Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The Uniqueness of The German Barracks in The Context of The Style of Military Architecture in The Interwar Period

Rudnicka-Bogusz Marta

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2023

|

Vol. 33, no. 2

34--54

EN

Investments in military-related facilities have always had important ideological connotations. When studying the styles of barracks complexes in Eastern Europe, one can notice two main periods of heightened militarism and identify two related style trends. The large-scale barracks built in the 1880s represent a style infused with national romanticism. In Prussia, for example, it is Rundbogenstil, which legitimizes monarchical power and is represented by the barracks designs of Karl Friedrich Schinkel. As a result of the defeat in World War I, this style is compromised by its association with the Dolchstoss myth. With the beginning of the 1930s, the tendency to build extensive barracks complexes intensifies again. The buildings erected at that time reflect the tendency to modernize architecture. They are characterized by economy, functional and hygienic layout of rooms and a cubic style. This ideal shines through, for example, the search for a new barracks design carried out in the 1920s in the Second Polish Republic, where modernism had grown into a national style. This tendency is also evident in German barracks, such as those in Wrocław, designed by Otto Salvisberg, and Swiss barracks in Lucerne, designed by Armin Meili. However, due to the tightening of the nationalist rhetoric by the ruling NSDAP, as witnessed by the "Entartete Kunst" exhibition held in Munich in 1937, the international style is rejected in Germany, which was unprecedented at the time. A new style is sought, and the Heimatstil based on vernacular patterns developed in the 1870s fits in with the populist inclinations of the Third Reich. As a result, the design of barracks complexes sees a return to a simplified historicizing style, which then gives way to buildings that represent the biased national style of Heimatschutz, expressiing the polarization of public discourse along the lines of: cosmopolitan "them" and domestic "us" [1].

2

The fluctuations in the style of German barracks complexes in reference to the national style on selected examples from the 1930s

Rudnicka-Bogusz Marta M.

Builder

|

2023

|

R.27, nr 6

2--7

EN

The national-socialist movement widespread in Germany in the 1930s influenced all areas of life. Investments in facilities related to the military were of particular ideological significance. At the same time, regardless of the state ideology and propaganda, in the period following World War I, a huge transformation is taking place in the formation of barracks complexes. In terms of the distribution of rooms in accordance with cross ventilation and insolation requirements, as well as the urban arrangement on the plot, military architecture uses the achievements of residential architecture: social housing, patronage estates, prefabrication and functionalism. In formal terms, it is also influenced by the international style. For example, in Polish military architecture (during the Second Polish Republic), the use of cosmopolitan modernism progressed, being a manifestation of patriotic care for the modernization of the country in accordance with the example set by the world powers and Western countries. However, it didn’t take long before German military architecture diversified from this trend. The Third Reich, under the influence of the national-socialist movement, briefly before the outbreak of World War II, abandons modernism in favour of a specific local form of vernacular national style - Heimatstil. In the field of construction of government buildings, its nationalist variant prevails - "Heimatschutz" - which is a retreat to tendentious historical forms and regionalisms. This transformation is illustrated by three examples of barracks from 1935-1938. The historical barracks from the 1880s represent a style saturated with romanticism. They are multi-storey blocks full of gloomy interiors spanning deep from the corridor, which encompasses the building. At the beginning of the 1930s, they are being replaced by objects derived from the white modernism: ascetic, functional, cubist, with a functional layout solved with attention to ventilation and insolation. However, with the tightening of the rhetoric of the ruling NSDAP, evidenced by the exhibition of modern art under the depreciating title "Degenerated Art", organized in Munich in 1937, a strong nationalist course in Germany’s politics leads to the rejection of cosmopolitan patterns. This results in the return to the simplified vernacular style in the design of barrack complexes. This then gives way to objects in an approachable native style.

