Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

A morphological and geometrical study of historical minarets in the North of Algeria

Said Beldjilali, Naima Benkari, Zahir Namourah, Humberto Varum

Budownictwo i Architektura

|

2024

|

Vol. 23, no 1

55--71

EN

The Islamic heritage constitutes a very precious treasure in Algeria, especially the places of worship (mosques), which reflect the symbol of this heritage. They are considered important landmarks in cities through architectural elements such as the dome and the minaret. Minarets are used by the muezzin to invite people to pray; they were previously built near the mosque or inside it, next to the prayer room. Later, they appeared as angular towers of mausoleums. This research is part of an analytical study of the minarets in Algeria during the medieval period (Bani Hamad, Moravid, Zayyanid, Marinid, and Ottoman) which were selected and then classified according to their various typologies (dimensions, forms, designs, etc.), and evolution over time. The main objectives of this work are to search for the forms that determine the typology of the minarets of each period. It also examines the correlation between dimensions and geometric parameters employed in the design conception of these minarets. The research followed a monographic method that relies on field observation and documentation, while including a thorough reading of history. The results show that the constant form of the vertical section of the minaret, with the same dimensions between the top and bottom, represents two-thirds of the main tower of the minarets. We also conclude that the square shape of the horizontal section of the minaret represents two-thirds of the main tower of the minarets, which expresses the most earthquake-resistant form. These dimensions play a pivotal role in enhancing the minaret's visual allure and architectural equilibrium, in addition to their earthquake resistance virtues.

PL

Dziedzictwo islamskie stanowi bardzo cenny skarb w Algierii, szczególnie miejsca kultu (meczetów), które odzwierciedlają symbol tego dziedzictwa. Są one uważane za ważne punkty orientacyjne w miastach dzięki elementom architektonicznym, takim jak kopuła i minaret. Minarety są używane przez muezzina do wzywania ludzi do modlitwy; pierwotnie były budowane w pobliżu meczetu lub w jego wnętrzu, obok sali modlitewnej. Później pojawiły się jako kątowe wieże mauzoleów. Niniejsze badanie jest częścią analizy minaretów w Algierii w okresie średniowiecza (Bani Hamad, Morawidowie, Zajjanidowie, Marynidzi i Osmanowie), które zostały wybrane, a następnie sklasyfikowane według różnych typologii (wymiary, formy, projekty itp.) oraz ewolucji w czasie. Głównymi celami tej pracy jest poszukiwanie form, które określają typologię minaretów każdego okresu. Zbadano również korelację między wymiarami a parametrami geometrycznymi stosowanymi w koncepcji projektowania tych minaretów. Badanie opierało się na metodzie monograficznej polegającej na obserwacji terenowej i analizie dokumentacji, uwzględniając dokładne czytanie historii. Wyniki pokazują, że stała forma pionowego przekroju minaretu, z tymi samymi wymiarami na górze i na dole, stanowi dwie trzecie głównej wieży minaretów. Wnioskujemy również, że kwadratowy kształt poziomego przekroju minaretu stanowi dwie trzecie głównej wieży minaretów, co stanowi najbardziej odporną formę na trzęsienia ziemi. Te wymiary odgrywają kluczową rolę w zwiększaniu wizualnej atrakcyjności i architektonicznej równowagi minaretu, oprócz ich zalet w zakresie odporności na trzęsienia ziemi.

2

Historical wooden-pillared Kenan Dede Yanik Mosque – restoration proposal

Bademci Fikret

Architectus

|

2023

|

Nr 1 (73)

97--104

EN

In addition to their historical value, wooden-pillared mosques are important in terms of their construction technique and use of materials. These buildings document the development of mosque architecture. In wooden-pillared mosques, which are few in number, wood comes to the fore not only as a load-bearing material but also as the material of building elements and decorations. In addition to door and window joinery, the minaret, pulpit, mihrab and lectern are also made of wood in mosques with wooden poles. Located in Konya Province of Turkey, Kenan Dede Yanık Mosque is also a wooden pillared building. The building, which has seen some repairs and restorations in the historical process, was damaged by fire and was rebuilt. This study has been prepared in order to restore the current state of this wooden pillared mosque, which also has historical value after reconstruction. In the study, a literature review about the building was made and the current state of the mosque was documented by photographing. The deterioration of the construction was determined and a restoration proposal was developed.

