Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The strategic importance of cities in the aspect of war in Ukraine

Więcek Wojciech, Sobolewski Grzegorz

Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej

|

2023

|

Nr 87

181--199

EN

Russia, which for many years has been recognised as the second military power in the world, launched a strike against Ukraine on 24 February 2022. This was to be a very quick and efficient operation intended to demonstrate Russia’s military power and effectiveness. Most experts predicting potential wars were in agreement that future military operations were all about the need to forego costly operations, following the principle of winning wars with limited costs. The anticipated type of future war is one of hybrid conflict with an emphasis on the sphere of information, psychological and cyber operations and the clash of new technologies. Unacceptable costs are primarily the lives of civilians and soldiers. A future military operation is expected to comprise combat operations conducted in a dynamic, precise and systemic manner with the use of modern military technology. Nonetheless, nothing of the sort has happened; it has been more than a year since the conflict has begun and its nature considerably differs from all predictions of the assumptions. Cities have become the most desirable battle space, which as a consequence resulted in many casualties of war and the devastation of Ukraine’s infrastructure. With this in mind, the primary objective of the research was identifying factors that contribute to conducting military operations in built-up areas and outlining pertinent considerations for effective operations in urban areas in the context of the ongoing conflict in Ukraine. The main research problem formulated for the purposes of the research being carried out was expressed in the form of the following question: Why are urban areas so important in the ongoing conflict in Ukraine, and what are the specifics and factors that affect the effectiveness of operations in built-up areas? For needs of the research it was assumed that cities and built-up areas, as political-administrative, economic, industrial and cultural centres, are gaining in importance. They often serve as nodes of railways, roads, airports and seaports and the location of critical infrastructure facilities of the state and the region. Cities are home to large reserves of skilled human reserves, food, raw materials and finished industrial products. Moreover, they play an important role in the functioning of the state as a whole. The ongoing conflict in Ukraine shows that maintaining at all costs the urban complexes that assure the appropriate functioning of the state (public administration, media, energy, etc.) candetermine the success of military operations. This may be confirmed by conclusions drawn from an analysis of recent conflicts of the second half of the 20th and early 21st centuries, which indicate that military operations in a built-up area are becoming dominant.

PL

Druga potęga militarna świata, za jaką od wielu lat jest uznawana Rosja, 24 lutego 2022 r. rozpoczęła uderzenie na Ukrainę. Miała to być bardzo szybka i sprawna operacja pokazująca siłę militarną i skuteczność Rosji. Większość ekspertów prognozujących przyszłe wojny była zgodna, że przyszłe operacje militarne to przede wszystkim potrzeba rezygnacji z kosztownych działań, kierując się zasadą wygrywania wojen ograniczonymi kosztami. Rysujący się obraz przyszłej wojny to konflikt o charakterze hybrydowym z naciskiem na sferę działań informacyjnych, psychologicznych i działań cybernetycznych oraz starcia nowych technologii. Koszty, które nie mogą być akceptowane, to przede wszystkim życie ludności cywilnej i żołnierzy. Obraz przyszłej operacji militarnej to działania bojowe prowadzone w sposób dynamiczny, precyzyjny i systemowy z wykorzystaniem nowoczesnej techniki wojskowej. Jednak nic takiego się nie stało, upłynął już ponad rok od rozpoczęcia konfliktu, a jego charakter jest daleki od prognozowanych założeń. Miasta stały się najbardziej pożądaną przestrzenią walki, co w konsekwencji prowadzi do wielu ofiar wojny i wyniszczenia infrastruktury Ukrainy. Mając to na uwadze, zasadniczym celem badań była identyfikacja czynników, które przyczyniają się do prowadzenia działań militarnych w terenach zabudowanych, oraz przedstawienie uwarunkowań skutecznych działań w terenie miejskim w aspekcie toczącego się konfliktu w Ukrainie. Główny problem badawczy na potrzeby realizowanych badań wyrażono w postaci pytania: Dlaczego tereny miejskie są tak istotne w trwającym konflikcie w Ukrainie oraz jaka jest specyfika i jakie czynniki wpływają na skuteczność działań w terenie zabudowanym? Do badań przyjęto założenie, że miasta i rejony zabudowane, jako ośrodki polityczno-administracyjne, ekonomiczne, przemysłowe i kulturowe, zyskują na znaczeniu. Są one zazwyczaj węzłami kolejowymi i drogowymi, posiadają obiekty portowe i lotniskowe, a w ich otoczeniu rozmieszczone są elementy infrastruktury krytycznej. Miasta posiadają znaczące zasoby wykwalifikowanych kadr oraz stanowią zaplecze surowcowe i przemysłowe, są kluczowe dla funkcjonowania państw i regionów. Doświadczenia z konfliktu w Ukrainie potwierdzają kluczowe znaczenia obszarów zabudowanych, których utrzymanie determinuje powodzenie działań militarnych. Uzyskane wnioski stanowią potwierdzenie wyników badań konfliktów zbrojnych przełomu XX I XXI wieku oraz współczesnych nam konfrontacji militarnych, w świetle których obszary zabudowane pozostają podstawowym środowiskiem działania wojsk.