PL

Panujący w Niemczech w latach 30. ruch narodowo-socjalistyczny wpływał na wszystkie dziedziny życia. Szczególnie ważny wydźwięk światopoglądowy miały inwestycje w obiekty związane z wojskiem. Równocześnie, niezależnie od ideologii państwowej, w okresie następującym po I wojnie światowej dokonuje się ogromna przemiana w kształtowaniu zespołów koszarowych. W kwestii rozkładu pomieszczeń pod względem przewietrzania i nasłonecznienia oraz aranżacji urbanistycznej na działce architektura wojskowa korzysta ze wzorców budownictwa społecznego, osiedli patronackich, prefabrykacji i funkcjonalizmu. W kwestii formalnej wpływa na nią także styl międzynarodowy. O ile jednak np. w polskiej architekturze wojskowej (w okresie II Rzeczpospolitej) zastosowanie kosmopolitycznego modernizmu postępuje, będąc przejawem patriotyzmu: dbałości o modernizację kraju na wzór stosujących go potęg światowych i państw zachodnich, o tyle III Rzesza pod wpływem ruchu narodowo-socjalistycznego na krótko przed wybuchem II wojny światowej porzuca modernizm na rzecz specyficznej lokalnej formy wernakularnego stylu narodowego - „Heimatstil”. W obszarze budynków rządowych przeważa jego nacjonalistyczna odmiana - „Heimatschutz” - będąca odwrotem od tendencyjnych form historycznych i regionalizmów. Przemianę tę ilustrują trzy przykłady koszar z lat 1935-1938. Wyjściowo historyczne koszary z lat 80. XIX w. reprezentują styl przesycony romantyzmem, stanowią wielopiętrowe bloki złożone z wnętrz o głębokim trakcie w układzie korytarzowym. Z początkiem lat 30. XX w. zaczynają je zastępować obiekty w stylu białego modernizmu: ascetyczne, funkcjonalne, kubistyczne, o rozkładzie funkcjonalnym rozwiązanym z dbałością o przewietrzanie i insolację. Jednak wraz z zaostrzeniem retoryki rządzącej NSDAP, czego świadectwo stanowi urządzona w Monachium w 1937 r. wystawa sztuki nowoczesnej pod deprecjonującym tytułem Sztuka zdegenerowana, wyraźny kurs nacjonalistyczny prowadzi w Niemczech do odrzucenia wzorców kosmopolitycznych. Skutkuje to w projektowaniu zespołów koszarowych powrotem do uproszczonej stylistyki wernakularnej. Ta ustępuje następnie miejsca obiektom w tendencyjnej stylistyce rodzimej.

3

Rewitalizacja zabytkowej stajni we Wrocławiu

Kirschke Krystyna, Kirschke Paweł, Komarzyńska-Świeściak Elżbieta

Materiały Budowlane

|

2022

|

nr 11

29--33

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia architektoniczne i budowlane związane z przebudową i adaptacją do nowych funkcji zabytkowego obiektu militarnego na przykładzie rewitalizacji Stajni nr 3 przy ul. Mieszczańskiej 9 we Wrocławiu, będącej reliktem pruskich koszar wojskowych na Kępie Mieszczańskiej. Zaprezentowano wyniki badań konserwatorskich i ekspertyz technicznych, które ukierunkowały założenia projektu przebudowy tak, aby adaptacja stajni do funkcji usługowo-mieszkalnych była możliwa z zachowaniem unikatowych walorów architektonicznych.

EN

In this article architectural and construction issues related to the reconstruction and adaptation to new functions of historic military buildings are presented on the example of the revitalization of Stable No. 3 at 9 Mieszczanska Street in Wroclaw, which is a relic of Prussian military barracks on Mieszczanska Island. The article presents the results of conservation research and technical expertise, which guided the assumptions of the reconstruction project so that the adaptation of the stable to service and residential functions was possible while preserving its unique architectural qualities.

