Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Nanocząstki węglowe w procesie in-situ

Pabin-Szafko B., Wiśniewska E., Huczko A.

Karbo

|

2009

|

Nr 2

79-82

PL

Nanocząstki węglowe wprowadzone do matrycy polimerowej mają korzystny wpływ na właściwości np. elektryczne, termiczne czy mechaniczne otrzymywanych kompozytów. Tym samym powiększają się możliwości potencjalnego zastosowania takich tworzyw. Znane są różne techniki ich otrzymywania. Alternatywę dla kompozytów jako mieszanin polimeru z nanocząstkami stanowi proces polimeryzacji rodnikowej in situ, zapewniając lepsze rozprowadzenie nanocząstek i związanie z matrycą polimerową. Zbadano wpływ nanocząstek węglowych w różnych postaciach: fullerenów (C60), jednościennych nanorurek węglowych (SWCNT), nanowłókien węglowych (CNF) i nanowłókien węglowo-krzemowych (SiCNF), na polimeryzację rodnikową monomerów winylowych: akrylonitrylu (AN), metakrylanu metylu (MMA) i styrenu (S), w obecności różnych inicjatorów - czyli w różnych środowiskach reakcyjnych. Podstawę metody badania stanowiła analiza przebiegu polimeryzacji w układzie monomer/rozpuszczalnik/azoinicjator, prowadzonej w obecności nanocząstek węglowych, połączona z charakterystyką otrzymanych produktów. Technika polimeryzacji in situ powoduje chemiczne związanie fullerenów i nanorurek węglowych z matrycą polimerową, natomiast nanocząstki węglowe w postaci włókien nie wykazują takiej reaktywności. Przykłady zmian właściwości kompozytów z wbudowanymi chemicznie nanocząstkami węglowymi zilustrowano wynikami badań struktury chemicznej metodą spektroskopii w podczerwieni (IR) i w ultrafiolecie (UV-VIS), właściwości termicznych metodą termicznej analizy różnicowej (DTA) oraz przewodnictwa właściwego produktów polimeryzacji.

EN

Carbonaceous nanoparticles incorporated into polymer matrix have a beneficial influence on properties of the obtained composites, e.g. electrical, thermal or mechanical. The same the possibilities of the potential application of such materials enlarge. Different methods of the composite syntheses are known. An alternative for composites prepared as a mixtures of polymer with nanoparticles is in situ radical polymerization, assuring the better distribution of nanoparticles and bonding them with the polymer matrix. In our previous works we investigated the influence of carbonaceous nanoparticles in various forms: fullerenes (C60), single wall carbon nanotubes (SWCNT), carbon nanofibres (CNF) and silicon carbide nanofibres (SiCNF), on the radical polymerization of vinyl monomers: acrylonitrile (AN), methyl methacrylate (MMA) and styrene (S), in the presence of different initiators - that is in various reaction media. The analysis of the polymerization course in the monomer/solvent/azoinitiator system in the presence of carbonaceous nanoparticles, combined with the products characterization was the basis of examination method. The method of in situ polymerization results in chemical bonding of fullerenes and carbon nanotubes with the polymer matrix, whereas carbonaceous nanoparticles in the form of fibers do not exhibit such reactivity. The examples of the changes in properties of the composites with chemical bonded carbonaceous nanoparticles has been illustrated by the findings from studies of the chemical structure by IR and UV-VIS spectroscopy, thermal properties by DTA method and electrical conductivity of the polymerization products.

2

Żyjąca polimeryzacja jonowa

Stolarczyk J.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 10

679-684

PL

Przedstawiono (w nawiązaniu do Kongresu IUPAC Macro 2000) przegląd prac nad żyjącą polimeryzacją jonową, opublikowanych w głównej mierze w ostatnich latach. Są to przede wszystkim artykuły dotyczące anionowej polimeryzacji meta-krylanów i akrylanów, jednak procesy żyjące badano również w odniesieniu do polimeryzacji szeregu innych monomerów zarówno winylowych, jak i heterocyklicznych (z otwarciem pierścienia). Opisano nowe i modyfikowane układy inicjujące stosowane w żyjącej polimeryzacji. W przeglądzie uwzględniono również syntezy różnych makromonomerów oraz tele-chelicznych homo- i kopolimerów o różnorodnej (np. gwiaździstej) architekturze.

EN

A review of research works on ionic living polymerization, published mainly in recent years, has been presented. In majority the publications concern anionic polymerization of methacrylates and acrylates, however living polymerization has been investigated also for vinyl monomers as well as for heterocyclic ones (ring opening polymerization). New and modified initiating systems used in the living polymerization have been described. The syntheses of various macromonomers as well as telechelic homopolymers and copolymers with various architecture (e.g. star-shaped one) have been also included in the review.

