Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Archives of Civil Engineering

1 2008

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: model promieniowania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Diffuse sky radiation models' accuracy analysis based on measurement data for Lower Silesia region

Włodarczyk D., Nowak H.

Archives of Civil Engineering

2008

Vol. 54, nr 3

623-633

In most cases, in order to design solar energy systems one needs to know the solar radiation as divided into direct radiation and diffuse radiation. If only global radiation is known, one can employ empirical models to calculate the diffuse radiation fraction in the global radiation. The paper presents a comparison between the values generated by empirical models of diffuse sky radiation on a horizontal plane, i.e. the ORGILL HOLLANDS model, the ERBES model and CLIMED2, with measurement data for the period 2000-2004 from the Meteorological and Hydrological Institute's measuring station in Legnica (Poland). Measurement data quality conditions were imposed on the database whereby erroneous or statistically insignificant data were eliminated. The models were evaluated using standard statistical indices: MBE, RMSE and CC and the relative values of the mean bias error and the root mean square error, i.e. MBE[%] and RMSE[%]. The ORGILL HOLLANDS model proved to be the most accurate, followed by CLIMED2 and the ERBS model.

Projektowanie słonecznych systemów energetycznych wymaga znajomości promieniowania słonecznego z podziałem na część bezpośrednią i rozproszoną. W przypadku posiadania jedynie danych promieniowania całkowitego można skorzystać z modeli empirycznych obliczających udział promieniowania słonecznego rozproszonego w promieniowaniu całkowitym. W pracy przedstawiono porównanie empirycznych modeli promieniowania słonecznego rozproszonego na płaszczyznę horyzontalną umożliwiających obliczenie tych wartości na podstawie znajomości całkowitego promieniowania słonecznego na płaszczyznę horyzontalną. Do porównania posłużyła baza danych pomiarowych promieniowania słonecznego ze stacji aktynometrycznej IMGW w Legnicy z lat 2000-2004. Tak przygotowaną bazę danych zweryfikowano za pomocą standardowych warunków jakości danych CIE (Commission Internationale de I'Eclairage). Warunki te eliminują dane błędne (związane z np. awariami systemu pomiarowego, przeszkodami terenowych itd.). Dodatkowo wykorzystano zaproponowane przez Younesa warunki ograniczające wykres zależności udziału promieniowania rozproszonego w całkowitym promieniowaniu słonecznym f od współczynnika jasności kr. Zaproponowane warunki mają postać krzywych, których równania otrzymuje się poprzez dopasowanie do punktów odpowiadających podwójnemu odchyleniu standardowemu od wartości średniej f w określonym przedziale kr. Około 4% danych, które przeszły pozytywnie procedurę CIE zostało odrzuconych poprzez wykorzystanie krzywych ograniczających. Ostateczna baza danych pomiarowych składała się z 20176 par punktów kr-f. Oceny modeli dokonano za pomocą standardowych wskaźników statystycznych: MBE, RMSE i CC. Wykorzystano także wartości względne wskaźników błędu średniego i błędu średniego kwadratowego: MBE[%] i RMSE[%]. Najdokładniejszy okazał się model Orgilla i Hollandsa i ten model autorzy zalecają stosować przy projektowaniu słonecznych systemów energetycznych na terenie Dolnego Śląska. Autorzy zwracają uwagę na fakt, że oprócz lokalizacji pomiaru danych aktynometrycznych na wyniki uzyskiwane przez modele teoretyczne ma także wpływ procedura sprawdzania jakości danych pomiarowych, klasa urządzeń pomiarowych oraz długość okresu pomiarowego. W poprzedniej pracy autorów dokonano analogicznej analizy modeli empirycznych względem wartości pomierzonych na stanowisku meteorologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, najlepsze wyniki uzyskał model CLIMED2, zaś model Orgilla i Hollandsa uzyskał wyniki bardzo przeciętne. Jest to zatem potwierdzenie faktu, że w obliczeniach energetyki słonecznej istotne jest stosowanie modeli obliczeniowych uwzględniających lokalne warunki aktynometryczne oraz długość okresu pomiarowego,