4

Fort Bema (P-Parysów) w Warszawie – adaptacja do funkcji rekreacji miejskiej

Gleń Piotr, Głuszek Cezary

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2021

|

T. 17, nr 4

25--32

PL

Niniejszy artykuł zajmuje się ideą synergicznej integracji dziedzictwa architektonicznego i przyrodniczego – na przykładzie obiektu pofortecznego. Przekształcenia zabytków zlokalizowanych w ścisłej zabudowie miejskiej stają się konieczne – ze względu na ich atrakcyjność turystyczną, poznawczą i historyczną. Obiekty architecture militaris nie mogą obecnie kontynuować swojego pierwotnego przeznaczenia. Aby obiekt mógł funkcjonować we współczesnych realiach konieczne jest nadanie mu współczesnych funkcji – co staje się warunkiem sine qua non ich zachowania i ochrony. Przesądzone tym samym jest wprowadzanie współczesnych uzupełnień historycznych struktur. Problem pojawia się w porozumieniu pomiędzy interesami użytkownika, inwestora a wymogami jakim musi sprostać projektant. Dodatkowym czynnikiem składowym całego procesu adaptacji/rewaloryzacji stają się również aspekty związane z dyskusją na temat możliwości dopuszczalnych zmian, przekształceń zgodnie z ewolucją myśli konserwatorskiej. Badania skoncentrowano na kwerendzie archiwalnej dotychczasowych opracowań konserwatorskich oraz wizji lokalnej terenu w celu weryfikacji stanu obiektu i stopnia/zakresu dokonanych prac adaptacyjnych. Na przykładzie Fortu Bema gdzie został zrealizowany program funkcjonalny dotyczący adaptacji fortu na przestrzeń wypoczynku i rekreacji miejskiej autorzy tekstu przedstawili skuteczne działania projektowo-konserwatorskie. W konkluzji postawiono hipotezę, że taki kierunek działań mógłby być zastosowany również w zespołach pofortecznych zlokalizowanych na obszarach o mniejszym stopniu zurbanizowania np. w Twierdzy Dęblin.

EN

This article deals with the idea of synergistic integration of architectural and natural heritage – on the example of a former fortress building. Transformations of monuments located in close urban development become necessary – due to their tourist, cognitive and historical attractiveness. Architecture militarise objects cannot currently continue their original purpose. In order for an object to function in contemporary realities, it is necessary to give it contemporary functions – which becomes a sine qua non condition for their preservation and protection. Doing so is the introduction of contemporary ad-ditions to historical structures. The problem arises in the agreement between the interests of the user, the investor and the requirements that the designer must meet. An additional component of the entire process of adaptation/revalorization are also aspects related to the discussion on the possibility of permissible changes, transformations in line with the evolution of conservation thought. The research was focused on the archival query of the previous conservation studies and the lo-cal inspection of the area in order to verify the condition of the object and the degree/scope of adaptation works carried out. On the example of Fort Bema, where a functional program was implemented, concerning the adaptation of the fort to the space of urban leisure and recreation, the authors of the text presented effective design and conservation activities. In conclusion, it was hypothesized that such a course of action could also be used in post-fortress complexes located in less urbanized areas, e.g. in the Dęblin Fortress.

5

Parameters of castle fortifications on the territory of the western regions of Ukraine of the middle of the 16th - beginning of the 18th centuries

Okonchenko Olha, Okonchenko Ihor

Przestrzeń i Forma

|

2021

|

nr 47

213--226

EN

A comparative typological and metrological analysis of defensive structures of 53 castles in the western regions of Ukraine is carried out. Fortification lines of castles are classified, based on the division of fortresses by their dimensions, proposed in the treatise on fortification in 1659 by J. Naronovich-Naronsky. The reasons for the functioning of castle fortifications with different levels of defense in one period are explained.

PL

Przeprowadzono porównawczą analizę typologiczną i metrologiczną umocnień obronnych pięćdziesięciu trzech zamków zlokalizowanych na terenie zachodnich obwodów Ukrainy. Sklasyfikowano linie umocnień zamkowych w oparciu o podział twierdz pod względem rozmiaru, zaproponowany w traktacie o fortyfikacjach 1659 roku przez Naronowicza-Narońskiego. Uzasadniono przyczyny funkcjonowania w tym samym okresie umocnień zamkowych o różnym poziomie obronności.

6

Health in the Military - Military in Good Health: Prestige and Propaganda in the Architecture of Modernist Military Holiday Houses

Rudnicka-Bogusz Marta M.

