniesionej warstwy z polielektrolitu. Stwierdzono, że zawartość barwnika – błękitu metylenowego we włóknie oraz wartość retencji wody zależą od charakteru naniesionej warstwy i były wyraźnie wyższe w przypadku gdy wierzchnią warstwę stanowił poli(kwas akrylowy). Zdjęcia mikroskopowe elektronowe pokazują, że powierzchnia włókien w tkaninie staje się gładsza po naniesieniu warstw polianionu i polikationu.

Modelowe cienkie warstwy o kontrolowanym składzie i grubości

Fabianowski W., Zientek K., Jachowicz R., Ażgin Z.

Polimery

2000

T. 45, nr 7-8

528-535

Omówiono dwa sposoby otrzymywania cienkich warstw. Pierwszy z nich polega na wykorzystaniu "pomysłu monowar-stwy sprzęgającej", czyli cienkiej warstwy z pasywującego związku organicznego, osadzonej na powierzchni metalu i wiążącej go z enkapsulującą warstwą z żywicy epoksydowej. Na podstawie modelowych badań z monowarstwami osadzonymi w procesie Langmuira-Blodgett na powierzchni Al oszacowano grubość warstwy pasywacyjnej na ok. 10 nm, co odpowiada 20 monowarstwom z kwasu stearynowego. Dokonano trzyetapowej selekcji związków organicznych służących do pasywowania powierzchni Al, włącznie z osadzaniem ich na powierzchni testerów elektronicznych i poddawaniu próbie przyśpieszonego starzenia. Jako najbardziej obiecujące związki pasywacyjne wybrano kwas antranilowy i dodecyloaminę, dodawane jako osobna warstwa pasywacyjna albo jako domieszki do żywicy epoksydowej lub poliakrylouretanu (rys. 3). Drugi sposób polega na konstruowaniu metodą samoorganizacji multiwarstw z polimerów polielektrolitowych. Warstwy polielektrolitowe wzbogacone dodatkiem "inteligentnych" cząsteczek typu kompleksów donor-akceptor (DA) mogą w przyszłości służyć jako cienkie warstwy w konstrukcji pamięci komputerowych. Otrzymano trzy typy multiwarstw polielektrolitowych z "inteligentnymi" cząsteczkami na podstawie sulfonowanego polistyrenu (PSSA) jako poli-aniortu i chlorowodorku poli(4-winylopirydyny) (P4VP) jako polikationu oraz tetracyjanochinodimetanu (akceptora A) i Cu 14 (donora D) (rys. 4 i 6). Na podstawie pomiarów kąta zwilżania (rys. 7 i 8) największy stopień wbudowania się "inteligentnych" cząsteczek stwierdzono w przypadku multiwarstw typu III (PSSA/DA + P4YP/DA).

Summary - Two methods to prepare tailor-made thin films are described. One method uses the "coupling monolayer concept", viz., a thin film made of a passivating organic compound coupling the metal surface with an (epo-xy) polymer encapsulating layer. The passivating monolayer was found to be about 10 run thick, i.e., comprising about 20 monolayers of stearic acid, deposited on the electronic tester surface (Al) by a Langmuir-Blodgett (LET) transfer process. The composition of the layer was determined by a three-step elimination of organic compounds used to passivate the Al surface, including depositing on the surface of electronic testers and highly accelerated aging tests. Anthranilic acid and dodecylamine 'were selected as most promising passivating agents, either deposited as an individual passivating layer or mixed with as encapsulating epoxy resin or polyacrylurethane (Fig. 3). Another method is to construct multilayers from polyelectrolyte polymers by the self-assemblying technique. Donor-Acceptor (DA) "smart" molecules were added to the polyelectrolytes to prepare thin films endowed with potential computer memory properties. Three types of polyelectrolyte multilayers were prepared involving "smart" molecules based on sulfonated polystyrene (PSSA) as a polyanion and poly(4-vinylpyridine) hydrochloride (P4VP) as a polycation and tetracyanoquinodimethane (acceptor A) and Cu 14 (acceptor D) (Figs. 4 and 6). Contact angle measurements (Figs. 7, 8) allowed to find the maximum degree of incorporation of "smart" molecules to occur in type III multilayers (PSSA/DA + P4VP/DA).