2

The performance of the Portuguese Armed Forces and the relevance of military capabilities in 21st century: The different perspectives of citizens and militaries

Gomes Paulo Jorge

Security and Defence Quarterly

|

2022

|

Vol. 37, No. 1

24--40

EN

A high performance level in a public organisation is fundamental. The Portuguese Armed Forces can influence the environment, both external and internal, and should therefore have a high performance level and adequate development of military capabilities. For that, it is fundamental to understand the importance of military capabilities for combatting the threats of the 21st century. This paper aims to analyse the influence of military capabilities for combating the current threats and risks in fulfilling the various operations, and for optimising the performance of the Portuguese Armed Forces. A quantitative analysis was carried out from citizen and military convenience samples through correlations between variables, as well as measures of central tendency like mean and standard deviation. The results show that the development of military capabilities has a positive effect on the performance of the Portuguese Armed Forces, combatting conventional threats and risks, as well as threats to civil protection. This capabilities performance is related with the execution of military operations (external and internal). Therefore, a proper development of military capabilities (output) with a special focus on human resources and privilege and the efficiency and quality of the missions (outcomes) are essential to combat the threats of the 21st century.

3

Międzynarodowe wsparcie wojskowe Ukrainy

Piotrowski Sławomir

Kwartalnik Bellona

|

2022

|

Nr 1

13--28

PL

Od uzyskania przez Ukrainę niepodległości w 1991 roku dominującą cechą jej stosunków dwustronnych i wielostronnych jest współpraca w dziedzinie bezpieczeństwa z zachodnimi sojusznikami. W związku z aspiracjami Kijowa przystąpienia zarówno do UE, jak i NATO początkowa pomoc wojskowa dla Ukrainy koncentrowała się w dużej mierze na reformie systemu obronnego, planowaniu obronnym i budowaniu zdolności. W latach 1991-2014 wspomagano Ukrainę głównie na płaszczyźnie szkoleniowo-doradczej i poza nielicznymi wyjątkami pomoc ta nie dotyczyła dostaw sprzętu i uzbrojenia, z czym jest najczęściej kojarzona. Sytuacja zmieniła się po aneksji Krymu i wybuchu walk na wschodzie Ukrainy, jednak i wówczas niewiele państw zdecydowało się na udzielenie pomocy wojskowej. Niektóre państwa otwarcie zapowiedziały, że nie wyślą Ukrainie żadnego uzbrojenia, a inne zdecydowały się na przekazanie jedynie pomocy humanitarnej. Jako odpowiedź na aneksję Krymu przez Rosję w 2014 roku i trwający kryzys we wschodniej Ukrainie oraz na prośbę rządu ukraińskiego zachodni sojusznicy znacznie zwiększyli swoje wsparcie.