Builder

|

2021

|

R.25, nr 3

72--76

EN

As a result of wartime operations, many citizens of child-bearing and working age either fell or became disabled, and in the best of cases required treatment due to a worsening of hygienic conditions and malnutrition. According to the Polska Zbrojna magazine from 1933, the health of the Fatherland’s defenders required particular attention. For this reason, in the Second Republic of Poland, the officers’ corps had its own holiday system. Military architecture can largely bring to mind standardised urban layouts of barracks complexes filled with repetitive architecture. However, the architecture of holiday houses, sanatoriums and officers’ homes dedicated to recreation and entertainment (pensioners insisted on the hosting of dancing nights) and health treatment/convalescence is something different altogether. Although the first military holiday home in Cetniewo was built in the manorial style, the so-called White Manor (Biały Dworek), successive buildings were largely designed in the Modernist style, which perfectly fit the relaxed atmosphere and was healthy due to its immanent assumptions: it was equipped with impressive glazing, where the clash of masses caused the appearance of open rooftop terraces, etc. Officers, non-commissioned officers and their families had access to year-round holiday facilities such as the Officers’ Holiday Home in Augustów, seasonal facilities (Officers’ Holiday Complex in Jurata), as well as sanatoriums (Military Sanatorium in Otwock). After sailing and kayaking had become popular among officers, facilities dedicated to specific sports club began to appear, such as the Yacht Club in Zegrze. The design of such facilities was the domain of not only military engineers, but also avant-garde civilian designers, such as Edgar Norwerth, Marian Lalewicz, etc. Recreational homes were not only of recreational and integrative significance, but were also important in propaganda: the Officers’ Recreational Home in Cetniewo was to mark Polish presence on the freshly reclaimed Baltic coast through its modern, avant-garde architecture.

PL

W wyniku działań wojennych wielu obywateli w wieku rozrodczym i produkcyjnym poległo lub zostało inwalidami, a w najlepszym przypadku wymagało poratowania zdrowia w związku z obniżeniem warunków higienicznych oraz niedożywieniem. Szczególnej uwagi, według magazynu „Polska Zbrojna” z 1933 roku, wymagał stan zdrowia obrońców Ojczyzny. Z tej przyczyny w II RP korpus oficerski doczekał się własnego systemu wypoczynku. Architektura wojskowa może kojarzyć się głównie ze stypizowaną urbanistyką zespołów koszarowych wypełnionych powtarzalną architekturą. Jednak odmienna jest architektura domów wypoczynkowych, sanatoryjnych i domów oficerskich przeznaczonych na wypoczynek, rozrywkę (wczasowicze nalegali na organizację wieczorków tanecznych) oraz rekonwalescencję/poratowanie zdrowia. Choć pierwszy wojskowy dom wypoczynkowy w Cetniewie zbudowano w stylu dworkowym, tzw. Biały Dworek, kolejne obiekty w przeważającej mierze projektowano w stylu modernizmu, doskonale pasującym do rozluźnionej atmosfery oraz ze względu na swoje immanentne założenia - zdrowym: wyposażonym w pokaźne przeszklenia, gdzie zderzenie brył skutkowało pojawieniem się otwartych tarasów na dachach itp. Oficerowie, podoficerowie i ich rodziny mieli do dyspozycji ośrodki wypoczynkowe całoroczne (np. Oficerski Dom Wypoczynkowy w Augustowie), sezonowe (Oficerski Zespół Wypoczynkowy w Juracie) i sanatoryjne (Sanatorium Wojskowe w Otwocku). Po rozpropagowaniu żeglarstwa, a także kajakarstwa wśród kadry oficerskiej zaczęły się pojawiać także obiekty dedykowane konkretnym sportom wodnym, jak np. Yacht Club w Zegrzu. Projektowaniem tych obiektów zajmowali się nie tylko inżynierowie wojskowi, ale często awangardowi twórcy cywilni, jak Edgar Norwerth, Marian Lalewicz itp. Domy wypoczynkowe miały bowiem nie tylko znaczenie rekreacyjne i integracyjne, ale również propagandowe: Oficerski Dom Wypoczynkowy w Cetniewie miał służyć zaznaczeniu poprzez nowoczesną, awangardową architekturę polskiej bytności na świeżo odzyskanym wybrzeżu Morza Bałtyckiego.