3

Tendencje rozwoju wodnych dyspersji polimerowych

Starzak M.

Elastomery

|

2002

|

T. 6, nr 2

3-8

PL

Prace rozwojowe nad wodnymi dyspersjami polimerowymi koncentrują się na doskonaleniu ich stabilności i reologii, od których zależy łatwość stosowania oraz właściwości syntezowanych - poprzez dyspersje - polimerów w postaci: powłok filmów, membran, spoin, proszków, granulatów itp., które muszą spełniać wymagania produktów, które współ(tworzą). W obszarze właściwości dyspersji prace dotyczą technik polimeryzacji (wielostopniowe, preemulsje) oraz doboru takich środków pomocniczych, aby ich najczęściej negatywny wpływ na właściwości polimerów był ograniczony do minimum, a przez to możliwości potencjalne tkwiące w syntezowanych polimerach były w pełni wykorzystane. W obszarze właściwości polimerów prace dotyczą poszukiwania i optymalnego doboru monomerów podstawowych i monomerów pomocniczych (nośników grup funkcyjnych, substancji sieciujących) oraz sterowania strukturą cząstek (core shell, hybrydowe) i cząsteczek (liniowe, rozgałęzione, usieciowane). Tendencje te zilustrowano polską literaturą patentową, w której znajduje się odniesienie do patentowej literatury światowej.

EN

The main purpose of R & D works on aqueous polymer dispersions is the improvement of their stability and rheology properties as these factors influence the capability of their application and the properties of the final products which are e.g. binders, paints, adhesives. In the subject of the properties of polymer dispersions the works are focused on the polymerization techniques (multi-stage polymerization, preemulsions, etc.) and the selection of the best auxiliary aids in order to reduce their negative influence on the properties of polymers. In the subject of properties of polymers the main purpose of works is to find and to select the optimal principal monomer and auxiliary monomers (which are carriers of the functional groups or crosslinking substances) and determine structure of particles (core-shell, hybrid particle) and molecules (linear, branched or crosslinked). The base for this review is the Polish patent literature which often refers to international inventions.

4

Metodyka badania polimeryzacji rodnikowej. Cz. I. Oznaczanie początkowej, stacjonarnej szybkości polimeryzacji metodą dylatometryczną

Szafko J., Pabin-Szafko B., Wiśniewska E., Onderko K.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 11-12

752-760

PL

Omówiono metody opracowywania pierwotnych wyników dylatometrycznych w celu uzyskania informacji o przebiegu polimeryzacji rodnikowej. Pierwotne wyniki to ciągły pomiar stopnia przereagowania monomeru (p) w ciągu czasu (t) [p(t)], a metody ich opracowywania polegają m.in. na graficznym różniczkowaniu zależności p = f(t), tj. wyznaczeniu d[p(t)/dt = f(t), na obliczaniu wartości p(t)/t dotyczącej każdego pomiaru i uśrednieniu wyników, na obliczaniu Ep(t)/LAL w odniesieniu do wszystkich pomiarów, co również uśrednia wyniki itp. Metody te są oparte na empirycznym założeniu, że na początkowym etapie polimeryzacji (< 10% wydajności) zależność p(t) = f(f) jest liniowa oraz że polimeryzacja jest opisana kinetycznym równaniem różniczkowym I rzędu (n = 1). W pracy wykazano, że metody empiryczne powodują znaczne błędy w obliczaniu szybkości polimeryzacji początkowej (stacjonarnej) zarówno nieskorelowanej (s-1), jak i skorelowanej (mol o dm-3 o s-1). Zaproponowano metodę opracowania pierwotnych wyników dylatometrycznych adekwatną do kinetyki procesu. Przedstawiono równania całkowe opisujące polimeryzację o rzędowości względem monomeru (ń) równej 1, 3/2 lub 2 w postaci rozwiązań analitycznych, odpowiednio (10), (31) i (33), a także w przypadku gdy l

