Przeanalizowano najbardziej rozpowszechnione modele zużycia: Hallinga, Bayera, oraz Meyera i Klossa. Rozpatrzono także - co było możliwe dla styku skoncentrowanego liniowego i punktowego - model oparty na wyznaczaniu grubości elastohydrodynamicznej warstwy smarowej. Stwierdzono zasadnicze trudności z aplikacją znacznej części modeli zużycia do interpretowania wyników eksperymentów tribologicznych; w wielu zależnościach na intensywność zużywania występuje mianowicie duża liczba niemożliwych do wyznaczenia parametrów - nawet na poziomie molekularnym.
EN
The models of the wear in lubricated contacts given by Hailing, Bayer, Meyer and Kloss have been analysed. Furthemore - which was possible for the case of concentrated contact - the model based on the determination of the elastohydrodynamic film thickness has been taken into account.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.