7

Innovative office workplaces

Piklikiewicz-Kęsicka Izabela

Architecture Civil Engineering Environment

|

2021

|

Vol. 14, no. 1

25--31

EN

The paper aims is to present the situation of the Polish creative sector offices environment against the background of European examples. The research material was developed on the basis of literature, survey and statistical research. Significant differences between Polish and foreign office buildings have been identified in the scope of workspace arrangements. The results of the research classify systematise of new functional zones for employees, who are expected to shape the future vision of our world.

8

Kwidzyńskie gdaniska

Lidzbarski Ryszard

Forum Eksploatatora

|

2020

|

Nr 2 (107)

46-49

PL

Charakterystycznymi obiektami zamków krzyżackich były wieże ustępowe, zwane gdaniskami. W kwidzyńskim zespole zamkowo-katedralnym tego rodzaju wieża była największą w ówczesnych Prusach i prawdopodobnie największą w Europie. Relikt z minionej epoki fascynuje do dziś.

9

Social, Architectural and Landscape Conflict Around the Survival and Preservation of Fort III Graf Kirchbach

Piklikiewicz-Kęsicka Izabela

Architektura Krajobrazu

|

2019

|

nr 2

50--65

EN

Caring for the landscape around us is undeniably a challenge. The development of an urban structure determines inevitable changes in its space. The passing of time and functional changes of settlement areas challenge the current value of areas of high spatial value. The situation of large-area architectural objects that have lost their functional value in the contemporary settlement structure is special. One such facility is Fort III Graf Kirchbach located in Poznań. The subject of the research is to present the spatial and functional issues of the selected fort in the context of the city’s spatial policy, social context and the strategy for the preservation of the historic military architecture object. The aim of the research is to outline the planning situation and the resulting disputes and opinions of different organisational environments. The outlined theme deals with landscape issues related to the needs of survival of the historic substance of the object located directly in the area of the zoo function, which has a functional and spatial development program. The said programme covering fortress spaces and the strategy of actions related to the future of Fort III are controversial in terms of the target effect that should be achieved on this monument. The research methodology covering the described issues was based on environmental interviews with organizations that take active care of the fort, inventory studies of the facility, walkthrough studies, historical and interpretative research and literature studies. The results of the research present the historical and educational value of the fortress object, whose potential has been evaluated in terms of its use for the benefit of communities and future generations. The effects of the analyses also present the opportunities and threats generated by planning and architectural strategies, which may affect the city’s structure and the lives of its inhabitants in various ways.

PL

Dbałość o otaczający nas krajobraz niezaprzeczalnie jest wyzwaniem. Rozwój struktury urbanistycznej determinuje nieuniknione zmiany w jej przestrzeni. Upływający czas i zmiany funkcjonalne obszarów osadniczych kwestionują dotychczasową wartość obszarów o wysokich walorach przestrzennych. Szczególną sytuacją charakteryzują się wielkopowierzchniowe obiekty architektoniczne, które utraciły swoją wartość funkcjonalną we współczesnej strukturze osadniczej. Jednym z takich obiektów jest Fort III Graf Kirchbach zlokalizowany w Poznaniu. Przedmiotem badań jest przedstawienie problematyki przestrzennej i funkcjonalnej wybranego fortu w kontekście polityki przestrzennej miasta, kontekście społecznym oraz strategii zachowania zabytkowego obiektu architektury militarnej. Celem badań jest nakreślenie sytuacji planistycznej i wynikających z niej sporów oraz opinii różnych środowisk organizacyjnych. Nakreślona tematyka porusza zagadnienia krajobrazowe związane z potrzebami przetrwania substancji zabytkowej obiektu zlokalizowanego bezpośrednio na terenie obszaru o funkcji ogrodu zoologicznego, który posiada program rozwoju funkcjonalnego i przestrzennego. Wspomniany program obejmujący przestrzenie forteczne oraz strategia działań związanych z przyszłością Fortu III budzą kontrowersje, jeśli chodzi o końcowy efekt, jaki powinien zostać osiągnięty w przypadku tego zabytku. Metodyka badań obejmująca opisywaną problematykę oparta została na wywiadach środowiskowych z organizacjami sprawującymi czynną opiekę nad fortem, badaniach inwentaryzacyjnych obiektu, badaniach walkthrough, badaniach historyczno-interpretacyjnych oraz badaniach literaturowych. Wyniki prezentują wartość historyczną i edukacyjną obiektu fortecznego, którego potencjał został poddany ocenie pod względem wykorzystania na rzecz społeczności i przyszłych pokoleń. Efekty analiz przedstawiają również szanse i zagrożenia generowane strategiami działań planistycznych oraz architektonicznych, które mogą oddziaływać z różnymi skutkami na strukturę miasta i życie jego mieszkańców.

