Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Porównanie wpływu naturalnych oraz syntetycznych surfaktantów na monowarstwę DPPC

Orczyk M., Wojciechowski K.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2014

|

Nr 4

278--279

PL

W pracy zbadano oddziaływania surfaktantów syntetycznych (SDS, CTAB, Triton X-100) oraz biosurfaktantu – saponiny – Quillaja saponaria Molina (QBS) na monowarstwę modelowego fosfolipidu DPPC jako najprostszego układu symulującego błonę lipidową. Eksperymenty przeprowadzono przy użyciu wanny Langmuira-Blodgett o powierzchni aktywnej 77,5 cm2 (KSV NIMA). Stwierdzono, że biosurfaktant QBS, w przeciwieństwie do surfaktantów syntetycznych wbudowuje się w monowarstwę DPPC.

EN

In this work authors compared the effect of (bio)surfactants on a model membrane consisting of DPPC monolayer. The results show that Quillaja saponaria Molina (QBS, Quillaja bark saponin) displays a unique effect on the model lipid. In contrast to synthetic surfactants it does not remove the lipid layer but incorporates into it.

2

Polydnonomethyl itaconate) as subphase stabilizer of maleic anhydride-alt-stearyl methacrylate monolayers at the air-water interface. The study on surface pressure-area isotherms

Gargallo L., Miranda B., Leiva A., Radić D.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 11-12

828-834

EN

Alternating maleic anhydride-n/t-stearyl methacrylate (MA-n/t-StM) amphiphilic copolymer and poly(stearyl methacrylate) (PStM) were spread as monolayers by evaporation of chloroformie ca. 0.1% (w/v) solutions on the surfaces of water and aqueous solutions. Surface pressure (rc) vs. area (A) (A2 per repeating unit) isotherms (298 K) were measured for MA-nlf-StM and PStM spread on water and on aqueous poly(monomethyl itaconate) (PMMel) solutions at pH 3.0 and 7.0. PMMel modified considerably the shape of the MA-nZf-StM-on-water isotherms. The zero-pressure limiting area per repeating unit (ru), Ao, rose from 38 to 41 A2/ru (Table 2). At pH 3.0, the surface pressure along the MA-aZt-StM isotherm on aqueous PMMel as subphase was higher than that at pH 7.0 under otherwise identical conditions. At pH 3.0, PMMel stabilized the MA-alt-StM monolayers, presumably via H-bonding which is believed to result in an interpolymer complex. The formation of a complex is supported in terms of Brewster angle microscopy images (Figs. 2, 3 in conjunction with Fig. 1), which showed the monolayer (supposed to contain the complex) to be more homogeneous, and by FTIR spectra (Fig. 5) which adduced evidence for the occurrence of specific

PL

Na powierzchnię wody i roztworów wodnych poli(itakonianu monometylowego) (PMMel) nanoszono (w warunkach pH 3,0 i 7,0) monowarstwy amfifilowego przemiennego kopolimeru bezwodnik maleinowy-fl/t-metakrylan stearylu (MA-flZf-StM) i poli(metakrylanu stearylu) (PStM) metodą odparowywania ich 0,1-proc. roztworów w chloroformie. Scharakteryzowano przebieg izotermy (temp. 298 K) typu ciśnienie powierzchniowe (TC) - powierzchnia (A) (w A2 , odniesiona do jednostki powtarzalnej). Dodatek PMMel do wody zmienił przebieg izotermy w porównaniu z przebiegiem izotermy oznaczonej w przypadku monowarstwy MA-alt-StM na samej wodzie. Także graniczna wartość powierzchni, Ao (tj. gdy 7i -> 0) wzrosła z 38 do 41 na jednostkę powtarzalną. Wartości n odpowiadające pH = 3,0 w przypadku monowarstwy MA-nlf-StM na wodzie z dodatkiem PMMel okazały się znacznie większe niż odpowiadające pH = 7,0 i w pozostałych warunkach niezmienionych. Uznano, że PMMel stabilizuje monowarstwę MA-alt-StM w wyniku tworzenia wiązań wodorowych, które prowadzą do powstawania kompleksu między tymi polimerami. Za tworzeniem się takiego kompleksu przemawiają zdjęcia mikroskopowe wykonane z zastosowaniem metody mikroskopii kąta Brewstera (BAM) (rys. 1-3) oraz widma FTIR, które wskazują na występowanie oddziaływań specyficznych.

3

Monowarstwy, multiwarstwy otrzymywanie, charakteryzowanie i zastosowanie w elektronice

Fabianowski W.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Chemia

|

1998

|

z. 61

3-88

PL

Opisano sposoby otrzymywania monowarstw oraz muItiwarstw na powierzchni ciał stałych metodą powtarzanej samorzutnej adsorpcji. Porównano różne sposoby otrzymywania multiwarstw - metodą przeniesienia Langmuira-Blodgett powtarzaną reakcję redukcji końcowej grupy estrowej, reakcję utIeniania końcowej grupy winylowej oraz poprzez kolejną adsorpcję polielektrolitów. Przedstawiono cienkie warstwy zawierające w swojej strukturze "inteligentne cząsteczki". Omówiono niektóre zastosowanie monowarstw i multiwarstw w eIektronice. Szczególny nacisk położono na zastosowanie monowarstw i muItiwarstw w elektronice jako środków sprzęgających w warstwach enkapsulujących, zabezpieczających powierzchnie układów scalonych przed wpływem środowiska. Opisano i wykonano konstrukcje odpowiednich testerów elektronicznych i dokonano oceny niezawodności poIimerowych zabezpieczeń układów scalonych w obecności monowarstw i multiwarstw sprzęgających.

EN

Methods of depositing self-assembly monolayers and multilayers on to surfaces of solids were described. Different ways of producing multilayers - the Langmuir-Blodgett Transfer, repeated reaction of terminal ester group reduction, repeated reaction of terminal vinyl group oxidisation, repeated adsorption of polycationic and polyanionic polyelectrolytes - were briefly discussed and compared. Thin films with "smart molecules" were also described. Some applications of monolayers and multilayers in electronics were presented. Special emphasis was placed on the application of monolayers and multilayers in the field of electronics as coupling agents, bridging encapsulating polymer with the integrated circuit surface and therefore protecting it against environmental conditions. Special electronic testers were designed and fabricated, modified with coupling monolayers and multilayers and their effect on the IC reliability increase was evaluated.