Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Morphometric analysis of pebbles in verification of transport processes and interpretation of palaeoenvironment: A case study from the Ogwashi Formation (Oligocene), Niger Delta Basin, Nigeria

Ogbe Ovie B., Osokpor Jerry, Emelue Chukwunomso V., Ocheli Azuka

Geologos

|

2023

|

Vol. 29, No. 1

21--31

EN

The present paper discusses a palaeoenvironmental interpretation of the Oligocene Ogwashi Formation (Niger Delta Basin, Nigeria) through morphometric analysis of pebbles, a research method essentially depending on the quantitative evaluation of pebble size and shape which change during transport processes in a range of depositional environments. The relationship of bivariate and ternary-diagram plots of independent functions was determined from freshly exposed sandstone sections in quarries at Ibusa, near Asaba, Nigeria. The grain size of pebbles ranges from fine (11.00 mm) to very coarse (41.33 mm), with a mean size of 21.05 mm (coarse pebbles). A bivariate plot of the flatness index vs maximum projection sphericity index shows 37% of the pebbles to fall within a beach (marine) environment, and 33% within a fluvial environment; the remaining 30% are uncertain. The maximum projection sphericity index vs oblate-prolate index bivariate plot indicates that 47% of pebbles fall within a marine environment and 22% within a fluvial environment, while the remaining 31% are uncertain. The sphericity-form ternary diagram plot shows that the pebbles primarily comprise bladed, platy, very bladed and very platy of near-equal proportions with minor elongate and very elongate stones, which suggests that the pebbles are diverse in origin. The sphericity-form bivariate plot indicates that the pebbles are largely of disc and blade shapes with a minor number of spherical and rod shapes. The near-equal proportion of pebbles in different segments of the bivariate and ternary diagram plots, and the wide distribution of the pebble grain sizes and shapes suggest the Ogwashi Formation is composed of redeposited sediments that likely were transported and deposited in a mix of marine and fluvial settings with possible transitional environments. In other words, the pebbles can be interpreted as marine-influenced fluvial sediments in marginal-marine settings.

2

Response of exposed detached lichens to atmospheric elemental deposition

Freitas M., Pacheco A.M.G., Baptista M.S., Dionisio I., Vasconcelos M.T.S.D., Cabral J.P.

Proceedings of ECOpole

|

2007

|

Vol. 1, No. 1/2

15--21

EN

Samples of Flavoparmelia caperala (L.) Hale thalli, from a clean area in northern Portugal (Baião), were transplanted into an exposure location at the south-western Atlantic coast, impacted by urban-industrial emissions (Sines), for a ten-month long experiment split into five terms of assessment (two months each). Through the experiment, the site was also monitored for atmospheric bulk deposition, and a novel transplantation procedure has been implemented. Lichen thalli were detached from their bark substrate (phorophyte: Pinus pinaster (Ait.) Sol.), cleansed and sorted, cut into small regular pieces, and then confined into 47-mm (diameter) petrislides. The former procedure enables an accurate measurement of the effective lichen area - thus avoiding the common practice of expressing lichen-biomonitoring data on a dry-weight basis - and contributes to abating some variability in the starting (unexposed) material. Every two months, the whole set of samples (four field replicates) was brought back into the laboratory, together with the collected deposition, and replaced by a fresh batch of biological and physical samplers. Analytical techniques for determinations in lichens and deposition were INAA, AAS and ICP-MS. The results indicate that: 1) the biological signals of detached lichens are compatible with sources in the area; 2) there is an appreciable number of airborne elements significantly enriched in (exposed) lichen samples, including some of great environmental interest; and 3) the cumulative contents per unit area of detached-lichen material are likely to provide an acceptable estimate of the atmospheric availability of enriched elements, as measured by their cumulative contents in the dry residues of bulk deposition.

