Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: model przedostatniego meru

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Copolymerization of dodecyl methacrylate with oxyethylene glycol dimethacrylates: determination of reactivity ratios

Socha E., Andrzejewska E., Andrzejewski M., Bogacki M.B., Bielicka-Daszkiewicz K.

Polimery

2004

T. 49, nr 5

356-358

The work presents the results of determination of reactivity ratios for vinyl/divinyl systems based on dodecyl methacrylate and four oxyethylene glycol dimethacrylates. Various methods (based on terminal model and penultimate effect) were used for calculation of experimental results. The experimental data were obtained by gas chromatography (determination of unreacted monomers in the feed) and by NMR analysis of the soluble copolymer. It was found that dimethacrylates were preferentially built into the copolymer chain. These results were in good agreement with quantum-mechanical calculations based on the analysis of heats of formation of short-chain oligomers. Key words: copolymerization, dimethacrylates, monomethacrylates, reacti-vity ratios, terminal model, penultimate effect, quantum-mechanical calcula-tions.

Praca dotyczy oznaczania współczynników reaktywności w układach złożonych z monomeru monowinylowego i jednego z czterech dimetakrylanów glikoli oksyetylenowych o różnej liczbie (n) segmentów oksyetylenowych (n = 1-4). Porównano przy tym wyniki uzyskane metodą kwantowo-mechaniczną i doświadczalną. W tej ostatniej zastosowano różne sposoby (oparte na modelu końcowego bądź przedostatniego meru) obliczania wyników doświadczalnych (rys.1 i 2) uzyskanych metodami chromatografii gazowej (oznaczanie zawartości nieprzereagowanych monomerów w mieszaninie poreakcyjnej) oraz NMR (analiza rozpuszczalnych kopolimerów). Stwierdzono, że dimetakrylany są bardziej reaktywne w procesie wbudowywania się do łańcucha rosnącego kopolimeru (tabela 1). Wyniki oznaczań współczynników reaktywności okazały się zgodne z obliczeniami kwantowo-mechanicznymi opartymi na analizie entalpii tworzenia krótkich oligomerów (tabela 2, rys. 3).

The use of Solver in Excel to solve copolymer composition equation in terminal and penultimate models of copolymerization

Świtała-Żelazkow M.

Polimery

2002

T. 47, nr 10

700-705

The standard Solver in Excel 97 was applied in order to solve the copolymer composition equation in terminal and penultimate models of copolymerization. An unquestionable advantage of this software is easy access standard because Solver is a part of Microsoft Office package. The radical copolymerization of styrene with acrylonitrile in bulk was chosen to prove the usefulness of the calculation procedure of Solver. These monomers system displays a significant penultimate effect. For comparison the classical methods such as curve-fitting, Mayo- Lewis, Fineman-Ross, Kelen-Tidos and Ezrielev-Brokhina-Roskin for the terminal model were also applied. The solutions btained by Solver for penultimate model were compared with hose obtained earlier by non-linear least squares minimizing ethod and Nelder-Mead simplex method. It was found that the recision of Solver is comparable with those obtained by above ethods. The influences of started values, precision and onvergence on the values of minimized function and so on the alues of set of reactivity ratios have been also studied.

Przedstawiono rezultaty zastosowania programu "Solver" - będącego podstawowym narzędziem programu "Excel" - do rozwiązania równania scharakteryzowanego w tytule. Użyteczność tego programu wykazano na przykładzie rodnikowej kopolimeryzacji w masie układu styren/akrylonitryl, stanowiącego system dobrze poznany i wykazujący istotny efekt przedostatniego meru. Uzyskane rezultaty porównywano z wynikami otrzymanymi innymi metodami, mianowicie dopasowania krzywej, Mayo-Lewisa, Finemana-Rossa, Ke-lena-Tiidósa i Ezrieleva-Brokhina-Roskina w przypadku modelu ostatniego meru, a w przypadku modelu przedostatniego meru - z nieliniową metodą najmniejszych kwadratów i metodą sympleksu Neldera-Meada. Stwierdzono, że dokładność programu "Solver" jest porównywalna z dokładnością powyższych metod. Zbadano także wpływ wartośd początkowych, dokładności i zbieżności na wartości funkcji minimalizowanej i współczynników reaktywności.