Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: metoda presjometryczna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Moduł deformacji utworów fliszu karpackiego na trasie tunelu "Emilia" w Beskidzie Żywieckim

Kudyk M., Pilecki Z.

Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN

2009

nr 76

45-63

Praca omawia wyniki pomiarów terenowych modułu deformacji utworów fliszu karpackiego na trasie tunelu "Emilia" w miejscowości Laliki w Beskidzie Żywieckim. Pomiary modułu deformacji wykonano na etapie projektowania i realizacji tunelu. Pomiary te przeprowadzono różnymi metodami: dylatometryczną, presjometryczną, klasyfikacji geomechanicznej oraz sejsmiczną. Wyniki pomiarów były podobne dla metod punktowych dylatometrycznej i presjometrycznej. Moduł deformacji określony metodą sejsmiczną za pomocą empirycznej zależności Bartona (1996) oraz metodą klasyfikacji geomechanicznej RMR z wykorzystaniem empirycznej zależności Serafima i Pereiry (1983) był kilkakrotnie większy. Na podstawie wyników pomiarów punktowych oszacowano przedziały zmienności modułu deformacji dla górotworów łupkowo-piaskowcowego i piaskowcowo-łupkowego fliszu karpackiego. Podkreślono zalety i ograniczenia metod wyznaczania modułu deformacji. Wskazano na konieczność realizacji pomiarów w strefach nienaruszonych wykonaniem wyrobiska lub procesem wietrzenia. Wskazano na potrzebę opracowania bardziej porównywalnych zależności empirycznych dla metody sejsmicznej i klasyfikacji geomechanicznej w warunkach ośrodka słabego, silnie zniszczonego tektonicznie o strukturze fliszu.

The work describes the results of deformation modulus tests in Carpathian flysch in the route of Emilia tunnel in Laliki located in Beskid Żywiecki mountains. Deformation modulus tests were completed in the stage of planning and constructing of the tunnel. Tests were carried on by different methods: dilatometer, pressuremeter, geomechanical classification and seismic. Tests results were close to similar for point methods: dilatometer and pressumeter. Deformation modulus determined by seismic method and empirical Barton relation and also empirical Serafim and Pereira relation was several times greater. Based on point methods deformation modulus changes were estimated for sandstone-shale and shale-sandstone rock masses of Carpathian flysch. Limitations and advantages of deformation modulus determine were underlined. It was pointed on test realization necessity in zones undisturbed by excavation influence and in unweathered zones. It is also needed to collaborate more reliable empirical relations for seismic method and geomechanical classification method in the conditions of weak rock mass, tectonically strong disturbed and flysch structured.

The problem of discontinuity of settlement values computed according to Ménard pressuremeter approach

Tarnawski M.

Archives of Civil Engineering

2006

Vol. 52, nr 3

519-544

The choice of the appropriate formula for calculating the subsoil settlement on the grounds of pressuremeter test results depends on soil characteristics. If the subsoil is built of bearing soils the method of three-dimensional subsoil deformations is applicable. The one-dimensional deformation method is recommended when compressible soils of a limited thickness occur in foundation level. For situations when a compressible layer occurs at a certain depth below the foundation level the intermediate method is used. One might presume that comparable results are obtained near conventional usefulness limits. It has appeared, however, that the choice of computational method alone influences them remarkably. Switching in justifiable cases the formula of settlement estimation, a step growth or downfall of a computational settlement value is obtained, which should not happen. Basing on a few specific numerical examples the author suggests some corrections to the rules of applicability of particular computation method. Conventional concepts of maximum and minimum settlement are also introduced. These propositions aim at minimization of both the problem of discontinuity and the possibility of obtaining incorrect (under- or overestimated) computational settlements.

Wybór sposobu obliczania osiadań podłoża gruntowego na podstawie wyników badań presjometrycznych zależy od charakterystyki warunków gruntowych. Jeśli w podłożu zalegają grunty nośne stosować należy metodę odkształceń trójwymiarowych półprzestrzeni gruntowej. Metodę odkształceń jednowymiarowych zaleca się stosować wtedy, gdy w poziomie posadowienia zalegają grunty ściśliwe o ograniczonej miąższości. W sytuacjach bardziej złożonych, gdy warstwa ściśliwa zalega na pewnej głębokości poniżej poziomu posadowienia stosowana jest dwuetapowa metoda pośrednia. Należałoby sądzić, że w pobliżu umownych granic stosowalności wymienionych metod obliczeniowych uzyskiwane wyniki są podobne. Okazuje się jednak, że znacząco rzutuje nań sam dobór metody obliczeniowej. Zmieniając w uzasadnionych przypadkach formułę szacowania wielkości osiadań uzyskamy ich skokowy wzrost lub spadek, co nie powinno mieć miejsca. Na podstawie analizy przykładów numerycznych podaje się sugestie korekt zasad stosowalności poszczególnych metod obliczeniowych. Wprowadza się ponadto umowne pojęcia osiadań maksymalnych i minimalnych. Propozycje te mają na celu zminimalizowanie problemu nieciągłości i uzyskiwania błędnych (zbyt matych lub zbyt dużych) osiadań obliczeniowych.