Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biologiczna specyfika traw rozłogowych w warunkach wieloletniego intensywnego użytkowania agrofitocenoz

Zezmer N., Orlienkova J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2013

|

T. 13, z. 1

183--190

PL

W pracy przedstawiono doświadczalnie potwierdzone możliwości wieloletniego, produkcyjnego użytkowania (w ciągu 15–26 lat) wielokośnych agrocenoz łąkowych (pratocenoz) założonych na bazie traw rozłogowych – stokłosy bezostnej (Bromus inermis Leyss.) i mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.). Gatunki te charakteryzują się dużym potencjałem regeneracyjnym, ponieważ wykształcają system podziemnych pędów (rozłogów) systematycznie tworzących pączki wegetatywne (pędowe). Całkowita długość rozłogów stokłosy wynosiła 70,5, a mozgi 89,3 m ·- ². Zawierały one odpowiednio 2627 i 2830 szt ·m- ² pączków wegetatywnych. Założenie i trzykośne użytkowanie wieloletnich agrocenoz łąkowych zapewniło duże plonowany, wynoszące 7,7–8,7 t s.m. i 75,2–83,3 GJ energii metabolicznej z hektara i równocześnie uzyskanie wysokiej jakości biomasy do przygotowania kiszonki i sianokiszonki, zawierającej 9,6–9,8 MJ ·kg- ¹ s.m. energii metabolicznej. W wyniku systematycznego wieloletniego produkcyjnego użytkowania agrofitocenoz 4–5-krotnie obniżono nakłady poniesione na założenie łąki w stosunku do standardowych.

EN

The paper presents experimentally confirmed possibilities of long-term (15–26 years) productive use of multiple cut meadow agrocoenoses based on stoloniferous grasses – the smooth brome grass (Bromus inermis Leyss.) and the reed canary grass (Phalaris arundinacea L.). The species are characterised by a high regeneration potential since the develop the system of underground rhizomes (stolons) systematically producing vegetative buds. The total length of stolons of the bromegrass was 70.5 and those of the reed canary grass – 89.3 m ·m-². They contained 2627 and 2830 vegetation buds per square metre, respectively. Set up and the threefold cut of long-term meadow agrocoenoses ensured high yielding of 7.7–8.7 t dry mass and 75.2–83.3 GJ of metabolic energy per hectare with a possibility of obtaining high quality biomass for ensilage and hay silage containing 9.6–9.8 MJ ·kg- ¹ dry mass of metabolic energy. As a result of systematic long-term use of agro-phytocoenoses the inputs to meadow set up were 4–5 times smaller compared with the standard.

2

Potencjalne możliwości produkcji biogazu z mozgi trzcinowatej

Matyka M., Księżak J.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2013

|

R. 21, nr 2

79--86

PL

W pracy przedstawiono ocenę możliwości wykorzystania jako substratu w biogazowniach rolniczych biomasy z mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.), uprawianej w warunkach zróżnicowanego poziomu nawożenia. Doświadczenie polowe założono w 2010 r., a ocenę wydajności metanu przeprowadzono w 2012 r., który był drugim rokiem pełnego użytkowania trawy. Wydajność metanu z mozgi trzcinowatej określono za pomocą automatycznego testera potencjału wytwórczego metanu AMPTS II. Największy plon łączny (I i II pokos) zielonej i suchej masy mozgi trzcinowatej, wynoszący odpowiednio 46,2 i 17,0 t·ha-1, uzyskano po nawożeniu azotem w dawce 120 kg·ha-1. Wyniki badań wskazują, że istnieje tendencja do zmniejszania jednostkowej produkcji metanu z mozgi trzcinowatej wraz ze wzrostem poziomu nawożenia azotem z 273 Nm3CH4·t s.m.o.-1, gdy dawka wynosiła 40 kg N·ha-1 do 192 Nm3CH4·t s.m.o.-1 gdy dawka wynosiła 120 kg N·ha-1. Sumaryczny uzysk metanu z ha nie jest uzależniony od stosowanego poziomu nawożenia azotem i wynosi od 1968 do 2208 Nm3CH4·ha-1. Można zatem stwierdzić, że efektywniejszą produkcję metanu z mozgi trzcinowatej zapewnia nawożenie jej mniejszą dawką azotu (40 kg N·ha-1) niż nawożenie dawką 120 kg N·ha-1.

