Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Kwartalnik Geologiczny

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: metoda radiowęgla

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Palynostratigraphy of the Poozerje Glaciation (Vistulian) in Belarus

Yelovicheva Y., Sanko A.

Kwartalnik Geologiczny

1999

Vol. 43, Nr 2

203-212

A palynological examination was applied to sediments of the last glaciation (Poozerie, Vistulian) in Belarus. Accompanied by geologic setting of deposits, as well as radiocarbon and thermoluminescence dating, the Poozerie sequence could be ascribed to three substages, i.e. Kulakovo, Dvina and Naroch. The Kulakovo substage (early Poozerie) corresponds to the oxygen isotope stage 5d-a, and comprises the West Dvina megastage with the short Black Shore interstage and the megainterstage (two stages of Mirogotshi and Sloboda, and three interstages of Chericov, Suraz and Polotsk). The Dvina substage (Pleniglacial), corresponding to the oxygen isotope stages 4 and 3, consists of the Mezin and Orsha megastages and the separating megainterstage with three middle Poozerie interstages (Turov, Shapurovo and Borisov) and two stages (Rogachevo and Michalinovo). The Naroch substage (oxygen isotope stage 2) represents the Late Glacial. There are several interstages during the Poozerie Glaciation: Chericov (Amersfoort), Suraz (Brörup), Polotsk (Odderade), Turov (Moershoofd), Shapurovo (Hengelo) and Borisov (Denekamp).

Na podstawie metod palinologicznych przedstawiono podział stratygraficzny osadów ostatniego zlodowacenia (poozierskiego, wisły) na Białorusi. Badania prowadzono równolegle z badaniami geologicznymi oraz datowaniem osadów metodami radiowęgla i termoluminescencji. Wyróżniono trzy podpoziomy: kułakowski, dźwiński i naroczski. Podpoziom kułakowski, odpowiadający stadium izotopów tlenu 5d-a, składa się z megastadiału zachodniodżwińskiego i megainterstadiału (w skład którego wchodzą stadiały mirogoski i slobodski) oraz trzech interstadiałów (czerikowskiego, surażskiego i połockiego). Podpoziom dźwiński (pleniglacjał, studia izotopowe 4 i 3) zawiera dwa megastadiały (mezyński i orszański), miedzy którymi jest megainterstadiał z trzema interstadiałami (turowskim, szapurowskim i borysowskim) i dwoma stadiałami (rogaczewskim i michalinowskim). Najmłodszy podpoziom, naroczski odpowiada późnemu glacjałowi zlodowacenia poozierskiego (stadium izotopowemu 2). Odpowiednikiem interstadiału czeńkowskiego jest amersfoort, suraźskiego-brörup, połockiego - odderade, turowskiego - moershooft, szapurowskiego hengelo i borysowskiego - denekamp.

Origin and development of the Odra Bank in the light of the geologic structure and radiocarbon dating

Kramarska R.

Kwartalnik Geologiczny

1998

Vol. 42, nr 3

277-288

Sandy sediments of various origin and age dominate Quaternary geologic structure of the Odra Bank region. Three sediment series identified in numerous borehole section and dated using rediocarbon method represent sediments of the Interpleniglacial, the late Vistulian Glaciation, and the Holocene. The oldest series composed of sands, locally silty sands with organic matter and coalified organic remains, formed in the Interpleniglacial of the Vistulian Glaciation. Younger series is represented by the marshy-lacustrine sediments, which formed in the late Glacial and the Early Holocene. The youngest series is composed of marine sands. Stages of the region development were determined based on results of radiocarbon dating. Two dates are the most significant: 14 060 years BP, which indicates beginning of the peat accumulation in the studied region, and 5190 years BP, which indicates the beginning of the Littorina Sea transgression into the Odra Bank.

W budowie geologicznej czwartorzędu rejonu Ławicy Odrzanej przeważają osady piaszczyste różnej genezy i wieku. Trzy serie osadów rozpoznane w licznych profilach wierceń i datowane metodą radiowęgla, reprezentują osady interpleniglacjału i późnego glacjału zlodowacenia wisły oraz holocenu. Seria 1, zbudowana z piasków, miejscami z domieszką mułków, z rozproszoną substancją organiczną i zwęglonymi szczątkami organicznymi, występuje na północnym stoku Ławicy Odrzanej pod cienką pokrywą piasków morskich. Na podstawie datowań metodą radiowęgla seria ta została uznana za osady interpleniglacjalne utworzone prawdopodobnie w środowisku rzecznym. Rozpoznany na obecnym etapie badań tylko strop warstwy - maksymalnie do głębokości 6 m - nie daje podstaw do rozważań paleogeograficznych . Pojedyncze stanowiska z małżoraczkami i brak okrzemek w osadach dodatkowo utrudniają jednoznaczne określenie genezy osadów i środowiska sedymentacji. Seria 2 złożona z piasków i piasków mulistych, miejscami z torfem lub kredą jeziorną, rozpoznana została między Ławicą Odrzaną a brzegiem morskim i lokalnie na północnym skłonie ławicy. Bagienno-jeziorne osady tej serii wypełniają zagłębienia w powierzchni glin zwałowych. Datowanie radiowęglowe osadów dokumentuje okres tworzenia się torfów i rozwój jezior od późnego glacjału aż do transgresji morza litorynowego w okresie atlantyckim. Szczególne znaczenie dla paleogeografii i historii rozwoju obszaru w tym okresie mają daty 14060ą220 i 5100ą200 lat BP - najstarsza i najmłodsza data radiowęglowa osadów serii 2 . Pierwsza z dat, uzyskana dla najniższej próbki torfów w profilu świadczy o bardzo wczesnej deglacjacji tej części Bałtyku. Druga wyznacza schyłek lądowego okresu rozwoju Ławicy Odrzanej. Kolejną serię 3 budują holoceńskie piaski morskie z licznymi odsypami muszlowymi i lokalnymi koncentracjami minerałów ciężkich. Pokrywa piasków morskich najlepiej rozwinięta jest w najpłytszych rejonach dna. Jest to przede wszystkim Ławica Odrzana oraz jej przedłużenie w kierunku południowo-wschodnim - relikt brzegu mierzejowego. Data radiowęglowa 5190ą130 lat BP, uzyskana dla skorupek małżów morskich wyseparowanych ze spągowych partii morskiej pokrywy piaszczystej w profilu, dokumentująca obecność morza u południowych zboczy bariery mierzejowej Ławicy Odrzanej, pozostaje w ścisłym związku z wcześniej wspomnianą datą wyznaczającą schyłek rozwoju jezior na ławicy. Istotne znaczenie mają też współczesne daty (młodsze niż tysiąc lat) muszli z warstwy erozyjnej leżącej w stropie osadów zaliczonych do interpleniglacjału. Dokumentują one współczesny etap rozwoju obszaru odznaczający się ograniczoną akumulacją osadów morskich i erozją płytko zalegających osadów starszych.