W pracy zbadano oddziaływania surfaktantów syntetycznych (SDS, CTAB, Triton X-100) oraz biosurfaktantu – saponiny – Quillaja saponaria Molina (QBS) na monowarstwę modelowego fosfolipidu DPPC jako najprostszego układu symulującego błonę lipidową. Eksperymenty przeprowadzono przy użyciu wanny Langmuira-Blodgett o powierzchni aktywnej 77,5 cm2 (KSV NIMA). Stwierdzono, że biosurfaktant QBS, w przeciwieństwie do surfaktantów syntetycznych wbudowuje się w monowarstwę DPPC.
EN
In this work authors compared the effect of (bio)surfactants on a model membrane consisting of DPPC monolayer. The results show that Quillaja saponaria Molina (QBS, Quillaja bark saponin) displays a unique effect on the model lipid. In contrast to synthetic surfactants it does not remove the lipid layer but incorporates into it.
Selected examples of resorcinarenes are described, concerning their syntheses and reactivity. Formation of complexes, host-guest systems and capsules is also presented along with their possible applications. Ashort comment concerning pyrogalloarenes is added. In the paper references are cited of works that appeared during the years 1998-2003.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Omówiono dwa sposoby otrzymywania cienkich warstw. Pierwszy z nich polega na wykorzystaniu "pomysłu monowar-stwy sprzęgającej", czyli cienkiej warstwy z pasywującego związku organicznego, osadzonej na powierzchni metalu i wiążącej go z enkapsulującą warstwą z żywicy epoksydowej. Na podstawie modelowych badań z monowarstwami osadzonymi w procesie Langmuira-Blodgett na powierzchni Al oszacowano grubość warstwy pasywacyjnej na ok. 10 nm, co odpowiada 20 monowarstwom z kwasu stearynowego. Dokonano trzyetapowej selekcji związków organicznych służących do pasywowania powierzchni Al, włącznie z osadzaniem ich na powierzchni testerów elektronicznych i poddawaniu próbie przyśpieszonego starzenia. Jako najbardziej obiecujące związki pasywacyjne wybrano kwas antranilowy i dodecyloaminę, dodawane jako osobna warstwa pasywacyjna albo jako domieszki do żywicy epoksydowej lub poliakrylouretanu (rys. 3). Drugi sposób polega na konstruowaniu metodą samoorganizacji multiwarstw z polimerów polielektrolitowych. Warstwy polielektrolitowe wzbogacone dodatkiem "inteligentnych" cząsteczek typu kompleksów donor-akceptor (DA) mogą w przyszłości służyć jako cienkie warstwy w konstrukcji pamięci komputerowych. Otrzymano trzy typy multiwarstw polielektrolitowych z "inteligentnymi" cząsteczkami na podstawie sulfonowanego polistyrenu (PSSA) jako poli-aniortu i chlorowodorku poli(4-winylopirydyny) (P4VP) jako polikationu oraz tetracyjanochinodimetanu (akceptora A) i Cu 14 (donora D) (rys. 4 i 6). Na podstawie pomiarów kąta zwilżania (rys. 7 i 8) największy stopień wbudowania się "inteligentnych" cząsteczek stwierdzono w przypadku multiwarstw typu III (PSSA/DA + P4YP/DA).
EN
Summary - Two methods to prepare tailor-made thin films are described. One method uses the "coupling monolayer concept", viz., a thin film made of a passivating organic compound coupling the metal surface with an (epo-xy) polymer encapsulating layer. The passivating monolayer was found to be about 10 run thick, i.e., comprising about 20 monolayers of stearic acid, deposited on the electronic tester surface (Al) by a Langmuir-Blodgett (LET) transfer process. The composition of the layer was determined by a three-step elimination of organic compounds used to passivate the Al surface, including depositing on the surface of electronic testers and highly accelerated aging tests. Anthranilic acid and dodecylamine 'were selected as most promising passivating agents, either deposited as an individual passivating layer or mixed with as encapsulating epoxy resin or polyacrylurethane (Fig. 3). Another method is to construct multilayers from polyelectrolyte polymers by the self-assemblying technique. Donor-Acceptor (DA) "smart" molecules were added to the polyelectrolytes to prepare thin films endowed with potential computer memory properties. Three types of polyelectrolyte multilayers were prepared involving "smart" molecules based on sulfonated polystyrene (PSSA) as a polyanion and poly(4-vinylpyridine) hydrochloride (P4VP) as a polycation and tetracyanoquinodimethane (acceptor A) and Cu 14 (acceptor D) (Figs. 4 and 6). Contact angle measurements (Figs. 7, 8) allowed to find the maximum degree of incorporation of "smart" molecules to occur in type III multilayers (PSSA/DA + P4VP/DA).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.