Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Monowarstwy monoacylogliceroli i kwasów tłuszczowych na granicy faz powietrze/woda

Szeląg H., Szyszko A.

Przemysł Chemiczny

|

2006

|

T. 85, nr 8-9

1356-1358

PL

Zbadano oddziaływanie monolauroiloglicerolu i kwasu laurynowego w monowarstwach Langmuira na granicy faz powietrze/woda. Określono wpływ temperatury (25-45°C) oraz stosunków molowych badanych substancji na ciśnienie powierzchniowe i elastyczność filmu międzyfazowego. Wyznaczone izotermy umożliwiły wyznaczenie powierzchni międzyfazowej przypadającej na cząsteczkę oraz ciśnienia załamania się monowarstwy.

EN

The effect of monolauroylglycerol (MAG) and (9:1, 7:3 or 1:1) MAG-lauric acid mixts. on Langmuir monolayers stabilized for 15 min at the air-water interface was examd. at 25, 35, and 45°C, and compressed with barriers moved at 15 mm/min. Surface pressure vs. area isotherms were detd. to evaluate the mol. area, collapse pressure, and elasticity modulus (E) in relation to temp. and MAG-lauric acid mole ratio. The area accessible to each mol. and the collapse pressure fell as temp. was raised. For MAG and its mixts. over 25-45°C, ∆∏coll were resp. 19 and 5 mN/m, regardless of the mole ratio. At ∆T=20°C, ∆E was 12 and 3 mN/m for MAG and for the (1:1) mixt., resp.

2

Langmuir monolayers of selected monoacylglycerols

Szyszko A., Szeląg H., Pawalec M. K., Sosnowski T. R.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2006

|

Nr 5s

135-136

EN

A study dealing with behaviour of pure C14-18 monoacyl-glycerols (MAG) Langmuir monolayers at the air-water interface is presented in the paper. It was observed the differences in monolayer properties depended on the hydrocarbon chain length of examined compounds, temperature and compression rate.

3

Właściwości układów emulsyjnych stabilizowanych mieszaninami monoacylogliceroli i oksyetylenowanych estrów metylowych kwasów tłuszczowych

Szeląg H., Ciesiulska L., Macierzanka A.

Przemysł Chemiczny

|

2005

|

T. 84, nr 12

939-942

PL

Przedstawiono możliwości otrzymywania niejonowych emulgatorów o różnorodnych właściwościach hydrofilowych, z wykorzystaniem monoacylogliceroli i oksyetylenowanych estrów metylowych kwasów tłuszczowych. Określono efektywność preparowanych emulgatorów sporządzając modelowe emulsje i badając ich właściwości oraz stabilność. Otrzymane emulgatory można stosować do tworzenia emulsji O/W i W/O.

EN

Methyl dodecanoate (X) and a mixt. of methyl C8–C18 alkanoates (Z), each ethoxylated with an av. 10 or 15 EO groups, were used to emulsify W/O or O/W models prepd. by adding a conductivity-grade (1 mS/m) water (W) and a mixed emulsifier (5% best) to a paraffin oil (O) at 80°C and 350 rpm with stirring continued until the dispersed system attained room temp. The 14 emulsifiers were (9:1), (5:5), (2:8) or (1:9 w/w) X–Z mixts. varying in HLB from 5.0 to 15.2. The >60% O emulsions stabilized with the (5:5) X–Z (15 and 10 EO groups; HLB 10.1 and 9.6) inverted at 41 and 40°C, resp., and a portion of oil sepd. The emulsifiers gave O/W and W/O emulsions, contg. up to 40% of the dispersed phase.

4

Emulgatory acyloglicerolowe o modyfikowanych wartościach równowagi hydrofilowo-lipofilowej.

Szelag H.

Zeszyty Naukowe Politechniki Gdańskiej. Chemia

|

1998

|

Nr 39(568)

30-30

PL

Estryfikując glicerol kwasami tłuszczowymi o różnej długości łańcucha węglo-wodorowego w obecności mydeł tych kwasów powstających in situ, otrzymano modyfikowane emulgatory acyloglicerolowe o programowanych wartościach równowagi hydrofilowo-lipofilowej (HLB). Badania kinetyczne wykazały, że estryfikacja glicerolu kwasami tłuszczowymi w zastosowanych warunkach przebiega jako reakcja następcza pierwszego rzędu, w której monoacyloglicerole stanowią produkt pośredni. Wyznaczenie stałych szybkości reakcji umożliwiło określenie maksymalnej koncentracji monoacylogliceroli oraz czasu, po którym zostanie ono osiągnięte. Współdziałanie monoacylogliceroli i mydeł kwasów tłuszczowych na powierzchni międzyfazowej sprawia, że syntezowane preparaty mogąbyć stosowane do stabilizowania emulsji O/W. Efektywność preparatów zbadanow modelowych układach emulsyjnych, sporządzonych z ich udziałem. Określono wpływ rodzaju i ilości fazy rozproszonej na stabilność uzyskiwanych dyspersji oraz wielkość cząstek fazy rozproszonej.