Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Long-term influence of soil environment conditions on the structure and selected properties of PLA packaging

Malinowski Rafał, Musioł Marta, Moraczewski Krzysztof, Krasinskyi Volodymyr, Szymańska Lauren, Bajer Krzysztof

Archives of Environmental Protection

|

2023

|

Vol. 49, no 3

107--114

EN

Studies on packaging made of polylactide (PLA) subjected to long-term influence of soil environment conditions have been presented in this paper. The scientific objective of this study was to determine changes in selected properties of the PLA packaging after long-term incubation in soil. These changes were investigated by scanning electron microscopy, differential scanning calorimetry, thermogravimetric analysis, and gel permeation chromatography. The structure, thermal properties, and disintegration degree of the packaging after their three-year incubation in soil have been discussed. It was found that the PLA packaging did not disintegrate significantly in the soil environment, and slight changes in their structure and lack of significant changes in thermal properties indicate that the efficiency of their degradation in soil conditions after three years is very low. This was mainly due to inadequate temperatures in the soil. It was also found (based on the results of scanning electron microscopy and gel permeation chromatography) that initiation of the biodegradation process took place and that this process is much faster than in the case of conventional non-biodegradable polymers. The results are confirmation that materials obtained of various biodegradable polymers (not only PLA) should be biodegradable only under strictly defined conditions, allocated to a specific type of polymer, i.e. those in which they are easily and quickly biodegradable.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań opakowań otrzymanych z polilaktydu (PLA), które poddane zostały długotrwałemu oddziaływaniu warunków środowiska glebowego. Celem naukowym badań było określenie zmian wybranych właściwości opakowań z PLA po długotrwałej inkubacji w glebie. Zmiany te badano za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej, różnicowej kalorymetrii skaningowej, analizy termograwimetrycznej, a także chromatografii żelowej. Dokonano analizy struktury, właściwości cieplnych oraz stopnia dezintegracji opakowań po trzyletniej inkubacji w glebie. Stwierdzono, że opakowania wytworzone z PLA nie ulegały znacznemu rozpadowi w środowisku glebowym, a niewielkie zmiany obserwowane w ich strukturze i brak istotnych zmian właściwości cieplnych wskazują, że efektywność ich degradacji w warunkach glebowych po trzech latach jest bardzo niska. Było to spowodowane głównie niedostateczną temperaturą w glebie. Stwierdzono również (na podstawie wyników skaningowej mikroskopii elektronowej i chromatografii żelowej), że miała miejsce inicjacja procesu biodegradacji, a także, że proces ten jest znacznie szybszy niż w przypadku klasycznych polimerów niebiodegradowalnych. Otrzymane rezultaty badań wskazują na to, że materiały wytwarzane różnych rodzajów polimerów biodegradowalnych (nie tylko PLA) powinny być poddawane procesowi biodegradacji wyłącznie w ściśle określonych warunkach, dedykowanych dla danego rodzaju polimeru, tzn. takich w których łatwo i szybko ulegną one rozkładowi biologicznemu.

2

Material investigations on poly(ethylene glycol) diacrylate-based hydrogels for additive manufacturing considering different molecular weights

Klimaschewski Sven F., Küpperbusch Janine, Kunze Annika, Vehse Mark

Journal of Mechanical and Energy Engineering

|

2022

|

Vol. 6, No 1

33--41

EN

The aim of this case study is to generate several poly(ethylene glycol) diacrylate-based hydrogels using additive manufacturing processes. The interest here is in determining different material properties. The test specimens are produced using a commercial stereolithography system. For this purpose, three formulations are prepared. The basis in each case is PEGDA with average molecular weights of 700 Mn, 575 Mn and 250 Mn. A photoinitiator and a UV absorber are added to ensure spatial and temporal cross-linking. Furthermore, the formulations are tested for their material properties according to ISO standards using tensile, compression and hardness tests. An equivalence can be found in the tensile and compression tests. The results with the molecular weights of 700 Mn and 575 Mn show values close to each other. However, the results of the material tests with the molecular weight of 250 Mn are ten times higher. The Shore A hardness values also correlate with the previous tests. These results between molecular weight and material property are particularly striking. A novel aspect of this method could be that the properties determined of these tailor-made high-performance polymers can be applied to different areas of application in an organism.

3

Influence of synthesis conditions on molecular weight as well as mechanical and thermal properties of poly(hexamethylene 2,5-furanate)

Paszkiewicz Sandra, Irska Izabela, Walkowiak Konrad, Zubkiewicz Agata

Polimery

|

2021

|

T. 66, nr 10

527--531

EN

Poly(hexamethylene 2,5-furanate) (PHF) was obtained by melt polycondensation. The process was carried out at temperatures of 230, 235 and 240°C. It has been shown that the selection of the optimal parameters of the synthesis process leads to the obtaining of biomaterials of high molecular weight, and thus better mechanical and thermal properties. The relationship between the molecular weight and the mobility of polymer chains, and consequently the temperature of phase changes and mechanical properties, was determined.