EN

Methods are described for processing the primary dilatometric data to study the course of radical polymerization. The primary data include p(t), viz., the degree of monomer conversion (p) measured continuously as a function of time (t) The data processing methods include the graphical differentiation which is used to evaluate d[p(t)]/dt = f(t), the calculation of p(ti)/ti, at the ith measurement followed by averaging of results, the calculation of Ep(t)/Edeltat, which also averages the results, etc. These methods rely on an empirical asstvmption, viz., that at initial polymerization stages (yields < 10%), the function p(f) = f(t) is rectilinear and the polymerization is described by a first-order (n = 1) kinetic equation. The empirical methods are shown to produce considerable errors in the calculation of the initial stationary, both un-correlated (s-1) and correlated (mol * dm-3 * s-1), polymerization rate. A new method is suggested to process primary dilatometric data that is consistent with the kinetics of the process. Analytical integral equations are given (eqns. 10, 31, 33) that describe polymerization of the order (n) of 1, 3/2, or 2; for 1 < n < 2, approximate solutions are given (eqns. 37, 38). The left-hand side of each equation expresses directly the initial (stationary) rate of monomer depletion from its original concentration level, [M]o When multiplied by [M]o the left-hand sides of the equations express the correlated rates of polymerization, mol o dm"3 o s"1. The integral equations allow to establish the order of the polymerization reaction with respect to the monomer and also to disclose whether the order is dependent on, or independent from, [M]o. Studies on the classical and nonclassical kinetics (involving nanotubes SWCNT that modify both the kinetics of polymerization and the properties of products) in the polymerizations of acrylonitrile (AN) and methyl methacrylate (MMA) carried out in solutions of dimethylformamide (DMF) in the presence of various azo compound initiators (Figs. 1-4) are presented to illustrate the vise of the integral equations.

5

(Arene)tricarbonylchromium(0) complexes in the synthesis of metal-containing polymers based on vinyl monomers

Semyonycheva L. L., Grishin D. F., Ilchev I. S., Artemov A. N.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 3

178-183

EN

In analogy to azoisobutyronitrile (AIBN), (styrene or p-methyl-styrene or toluene)tricarbonylchromium(O) (STC, PMSTC, TTC) complexes were studied as (co)initiators in radical homopolymerization (30°C) of vinyl monomers (Table 1). STC and PMSTC were also used as comonomers and copolymerized with methyl methacrylate (MMA) (Tables 2, 3) and butyl acrylate (BA) (Table 2). Di-ferf-butylperoxytriphenylantimony (DPA), the most effective low-T initiator of vinyl radical polymerization, was used as initiator (Tables 2, 3) and coinitiator together with STC to copo-lymerize MMA and BA with STC and PMSTC. The copolymerization data were used to evaluate relative reactivity ratios for the monomers (Table 2). Initial homopolymerization rates were evaluated (Table 1). Chain propagation steps were studied and an original chain propagation model is suggested in compliance with complex-radical polymerization principles.

PL

Styrenotriokarbonylochrom(O) (STC) i toluenotrikarbonylo-chrom(O) (TTC) zastosowano jako koinicjatory w układzie z di-fert-butyloperoksytrifenyloantymonem (DPA) jako inicjatorem w rodnikowej polimeryzacji monomerów winylowych - metakrylanu metylu (MMA), styrenu i octanu winylu - prowadzonej w temp. 30°C (tabela 1). STC i p-metylostyrenotri-karbonylochrom(O) (PMSTC) wykorzystano też jako komonomery w inicjowanej przez DPA (w temp. 30°C) albo AIBN (w temp. 50°C) kopolimeryzacji z MMA lub akrylanem butylu. Określono współczynnik reaktywności komonomerów (tabela 2) oraz scharakteryzowano polidyspersyjność i ciężary cząsteczkowe kopolimerów (tabela 3). Omówiono mechanizmy reakcji elementarnych w badanych procesach i zaproponowano oryginalny model przebiegu propagacji łańcucha w kopolimeryzacji, obejmujący udział komonomerów w powstawaniu ich kompleksu z przeniesieniem ładunku.

6

Controlled radical polymerization of vinyl monomers in the presence of organometallic compounds of Group III-V elements as active additives

Grishinp D. F., Semyonicheva L. L., Moikin A. A., Kolyakina E. V.

Polimery

|

2000

|

T. 45, nr 10

680-686

EN

A review with 35 refs. covering the specific features of homo and copolymerization of vinyl monomers with allyl compounds and olefins, initiated by organometallic compounds of nontransition metals. When coordinated to the growing macroradicals, the organometallic compounds modify the reactivity and thus directly affect the formation of macromolecules at the chain growth step.

PL

Artykuł przeglądowy (35 odsyłaczy) charakteryzujący specyfikę i przebieg rodnikowej homopolimeryzacji monomerów winylowych oraz ich kopolimeryzacji ze związkami allilowy-mi i olefinami w obecności związków metaloorganicznych pierwiastków należących do głównych grup III-V układu okresowego. Związki metaloorganiczne, po skoordynowaniu z rosnącymi makrorodnikami, modyfikują reaktywność monomerów i w ten sposób bezpośrednio wpływają na budowę chemiczną makrocząsteczek na etapie wzrostu łańcucha.