10

Staromiejskie obwarowania Olsztyna w koncepcji miejskich plant – między konserwacją a kreacją

Lewicka M. L.

Architectus

|

2018

|

Nr 4 (56)

53--69

PL

Tematem pracy jest konserwatorski proces przygotowania naukowych podstaw dla rozwiązań projektowych przyszłych plant w Olsztynie. W artykule przedstawiono efekt części prowadzonych przez autorkę od 20 lat badań: historycznych, architektonicznych z archeologią oraz konserwatorskich studiów przedprojektowych – wybranych pod kątem powiązań z realizacją plant według projektu wyłonionego w wyniku ogólnopolskiego konkursu architektoniczno-urbanistycznego. Omówiono też historyczną wartość staromiejskich obwodów obronnych oraz samą ideę miejskich plant. Konkurs na miejskie planty ogłosił Urząd Miasta w Olsztynie w 2017 r. Zwycięska praca będzie realizowana. Dokumentacje z dotychczasowych badań i studiów konserwatorskich nad średniowiecznymi obwarowaniami miasta i zamku stanowiły merytoryczną jej podstawę. Wyłoniony w konkursie projekt satysfakcjonuje pod względem poziomu opracowań kulturowych i projektowanych rozwiązań oraz uwzględnienia tego, co najistotniejsze w dorobku studialnym i badawczym przygotowanym w przeszłości na zamówienie służb konserwatorskich w Olsztynie. Na obszarze przyszłych plant zabytkowe budowle współistnieć będą ze współczesnymi obiektami staromiejskiej infrastruktury i zielenią parkową.

EN

The subject of the work is the conservation process of preparing the scientific basis for design solutions for future old town green belt in Olsztyn. The article present the effect of parts of research carried out by the author for 20 years: historical, architectural and archeological and conservation pre-design studies – selected in terms of connection with the implementation of the belt of greenery according to the project selected as a result of a nationwide architectural and urban competition. The historical value of the Old Town defense districts and the idea of the urban green belt were also discussed. The old town green belt competition was announced by the City Hall in Olsztyn in 2017. The first place awarded for the work will be carried out. Documentations from previous research and conservation studies on the medieval fortifications of the city and the castle were the substantive basis for the winning work. The project selected in the competition is satisfactory in terms of the level of cultural studies and proposed solutions, and taking into account what is the most important in the study and research developed in the past on the order of the conservation services in Olsztyn. In the future old town green belt area, historic buildings will coexist with modern facilities of the Old Town infrastructure and park greenery.