PL

Poli(2,5-furanian heksametylenowy) (PHF) otrzymano metodą polikondensacji w stanie stopionym. Proces prowadzono w temperaturze 230, 235 i 240°C. Wykazano, że dobór optymalnych parametrów procesu syntezy prowadzi do otrzymania biomateriałów o dużej masie cząsteczkowej, a tym samym lepszych właściwościach mechanicznych i termicznych. Określono zależność między masą cząsteczkową a ruchliwością łańcuchów polimerowych, a w konsekwencji temperaturą przemian fazowych i właściwościami mechanicznymi.

4

Influence of molecular weight on dielectric properties and piezoelectric constant of poly(vinylidene fluoride) membranes obtained by electrospinning

Zahari Aminatul Sobirah, Mazwir Muhammad Hafiz, Misnon Izan Izwan

Polimery

|

2021

|

T. 66, nr 10

532--537

EN

A significant influence of the molecular weight on the dielectric properties and piezoelectric constant of poly(vinylidene fluoride) (PVDF) membranes obtained by electrospinning was demonstrated. Electrochemical impedance spectroscopy and d33 meter were used to evaluate dielectric properties and piezoelectric constant respectively. The presence of the β-phase was determined by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) and X-ray diffraction (XRD). The membranes with the lowest molecular weight (180,000 g/mol) possessed the best dielectric properties. They also had the highest piezoelectric constant (21 pC/N) and dielectric constant (2.9 at 50 Hz) as well as the highest β-phase content (80.25%).

PL

Wykazano istotny wpływ masy cząsteczkowej na właściwości dielektryczne i stałą piezoelektryczną membran poli(fluorku winylidenu) (PVDF) otrzymanych metodą elektroprzędzenia. Do oceny stałej piezoelektrycznej i właściwości dielektrycznych stosowano, odpowiednio, miernik d33 i spektroskopię impedancyjną. Obecność fazy β określono za pomocą spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR) i dyfrakcji rentgenowskiej (XRD). Membrany o najmniejszej masie cząsteczkowej (180 000 g/mol) charakteryzowały się najlepszymi właściwościami dielektrycznymi. Miały również największą stałą piezoelektryczną (21 pC/N) i stałą dielektryczną (2,9 przy 50 Hz) oraz największą zawartość fazy β (80,25%).

5

Separation of phosphoric acid sludge: effect of flocculation on settling and P2O5 recovery rates

Jouraiphy Rim, Anouar Islaam, Mazouz Hamid, Mendil Jihane, Ibnlfassi Amina

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2020

|

Vol. 56, iss. 5

759--771

EN

Phosphoric acid sludge is one of the prominent problems in the phosphate industry. Its formation is co-occurred by considerable losses of P2O5 that affect the process performance. Management and valorization of this waste is a key issue. This work aimed to deal with this industrial concern by studying the influence of the flocculation on the sludge sedimentation and thus the P2O5 recovery rate. The flocculation tests were conducted in the presence of various types of anionic polymers. The effect of dosage, molecular weight, and type of flocculant were examined. The results indicated that all polymers showed settling performance improvement. And, the flocculant with the highest molecular weight (F1), showed the best settling performance with a pace of 3.3 cm/min and the lowest turbidity value of 40.4 NTU using a dosage of 5 ppm. Due to its high molecular weight, this polymer carries a polyelectrolyte bridging mechanism, which allows the absorbed polymer to move further away from the surface of the particle and then increases the particle radius, the number of collisions, and thus the particle size. However, for the P2O5 recovery rate, the sulfonic polymer (F5) was the best performer allowing recovery of 78.8% of the total mass of the sludge. F5 is weakly amphoteric. Polymers containing sulfonic acid groups are known to be inherently powerful than the carboxylic acid groups as they are stable due to their high energy barrier. According to the results, the flocculation increases the recovery of P2O5, which represents a profit of more than 30 kg of clarified phosphoric acid per 1 tone of sludge.

6

Pressure drop reduction in fluid flows with a polymer solution

Edomwonyi-Otu Lawrence Chukwuka

Engineering Transactions

|

2020

|

Vol. 68, iss. 4

371--383

EN

This work is targeted at making available some data to enhance the development of better predictive models for drag reduction (DR) in two-phase flows. Oil-water flows studies were carried out by using a horizontal acrylic pipe (14 mm ID) with tap water and a middle distillate oil the flowing liquids. A hydrolysed polyacrylamide served as the polymer in the water phase. Polyethylene oxide (PEO) with two different molecular weights was equally investigated. At an optimal polymer concentration of 20 ppm, drag was lowered as Reynolds number increased. While drag reduction was effectively described by models, it increased with polymer weight.

