Opisano wyznaczanie losowych dystrybuant długości pęknięcia zmęczeniowego za pomocą metody Monte Carlo oraz modelu Bogdanowa–Kozina. Dane wejściowe potrzebne do wyznaczenia dystrybuant zostały uzyskane z wykorzystaniem symulacji wzrostu pęknięcia zmęczeniowego z użyciem modelu Parisa–Erdogana.
EN
Described is the determination of random distributions of the fatigue crack length by the Monte Carlo method and the Bogdanov–Kozin model. Input data needed to determine the distributor were obtained by simulation of fatigue crack growth using the Paris–Erdogan model.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.