Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Multilevel optimization of the semi-open impeller in a centrifugal pump

Papierski A., Błaszczyk A.

Mechanics and Mechanical Engineering

|

2011

|

Vol. 15, nr 3

319-332

EN

Full optimization task for the case of the semi-open impeller with straight blades, requires description of its' geometry by means of, at least, eighteen design variables. In the case of constant meridional cross-section, are required at least eight design variables. Solution of the task with such great vector of design variables requires much more time. One way to manage to obtain a solutions with great variety of design variables is comprehensive approach to the task depending on the partition into minor subtasks. After decomposing the optimization task, one should choose procedure of solving it. One of these procedures is parametric optimization, which is two-stage method of minimizing (maximizing). This optimization is carried on in two levels. On a lower level, multi-optimization of decomposed parts of the tasks, depending on design variables, is being held. The solution of the lower level is used in an upper level (coordinating level) to find optimal coordination variables. It has been shown that result of multilevel optimization and full task optimization is the same in limits of accepted accuracy of the objective functions' calculus. Time of the calculation for the multilevel optimization task is over four times shorter than undecomposed task time.

2

Multiobjective optimization of the semi-open impeller in a centrifugal pump by a multilevel method

Papierski A., Błaszczyk A.

Journal of Theoretical and Applied Mechanics

|

2011

|

Vol. 49 nr 2

327-341

EN

The complete optimization task for the case of the semi-open impeller with straight blades requires description of its geometry by means of, at least, eighteen design variables. In the case of constant meridional cross-section, required are at least eight design variables. Solution of the task with such a great vector of design variables requires much more time. One of the ways to obtain solutions with great variety of design variables is a comprehensive approach to the task including on the partition into minor subtasks. After decomposing the optimization task, one should choose a procedure for solving it. One of such procedures is parametric optimization, which is a two-stage minimization (maximization) method. This optimization is carried out in two levels. On the lower level, the multi-optimization of the decomposed parts of the tasks, depending on design variables, is being held. The solution of the lower level is used in the upper level (coordinating level) to find optimal coordination variables. It has been shown that the result of multi-level optimization and the whole task optimization is the same in limits of accepted accuracy of calculation of the objective functions. Time of the calculation for the multilevel optimization task is over four times shorter than the time of the undecomposed task.

PL

Pełne zadanie optymalizacyjne dla przypadku półotwartego wirnika wymaga z łopatkami o pojedynczej krzywiźnie wymaga opisania jego geometrii za pomocą co najmniej 18 zmiennymi decyzyjnymi, a w przypadku niezmiennego przekroju merydionalnego potrzeba co najmniej 8 zmiennych decyzyjnych. Czas rozwiązania zadania o tak wielkim wymiarze wektora zmiennych decyzyjnych jest bardzo duży. Jednym ze sposobów rozwiązania zadań z dużą ilością zmiennych decyzyjnych jest systemowe podejście do zagadnienia polegające na podziale problemu na mniejsze części. Po zdekomponowaniu problemu optymalizacyjnego należy wybrać metodę rozwiązania zadania. Jedną z takich metod jest metoda optymalizacji parametrycznej, która jest dwuetapową metodą minimalizacji (maksymalizacji). Optymalizacja ta polega na tym, że dokonujemy jej na dwóch poziomach. Na poziomie dolnym przeprowadza się wielokrotną optymalizację zdekomponowanych części problemu względem ich zmiennych decyzyjnych. Wynik optymalizacji na poziomie dolnym jest wykorzystywany na poziomie górnym, zwanym koordynacyjnym, do znajdowania optymalnych wartości zmiennych koordynacyjnych. Wykazano, że wynik optymalizacji wielopoziomowej i pełnego zadania optymalizacji jest taki sam w granicach przyjętej dokładności obliczeń funkcji celu. Czas obliczeń zadania optymalizacji wielopoziomowej jest ponad czterokrotnie mniejszy niż zadania niezdekompowanego.

3

Wykorzystanie wyników optymalizacji wielokryterialnej w projektowaniu budynków niskoenergetycznych

Stachowicz A., Fedorczak-Cisak M.

Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce

|

2010

|

T. 5, nr 1

47-50

PL

W pracy przedstawiono wyniki rozwiązania problemu optymalnego kształtowania budynków jednorodzinnych sformułowanego jako zadanie optymalizacji dwukryterialnej i wielopoziomowej. Przyjęte kryteria to minimum kosztu przegród zewnętrznych i minimum sezonowego zapotrzebowania na energię do ogrzewania. Zmieniając wartości dolnych ograniczeń dla izolacyjności ścian, oraz górnych ograniczeń dla wielkości współczynnika przeszklenia ściany południowej wyznaczono przekrój rozwiązań optymalnych, uzyskując w konsekwencji zbiór danych dla projektowania budynków o założonym przez projektanta zapotrzebowaniu na energie do ogrzewania.

EN

Optimization tasks were formulated (and worked) as a problems in designing low-energy apartment buildings. It is multi-criteria (minimum costs and minimum energy consumption) and multi-level optimization problems.

4

Budynki niskoenergetyczne dla każdego

Fedorczak-Cisak M., Stachowicz A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2007

|

R. 104, z. 4-A

307-312

PL

W niniejszym artykule sformułowano zadanie optymalizacji budynków niskoenergetycznych, stosując metodę optymalizacji wielokryterialnej (minimum kosztów obudowy budynku i minimum zapotrzebowania na energię do ogrzewania) i wielopoziomowej. Wykazano możliwe do uzyskania efekty w zakresie zmniejszenia zapotrzebowania na energię dla standardowych rozwiązań projektowych.