7

Viscosity and creep compliance of polyoxymethylene copolymers of various average molecular weights

Gonzalez-Gutierrez J., Oblak P., Megen Z. M., Emri I.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 10

620--627

EN

The effect of average molecular weight (Mw ) of polyoxymethylene (POM) on melt viscosity and solid state creep compliance were investigated. Viscosity follows the power function of Mw. Creep compliance results indicate that time-temperature superposition applies to POM copolymers. Creep compliance in ashort time (0.25 s) is independent of Mw, but in a longer time (10 years) it follows an inverse power law relation with Mw, up to a critical value of Mw = 81 100, where creep compliance becomes independent of Mw. At intermediate time (17 min), similar to short one, no effect on susceptibility to creep compliance was observed. It was also stated that the activation energy is independent of Mw.

PL

Zbadano wpływ średniego ciężaru cząsteczkowego (Mw) wybranych kopolimerów polioksymetylenowych (POM) na lepkość stopu i podatność na pełzanie próbki w stanie stałym. Stwierdzono, że w przypadku wszystkich badanych kopolimerów POM zależność lepkości od Mw opisuje funkcja potęgowa. Wyniki badań podatności na pełzanie wykazały zgodność z zasadą równoważności temperaturowo-czasowej. Podatność na pełzanie w krótkim czasie (0,25 s) była niezależna od Mw, natomiast w czasie dłuższym (10 lat) wielkość ta zmniejszała się ze zwiększaniem Mw, aż do wartości krytycznej Mc = 81 100, po której nie zależała już od Mw. W średnim czasie (17 min), podobnie jak w czasie krótkim, Mw nie wpływał na podatność na pełzanie. Zaobserwowano również, że energia aktywacji nie jest funkcją Mw.

8

Wpływ ciężaru cząsteczkowego modyfikatora poliuretanowego na wybrane właściwości nanokompozytów epoksydowo-poliuretanowych

Bakar M., Białkowska A., Kostrzewa M., Lenartowicz-Klik M., Szymańska J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2014

|

[R.] 20, nr 6 (162)

472--476

PL

W niniejszej pracy przedstawiono otrzymywanie nanokompozytów epoksydowo-poliuretanowych zawierających organofilowy glinokrzemian warstwowy NanoBent ZW1. Modyfikację żywicy epoksydowej (Epidian 5) przeprowadzono poprzez wprowadzenie do matrycy epoksydowej obok montmorylonitu, bezizocyjanianowego poliuretanomocznika kondensacyjnego otrzymanego z oligooksypropylenotriolu (Rokopolu G1000), mocznika, kwasu fenolosulfonowego i formaldehydu. Modyfikator polimeryczny wprowadzano w postaci oligomeru poliuretanowego po różnym czasie od momentu zmieszania półproduktów stosowanych do otrzymywania PUR. Nanokompozyty otrzymano sposobem mieszanym poprzez wstępne zdyspergowanie homogenizatorem mechanicznym, a następnie ultradźwiękowym matrycy epoksydowej z nanonapełniaczem i różniącym się ciężarem cząsteczkowym oligomerem uretanowym, a po utwardzeniu tak przygotowanych kompozycji oznaczono wybrane ich właściwości. Określono wpływ ciężaru cząsteczkowego modyfikatora poliuretanowego na wybrane właściwości nanokompozytów.

EN

The present study investigates the properties of prepared epoxy-polyurethane nanocomposites containing organophilic layered aluminosilicate NanoBent ZW1. The modification of the epoxy resin (Epidian 5) were carried out by using nanoparticles (NanoBent ZW1) and nonisocyanate condensation polyurethane which was obtained from the condensation reaction of oligooxypropylene triol (Rokopol G1000), urea, phenol sulfonic acid and formaldehyde. The polymeric modifier was introduced as polyurethane oligomer at different compounds mixing stages during the preparation of polyurethane. Epoxy nanocomposites were prepared through nanoparticles dispersion by mechanical homogenizer, followed by ultrasonic mixing within the epoxy matrix and urethane oligomers with different molecular weights. The prepared nanocomposites were cured and post-cured prior to selected mechanical properties evaluation. The properties of epoxy nanocomposites were discussed as function of polyurethane modifier molecular weight.

9

Effect of chitosan on plant growth, flowering and corms yield of potted freesia

Salachna P., Zawadzińska A.

Journal of Ecological Engineering

|

2014

|

Vol. 15, nr 3

97--102

EN

The research was aimed at determining the influence of chitosan with different molecular weights on the growth and yield of flowers and corms of ‘Gompey’ freesia cultivated in pots. Freesia corms were soaked for 20 minutes in 0.5% chitosan solutions with low molecular weight (2 kDa), medium molecular weight (50 kDa) and high molecular weight (970 kDa). The average deacetylation level of the chitosans used was 85%. The plants were cultivated under controlled conditions (18/16 °C day/ night, relative air humidity of 60%, quantum irradiance of 90 μmol∙m-2∙s-1 with a light/ dark cycle of 14/8 hours). The research results obtained have shown that chitosan is used as a biostimulator in the cultivation of potted freesia. Regardless of the molecular weight of the compound, the chitosan-treated plants had more leaves and shoots, flowered earlier, formed more flowers and corms. The application of medium- and high-molecular-weight chitosan resulted in higher plants with a higher relative chlorophyll content (SPAD). The highest increase in the corm weight was observed as a result of treating plants with high-molecular-weight chitosan. No chitosan influence on the length of the main inflorescence shoot or the inflorescence length was observed.

