Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza statystyczna parametrów mikrofacji dolomitu głównego w granicznej strefie platformy węglanowej

Semyrka R., Jarzyna J. A., Krakowska P. I., Semyrka G.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2015

|

T. 31, z. 1

123--140

PL

Duża liczba wyników badań laboratoryjnych parametrów zbiornikowych dolomitu głównego na obszarze platformy węglanowej, w rejonie wschodniej części platformy Gorzowa, w zatoce Noteci wraz z mikroplatformą Krobielewka, na półwyspie Grotowa, oraz na fragmencie platformy wielkopolskiej, sięgającym rejonu Pniew umożliwiła wykonanie wiarygodnych analiz statystycznych. Standardowe badania na próbkach skał (gęstości objętościowej, porowatości efektywnej i przepuszczalności fizycznej) wzbogacone zostały o wyniki pomiarów porozymetrii rtęciowej. Wyniki badań laboratoryjnych, przede wszystkim porozymetrii rtęciowej, rozszerzyły znacznie informację o skale zbiornikowej (dolomicie głównym) i przyczyniły się do wydzielenia różnorodnych mikrofacji oraz stref paleogeograficznych. Na podstawie wyników przeprowadzonej analizy statystycznej porównano parametry petrofizyczne trzech mikrofacji i stwierdzono, że utwory ziarnozwięzłe charakteryzowały się najlepszymi właściwościami zbiornikowymi. Dla tych utworów stwierdzono wysoką średnią porowatość efektywną oraz wysoką średnią porowatość dynamiczną dla gazu i ropy. Utwory te charakteryzowały się także wysoką przepuszczalnością. [...]

EN

Reliable statistical analysis was carried out for the Main Dolomite reservoir parameters on the area of carbonate platform in the vicinity of the east part of Gorzów Platform, in the Noteć Bay, together with Krobielewko Microplatform, on the Grotów Peninsula and on the part of Wielkopolska Platform, reaching Pniewy region thanks to large number of laboratory measurements results. The standard measurements on the core samples (bulk density, effective porosity and absolute permeability) were enriched by mercury porosimetry results. Laboratory measurements results, especially mercury porosimetry, extended considerably information about the reservoir rock (the Main Dolomite) and contributed to the separation of diverse microfacies and paleogeographic zones. Petrophysical parameters of the three microfacies were compared based on the results of statistical analysis. It was found that grainstones were characterized by the best reservoir parameters. For these microfacies high average effective porosity and average dynamic porosity for oil and gas were discovered. Additionally, grainstones characterized by high permeability. [...]

2

Lower Jurassic to lower Middle Jurassic succession at Kopy Sołtysie and Płaczliwa Skała in the eastern Tatra Mts (Western Carpathians) of Poland and Slovakia: stratigraphy, facies and ammonites

Iwańczuk J., Iwanow A., Wierzbowski A.

Volumina Jurassica

|

2013

|

Vol. 11, no. 1

19–-58

EN

The Lower Jurassic and the lower part of the Middle Jurassic deposits corresponding to the Sołtysia Marlstone Formation of the Lower Subtatric (Krížna) nappe in the Kopy Sołtysie mountain range of the High Tatra Mts and the Płaczliwa Skała (= Ždziarska Vidla) mountain of the Belianske Tatra Mts in the eastern part of the Tatra Mts in Poland and Slovakia are described. The work concentrates both on their lithological and facies development as well as their ammonite faunal content and their chronostratigraphy. These are basinal deposits which show the dominant facies of the fleckenkalk-fleckenmergel type and reveal the succession of several palaeontological microfacies types from the spiculite microfacies (Sinemurian–Lower Pliensbachian, but locally also in the Bajocian), up to the radiolarian microfacies (Upper Pliensbachian and Toarcian, Bajocian–Bathonian), and locally the Bositra (filament) microfacies (Bajocian–Bathonian). In addition, there appear intercalations of detrital deposits – both bioclastic limestones and breccias – formed by downslope transport from elevated areas (junction of the Sinemurian and Pliensbachian, Upper Toarcian, and Bajocian). The uppermost Toarcian – lowermost Bajocian interval is represented by marly-shaly deposits with a marked admixture of siliciclastic material. The deposits are correlated with the coeval deposits of the Lower Subtatric nappe of the western part of the Tatra Mts (the Bobrowiec unit), as well as with the autochthonous-parachthonous Hightatric units, but also with those of the Czorsztyn and Niedzica successions of the Pieniny Klippen Belt, in Poland. The character of the deposits in the sequences, and their biostratigraphical analysis, show that sedimentation during the Early Jurassic, and up to the Late Bajocian, was controlled by rifting phases which were active at the junction of the Sinemurian and Pliensbachian (Zliechov Phase), during the Late Pliensbachian and Toarcian (Devín Phase), and during the Bajocian (Krasín Phase). The onset of pelagic sedimentation overlying the rift strata took place during the latest Bajocian. Selected ammonite taxa are illustrated and discussed.