PL

Drewniane meczety o konstrukcji wspartej na drewnianych kolumnach są ważne nie tylko ze względu na ich wartość historyczną, ale także z powodu rozwiązań materiałowych i zastosowanej techniki budowlanej. Obiekty te dokumentują historyczny rozwój architektury meczetów. W drewnianych meczetach kolumnowych, których zachowało się niewiele, drewno wysuwa się na pierwszy plan nie tylko jako materiał konstrukcyjny, ale także jako materiał elementów i detalu architektonicznego. Oprócz stolarki drzwiowej i okiennej w drewnianych meczetach kolumnowych z tego materiału wykonane są najczęściej również minaret, mihrab i kazalnica/minbar. Znajdujący się w prowincji Konya w Turcji meczet Kenan Dede Yanık jest przykładem drewnianego meczetu kolumnowego. Budynek, który w procesie historycznym doczekał się wielu napraw i renowacji, uległ zniszczeniu w wyniku pożaru i został odbudowany. Niniejsze opracowanie zostało przygotowane w celu przedstawienia tego drewnianego meczetu kolumnowego o znacznej wartości historycznej. W opracowaniu zaprezentowano przegląd literatury przedmiotu na temat obiektu oraz udokumentowano dzisiejszy stan budynku w inwentaryzacji fotograficznej. Określono stopień degradacji meczetu i opracowano propozycję jego renowacji.

3

Właściwości materiałów budowlanych zastosowanych w historycznej konstrukcji murowanej meczetu Haci Hasan Feyzi

Solak Adem

Cement Wapno Beton

|

2021

|

R. 26, nr 6

515--530

PL

Nieuniknione jest określenie zachowania się zabytkowych konstrukcji w przypadku trzęsienia ziemi i podjęcie niezbędnych środków ostrożności w celu ochrony historycznych konstrukcji murowanych, znajdujących się w aktywnej strefie trzęsienia ziemi. Pierwszym etapem oceny wytrzymałości historycznych budynków murowanych na trzęsienia ziemi, jest szczegółowa informacja o takich budynkach. Dlatego też ta praca ma na celu zbadanie właściwości materiałowych historycznego budynku na podstawie badania substancji nierozpuszczalnych w kwasie, oceny pH i przewodnictwa elektrycznego. Ponadto zastosowano rentgenowską spektrometrię fluorescencyjną [XRF] i dyfrakcję rentgenowską [XRD] oraz analizę termiczną [TG/ DTG], a także petrograficzną, w celu oznaczenia składu fazowego. Oznaczono także gęstość, masową absorpcję wody, objętościową absorpcję wody, gęstość właściwą, porowatość oraz zbadano wytrzymałość pod obciążeniem jednoosiowym. Ustalono, że występujące większe wtrącenia są kwarcytem, który jest skałą metamorficzną o dużej wytrzymałości na ściskanie, składającą się z minerałów bogatych w krzemionkę. Badane zaprawy murarskie nie wykazują właściwości hydraulicznych, kruszywo nie ma właściwości pucolanowych, a materiałem wiążącym stosowanym w zaprawach, jest stosunkowo czyste wapno.

EN

It is inevitable to determine the earthquake performance of historical structures and to take the necessary precautions to protect historical masonry structures, located in an active earthquake zone. The first stage of evaluating the earthquake performance of historical masonry buildings is a detailed information about such buildings. Therefore, this study aims to investigate material properties of a historical building by means of acid loss, pH, electrical conductivity, X-ray fluorescence spectrometry [XRF], thermal analysis [TG/DTG], petrographic analysis, X-ray diffraction [XRD], density, mass water absorption, volume water absorption, specific mass, porosity and uniaxial loading tests. It has been determined that stones are quartzite, which is a metamorphic rock with high compressive strength, composed of quartz minerals. Examined masonry mortar does not show hydraulic properties, the aggregates are not pozzolanic aggregates and the binder material used in mortars is pure lime.

