Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Estimation of system reliability by using the PLS-regression based corrected response surface method

Liu H., Jiang W., Hulio Z. H., Wang Q.

Eksploatacja i Niezawodność

|

2016

|

Vol. 18, no. 2

260--270

EN

A new computational method, referred as PLS-regression (PLSR) based corrected response surface method, has been developed for predicting the reliability of structural and mechanical systems subjecting to random loads, material properties, and geometry. The method involves a Corrected-Response Surface Model (C-RSM) based on the Partial Least Squares Regression Method (PLSRM) combined with some correction factors, and Monte Carlo Simulation (MCS), which is named as the Corrected-Partial Least Squares Regression-Response Surface Method (C-PLSRRSM). In order to develop an accurate surrogate model for the region determining the reliability of the system, a proper coefficient is presented to determine the sampling region of the input random variables. Due to a small number of original function evaluations, the proposed method is effective, particularly when a response evaluation entails costly finite-element, mesh-free, or other numerical analysis. Three numerical examples involving reliability problems of two structural systems and a mechanical system illustrate the method developed. Results indicate that the proposed method provides accurate and computationally efficient estimates of reliability. The proposed correction method, the PLSR based corrected response surface (C-PLSR-RS), can be the accurate surrogate model for calculating system reliabilities, especially for the implicit performance functions.

PL

Nowa metoda obliczeniowa o nazwie "poprawiona metoda powierzchni odpowiedzi oparta na regresji PLS" (C-PLSRRSM) została opracowana dla potrzeb przewidywania niezawodności systemów konstrukcyjnych i mechanicznych poddanych obciążeniom losowym oraz charakteryzujących się losową geometrią oraz losowymi właściwościami materiałowymi. W metodzie uwzględniono pewne czynniki korekcyjne oraz symulację Monte Carlo. W celu opracowania odpowiedniego modelu zastępczego dla regionu stanowiącego o niezawodności systemu, przedstawiono współczynnik, który pozwala określić obszar pobierania próbek wejściowych zmiennych losowych. Ze względu na niewielką liczbę ocen funkcji początkowych, proponowana metoda jest skuteczna zwłaszcza wtedy, gdy ocena odpowiedzi wymaga kosztownej analizy numerycznej metodą elementów skończonych czy metodą automatycznie generowanej siatki (free mesh). Opracowaną metodę zilustrowano za pomocą trzech przykładów numerycznych dotyczących niezawodności dwóch systemów konstrukcyjnych oraz jednego układu mechanicznego. Wyniki wskazują, że proponowana metoda zapewnia dokładne i wydajne obliczeniowo oszacowanie niezawodności. Proponowana metoda C-PLSR-RS może stanowić trafny model zastępczy do obliczania niezawodności systemu, zwłaszcza w przypadku uwikłanych funkcji stanu granicznego.

2

Dzieci i młodzież – czy soczewki kontaktowe mogą stać się częścią ich codzienności?

Morgan S.

Optyka

|

2012

|

Nr 4

36--40

PL

W przeszłości dzieci poniżej 16. roku życia zniechęcano do noszenia soczewek kontaktowych. Jednak obecnie, dzięki lepszej konstrukcji soczewek, dogodniejszym materiałom i dostępności soczewek jednodniowych, młode osoby z wadami wzroku mogą spodziewać się większej zachęty do spróbowania tej metody korekcji – ale czy rzeczywiście będzie im ona proponowana? W artykule tym, poza przeglądem dowodów z badań naukowych wskazujących na to, że noszenie soczewek kontaktowych może mieć zasadniczy wpływ na życie młodszych pacjentów, przeprowadzono analizę możliwości, jakimi dysponują zarówno specjaliści, jak i młodzi pacjenci.

3

Korekcja zniekształceń obrazów: porównanie wybranych metod

Bączyk R.

Studia z Automatyki i Informatyki

|

2005

|

T. 30

17--30

PL

W artykule przedstawiono analizę praktycznej przydatności wybranych metod modelowania i korekcji geometrycznych zniekształceń obrazu, wprowadzanych przez układ optyczny o szerokim kącie widzenia. Często aby zapewnić poprawny przebieg procesu rozpoznawania obiektów na silnie zniekształconym obrazie jest konieczna korekcja omawianych zniekształceń. Ponadto, wykorzystanie takiego obrazu do zastosowań metrologicznych wymaga jakościowej informacji o dokładności korekcji. W artykule przedstawiono wyniki badań dwóch metod modelowania: transformacji z użyciem wielomianów 6 rzędu dla współrzędnej promieniowej i drugiego rzędu dla kątowej oraz odwzorowania gnomonicznego stosowanego w kartografii. W celu porównania dokładności obu metod, przedstawiono rozkłady błędów korekcji. Wykazano, że w przypadku silnych zniekształceń jedynym skutecznym sposobem korekcji zniekształceń jest stosowanie tablicy prostującej, transformującej współrzędne punktów zniekształconego obrazu do współrzędnych obrazu skorygowanego. Ponadto, przedstawiono sposób wyznaczania niepewności współrzędnych punktów obrazu skorygowanego.

EN

This article refers to the analysis of practical usefulness of selected methods of correcting geometrical image-distortions, introduced by wide-angle camera-lens system. When a short focal length lens is used to get wide field of view, the optical system introduces significant and important geometrical distortions of the observed environment. Analysis and recognition of that kind of images, and in particular using them for metrological purposes, requires the correction of the above distortions and often requires quantitative information concerning correction accuracy. Two methods of distortion modelling are presented: a transform applying 6-th degree polynomials for radial distortion and of 2-nd degree for tangential distortion and gnomonic transform known in cartography. In order to compare both methods, maps of error distributions obtained with each methods are presented. It has been shown that applying the look-up table is the best method for accurate image rectifying.