10

Usuwanie zanieczyszczeń z wody w procesie MIEX®DOC połączonym z ultrafiltracją w reaktorze membranowym z zanurzonym modułem kapilarnym

Rajca M.

Ochrona Środowiska

|

2013

|

Vol. 35, nr 4

39--42

PL

Omówiono skuteczność usuwania anionowych form związków organicznych (RWO) i nieorganicznych (F-, Br-, NO3-, SO42-) z roztworu modelowego i wody powierzchniowej w reaktorze membranowym, w którym realizowano równocześnie wymianę jonową (MIEX®DOC) i ultrafiltrację. Przepływowy reaktor membranowy z zanurzonym modułem kapilarnym ZeeWeed®1 (PVDF) pracował w warunkach podciśnienia. Określono wpływ żywicy anionowymiennej MIEX® na możliwość ograniczenia niekorzystnego zjawiska blokowania membran. Badania wykazały, że reaktor membranowy z zanurzonym modułem kapilarnym pracujący w układzie wymiana jonowa MIEX®DOC i ultrafiltracja jest rozwiązaniem praktycznym ze względu na jego kompaktowość, skuteczne usuwanie związków organicznych (70÷90% przy dawce żywicy 5 cm3/dm3), możliwość usuwania prekursorów niebezpiecznych ubocznych produktów ozonowania (bromków) oraz ograniczenie blokowania membran ultrafiltracyjnych.

EN

The paper discusses efficacy of anionic organic compound (DOC-) and inorganic anion (F-, Br-, NO3-, SO42-) removal from model solution and surface water with hybrid membrane reactor in the process of MIEX®DOC ion exchange and the concurrently performed ultrafiltration. The flow-through membrane reactor with ZeeWeed®1 (PVDF) submerged capillary module was operating under vacuum conditions. The effect of the MIEX® ion exchange resin on potential reduction of unfavorable concomitant phenomenon of membrane fouling was evaluated. The study results demonstrated that the membrane reactor with submerged capillary module operating as part of the ion exchange MIEX®DOC and ultrafiltration system was a practical solution. The main advantages included its compactness, efficacious organic compound removal (70÷90% at 5 cm3/dm3 resin dose), possibility to remove hazardous ozonation by-product precursors (bromides) as well as ultrafiltration membrane fouling reduction.

11

Biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units. Part I. Synthesis possibilities

Tudorachi N., Chiriac A. P., Lipsa R.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 3

204-210

EN

This paper present the possibility to achieve biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units via two different routes of synthesis processes. The first one (variant A) involves in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and the second (variant B) involves poly(succinimide) synthesis and then its modification with L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. The prepared copolymers were characterized by IR and ¹H NMR spectroscopy, molecular weights and particle size distribution. The synthesized copolymers can be used as possible matrix to achieve some matrix/active principle systems with medical and pharmaceutical applications, especially owing to their biodegradability and biocompatibility.

PL

Przedstawiono dwa różne sposoby otrzymywania kopolimerów zawierających jednostki sukcynoimidu (SI) i kwasu mlekowego (LA) - PSI-co-LA. Pierwsza metoda (wariant A) polega na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, amoniaku i LA (schemat A), a wg drugiej (wariant B) wykorzystuje się do tego celu otrzymany wstępnie polisukcynoimid i prowadzi jego polikondensację w masie z LA (schemat B). Uzyskane kopolimery scharakteryzowano metodami spektroskopii IR (rys. 1-3, tabela 1) i NMR (rys. 4) oraz określono ich ciężary cząsteczkowe (metoda GPC, tabela 2) a także wymiary cząstek i rozkład tych wymiarów (rys. 5, tabela 3). Opisane produkty mogą być zastosowane jako biodegradowalne i biokompatybilne nośniki substancji czynnych użytkowanych w medycynie i farmacji.

