Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: metoda iluzyjna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zastosowanie iluzji perspektywicznej w monumentalnych dekoracjach wnętrz śląskich świątyń w okresie późnego baroku

Ludwig B.

Architectus

2004

Nr 2(16)

3--27

Opracowanie dotyczy stosunkowo wąskiego zagadnienia, jakim jest zastosowanie teorii perspektywy w monumentalnych dekoracjach śląskich świątyń, zwłaszcza tzw. malarstwa iluzyjnego lub iluzjonistycznego i współgrającą z nim, w myśl barokowej jedności sztuk, architekturą wnętrz. Problem ten jest interesujący, gdyż iluzja perspektywiczna stała się jednym z podstawowych środków formalnych stosowanych w sztuce baroku, lecz pozostaje nie w pełni rozpoznany i doceniany. Większość dzieł okresu pełnego i późnego baroku została podporządkowana temu kierunkowi. Wnętrza monumentalne na terenie Śląska nie stanowią w tym względzie wyjątku. W pełni z praw perspektywy, opierając się na wskazówkach Andrei Pozzy, korzystali wybitni artyści malarstwa monumentalnego na Śląsku w XVIII w. Dekoracja architektoniczno-malarska kościoła uniwersyteckiego we Wrocławiu, dzieło Jana Jerzego Knolła i Jana Michała Rottmayra von Rosenbrun (1704-1706), otwiera cykl wielkich realizacji iluzjonistycznych. Całościowo zastosowano dekorację iluzyjną świątyń w kościele-sanktuarium w Krzeszowie (autorstwa Antoniego Jentcha, Jerzego Wilhelma Neunhertza i Ignacego Alberta Provisorego, 1733-1735), w kościele benedyktynek na Legnickim Polu (według projektu Kiliana Ignacego Dintzenhofera, z freskami Kośmy Damiana Asama, 1733), w kościele bożogrobców w Nysie (projekt Michała Kleina(?) z malowidłami braci Feliksa Antoniego i Krzysztofa Tomasza Schefflerów, 1731) oraz w kościele jezuickim w Brzegu (projekt Józefa Frischa, z freskami Jana Kubena, 1740-1746).

The article draws attention to the achievements of the science of perspective in the decoration of Silesian temples, especially to the so-called illusory painting and interior architecture co-ordinated with it according to the concept of the Baroque unity of arts. Creators of monumental painting in Silesia in the 18th century used the laws of perspective fully, basing on the instructions of Andreas Pozza. The architectonic-painting decoration of the University Church in Wroclaw, the work of J.J. Knoll and J.M. Rotmayr (1704-1706) opens the cycle of monumental illusory works. Also, the programme of illusory decoration of temples was applied in the church in Krzeszów (A. Jentch, J.W. Neunhertz and J.A. Provisore, 1733-1735), in the church of the Benedictine nuns in Legnickie Pole (K.J. Dintzenhofer with mural painting of CD. Adams, 1733), in the church in Nysa (M. Klein(?) with paintings of the Scheller brothers, 1731) and in the Jesuit church in Brzeg (J. Frisch with mural paintings of J. Kuben, 1740-1746). The architectonic solutions of all the churches presented may be rated at a general European level. The most outstanding example is the temple in Legnickie Pole, with its sublimed architecture based on the composition of infiltrating elliptic spatial units. Not much inferior is the "developed architectonic system of the Krzeszów sanctuary, where the method based on the chain-like scheme of elliptic units has been used. Also, both earlier solutions deserve a high appraisal, i.e. both the classic creation of the interior of the Church of Jesus in Wroclaw, only partly dynamised, as well as the Church of St Peter and St Paul in Nysa of dynamised forms, with, to a large extent, centralised solution of the church's spatial area. The Church of the Holy Cross in Brzeg, the latest of the examples presented, despite the spareness of its interior possesses architectonic solutions of high quality. Their importance is mainly based on the application of illusory painting. The high grade of the stucco work, sculpture and above all painting is even better presented in these complex late Baroque solutions. Asam should be mentioned first of all, the creator of innovatory resolutions in the range of shaping the spatial area of the wall-paintings. The special rank of the polychromy in the University Church in Wroclaw should be underlined. Rottmayr was the first German mural painter who had the courage to apply the Pozza theories consistently. The other painters created less progressive compositions however, they presented not only the knowledge of European examples but also their own inventiveness in creating decorations of remarkable structural values. In the case of Kuben one should additionally admire such complex use of illusory perspective.