EN

The study evaluated possibilities of using biomass of the reed canary grass (Phalaris arundinacea L.), cultivated at different fertilization levels, as a substrate to agricultural biogas plants. Field experiment was established in 2010, and methane productivity was evaluated in 2012 - the second year of full usage of grass. Productivity of the methane from reed canary grass silage was determined by using the Automatic Methane Potential Test System (AMPTS II). The highest total yields (I and II cuts) of green and dry matter of reed canary grass, amounting to 46.2 and 17.0 t·h-1 respectively, were obtained at application of mineral nitrogen fertilization of 120 kg·h-1. Obtained results showed existing tendency to reduce the unitary production of methane from reed canary grass, along with increasing the level of nitrogen fertilization from 273 Nm3 CH4·t-1 DM at a dose of 40 kg N·h-1, to 192 Nm3 CH4·t-1 DM at dose of 120 kg N·h-1. Total methane yield per 1 ha does not depend on the level of applied nitrogen fertilization, and ranges within 1968-2208 Nm3 CH4·h-1. Thus, it may be concluded that the more efficient methane production from reed canary grass provides the fertilization with lower nitrogen dose (40 kg N·h-1), than fertilizer dose of 120 kg N·h-1.

3

Evaluation of biogas collection from reed canary grass, depending on nitrogen fertilisation levels

Kacprzak A., Matyka M., Krzystek L., Ledakowicz S.

Chemical and Process Engineering

|

2012

|

Vol. 33, nr 4

697--701

EN

The world in 21st century is facing the problem of growing energy consumption while the supply of fossil fuels is being reduced. This resulted in the development of research into the use of renewable energy sources and development of new technologies for energy production. In Polish conditions the development of agricultural biogas plants finds its legitimacy in the document developed by the Ministry titled "Trends in agricultural biogas plants in Poland in 2010-2020”. The purpose of this study was to investigate the influence of the weather conditions and the degree of nitrogen fertilisation on yield of reed canary grass (Phalaris Arundinacea L.) and to determine their susceptibility to anaerobic digestion, and usefulness of the production of biogas. Carried out experiments showed that increasing nitrogen fertilisation (from 40 to 120 kg N/ha) linearly increased canary grass green biomass yield from 32 to 46.3 t/ha. However, the highest biogas yield 126 m3/ha was obtained when 80 kg N/ha was applied.

4

Wykorzystanie mikrobiotestu phytotoxkit w wykrywaniu potencjału allelopatycznego mozgi trzcinowatej (phalaris arundinacea)

Sekutowski T., Bortniak M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2009

|

Vol. 54, nr 4

88-93

PL

W badaniach własnych oceniano wpływ wodnych wyciągów z gleby okołoryzosferowej, korzeni oraz liści mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea) na zdolność kiełkowania i wzrost korzeni gorczycy białej (Sinapis alba). Doświadczenie przeprowadzono z użyciem testu kiełkowania i wczesnego wzrostu roślin - Phytotoxkit. Testy obejmowały 3 niezależne serie doświadczeń laboratoryjnych w odstępach miesięcznych po 3 powtórzenia. Wodne wyciągi sporządzono z 12,5 g i 25 g gleby, świeżej masy korzeni oraz liści mózgi trzcinowatej (P. arundinacea) na 100 ml wody destylowanej. Obiekt kontrolny stanowiły płytki, na które nanoszono jedynie wodą destylowaną. Najsilniejszy efekt inhibicyjny na zdolność kiełkowania oraz długość korzeni gorczycy białej (S. alba), stwierdzono dla wyciągu sporządzonego z liści mózgi trzcinowatej (P. arundinacea). Podczas gdy, potencjał allelopatyczny wyciągów wodnych otrzymanych z korzeni oraz z gleby okołoryzosferowej był istotnie mniejszy.