12

Materiały powłokowe otrzymywane z kationomerów poliuretanowych modyfikowanych funkcjonalizowanym silseskwioksanem. Cz. I. Budowa chemiczna kationomerów

Król B., Król P.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 6

440-451

PL

Opisano trzyetapową syntezę wodorozcieńczalnych kationomerów poliuretanowych (PUR) na podstawie 4,4'-diizocyjanianu difenylenometanu (MDI), oligo(oksypropyleno)glikolu i N-metylodietanoloaminy (N-MDEA, dodatkowy substrat hydroksylowy i przedłużacz łańcucha), które - po utworzeniu jonów amoniowych w reakcji wprowadzonych grup N-alkilowych z HCOOH oraz (na 4. etapie) dyspergowaniu w wodzie, utworzyły trwałe dyspersje. Kationomery te na 3. etapie procesu (synteza prepolimeru uretanowo-izocyjanianowego) modyfikowano chemicznie z zastosowaniem funkcjonalizowanego grupami -OH silseskwioksanu (PHIPOSS). Budowę chemiczną kationomerów i ich ciężary cząsteczkowe scharakteryzowano metodami IR i NMR oraz chromatografii GPC. Metody te zastosowano również do scharakteryzowania otrzymanego niezależnie PHIPOSS.

EN

The three-stage synthesis of waterborne polyurethane cationomers on the basis of diphenyl methane-4,4'-diisocyanate (MDI), oligo(oxypropylene glycol) and N-methyldiethanolamine [(N-MDEA) used as an additional hydroxylating and chain-elongating reagent] has been presented. Stable dispersions were obtained after the quaternisation, in a further fourth stage, of the introduced N-alkyl groups with formic acid (HCOOH) and then dispergation in water (Table 5). The cationomers obtained in the third stage of the synthesis of urethane-isocyanate prepolymers were modified chemically with silsequioxanes functionalized with -OH groups (Table 6). The chemical structure of the cationomers and their molecular weights were determined using IR, NMR and GPC chromatography (Figs. 6-13, Tables 7-11). The same methods were also applied in determining the properties of the obtained PHIPOSS [equation (VI), Figs. 1-5, Tables 1-4].

13

Radical initiators and their influence on the viscosity and molecular weight of acrylic polymers applied in pressure-sensitive adhesives

Czech Z., Butwin A., Hefczyc B., Zawadiak J.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 4

283-287

EN

Acrylic polymers, which can be applied as pressure-sensitive adhesives (PSA), based on 2-ethylhexyl acrylate, methyl acrylate, and acrylic acid were synthesized in ethyl acetate using azoperoxyester radical initiators. First, the investigated azoperoxyesters were synthesized and isolated. In a second stage, the thermally activated azo groups initiated the radical polymerization of the acrylate monomers. The viscosity, molecular weights, and polydispersities of the synthesized acrylic polymers usable as PSA were evaluated. The newly synthesized radical azoperoxyester initiators were compared with the commercial azo-initiator azobisisobutyronitrile (AIBN).

PL

Opisano syntezę nowych rodnikowych inicjatorów azonadtlenoestrowych. Następnie zsyntetyzowane azonadtlenoestry oraz handlowy inicjator AIBN zastosowano do przeprowadzonej w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika rodnikowej polimeryzacji rozpuszczalnikowej wybranych monomerów akrylanowych (akrylanu 2-etyloheksylu, akrylanu metylu oraz kwasu akrylowego). Badano wpływ rodzaju, różniących się budową chemiczną rodnikowych inicjatorów azowych, i ich ilości na lepkość, ciężar cząsteczkowy (Mw, Mn) oraz polidyspersyjność (PDI) otrzymanych polimerów akrylanowych. Największe wartości lepkości, Mw i Mn uzyskano w przypadku polimerów otrzymanych z użyciem inicjatora o najdłuższym łańcuchu (AIBN-HEP). Wzrost stężenia inicjatorów w każdym przypadku powodował zmniejszenie tej wartości.

14

Dodatki organiczne we współczesnej ceramice. Cz. II. Właściwości spoiw

Wiśniewski P.

Szkło i Ceramika

|

2008

|

R. 59, nr 2

43-47

PL

W drugiej części artykułu opisano podstawowe informacje dotyczące właściwości spoiw polimerowych stosowanych w procesach formowania tworzyw ceramicznych. W pracy uwagę skupiono na wpływie ciężaru cząteczkowego (Mw), temperatury zeszklenia (Tg) i kąta zwilżania spoiw (Kz) na parametry kształtek ceramicznych z tlenku glinu przed i po procesie spiekania.

EN

In second part of the paper essential informations related of polymeric binder's properties in molding processes of ceramic materials were described. In this work attention has been focused on influence of molecular weight (Mw), glass transition temperature (Tg) and wetting angle (Kz) of the binders on alumina sample parameters before and after sintering.