EN

Since Ukraine gained independence in 1991, a key feature of its bilateral and multilateral relations has been security cooperation with Western allies. Following Kyiv’s articulated aspirations to join both the EU and NATO, initial military assistance to Ukraine focused largely on defense reform, defense planning and capacity building. The assistance provided to Ukraine in the years 1991-2014 was implemented mainly on the training and advisory level and, apart from a few exceptions, did not apply to the supply of equipment and weapons, with which it is most often associated. This situation changed after the annexation of Crimea and the outbreak of fights in eastern Ukraine, but at that time few countries decided to provide military aid. Some countries had openly announced that they would not send any weapons to Ukraine, while others had decided to provide only humanitarian aid. In response to the annexation of Crimea by Russia in 2014 and the ongoing crisis in eastern Ukraine, and at the request of the Ukrainian government, the Western allies significantly increased their support.

4

Trzy dekady wojskowego wsparcia Ukrainy przez NATO : 1991-2021

Piotrowski Sławomir

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 4

15--26

PL

Szeroko rozumiana współpraca wojskowa oprócz wymiany doświadczeń szkoleniowych, z której zazwyczaj korzystają współpracujące strony, jest doskonałą okazją do udzielenia wsparcia państwu, które pomocy - na przykład związanej z modernizacją swojego systemu obronnego - potrzebuje i o nią zabiega. Historia wojskowej współpracy Ukrainy z NATO sięga początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Współpraca ta nabrała impetu po wybuchu walk w Donbasie oraz aneksji Krymu przez Federację Rosyjską. Jako odpowiedź na prośbę rządu ukraińskiego Sojusz znacznie zwiększył wojskowe wsparcie tego państwa, między innymi pomocą we wdrażaniu reform sektora bezpieczeństwa i obrony, doradztwem na poziomie strategicznym oraz realizacją wielu programów reformy systemu obronnego Ukrainy. Charakter i skala natowskiego wsparcia Ukrainy wydają się jednak ograniczone, ponieważ opinie na temat tego, co można zrobić, aby pomóc Ukrainie w jej trudnej sytuacji - i czy należy coś zrobić - jest wypadkową odmiennych stanowisk narodowych w ramach Sojuszu.

EN

Apart from being a platform to exchange training experience, a broadly perceived military cooperation, which is usually taken up by both cooperating parties, is an excellent opportunity to provide assistance to a country that needs and seeks such assistance, with respect to, for instance, modernizing its national security system. The history of cooperation between Ukraine and NATO dates back to the 1990s. The cooperation and military support provided to Ukraine by NATO gained a new impetus after the outbreak of an armed conflict in Donbas and the annexation of Crimea by the Russian Federation. In response to the request submitted by the Ukrainian government, the Alliance significantly increased its military support for Ukraine in, among other things, implementation of security and defense sector reforms, counseling on the strategic level, and realization of many programs aiming to modernize Ukraine’s defense system. However, the nature as well as the scope of support granted to Ukraine by NATO seem to be limited, because an opinion on what can be done to help Ukraine in its difficult situation, and whether anything should be done, is a resultant of various opinions represented by individual Alliance members.

5

Development of Military Space Capabilities of the Leading Asian Countries

Bielawski Radosław

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 3

53--62

EN

The paper addresses selected and leading Asian countries: Iran, China, India. Theoretical research methods used in this paper include analysis, synthesis, abstraction, generalization and conclusion. It describes the chronological development and implementation of national military space programs by Iran, China and India. Special attention was focused on the militarization and weaponization stages of space by these countries. Determinants of the development of space programs and the formation of space policy, which has a decisive influence on the acquisition of military capabilities by the states of this region, were indicated. International legal regulations were pointed out as limitations. The paper also describes various technical solutions acquired by the analyzed state actors and the possibilities of their military applications. Directions of further actions for military development in the fifth combat domain - space - were also determined. It is shown that in the implementation of national space programs a clear new stage of militarization and weaponization of space is visible. For Asian countries, this not only has the character of prestige in the Asian region, but also changes military balance, reducing the power of superpowers in favor of the countries of this region.

