Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

3D Garment Modelling – Conception of Its Structure in 3D

Cichocka A., Bruniaux P., Frydrych I.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 4 (118)

121--128

EN

This work presents the results of our approach in the field of modelling and numerical simulation of a garment in a 3D virtual environment. In our study we take into account the strategic point of approach where the numerical avatar model integrates the garment model by association without difficulty. On the other hand the flattening of 2D and 3D garment patterns need to be associative, accurate and impose the existing fabric deformation linked with a garment drape. The results mentioned in our previous paper showed that the adaptive mannequin morphotype model follows the human body morphology from the scanner, although large deformations were imposed to the initial human body during the creation process presented. This model is dedicated to the ready-to-wear garment sectors except for garments very close-fitting to the body (ease allowance value = 0 or negative) such as corsetry, because in this particular case it is necessary to consider the evolution of the chest for women. Moreover the concept of design offered is of sufficient interest to follow the results of the measurement. With this adaptive mannequin morphotype model, we will describe the study on the development of garment models in a 3D environment.

PL

W pracy przedstawiono wyniki naszych rozważań związanych z projektowaniem, modelowaniem i symulacją numeryczną odzieży w 3D przestrzeni wirtualnej. Strategicznym dla tych badań jest sposób integracji modelu ciała człowieka i modelu odzieży, które winny współdziałać w sposób bezkolizyjny. Jednocześnie poziom „współpracy” obu modeli winien być zapewniony tak, aby proces tworzenia i modelowania form odzieży związany z działaniami na płaszczyźnie jak i w trójwymiarze gwarantował ich spójność, dokładność, a także uwzględniał „zachowanie się materiału” w noszonej odzieży. Wyniki badań, prezentowane we wcześniejszej publikacji, związane z projektowaniem naszego parametrycznego manekina pokazują iż model manekina parametrycznego, mimo zaimplementowanych w procesie projektowania znacznych przekształceń, pozostaje zgodny z pierwotnym modelem ciała człowieka uzyskanym w wyniku skanowania. Proponowana koncepcja projektowania odzieży z w/w manekinem parametrycznym wydaje się właściwą dla sektora odzieży oferowanej przez sieci handlowe, za wyjątkiem odzieży bardzo dopasowanej (luzy odzieżowe równe zero lub ujemne) jak wyroby gorseciarskie, ponieważ w tym szczególnym przypadku należałoby uwzględnić również różnorodność kobiecego biustu. Co więcej, stwarza ona również kolejną, potencjalną możliwość wykorzystania wyników kampanii pomiarowych populacji.

2

3D Digital Methods of Clothing Creation for Disabled People

Bruniaux P., Cichocka A., Frydrych I.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2016

|

Vol. 24, no. 5 (119)

125--131

EN

The goal of the study is to expand the new 3D garment creation method which has been developed by our team to cover other morphological targets. This creation process, applied until now to typical human body, shapes can be also used in the case of the atypical posture of the human being. The purpose of this study was to obtain 2D patterns of disabled people, especially for people afflicted with severe scoliosis. In our paper we introduced the pathology of this disease as well as the strong influence of this disability on the garment creation process. We present the method which has been used to capture the 3D shape of the body. Two methods of 3D pattern making are proposed. The first method, using virtual try-on, is an empirical method which uses the knowledge and know-how of pattern makers. The second method is a more rigorous one that shows the feasibility of creating a tailored garment directly on a 3D body shape. This method takes into account the 3D evolution of the body as well as the comfort and well-being of the customer, managed by the values of 3D ease allowance. Finally the result shows that the two methods can be used in different garment industries.

PL

Celem artykułu było podjęcie próby zaproponowania i rozwinięcia nowej numerycznej metody tworzenia odzieży w przestrzeni trójwymiarowej, opracowanej przez nasz zespół, dla niestandardowych, atypowych sylwetek. W pracy zaprezentowano koncepcję o możliwości wykorzystania tradycyjnego procesu tworzenia form odzieży (metoda bazująca na wzorcowej, proporcjonalnej sylwetce) dla przypadku nietypowej sylwetki użytkownika. Podjęte rozważania miały na celu uzyskanie dwuwymiarowych wzorców form odzieży dla osób niepełnosprawnych, w tym przypadku osób cierpiących na ciężką skoliozę. W artykule zaprezentowano wybrane zagadnienia związane z patologią choroby, jak również ich silny wpływ na proces tworzenia odzieży. Przedstawiono także metodę, którą wykorzystano do generowania trójwymiarowego wirtualnego manekina osoby dotkniętej w/w chorobą. Zaproponowano dwie metody uzyskiwania form odzieżowych w przestrzeni 3D. W pierwszej metodzie, wykorzystano narzędzie wirtualnej przymiarki (system CAD), która jako metoda empiryczna, bazuje na wiedzy i doświadczeniu konstruktora form odzieżowych. Druga przedstawiona metoda jest bardziej dokładna w porównaniu do pierwszej, która prezentuje możliwości stworzenia poprawnie dopasowanej odzieży, bezpośrednio na sylwetce 3D. Metoda ta bierze pod uwagę nieregularność budowy sylwetki ludzkiej, jak również komfort i dobre samopoczucie użytkownika, zależne od wartości dodatku konfekcyjnego – luzu. Wyniki pracy prezentują potencjał oraz możliwość wykorzystania proponowanych rozwiązań zarówno w produkcji odzieży masowej jak i masowej indywidualizacji.