15

Titanium-magnesium catalysts for olefin polymerization - effect of titanium oxidation state on catalyst performance

Mikenas T. B., Tregubov A. A., Zakharov V. A., Echevskaya L. G., Matsko M. A.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 5

353-357

EN

In this work, we investigated the influence of oxidation state of titanium and the effect of ethoxy groups' introduction into titanium compounds on the catalytic properties of MgCl2 - supported catalysts [with triisobutylaluminum (TIBA) or triethylaluminum (TEA) as cocatalyst] in ethylene polymerization and ethylene 1-hexene copolymerization, and on the polymer characteristics. To prepare supported titanium-magnesium catalysts of various compositions, soluble compounds of titanium in different oxidation states [?6-benzene-Ti2+Al2Cl8, Ti3+Cl3źnDBE, and Ti4+(OEt)2Cl2] were synthesized, analyzed by ESR and 13C NMR methods, and immobilized on the highly dispersed magnesium chloride. The data were obtained on the effects produced by composition and oxidation state of titanium compounds (covering also commonly used TiCl4) on the activity, control of PE molecular weight by hydrogen, copolymerization ability, and molecular weight distribution (MWD) of polyethylene. The results obtained demonstrate that different titanium precursors comprising Ti(II), Ti(III) and Ti(IV) compounds supported on MgCl2 allow preparing the highly active catalysts for ethylene polymerization or ethylene/1-hexene copolymerization. It was found that titanium oxidation state in the initial titanium compounds had a weak effect on the molecular weight and MWD of PE, whereas the ligand environment of titanium affected this parameter more strongly.

PL

Otrzymano różniące się składem wysoce reaktywne tytanowo-magnezowe układy katalityczne obejmujące rozpuszczalne związki tytanu o rozmaitym stopniu utlenienia [?6-benzenTi2+Al2Cl8, Ti3+Cl3źnDBE (DBE=eter dibutylowy) oraz Ti4+(OEt)2Cl2] i scharakteryzowano je metodami ESR a także 13C NMR. Zbadano wpływ stopnia utlenienia tytanu oraz wprowadzenia do jego związków grup etoksylowych na aktywność omawianych układów katalitycznych na nośniku MgCl2 [z zastosowaniem triizobutyloglinu (TIBA) lub trietyloglinu (TEA) jako kokatalizatora] w polimeryzacji etylenu oraz jego kopolimeryzacji z 1-heksenem (tabela 1). W charakterze regulatora ciężaru cząstkowego produktów zastosowano wodór (tabele 2 i 3). Stwierdzono, że stopień utlenienia tytanu wywiera jedynie niewielki wpływ na wartości ciężaru cząsteczkowego (Mw) PE i jego rozkładu (MWD), podczas gdy rodzaj ligandu związanego z atomem tytanu zmienia te właściwości w istotny sposób. W kopolimeryzacji etylenu z 1-heksenem określono wartości współczynników reaktywności (r1) etylenu wobec badanych katalizatorów (tabela 4).

16

Influence of some reaction parameters on the synthesis of the first generation of stars with arms composed of poly(oxyethylene glycol)

Łapienis G.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 11-12

841-847

EN

The syntheses of the multiarm stars resulting from the reaction of oligoalcohols with diepoxides have been studied. MPEG 550, 750, and 2000 [MPEG=monomethyl ether of poly(oxyethylene glycol)] as precursors of arms and diglycidyl ethers of ethylene (DGEG) or neopentyl glycol (DGNG) as the core forming diepoxides were used. The increase in Mn, polydispersity (MWD) and the number of arms (f) in stars with the increase in the concentration of reagents and [diepoxide]o/ [MPEG]o ratio, and the decrease in temperature were observed. The final content of unreacted MPEG lowers with increasing concentration of reagents, proportion of the alkoxide groups in the initiator ([RO-]/[RO-+ROH]), length of MPEG chain, and [diepoxide]o/[MPEG]o ratio and also with decreasing reaction temperature.

PL

Praca dotyczy syntezy polimerów gwiaździstych o ramionach zbudowanych z monometylowych eterów glikolu polioksyetylenowego (MPEG) o różnych ciężarach cząsteczkowych (MPEG 550, 750 oraz 2000) i o rdzeniu na podstawie diepoksydów, mianowicie diglicydowych eterów glikolu etylenowego (DGEG) bądź neopentylowego (DGNG). Zbadano wpływ różnych warunków syntezy na jej przebieg (rys. 1 i 2) oraz na charakterystykę powstających produktów (tabela 1). Stwierdzono, że na zmniejszenie zawartości nieprzereagowanego MPEG w końcowej mieszaninie reakcyjnej wpływa obniżenie temperatury, wzrost długości łańcucha tego prekursora i wyjściowego stosunku [diepoksyd]o/[MPEG]o, a także zwiększenie stężenia reagentów oraz alkoholanu (RO-) w inicjatorze (RO-+ROH) (rys. 3). Obniżenie temperatury jak również zwiększenie stężenia reagentów i stosunku [diepoksyd]o/[MPEG]o powoduje wzrost Mn, polidyspersyjności (MWD) oraz liczby ramion (f) otrzymywanych polimerów gwiaździstych (rys. 4-6).

17

Wpływ pylistego węgla aktywnego na usuwanie mało- i wielkocząsteczkowych związków organicznych w procesie koagulacji siarczanem glinu

Szlachta M., Adamski A.