11

Architectural features of military architectural structures in Poznań

Piklikiewicz-Kęsicka I.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

Vol. 10, no. 3

47--56

EN

This paper aims to present architectural and educational features of historic military architectural structures in Poznań. The issues treated herein include the preservation of forts today and the resulting opportunities as well as difficulties in the use thereof for new functions reflecting the contemporary needs of a city. The paper provides three detailed examples of Polish and international military architecture refurbishments. The Graf Kirchbach Fort III in Poznań was chosen for the needs of the paper. The research material was developed on the basis of literature research, fort III survey and information obtained from Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Fortyfikacji [Poznań Friends of Fortifications Association]. The knowledge and research contained herein demonstrate the potential of post-fortification architecture, its cultural value as well as conversion opportunities in accordance with sustainable design objectives.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie możliwości architektonicznych i edukacyjnych zabytkowych obiektów architektury militarnej w Poznaniu. Problematyka porusza temat stanu zachowania fortów w obecnych czasach i wynikających z tego możliwości oraz trudności w ich wykorzystaniu na nowe funkcje odpowiadające współczesnym potrzebom miasta. Artykuł podaje trzy szczegółowe przykłady polskich i międzynarodowych rewitalizacji architektury militarnej. Na użytek artykułu wybrano obiekt Fort III Graf Kirchbach zlokalizowany w Poznaniu. Materiał badawczy został opracowany na podstawie badań literaturowych, inwentaryzacji fortu III oraz informacji uzyskanych od Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Fortyfikacji. Przedstawiona wiedza i badania wskazują na potencjał architektury pofortecznej. Prezentuje jej wartość kulturową i możliwości adaptacyjne zgodne z założeniami projektowania zrównoważonego.

12

Analysis of the State of Preservation of the Medieval Fortification Elements, in the Context of Landscape Attractiveness Based on an Example of Selected Cities of Lower Silesia

Potyrała J., Iwancewicz I.

Architektura Krajobrazu

|

2015

|

nr 3

20-37

EN

Medieval fortifications, which were built long time ago, served townsmen as defence against the attacks of enemy armies or band of raiders and for protection against free influx into the city of all kinds of groups of vagabonds. Nowadays, they are a symbol of power, and part of cultural heritage. They also form a disappearing, rare element of urban landscape, which calls for the need of their protection and appropriate exposure. In the region of Lower Silesia of over 60 cities with a fortified origin there have been preserved until now a little over 30 of them. The aim of study was to select from the investigated Lower Silesian cities the ones with the currently greatest and most attractive range of resources as regards medieval fortified architecture. The Authors made an attempt to assess the role that these fortifications play now in the context of the attractiveness of the city landscape, its attractiveness for tourists and visual identity. The Green areas adjacent to the fortifications were also analysed recognizing the fact that they too provide recreational potential. Green areas enrich the space around the preserved fortifications, and their size and character does matter as well. The analysis encompasses 15 cities where fortifications have been preserved at over 30%. The purpose of this study was to select from among the investigated cities these of the biggest range of preserved elements of medieval fortified architecture along with their surrounding green areas which have a recreational potential. In order to show changes that took place over the years, time periods were selected: 20s–30s of the XX century, 60s–80s of the XX century and present time. The analyzed elements are fortified gates, towers, the length of the city wall in cities with single or dual defensive perimeter, and also the greenery areas around them. Out of the 15 of analysed towns 8 have been found to have a big potential. The preserved medieval fortifications could be a distinguishing factor of these sites through their right exposition in the city landscape and conservational restoration works and completions in their representative parts.

PL

Średniowieczne fortyfikacje służyły mieszkańcom miast do obrony przed atakami wrogich wojsk lub band łupieżców oraz swobodnym przepływem do miasta różnego rodzaju grup włóczęgów. Dziś są symbolem potęgi oraz fragmentem dziedzictwa kulturowego. Są również znikającym, rzadkim elementem krajobrazu miejskiego, świadczącym o potrzebie ich ochrony i właściwej ekspozycji. Na obszarze Dolnego Śląska z ponad 60 miast o warownym rodowodzie zachowało się niewiele ponad 30. Niestety, w przypadku wielu z nich podziwiać możemy jedynie kilkumetrowe fragmenty murów. Poddany badaniom zasób to 15 miast, które posiadają fortyfikacje zachowane w wymiarze ponad 30%. Celem opracowania było wyłonienie spośród badanych tych o największym zasobie elementów średniowiecznej architektury obronnej wraz z przylegającymi do nich terenami zieleni, stanowiącymi potencjał rekreacyjny. Aby pokazać zmiany, jakie zachodziły na przestrzeni lat, ustanowiono przedział czasowy na lata 20.-30. oraz 60.-80. XX wieku, a także okres współczesny. Analizowane elementy to: bramy, baszty, długość muru miejskiego w miastach z pojedynczym albo podwójnym obwodem obronnym oraz powierzchnia terenów zieleni wokół nich. Na 15 badanych miast 8 posiada duży potencjał. Zachowane średniowieczne fortyfikacje mogą stać się wyróżnikiem tych miejscowości, poprzez właściwą ekspozycję w krajobrazie miasta oraz konserwatorskie prace restauracyjne i uzupełnienia w reprezentatywnych fragmentach.