EN

In the laboratory experiments an effect of the rhizosphere soil water extracts, Phalaris arundinaceae roots and leaf water extracts on germination capacity and Sinapis alba root growth was determined. Test of germination and early growth Phytotoxkit was used in experiment, which consisted of 3 independend laboratory experimental series in one month period and 3 replications. Water extracts were prepared from 12,5 g and 25 g of soil, fresh root mass and leaves of Phalaris arm dinaceae and 100 ml of destilled water. Plates moistened of destilled water were control objects in these experiment. Data indicated that the highest inhibition effect on the germination capacity and Sinapis alba root length was obtained after leaf water extracts application, whereas allelopathic potential of root and rhizosphere soil water extracts were significantly lower.

5

Plonowanie wybranych gatunków roślin uprawianych na cele energetyczne na różnych glebach

Kuś J., Faber A., Stasiak M., Kawalec A.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2008

|

R. 16, nr 1

79-86

PL

W doświadczeniach polowych prowadzonych w latach 2004-2006 na trzech różnych glebach (ciężka, średnia i lekka) oceniono plonowanie czterech gatunków roślin energetycznych: wierzba krzewiasta - Salix viminalis, miskant - Miscanthus, ślazowiec pensylwański - Sida hermaphrodita i mozga trzcinowata - Phalaris arundinacea. Plon wierzby zbieranej corocznie, średnio za 3 lata niezależnie od klonu, na ciężkiej czarnej ziemi (kompleks 8) wynosił 12,9 t/ha, a glebie średniej (kompleks 4) 11,9 t/ha suchej masy. Plon miskanta, średnio za 3 lata dla 5 porównywanych genotypów, na glebie średniej (kompleks 4) wynosił 17,1 t/ha i był o około 15% większy niż na ciężkiej czarnej ziemi. Porównywane klony wierzby i miskanta różnie reagowały na warunki siedliskowe. Plon ślazowca pensylwańskiego na glebie ciężkiej i średniej (kompleksy 8 i 4) przy obsadzie 10 tys./ha roślin wynosił około 10 t/ha i był o 16% mniejszy niż glebie lekkiej (kompleks 5), gdzie obsada roślin wynosiła 20 tys./ha. Uzyskano duże plony mozgi trzcinowatej (odmiana Bamse) przy zbiorze dwóch pokosów - 14 t/ha na glebie kompleksu 5 i 18 t/ha suchej masy na glebie kompleksu 8, natomiast przy jednokrotnym jej zbiorze późną jesienią plon był o ponad 30% mniejszy.

EN

Field experiments were conducted in 2004-2006 on three different (heavy, medium, light) soils at IUNG's experimental stations Puławy - Osiny and Grabów, to evaluate the yielding of four energy plant species: the shrub willow (Salix viminalis), miscanthus, Virginia mallow (Sida her-maphrodita) and the reed canary grass (Phalaris arundinacea). The yield of willow harvested every year, as a mean for 3 years (apart from the clone), reached 12.9 t dry matter/ha on heavy black soil (complex 8) and 11.9 t d.m./ha on medium soil (complex 4). The yield of miscanthus, as a mean for 3 years for five compared genotypes, on the medium soil (complex 4) amounted to 17.1 t d.m./ha, being of about 15% higher than on the heavy black soil. The responses of compared willow and miscanthus clones to the habitat conditions were differentiated. The yield of Virginia mallow on heavy and medium soils (complex 8 and 4), at planting density of 10 thousand seedlings per ha amounted to about 10 t d.m./ha, being by 16% lower than on the light soil (complex 5), where the planting density reached 20 thousand seedlings per ha. High yields of the reed canary grass (Bamse cv.) were obtained at harvesting two cuts - 14 t d.m./ha on the soil of complex 5, and 18 t d.m./ha on the soil of complex 8. However, at harvesting one cut in the late autumn the yield was by about 30% lower.