Ochrona Środowiska

|

2008

|

Vol. 30, nr 4

39-43

PL

Na podstawie wykonanych badań określono skuteczność wspomagania procesu koagulacji adsorpcją na pylistym węglu aktywnym w usuwaniu mało- i wielkocząsteczkowych związków organicznych z wody naturalnej. W pracy dokonano oceny wpływu ilości dawkowanego koagulantu na skuteczność procesu. Wykazano, że dawkowanie większych ilości koagulantu pozwala na uzyskanie lepszej skuteczności oczyszczania wody oraz że dzięki realizacji procesu koagulacji łącznie z adsorpcją na PWA można znacznie zmniejszyć dawkę koagulantu i równocześnie uzyskać wysoką skuteczność procesu, porównywalną ze skutecznością koagulacji konwencjonalnej, z tym że realizowanej z dawką koagulantu większą o ponad 50%. Skuteczność usuwania substancji organicznych, mierzonych zawartością RWO i absorbancją w UV, uwarunkowana była również ilością dawkowanego węgla pylistego; wraz ze wzrostem jego ilości skuteczność procesu rosła. W całym zakresie testowanych dawek PWA odnotowano wyraźne zmniejszenie wartości SUVA po procesie, co wskazywało na zmniejszenie udziału reaktywnych form RWO, a tym samym na spadek ryzyka powstawania ubocznych produktów dezynfekcji. Analiza skuteczności procesu koagulacji-adsorpcji z udziałem PWA i koagulacji realizowanej bez adsorbentu w usuwaniu z wody zarówno mało-, jak i wielkocząsteczkowych substancji organicznych wykazała, że koagulacja była skuteczna w usuwaniu substancji organicznych o większych masach cząsteczkowych (2,1÷5,3 kDa), podczas gdy wzrost stopnia usunięcia małocząsteczkowych frakcji (1,0÷1,5 kDa) był widoczny dopiero podczas procesu koagulacji łącznie z adsorpcją na PWA.

EN

Experiments were conducted to assess the efficiency of the coagulation-adsorption process in removing low- and high-molecular-weight organic compounds from natural water. The extent of removal achieved in the combined process, where alum coagulation was aided by adsorption on powdered active carbon (PAC), was related to the quantity of the coagulant dose applied. The study has produced the following findings. The increase in the coagulant dose was concomitant with an enhancement of the removal efficiency; when the quantity of the coagulant dose increased, this led to an improvement in the quality of the treated water; the combined process of alum coagulation and PAC adsorption made it possible to reduce substantially the coagulant dose and attain a high efficiency of organic matter removal; the removal efficiency of the combined process was not only comparable with that of the conventional coagulation, but had been achieved with a notably lower coagulant dose than the one required for the conventional process. The removal of organic substances expressed in terms of dissolved organic carbon (DOC) and UV absorbance also depended on the quantity of the PAC dosed; as the PAC dose increased, so did the efficiency of the process. Over the entire range of the PAC doses tested, a substantial decrease in the SUVA value was observed after the process. This is an indication that the proportion of the reactive DOC forms has been reduced and, consequently, the risk that disinfection by-products will form. A comparison of the removal efficiency of the alum coagulation-PAC adsorption process with that of the coagulation conducted without an adsorbent has revealed that coagulation as a single process provides efficient removal of high-molecular-weight organic substances (2.1 to 5.3 kDa); an enhanced extent of low-molecular-weight fraction removal (1.0 to 1.5 kDa) was only observed during coagulation combined with PAC adsorption.

18

Ocena skuteczności usuwania naturalnych związków organicznych z wody w procesie koagulacji objętościowej

Szlachta M., Adamski W.

Ochrona Środowiska

|

2008

|

Vol. 30, nr 3

9-13

PL

W badaniach określono skuteczność procesu koagulacji objętościowej w usuwaniu substancji organicznych obecnych w wodzie naturalnej. Dokonano oceny wpływu pH, przy którym realizowano proces i ilości koagulantu na skuteczność koagulacji. Zaobserwowano, że zakwaszenie wody przed procesem pozwoliło na uzyskanie większej skuteczności usuwania zanieczyszczeń organicznych przy mniejszej dawce koagulantu, niż gdy koagulacja była prowadzona przy naturalnym pH wody. Wykazano, że konsekwencją realizacji procesu koagulacji przy większym pH (pHo?6,5) była większa stabilność układu koloidalnego oraz mniejsza skuteczność oczyszczania wody (mierzona intensywnością barwy, absorbancją w UV ( =254 nm) i zawartością RWO). Z kolei wraz ze wzrostem dawki koagulantu wyraźnie zwiększał się stopień usuwania substancji organicznych, przy czym w zakresie stosowanych dawek skuteczniej eliminowane były frakcje RWO charakteryzujące się dużą zawartością składników aromatycznych, a tym samym dużym potencjałem tworzenia ubocznych produktów dezynfekcji. Określone w badaniach zmiany rozkładu mas cząsteczkowych związków organicznych, występujących w próbkach wody surowej i po koagulacji, potwierdziły przydatność koagulacji w usuwaniu naturalnych substancji organicznych o większych rozmiarach (masa cząsteczkowa >2,2 kDa), gdy tymczasem skuteczność procesu w eliminacji z wody małocząsteczkowych związków (<1,6 kDa) była znacznie mniejsza i wynosiła ok. 10%.