13

Dziewiętnastowieczna "Prochownia" w bastionie trzecim twierdzy Zamość

Feduszka J.

Ceramika Budowlana

|

2011

|

nr 4

26-28

PL

Podczas renowacji Twierdzy Zamość odnawiane są nowatorskie jak na ówczesne czasy budowle ceglane. Wśród nich m.in. Prochownia, najmniej znany jest budynek położony w obrębie bastionu trzeciego. Budynek ten o przeznaczeniu militarnym, służący do magazynowania prochu, ładunków prochowych, kuł armatnich i karabinowych, posiadał ciekawą konstrukcję "termosową", (czyli "budynek w budynku").

EN

During the renovation of the Zamość fortress, there are being restored brick buildings innovative for that era. Among them, e.g. Powder magazine, the least known is a building located within the third bastion. This building is of a military purpose, used to store gunpowder, fuses charges, cannon balls and rifle, had an interesting design "flasks" (or "building in a building").

14

Analysis of the utilization possibilities for the defense military constructions of the Kaunas Fortress

Zaleckis K.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2011

|

Vol. 4, no. 4

21-35

EN

The paper deals with a subject of functional adaptation of former harbour areas. These spaces are still problematic abandoned brownfields in many cities of Europe. This is a continuation of the subject undertaken already in the publication in ACEE (Vol.3 No.1/2010), referring to a German case study Osthafen Behala in Berlin. The case of study in Berlin reflects the city policy of upgrading processes. Similar changes, but on a bigger scale, appear in other world urban spaces: in London in Great Britain as well as in the German city of Hamburg. Such processes are correlated closely to the new functions and cityscape of brownfields. It is a view, wherein today spaces of new use can be well recognised. The chosen example will present these city planning and cityscaping situation of ex-industrial brownfield. Furthermore, the photo documentation in London as well as in Hamburg and photos and researches in situ carried out by the author in Berlin between 2004-2011 constitute, next to the literature, the primary source for the presented remarks.Conclusions illustrate the approach to the revitalisation process, presenting today's situation of the brownfield against the background of two cases of similar subject. Moreover, transformation of the former harbour areas into the new use in corelation with the cityscape is a new and original subject.

PL

Artykuł prezentuje temat adaptacji funkcjonalnej dawnych terenów portowych. Przestrzenie te są w dalszym ciągu w wielu miejscach Europy problemem jako opuszczone nieużytki współczesnych terenów miejskich. Przedstawiony materiał jest kontynuacją opisu badań podjętych już w publikacji ACEE (Vol.3 No.1/2010) - odnoszącego się do niemieckiego obszaru Osthafen Behala w Berlinie. Analizy podjęte w Berlinie odzwierciedlają politykę miasta polegająca na wspieraniu procesów rewitalizacji. Podobne działania, choć w większej skali, dokonywane były w światowych ośrodkach urbanistycznych: w Londynie w Wielkiej Brytanii oraz w mieście niemieckim, Hamburgu. Procesy te są ściśle powiązane z nowymi funkcjami oraz krajobrazem nieużytków przemysłowych. Zaobserwować przy rym można widoki, w których nowe użytkowanie obszaru jest łatwo rozpoznawalne. Wybrany przykład przedstawia urbanistyczną i krajobrazową sytuację byłego terenu przemysłowego. Dokumentacja fotograficzna w Londynie i w Hamburgu oraz fotografie jak i badania in situ wykonane przez autorkę w Berlinie w latach 2004-2011 stanowią obok literatury, bazowe źródło informacyjne. Wnioski opracowania obrazują stosunek do procesu rewitalizacji przedstawiając sytuację obecną wybranego przypadku na tle dwóch tematycznie podobnych przykładów. Ponadto, przekształcanie byłych terenów portowych na nowe użytkowanie, w powiązaniu z krajobrazem jest problemem nowym i oryginalnym.