Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Polimery

1 1999

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: modyfikowane smektyty

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Characterization of thixotropic compositions of unsaturated polyester resins. The absolute thixotropy index

Oleksy M., Galina H.

Polimery

1999

T. 44, nr 6

430-432

Thixotropic compositions (for details see [16]) of unsaturated polyester resins (POLIMAL 103) and low-M compound-modified smectite clays (bentonites) were Theologically characterized in terms of the absolute thixotropy index (TI). The index defined as the ratio of apparent viscosities at zero shear rate and at infinite shear rate was evaluated from apparent viscosity vs. shear rate curves established with the aid of Haake's RheoStress RS 100 plate-plate oscillatory (50 Hz) rheometer and a Rheotest 2 cylinder-cylinder rheometer at 25C. Results were correlated (eqn. 2); viscosities were evaluated at zero and infinite shear rates and hence TI was calculated (Table 1). The area under the flow curves was interpreted as the energy required to destroy the thixotropic structure of the composition.

Scharakteryzowano 13 kompozycji (skład i preparatyka [16]) typu nienasycona żywica poliestrowa (Polimal 103) - modyfikowany bentonit pod względem właściwości reologicznych, wprowadzając przy tym pojęcie absolutnego indeksu tiksotropii (TI). Absolutny TI zdefiniowano jako stosunek lepkości pozornych określonych w warunkach szybkości ścinania równej zero i nieskończenie wielkiej. TI wyznaczano na podstawie zmierzonych krzywych lepkości pozornej w zależności od szybkości ścinania (rys. 2). Do pomiarów zastosowano reometr oscylacyjny (RheoStress RS 100 firmy "Haake") oraz reometr Rheotest 2 z układem cylindrów S2. Wyniki przybliżano analitycznie [równanie (2) z dobieralnymi parametrami], następnie wyznaczano lepkości graniczne w warunkach zerowej i nieskończenie dużej prędkości ścinania i stąd obliczano absolutny TI (tabela 1). Pole poci krzywą (rys. 2) zinterpretowano jako wartość energii wydatkowanej na zniszczenie tiksotropowej struktury kompozycji.