PL

W artykule omówiono wojskowe programy kosmiczne rozwijane przez Iran, Chiny i Indie. Uwagę skoncentrowano na etapie militaryzacji i weaponizacji przestrzeni kosmicznej przez te państwa. Wskazano determinanty rozwoju programów kosmicznych oraz kształtowania się polityki kosmicznej, decydującej o zdolnościach militarnych państw regionu azjatyckiego. Jako ograniczenia wskazano międzynarodowe regulacje prawne. Przedstawiono rozwiązania techniczne oraz możliwości ich wojskowego wykorzystania. Określono również kierunki dalszych działań na rzecz rozwoju militarnego w piątej domenie walki – przestrzeni kosmicznej. Udowodniono, że prace nad narodowymi programami kosmicznymi wyraźnie wpisują się w nowy etap militaryzowania i uzbrajania przestrzeni kosmicznej. Działania te pozwalają Iranowi, Chinom i Indiom na umocnienie swego prestiżu w regionie, wpływają także na zmianę równowagi militarnej, zmniejszają bowiem potęgę supermocarstw na rzecz państw regionu azjatyckiego.

6

Stanowiska wybranych państw wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej

Piotrowski S.

Kwartalnik Bellona

|

2018

|

Nr 4

62--76

PL

Bezpieczeństwo i obrona należą do najżywotniejszych spraw każdego narodu. Z problemem siły w stosunkach międzynarodowych, ściśle związanym z bezpieczeństwem, państwa borykają się od początków swych dziejów. Stosowanie siły budziło i nadal budzi kontrowersje wśród państw. Na zagadnieniach bezpieczeństwa i obrony uwagę koncentrują teoretycy stosunków międzynarodowych, nierzadko prezentują rozbieżne zdania i toczą spory. W poglądach różnią się nawet państwa należące do wspólnot, które w swych ideowych założeniach mają troskę o bezpieczeństwo, na przykład takich jak Unia Europejska. Wysiłki państw Unii zmierzające do stworzenia wspólnych zdolności militarnych mają istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i obronności nie tylko pojedynczych państw, lecz także całego kontynentu. Autor omawia stanowiska poszczególnych państw w sprawie budowy wspólnych i niezależnych od NATO zdolności militarnych Unii Europejskiej. Przedstawia poglądy na ten temat największych państw członkowskich Unii Europejskiej, a także Federacji Rosyjskiej oraz Stanów Zjednoczonych, tj. państw, które ze względu na siłę swego oddziaływania na stosunki międzynarodowe mają duży wpływ na politykę bezpieczeństwa Unii Europejskiej.

EN

The states of Western Europe have been looking for a solution that could ensure security in Europe since the end of the Second World War. The first step in achieving this goal was the establishment of the Western Union under the Treaty of Brussels of 17th March 1948, and one year later signing, together with the USA, the Washington Treaty which founded NATO. As far as the effectiveness of possible defence against threat is concerned, the participation of the USA in the defence alliance was really relevant to the Europeans. It caused the efforts of Western Europe aimed at creating its own military capability independent of NATO/ the USA to be less intense for the next 40 years. The initiative of military independence gathered momentum at the beginning of the 1990s. Even though the concept itself was not negated by anyone, the shape and development of a common union security policy was the subject of numerous discussions. In the Article, the Author presents the stance of respective states on the creation of common and independent of NATO military capabilities of the European Union. In the present work we discuss the stance of the largest EU Member States as well as the Russian Federation and the USA, states which due to their impact on international relations have a significant influence on the direction of the development of the EU security policy.

7

Europejska Unia Obrony wyzwaniem dla wschodniej flanki NATO

Zieliński T.

Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej

|

2017

|

nr 4(109)

46--62

PL

Przyjęcie przez Radę Europejską w czerwcu 2016 roku globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (Wspólna wizja, wspólne działanie: Silniejsza Europa) stanowiło jeden z impulsów do pogłębionej dyskusji wśród państw europejskich na tematy związane z obronnością. Kolejnymi bodźcami, które tę dyskusję wywołały były: referendum decydujące o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (UE) oraz wygrana Donalda Trumpa w amerykańskich wyborach prezydenckich. Można zaryzykować stwierdzenie, że powyższe czynniki doprowadziły do renesansu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), co w konsekwencji ma prowadzić do Europejskiej Unii Obrony. Ostrożność państw wschodniej flanki NATO jednak w odniesieniu do nowych inicjatyw nakazuje stawiać pytania o przyszłość Europejskiej Unii Obrony w kontekście kolektywnej obrony przypisanej do Sojuszu Północnoatlantyckiego. W artykule przedstawiono uwarunkowania związane z przyspieszeniem prac w obszarze WPBiO oraz zasadnicze inicjatywy związane z jej rozwojem prowadzące do utworzenia Europejskiej Unii Obrony, takie jak: poprawa struktur zarządzania kryzysowego, wzmocnienie unijnych instrumentów szybkiego reagowania, planowanie rozbudowy zdolności wojskowych, współpraca wojskowo-techniczna, zacieśnienie współpracy strukturalnej między państwami członkowskimi UE, wzmocnienie współpracy między NATO a UE. Scharakteryzowano także scenariusze uwzględniające różnorodny poziom zaangażowania państw członkowskich UE w budowanie zdolności przyszłej Europejskiej Unii Obrony. Odniesiono się również do obaw państw wschodniej flanki NATO związanych z przyspieszeniem WPBiO i potencjalnego osłabienia zdolności NATO w tym kontekście.

EN

The adoption of a Global Strategy on Foreign and Security Policy (Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe) by the European Council of June 2016 was one of the impetuses for a deepening discussion amongst European countries on defence issues. Other issues that led to this discussion were: a referendum on the exit of the United Kingdom from the European Union (EU) and Donald Trump’s victory in the US election. One may venture to say that these factors have led to a renaissance of the Common Security and Defence Policy (CSDP), which in turn would lead to the European Defence Union. On the other hand, the caution of NATO’s eastern flank states in relation to the new initiatives invites questions about the future of the European Defence Union in the context of collective defence ascribed to the North Atlantic Alliance. The article presents determinants of the acceleration of CSDP work and key initiatives related to its development, leading to the creation of a European Defence Union: improvement of crisis management structures, reinforcement of EU Rapid Response Instruments, defence capability development, military and technical cooperation, structural cooperation amongst EU members states connected with defence, strengthening cooperation between NATO and the EU. Some scenarios take into account varying levels of involvement of EU Member States in building the capabilities of the future European Defence Union. The concerns of states from NATO’s eastern flank associated with the acceleration of CSDP and potential weakening of NATO’s capabilities in this context are also addressed.

8

Combat applications of unmanned aerial vehicles

Zalewski P.

Zeszyty Naukowe Politechniki Świętokrzyskiej. Mechanika

|

2004

|

Z. 80

467-472

EN

In the report a concept of the Unmanned Aerial Combat Vehicles (UCAV) is presented, and trade-off of its advantages in comparison with the manned combat system. System affordability, maintenance concept of the future combat UAV are considered, as well as military capabilities and concept of operations. Predicted type of operations and level of their complexity and integration are described. Fundamental problems of the future applications are discussed.

PL

W artykule przedstawiono koncepcję zastosowania bojowych bezpilotowych statków powietrznych (z ang. UCAV), przeznaczonych do przenoszenia środków bojowych. Przedstawiono zalety systemu bezzałogowego w stosunku do załogowych samolotów bojowych. Przedstawiono proponowany ich system eksploatacji, scharakteryzowano typy operacji, jak i koncepcję zastosowania aparatów UCAV. Operacje typu powietrze-ziemia wydają sie realizowane przy obecnym zaawansowaniu technologii bezzałogowych, natomiast pozostaje dyskusyjne wykorzystanie aparatów bezpilotowych w operacjach typu powietrze-powietrze. Przedyskutowano problemy, jakie należy rozwiązać, aby UCAV stały sie efektywnym systemem bojowym. Artykuł jest wynikiem prac autora w panelu Systems Concept and Integration organizacji Research Technology Organisation NATO.