PL

Na południowo-zachodnic wybrzeże Atlantyku, zanieczyszczone przez emisje miejsko-przemyslowc z m. Sines, transplantowano próbki plech porostów Flavoparmelia caperata (L) z czystego obszaru w północnej Portugalii (Baião). Zastosowano nowe procedury transplantowania porostów. Podczas eksperymentu badano całkowity opad atmosferyczny. Próbki porostów eksponowano przez dziesięć miesięcy w pięciu etapach, po dwa miesiące każdy. Piechy porostów byty oddzielane od kory sosny (Pinus pinaster (Ait.) Sol), oczyszczane i sortowane, cięte na maté regularne kawałki i umieszczane w szalkach Petriego o średnicy 47 mm. Procedura ta umożliwia dokładny pomiar efektywnej powierzchni porostu (unikając w ten sposób powszechnej praktyki wyrażania danych biomonitoringowych w odniesieniu do masy suchej próbki w stanie suchym), co przyczynia się do lepszego scharakteryzowania pierwotnego (nieeksponowanego) materiału. Co dwa miesiące komplet próbek (4 powtórzenia) był przenoszony do laboratorium wraz z zebranym opadem i zastąpiony przez nowy zestaw próbników biologicznych i fizycznych Dla badania porostów i opadów wykorzystano następujące techniki analityczne: INAA, AAS i ICP-MS. Wyniki wskazują, że: 1) zmiany biologiczne w transplantowanych porostach są spowodowane przez lokalne źródła, 2) eksponowane próbki porostów zakumulowały znaczną liczbę pierwiastków, w tym bardzo interesujące z punktu widzenia badań środowiskowych, 3) zawartość pierwiastków zakumulowanych w jednostce powierzchni transplantowanego porostu jest dobrym wskaźnikiem ilości badanych pierwiastków w atmosferze, na co wskazuje porównanie tych danych z wartościami oznaczonymi w suchych pozostałościach całej depozycji.

3

Response of exposed detached lichens to atmospheric elemental deposition

Freitas M., Pacheco A.M.G., Baptista M.S., Dionisio I., Vasconcelos M.T.S.D., Cabral J.P.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Vol. 14, nr 7

631-644

EN

Samples of Flavoparmelia caperata (L.) Hale thalli, from a clean area in northern Portugal (Baiao), were transplanted into an exposure location at the south-western Atlantic toast, impacted by urban-industrial emissions (Sines), for a ten-month long experiment split into five terms of assessment (two months each). Through the experiment, the Bite was also monitored for atmospheric bulk deposition, and a novel transplantation procedure has been implemented. Lichen thalli were detached from their bark substrate (phorophyte: Pinus pinaster (Ait.) Sol.), cleansed and sorted, cut into small regular pieces, and then confined into 47-mm (diameter) petrislides. The procedure enables an accurate measurement of the effective lichen area - thus avoiding the common practice of expressing lichen-biomonitoring data on a dry-weight basis - and contributes to abating some variability in the starting (unexposed) material. Every two months, the whole set of samples (four field replicates) was brought back into the laboratory, together with the collected deposition, and replaced by a fresh batch of biological and physical samplers. Analytical techniques for determinations in lichens and deposition were INAA, AAS and ICP-MS. The results indicate that, 1 } the biological signals of detached lichens are compatible with sources in the area; 2) there is an appreciable number of airborne elements significantly enriched in (exposed) lichen samples, including some of great environmental interest; and 3) the cumulative contents per unit area of detached-lichen material are likely to provide an acceptable estimate of the atmospheric availability of enriched elements, as measured by their cumulative contents in the dry residues of bulk deposition.

PL

Na poludniowo-zachodnic wybrzeże Atlantyku, zanieczyszczone przez emisje miejsko-przemysłowe z m. Sines, transplantowano próbki plech porostów Flavoparmelia caperate (L.) z czystego obszaru w północnej Portugalii Zastosowano nowe procedury transplantowania porostów. Podczas eksperymentu badano całkowity opad atmosferyczny. Próbki porostów, eksponowano przez dziesięć miesięcy w pięciu etapach, po dwa miesiące każdy. Plechy porostów były oddzielane od kory sosny (Pinus pinaster (Ait.) Sol), oczyszczane i sortowane, cięte na małe regularne kawałki i umieszczane w szalkach Petriego o średnicy 47 nim. Procedura ta umożliwia dokładny pomiar efektywnej powierzchni porostu (unikając w ten sposób powszechnej praktyki wyrażania danych biomonitoringowych w odniesieniu do masy suchej próbki w stanie suchym), co przyczynia się do lepszego scharakteryzowania pierwotnego (nieeksponowanego) materiału. Co dwa miesiące komplet próbek (4 powtórzenia) był przenoszony do laboratorium wraz z zebranym opadem i zastąpiony przez nowy zestaw próbników biologicznych i fizycznych. Do badania porostów i opadów wykorzystano następujące techniki analityczne: INAA, AAS i ICP-MS. Wyniki wskazują, że 1) zmiany biologiczne w transplantowanych porostach są spowodowane przez lokalne źródła; 2) eksponowane próbki porostów zakumulowały znaczną liczbę pierwiastków, w tym bardzo interesujących z punktu widzenia badań środowiskowych; 3) zawartość pierwiastków zakumulowanych w jednostce powierzchni transplantowanego porostu jest dobrym wskaźnikiem ilości badanych pierwiastków w atmosferze, na co wskazuje porównanie tych danych z wartościami oznaczonymi w suchych pozostałościach całej depozycji.