4

Rola społeczna meczetów w Algierii jako miejsc zbiorowych zgromadzeń wierzących

Kouider Rezga

PUA Przestrzeń Urbanistyka Architektura

|

2019

|

Vol. 1

147--157

PL

Główną funkcją sunnickich meczetów w Algierii jest jednoczenie wspólnoty wierzących – tzw. Ummah, w przeciwieństwie do kościołów chrześcijańskich, będących symbolicznymi domami Bożymi, w których świat ziemski łączy się ze sferą niebiańską. Według nauk islamu każde miejsce nadaje się do rozmowy z Bogiem, a budowanie jest stratą czasu i pieniędzy. Meczety pojawiły się na przestrzeni lat. Początkowo prosty model podwórza przeznaczonego do modlitwy proroka Mahometa w Medynie przerodził się w skomplikowaną i luksusowo urządzaną budowlę. Jako miejsca zbiorowej modlitwy meczety pełnią funkcję nie tylko religijną, ale także społeczną. Obecnie zostają także zaadaptowane jako obiekty użyteczności publicznej – szkoły czy noclegownie dla pielgrzymów.

EN

The main function of Sunni mosques in Algeria is to unite the community of believers – the so-called Ummah. This is in contrast to Christian churches, which are symbolic houses of God, in which the earthly world connects with the heavenly sphere. According to the teachings of Islam, every place is suitable for conversation with God, and building is a waste of time and money. Mosques have appeared over the years. Initially, a simple model of a courtyard dedicated to the prayer of Prophet Muhammad in Medina turned into a complex and luxuriously arranged building. As places of collective prayer, mosques are not only religious but also social. Currently, they are also adapted to be public facilities such as schools or hostels for pilgrims.

5

Mirrored interiors of Iran palaces and holy places

Shkolna Olga

PUA Przestrzeń Urbanistyka Architektura

|

2019

|

Vol. 1

75--85

EN

Typical mirrored interiors of Iran from the eighteenth to the beginning of nineteenth century are discussed in this article. Aesthetic, plastic, architectural and design peculiarities of such places in the Persian tradition are researched using examples of the Golestan and Saadabad royal complexes in Tehran, religious sights of Qazvin (the holy place Hossein Imamzadeh grave mosque and Friday mosque); the mausoleum of the descendant of Abraham, the prophet Keydar in Ostan-e Zanjan; the Sayed Alaeddin Hussein mosque, the Shah Cheragh mosque (blue or mirrored mosque), and Ali Ibn Hamzeh mausoleum in Shiraz. Peculiarities of the addition of mirrored sculptural elements, precious stones and silver plates to amalgamated glass in such complexes are clarified.

PL

W tym artykule omówiono typowe lustrzane wnętrza Iranu od XVIII do początku XIX wieku. Cechy estetyczne, plastyczne, architektoniczne i projektowe takich miejsc w tradycji perskiej są badane na przykładach królewskich kompleksów Golestan i Saadabad w Teheranie, zabytków religijnych w Kazwinie (mauzoleum Hossein Imamzadeh wraz z meczetem piątkowym); mauzoleum potomka Abrahama, proroka Keydara w Ostan-e Zanjan; meczet Sayed Alaeddin Hussein, meczet Shah Cheragh (niebieski lub lustrzany meczet) i mauzoleum Ali Ibn Hamzeha w Shiraz. Artykuł wyjaśnia specyfikację dodawania lustrzanych elementów rzeźbiarskich, kamieni szlachetnych i srebrnych płytek do amalgamowanego szkła w takich kompleksach.

6

Evolution of the architecture of mosques in Iran (seventh to eighteenth centuries)

Shahab Z.

PUA Przestrzeń Urbanistyka Architektura

|

2018

|

Vol. 2

101--108

EN

This dissertation argues that under the influence of external factors, climatic conditions, pre-Islamic architecture, local architectural and construction traditions, a peculiar regional Iranian school of Muslim architecture was formed and evolved. The relationship between the historical periods of Iran’s development and the architectural periods of the construction of mosques is determined, and three major periods of the construction of mosques are described.

PL

Przez bogactwo irańskiego dziedzictwa kultury islamskiej architektury, ochrony i konserwacji zabytków oraz powstawaniu nowych konstrukcji, postanowiono ustalić politykę legislacyjną dotyczącą zasad organizacji, doskonalenia i rozwoju meczetów w kraju (Rada Ministrów Islamskiej Republiki Iranu 22/4/1376, 31 marca 1996). Zauważono, że nowe meczety muszą przestrzegać irańskich zasad budowlanych. Zachowanie islamskiego dziedzictwa architektonicznego Iranu i nowych meczetów reguluje Rozporządzenie Rady Najwyższej o Urbanistyce i Architekturze 30676/z10/300 z 22 września 2008 r. numer 5361 i prawo z 20 stycznia 2009 r., które przewiduje alokację i harmonogramowanie meczetów.