EN

In this study, the efficiency of the coagulation process in removing organic substances from natural water was related to the pH at which the process was conducted and to the quantity of the coagulant applied. The experiments have produced the following findings. The application of an acidic pH prior to the process resulted in a higher removal efficiency at a lower coagulant dose than when coagulation was performed at a natural water pH. When coagulation was carried out at a higher pH (pHo?6.5), this was concomitant with a higher stability of the colloids and a lower efficiency of the water treatment process (measured in terms of color, UV absorbance ( =254 nm) and DOC). The increase in the coagulant dose noticeably raised the extent of NOM removal; it should, however, be noted that within the range of the coagulant doses applied the DOC fractions with a high content of aromatic compounds (and consequently with a high potential of generating disinfection by-products) were removed with a higher efficiency. The differences in the distributions of the NOM molecular weights between raw water samples and the samples treated by coagulation have substantiated the significant contribution of this process to the removal of the high-molecular-weight NOM (>2.2 kDa) (approx. 62%); in the case of low-molecular-weight NOM (<1.6 kDa), the efficiency of removal by coagulation was found to be substantially lower (approx. 10%).

19

Recovery of mechanical properties of aged polystyrene after reprocessing

Shyichuk A., Piszczek K., Rokitnicka J.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 5

382-385

EN

A combined procedure of thermal ageing followed by injection molding has been applied for ten times to simulate the repeated recycling. The processability of the recycled material was somewhat improved and the mechanical parameters were rather retained. Regular oscillations in strength characteristics of the successively aged and recycled samples have been registered. Namely, stress at break was repeatedly decreased and restored again after ageing and reprocessing steps, respectively. The very similar zig-zag pattern has been observed for elongation at break. Similarly, impact strength of the remolded samples shows on average better values than those of the aged samples. On the contrary, z-average molecular weight and melt flow rate were changed rather monotonically - a decrease and on increase, respectively. Considering the above, the observed phenomenon of alternating deterioration and recovery of the strength parameters has been attributed to material homogenization under the reprocessing steps.

PL

Badano właściwości polistyrenu poddanego symulowanej recyrkulacji materiałowej. W badaniach zastosowano kombinowaną procedurę złożoną z kolejnych cykli starzenia termicznego i następującego po nich wtryskiwania. Sprzyjający przetwarzalności recyklatów wzrost wartości wskaźnika szybkości płynięcia (MFR) (rys. 2) oraz spadek temperatury płynięcia (rys. 1) spowodowane są stopniowym zmniejszaniem się z-średniego ciężaru cząsteczkowego (rys. 3). Stwierdzono regularne cykliczne zmiany wytrzymałości na zerwanie, wydłużenia przy zerwaniu oraz udarności. Badane właściwości mechaniczne otrzymanych metodą wtryskiwania próbek ulegają pogorszeniu po kolejnym cyklu wygrzewania i wykazują poprawę po następującym po nim cyklu wtryskiwania (rys. 4-7).

20

Problematyka związana z niektórymi kierunkami zastosowania polidimetylosiloksanów oraz możliwości analizy tych związków

Mojsiewicz-Pieńkowska K., Łukasiak J.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 3

186-191

PL

Przedstawiono obszary stosowania polidimetylosiloksanów (PDMS) w żywności oraz w preparatach farmaceutycznych. Podkreślono przy tym ważność doboru odpowiednich czysto liniowych PDMS o określonym stopniu polimeryzacji jako jedynie dopuszczalnych zgodnie z obowiązującymi przepisami. W związku z tym omówiono analizę specjacyjną oraz metody analityczne (granicę oznaczalności i specyficzność) umożliwiające właściwe zróżnicowanie badanych substancji. Wyróżniono zwłaszcza metodę chromatografii cieczowej z zastosowaniem detektora laserowo-fotodyspersyjnego (LLSD), która to metoda powinna najlepiej spełniać wymagania stawiane analizie omawianych PDMS.

EN

The fields of polydimethylsiloxanes (PDMS) applications for food contact and in pharmaceuticals were presented. An importance of a choice of the proper only linear PDMS characterized with the appropriate polymerization degree, as only permissible according to the regulations being in force, was stressed. Speciation analysis and analytical methods (limit of detection and specificity, Scheme I, Table 1 and 2), allowing the proper differentiation of the substances studied, were discussed. Especially the method of liquid chromatography with laser light scattering detector (LLSD) applied was considered. It should fulfill the best the requirements of analysis of PDMS discussed.