3

Rozważania na temat modelowania i symulacji odzieży na wirtualnym manekinie adaptującym się

Cichocka A.

Zeszyty Naukowe. Włókiennictwo / Politechnika Łódzka

|

2009

|

z. 65

19-32

PL

Prezentowana praca wpisuje się w strategię reorganizacji łańcucha produkcji odzieży związanego z sektorem tekstylnym i odzieżowym. Głównym celem pracy jest rozwinięcie i przedstawienie nowego sposobu projektowania wyrobów odzieżowych celem zredukowania czasu oraz kosztów produkcji wyrobów. Przeanalizowano dwa rynki produkcji odzieży, pierwszy tzw. "pret-a-porter" związany z masową produkcją odzieży oraz drugi charakteryzujący tzw. "mass customization", czyli szycie odzieży na miarę. Biorąc pod uwagę wpływ globalizacji, obserwujemy przyspieszenie produkcji odzieży, unikając podrabiania i kopiowania modeli oraz wymuszanie ciągłego odświeżania kolekcji wyrobów odzieżowych w bardzo krótkich okresach czasu. Ponadto cykl produkcyjny towarów często odbywa się w znacznych odległościach od biura projektowego, a więc komunikacja oraz przesyłanie danych zapisanych numerycznie z wykorzystaniem łącz internetowych jest dziś obligatoryjna. Analiza sektora odzieżowego pokazuje konieczność ewoluowania w kierunku rzeczywistości wirtualnej 3D korelującego z potrzebami przemysłu inspirowanymi poprzez inicjowane kampanie pomiarów antropometrycznych w różnych krajach. Co więcej metody opracowywania wzorców typów budowy człowieka sugerują pracę z wykorzystaniem manekinów wirtualnych 3D zachowując przy tym morfologię sylwetki ludzkiej celem uniknięcia zwrotów wyrobów nie nadających się do sprzedaży. Ta potrzeba przekształciła pojęcie tabeli wymiarów w projekt posegregowanych morfotypów sylwetek ludzkich. Aby odpowiedzieć podanym kryteriom, metody pracy w sektorze odzieżowym winny ulec zmianie, projektanci winni zaadaptować się do pracy w nowym świecie wirtualnym 3D, poprzez Internet. Przedstawiamy oryginalny pomysł projektowania odzieży wirtualnej w 3D na manekinie zdolnym adaptować się do nowych zadanych wymiarów. Pierwszy rozdział przedstawia analizę badań naukowych w różnych dziedzinach odpowiadających prezentowanej pracy, tzn. antropometria, biometria oraz sposoby dokonywania pomiarów, zamysł projektowania odzieży wirtualnej ściśle związanej z przymierzaniem odzieży w 3D. Drugi rozdział został poświęcony modelowaniu sylwetki ludzkiej konkretyzując i projektując morfotyp manekina adaptującego się. Trzeci rozdział przedstawia model odzieży wirtualnej 3D związanej z opisywanym w poprzednim rozdziale manekinem. Proponowany, sparametryzowany model luzów kontroluje sposób układania się odzieży oraz komfortu użytkowego wyrobu. W zamyśle globalnym pracy model ten poprzedza model odzieży. Aplikacja modelu odzieży zorientowanego na proces "mass customization", pozwoliła na precyzyjne dopasowanie parametrów luzów, wykorzystując technikę przetwarzania obrazów. Ostatni rozdział przedstawia nasze rozważania dotyczące rozciągania na przykładzie dynamicznego modelu odzieży, z wykorzystaniem nieliniowego modelu tkaniny, którego wartości parametrów obliczone zostały, wykorzystując metodę algorytmów genetycznych zaadaptowaną odpowiednio do procesu identyfikacyjnego.

EN

This work is part of a reorganizing strategy of the manufacturing chain for the textile clothing. The main objective is to develop a new concept of clothing creation to reduce time and costs of product development. Two industrial markets have been analyzed, the ready-to-wear (Mass production) and the ready to measure (mass customization). We notice that the effects of globalization lead to produce quickly in order to avoid copying and require constant renewal of collections in a very short time. The production is no longer local, it is now imperative to communicate the data in digital form through the Internet. This analysis of the clothing making business shows the need to evolve to a 3D virtual world correlated with industrial needs raised at the international measurement campaigns. The latter advised to work with 3D virtual models within the morphologies of the human body to prevent the return of unsold cloths. This need has transformed the concept of table size in the concept of high morphotypes segmentation. To meet all these criteria, methods of work must be changed, designers must adapt to the modern world of virtual 3D internet. Also, we propose a concept of creating clothing virtual 3D model adaptive morphotypes. The first chapter presents the state of the art of the subject in the different areas representative of the study, i.e.: anthropometry, biometrics and means of measurement, design virtual clothing heavily virtual. The second chapter is devoted to modelling of the human body through the implementation and development of an adaptive model morphotypes. The third chapter provides a model of 3D virtual clothing associated with the previous model. An ease model is integrated upstream of the global model to control the well being and the drape of garment. Orientation of the application into a mass customization process has led to precisely adjusted ease parameters using the tools of image treatment. The last chapter represents our contribution to the extension of the clothing dynamic model through the establishment of a non-linear fabric model with the parameters value calculated by genetic algorithms using a suitable methodology to identify the process.