3

Sedimentary environment of the condensed Ordovician limestones from Mójcza section (Holy Cross Mts.)

Trela W.

Kwartalnik Geologiczny

|

1998

|

Vol. 42, nr 3

289-300

EN

The paper deals with sedimentary evolution of the condensed Ordovician sequence outcropping in Mójcza village, near Kielce (Central Poland), basing on microfacies analysis. The occurrence of fossils, their preservation and mineral composition enabled the author to distinguish five microfacies types. The Mójcza section is generally composed of grainstones and packstones which form the Mójcza Limestone Formation, and calcareous claystones intercalated with wackestones assigned to the Zalesie Formation. The deposition of limestones from the Mójcza section took place on the outer part of drowned isolated carbonate platform of temperate water setting in uniform sedimentary conditions with low accumulation rate. This environment, located in the upwelling current activity area, was favourable for phosphatization of sediment. Abundance of ferruginous ooids in the upper Llanvirn, Llandeilo and upper Caradoc sediments suggests highstand sea-level conditions during Middle and Upper Ordovician.

PL

Skondensowany profil z Mójczy koło Kielc tworzą wapienie ordowickie, należące do formacji z Mójczy (późny arenig-karadok) i formacji z Zalesia (aszgil). W składzie ziarnowym wapieni dominują bioklasty i ooidy (żelaziste i kalcytowe). W mniejszej ilości (w dolnej części profilu) występują intraklasty, peloidy i kwarc. Zasadnicze znaczenie wśród bioklastów mają małżoraczki, szkarłupnie, trylobity, mniejsze zaś ramienionogi, mszywioły, mięczaki i igły gąbek. Bioklasty w znacznej mierze są zabradowane i często połamane. Charakterystyczną ich cechą jest obecność powłok fosforanowych. Na powierzchni wielu bioklastów często można obserwować ślady drążącej działalności mikroorganizmów. Na podstawie składników ziarnowych i ich wzajemnych relacji wapienie z profilu mójczańskiego podzielono według klasyfikacji R.J. Dunhama (1962), na: grainstony piaszczysto-bioklastyczne, grainstony bioklastyczne, grainstony-pakstony bioklastyczne, grainstony ooidowo-bioklastyczne i pakstony-wakstony małżoraczkowe. Cztery pierwsze grupy tworzą formacje wapieni z Mójczy, ostatnia zaś występuje w formacji z Zalesia i w najwyższej części formacji wapieni z Mójczy. Zespół faunistyczny tworzący wapienie w profilu mójczńskim jest taksonomicznie zbliżony do zespołu współczesnych platform węglanowych umiarkowanej chłodnej strefy klimatycznej. Sedymentacja wapieni z profilu mójczańskiego odbywała się w dość stabilnym środowisku, w warunkach wolnego tempa akumulacji, co zaznaczyło się znaczną kondensacją osadu. Przypuszczalnie zbyt wolna [produkcja węglanu wapnia nie mogła nadążyć za tempem wzrostu poziomu morza, sprzyjając zatopieniu platformy węglanowej, Brak korali rafotwórczych i glonów wapiennych sugeruje sedymentację poniżej strefy fotycznej, na głębokości od 80 do około 120 m, gdzie prądy spowodowane bardzo silnymi sztormami przerabiały zdeponowany osad. Na obszarze współczesnych platform położonych w klimacie umiarkowanym strefa abrazji wywołana falowaniem sztormowym znajduje się na głębokości 50-75 m. Depozycja osadów formacji z Zalesia odbywała się w dystalnej części szelfu zewnętrznego. Do rejonu tego docierały osłabione prądy sztormowe generowane w płytszym morzu. Rozkład litofacji, charakter sedymentacji węglanowej oraz porównanie ze współczesnymi środowiskami węglanowymi sugerują w środkowym i wyższym ordowiku w regionie kieleckim Gór Świętokrzyskich rozwój zatopionej, izolowanej platformy węglanowej. W profilu z Mójczy zaznaczone są dwa epizody związane z wysokim poziomem morza, poprzedzone dwoma epizodami transgresywnymi - wczesnolanwirnskim i wczwesnokaradockim - korelowane w skali regionalnej i globalnej.