Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Helenowska-Peschke M.

1 2012

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: model geometrii parametryczny

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Applying generative modelling tools to explore architectural forms

Helenowska-Peschke M.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

2012

Vol. 23

43--49

The paper relates to contemporary architectural explorations of complex, curvilinear surfaces in the context of generative modeling. Traditional ways of representing geometry, based on descriptive methods, favor formal language of "flat elements" easy to map in a rectangular coordinate system and built using traditional technology. In advanced generative modeling techniques used in the architectural digital design objects are not "drawn”" but they are calculated, which means that the designer does not model directly the external form, but its internal generative logic. This allows automatic generation of variations of solutions, and digital production of "difficult" components of architectural forms using CNC technology. The digital generative methods open up new areas for exploration of formal and tectonic features, accentuate form's ability to emerge and adapt. "Architecture is recasting itself, becoming in part an experimental investigation of topological geometries, partly a computational orchestration of robotic material production and partly a generative, kinematic sculpting of space” [9]. Topological transformations have primary impact on mutual relations and the geometry of the resulting form. Innovative architectural designs around the world have shown that the use of generative modeling has great design potential and requires the ability to go beyond the traditional architectural and designing workshop. This ability for future generations of architects may be a subject to competitiveness in the global market.

Opracowanie dotyczy kształtowania architektonicznych powierzchni wielokrzywiznowych w kontekście narzędzi modelowania generatywnego. Tradycyjne sposoby zapisu geometrii, bazujące na metodach wykreślnych, sprzyjają językowi formalnemu „elementów płaskich”, łatwych do odwzorowania w prostokątnym układzie współrzędnych i wybudowania za pomocą technologii tradycyjnych. Zaawansowane techniki modelowania generatywnego wykorzystywane współcześnie w architektonicznym projektowaniu cyfrowym nie ”rysują modelu”, ale go obliczają. W konsekwencji projektant nie kształtuje bezpośrednio zewnętrznej formy, ale określa generatywną logikę wewnętrzną. Umożliwia to uzyskanie wariantów rozwiązań w sposób automatyczny, a także cyfrową produkcję „trudnych” komponentów form architektonicznych za pomocą technologii CNC. Dzięki cyfrowym metodom generatywnym otwierają się nowe obszary poszukiwań formalnych i strukturalnych, akcentujące zdolność geometrii formy do „kształtowania się” i adaptacji. „Architektura przekształca się, stając się w części eksperymentalnym badaniem geometrii topologicznej, częściowo obliczeniowym sterowaniem zrobotyzowaną produkcją materialną i częściowo generatywnym, kinematycznym rzeźbieniem przestrzeni.” [9]. Transformacje topologiczne mają przede wszystkim wpływ na wzajemne relacje i geometrię formy wynikowej. Awangardowe realizacje architektoniczne na świecie dowodzą, że wykorzystywanie technik modelowania generatywnego ma ogromny potencjał projektowy i wymaga umiejętności wychodzących poza tradycyjny warsztat architektoniczny i konstruktorski. Dla przyszłych generacji architektów umiejętności te mogą być warunkiem konkurencyjności na globalnym rynku.