7

Historyczne budowle Iranu. Spojrzenie na wybitne dzieła światowego dziedzictwa cywilizacyjnego

Ryż K.

Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne

|

2016

|

Nr 3

90--98

PL

Iran jest wielkim krajem (powierzchnia 1,63 mln km2, liczba ludności 78,3 mln) na Środkowym Wschodzie (Azja Południowo-Zachodnia), położonym w dużej części na wyżynach pomiędzy górami. Południowo-wschodnią część tworzy Wyżyna Armeńska, pozostała część to otoczona łańcuchami gór Wyżyna Irańska, ograniczona na zachodzie górami Zagros i Kurdystańskimi, na północy górami Elburs, a na wschodzie górami Wschodnioirańskimi. Najwyższy szczyt – wulkan Demawend o wysokości 5604 m n.p.m. – położony jest w górach Elbrus.

EN

Selected historical buildings of Iran presented in the article show a civilization developed over 40 centuries of history of that country, leaving for the whole world a heritage in the form of ziggurats, palace complexes, tombs, citadels, fortresses defending postal routes, bridges, wind towers, water transport and irrigation systems, gardens, mosques and other temples. Many of these structures (19) was entered into the list of World Cultural and Natural Heritage which proves their world's highest rank.

8

Najwyższej klasy budowle inżynierskie Zjednoczonych Emiratów Arabskich. cz. 2

Ryż K.

Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne

|

2013

|

Nr 5

38--46

PL

W pierwszej części artykułu, która ukazała się w poprzednim numerze „Nowoczesnego Budownictwa Inżynieryjnego” [nr 2 (49)], wyjaśniono, na czym polega fenomen Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZAE) we współczesnym świecie oraz opisano genezę wielkiego boomu inwestycyjnego w obszarze budownictwa w tym państwie na przełomie XX i XXI wieku. Na tym tle zaprezentowano dwa wybitne przykłady zrealizowanych w Dubaju elementów infrastruktury komunikacyjnej w postaci bezobsługowego metra, jednoszynowej kolei na Palm Jumeirah (Dżamira) oraz mostu szejka Zayeda w Abu Dhabi, uchodzącego obecnie za najbardziej skomplikowaną geometrycznie budowlę mostową na świecie. Przedstawione dzieła inżynierii wskazują, że mamy do czynienia z przedsięwzięciami najwyższej światowej klasy.

EN

In the first part of the story published in the previous issue of „Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne” (Modern Building Engineering [2 (49)] we have investigated the phenomenon of the United Arab Emirates (UAE) in the modern world and the origins of the great investment rush in construction in this country at the break of 20th and 21st Century. A massive step ahead in the development of transport infrastructure accompanied an equally massive development of general construction. Part 2 discusses the leading structures in the UAE in this field.

9

Wielki Meczet Omajjadów

Kelm T.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2002

|

T. 47, z. 3

314-319

EN

In September 2003 a group of students and staff from the Department of Architecture at the Warsaw Polytechnic stayed in Syria as part of an international exchange with the Al Baath University in Homs. The Syrian hosts enabled the visitors to tour numerous magnificent objects of architecture, including the Great Omayyad Mosque. The very phenomenon of mosques, towering in the middle of the most crowded town districts, remains fascinating for the European. In this particular case, we dealt with sheer majesty amidst bustling, everyday life and crowded, noisy streets and shops. The man axis leading towards the mosque rums across the Al Hamidijeh suk. Sunlight seeps through the nineteenth-century cast iron roofing of the main passage in the bazaar. The exit from the suk tunnel leads to a small square, disclosing the mosque walls and one of its three minarets, whose beauty is compared by the Arabs to that of a bride on her wedding night. The impressive gate in the stone walls offers a view of the mosque courtyard. It is a simply impossible to see the whole solid of the mosque from the outside. Only fragments of the walls which once encircled the ancient object, and into which the mosque had been inserted, are visible. The terrain on which the mosque stands is rich in architectural ramains of earlier structures some three thousand years old. The object was erected in 706-715; at the same time, Caliph Al-Walid built a mosque in Medina on the spot of the house and grave of Mohammed, as well as the Great Mosque in Aleppo. The mosque in Dmascus is the first monumental object of its kind, and one of the earliest great constructions of Islam next to the Dome on the Rock in Jerusalem (692), raised as a sanctuary by another caliph from the Omayyad dynasty.