EN

Optimization tasks were formulated for problems in designing low-energy apartment buildings. It is multicriteria (minimum costs and minimum energy consumption) and multilevel optimization problem. Effects possible to be attained in limiting heating energy consumption were defined.

5

Projektowanie topografii systemów VLSI. Cz. 4. Symulowane wyżarzanie, sieci neuronowe

Nagórny Z., Kos A.

Kwartalnik Elektroniki i Telekomunikacji

|

2006

|

Vol. 52, z. 4

697-727

PL

Niniejsza praca jest czwartą, ostatnią częścią przeglądu metod rozmieszczania modułów, stosowanych podczas projektowania topografii układów VLSI. Modułem jest fragment systemu wyodrębniony ze względu na pełnioną funkcję. Praca jest poświęcona algorytmowi symulowanego wyżarzania oraz sieciom neuronowych. Przedstawiono dokładny opis algorytmu symulowanego wyżarzania oraz sposób zastosowania algorytmu do rozmieszczania modułów. Programy wykorzystujące algorytm symulowanego wyżarzania zostały szczegółowo opisane. W tym celu scharakteryzowano następujące programy rozmieszczania: TimberWolf, MGP, MPG-MS, VPR. Następnie, opisano sposób zastosowania sieci samoorganizującej się oraz sieci Hopfielda w optymalizacji topografii układów VLSI. Przedstawiono rezultaty rozmieszczania modułów otrzymane z użyciem sieci Hopfielda. Następnie, scharakteryzowano inne metody stosowane podczas rozmieszczania modułów: algorytmy genetyczne, strategie ewolucyjne, schemat rozmieszczanie-planowanie topografii-rozmieszczanie, programy dla układów 3D VLSI oraz sprzętowe metody rozwiązania problemu rozmieszczania modułów. Porównano metody rozmieszczania modułów przedstawione w przeglądzie.

EN

The design process of the VLSI circuits requires the use of computer aided design tools. This paper is the fourth part of the survey of the cell placement techniques for digital VLSI circuits. In this part of the survey, the simulated annealing algorithm and neural networks are presented. An application of the simulated annealing algorithm to the cell placement problem is described. Nowadays the tools used for the cell placement, which utilize the presented algorithms are characterized: TimberWolfSC, TimberWolfMC, MGP, MPG-MS, VPR. Then, applications of neural networks to the cell placement problem are described. A self-organizing network and Hopfield network for the cell placement problem are presented. Some circuit layouts generated by using the Hopfield network are presented. Applications of a genetic algorithm, evolutionary strategy, three-stage placement-floorplanning-placement flow and special purpose hardware for the cell placement are described. Tools used for the 3D VLSI cell placement are characterized. Some conclusions concerning described techniques and tools are presented.

6

Projektowanie topografii systemów VLSI. Cz. 3. Metody analityczne

Nagórny Z., Kos A.

Kwartalnik Elektroniki i Telekomunikacji

|

2006

|

Vol. 52, z. 4

669-695

PL

Niniejsza praca jest trzecią częścią przeglądu metod rozmieszczania modułów, stosowanych podczas projektowania topografii układów VLSI. W pracy szczegółowo został opisany algorytm zamiany parami oraz metody analityczne. Przedstawiono liczne modyfikacje algorytmu zamiany parami, łącznie z algorytmami wykorzystującymi metody relaksacyjne. Modyfikacje algorytmu zamiany parami oraz metody relaksacyjne są stosowane w programach rozmieszczania opartych na metodach analitycznych. Następnie, opisano podstawy zastosowania programowania kwadratowego i liniowego w rozmieszczaniu modułów. Ze względu na dużą liczbę rozwiązań stosowanych w metodach analitycznych, poszczególne rozwiązania szczegółowo przedstawiono na przykładzie wybranych programów rozmieszczania. W tym celu scharakteryzowano następujące programy rozmieszczania: GORDIAN / DOMINO, KraftWerk, FastPlace, mPL, PROUD, ATLAS, FAR, mFAR, BloBB, APlace. Przedstawiono również sposób zastosowania metody relaksacyjnej w układach o topografii swobodnej oraz możliwość optymalizacji topografii układu ze względu na aspekt termiczny.

EN

The design process of the VLSI circuits requires the use of computer aided design tools. This paper is the third part of the survey of the cell placement techniques for digital VLSI circuits. In this part of the survey, the pairwise interchange algorithm and some analytical methods are presented. The force-directed placement algorithm and some modifications of the pairwise interchange algorithm, which are used in analytical algorithms are described. Then, the nonlinear programming, quadratic programming and linear programming techniques are presented. An application of these techniques to the cell placement problem is described. Nowadays the tools used for the cell placement, which utilize the presented algorithms are characterized: GORDIAN, DOMINO, KraftWerk, FastPlace, mPL, PROUD, ATLAS, FAR, mFAR, BloBB, APlace. A force-directed placer for a building block design style is described. The principles of the multilevel optimization for the cell placement problem are presented. Applications of the flow network and branch and bound algorithm to the cell placement are characterized. Some conclusions concerning described techniques and tools are presented.