Bromiany są dobrze znanymi ubocznymi produktami tworzącymi się podczas ozonowania wód; ich dopuszczalne stężenie w wodach do picia zostało ustalone na poziomie kilku ug/dm3. Techniką analityczną pozwalającą na oznaczanie tak niskich stężeń bromianów, nawet w obecności wysokich stężeń głównych anionów, takich jak chlorki, azotany i siarczany, jest chromatografia jonowa. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki oznaczania bromianów w wodach do picia za pomocą dwóch metod chromatografii jonowej. Pierwszą była metoda bezpośrednia, zgodna z ISO 15061 z detektorem konduktometrycznym i granicą wykrywalności 4,5 ug/dm3. Drugą metodą była nowa reakcja derywatyzacji po kolumnie, w której wytwarzane jony tribromkowe były wykrywane za pomocą detektora UV. Granica wykrywalności w tej metodzie wyniosła 0,5 ug/dm3. Obydwie metody są odpowiednie do oznaczania anionów bromianowych, ponieważ dopuszczalna zawartość bromianów w wodach do picia w krajach Unii Europejskiej wynosi 10 ug/dm3.
EN
Bromate is well known by-product produced by the ozonation of drinking water; the allowed concentration for human consumption has to be regulated to few ug/dm3 ranges. A method using ion chromatography has been developed, which will quantify bromate on this level, even in the presence of high levels of common anions such as chloride, nitrate and sulphate. The present article presents results of study of bromate determination in drinking water by two ion chromatographic methods. First was a direct method according to ISO 15061 with conductivity detector and limit of detection 4,5ug/dm3. The second was new post-column derivatization reaction to produce tribromide ions which was detected by UV detector. Limit of determination in this method was 0,5 ug/dm3. Both these methods are suitable to determination of bromate anions, because acceptable contents of bromate in drinking water in UE countries are 10 ug/dm3.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.