Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  metoda glicerynowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The presence of diffusible hydrogen in welded joints is one of the causes of formation the welding imperfections. Improvement of weldability can be achieved by reducing the hydrogen amount in welded joints. This requires, among others, the finding of sources of hydrogen. For high hydrogen processes the commonly used method of determining the diffusible hydrogen amount is the glycerin method. This paper concerns issues related to the test procedure and the possibility to control the diffusible hydrogen amount in deposited metal.
PL
Obecność wodoru dyfundującego w złączach spawanych jest jedną z przyczyn powstawania niezgodności spawalniczych. Poprawę spawalności stali można osiągnąć przez zmniejszenie nawodorowania złączy. Wymaga to m.in. wyznaczenia źródeł wodoru. W procesach wysokowodorowych często stosowaną metodą oznaczania ilości wodoru dyfundującego jest metoda glicerynowa. Praca dotyczy zagadnień związanych z procedurą badawczą i możliwością sterowania ilością wodoru dyfundującego w stopiwie.
PL
Głównym celem pracy było opracowanie równań umożliwiających porównywanie wskazań dwóch najczęściej stosowanych metod oznaczania ilości wodoru dyfundującego w stopiwie ( metody rtęciowej i glicerynowej). Podawane w literaturze zależności nie obejmują zakresu ilości wodoru w stopiwie występującego podczas spawania podwodnego. Przedstawiono wyniki oznaczania zawartości wodoru metodami glicerynową i rtęciową dla ustalonych warunków oraz wyznaczono zależność między wskazaniami tych metod w zakresie właściwym zarówno dla procesów niskowodorowych, jak i spawania mokrego pod wodą. Rozszerzenie zakresu możliwości przeliczania ilości wodoru dyfundującego znaczenie upraszcza realizację badań spawalności stali w środowisku wodnym.
EN
The aim of the study was determine equations to enable diffusible hydrogen content comparison obtained with the use of two methods: mercury and glycerin. Such relationships found in literature do not cover the hydrogen amount rage which develops in underwater welding. The results of hydrogen content in weld metal determined in two methods for various welding conditions were evaluated. Hydrogen amounts determined in two methods have been compared and regression equations were proposed for wide range of values. These new equations make weldability assessment easier for underwater welding conditions.
PL
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z obecnością wodoru dyfundującego w stopiwie oraz porównano wskazania dwóch najczęściej stosowanych metod oznaczania ilości wodoru. Przedstawiono wyniki oznaczania zawartości wodoru metodami rtęciową i glicerynową dla ustalonych warunków oraz wyznaczono zależności między wskazaniami tych metod.
EN
The article presents diffusible hydrogen presence in weld metal and comparison of the hydrogen amount results obtained with the use of two most widely used methods. Glycerin and mercury methods have been used in experiments and relations between obtain results have been carried out.
PL
Przedstawiono wyniki oznaczania wodoru dyfundującego za stopiwa elektrod zasadowych EB155, EB160 i EB170. Badania prowadzono metodami glicerynową i rtęciową, dla spoiwa elektrod suszonych przez 1,5 i 2 godziny w różnych temperaturach (150-400 stopni C). Wyznaczono korelację pomiędzy wynikami badań prowadzonych dwoma metodami: H2 (glic.) = 0,658 x H2 (Hg), ml/100g.
EN
It has been presented the results of determination of diffusible hydrogen in weld metal deposited by EB155, EB160 and EB170 basic electrodes. Before welding the electrodes were dried within 1,5 and 2 hours at different temperatures (150-400 degrees C). Diffusible hydrogen was determined by two methods, namely glicerine and mercury ones. The correlation between the test results found in both methods was as follows: H2 (glic.) = 0,658 x H2 (Hg), ml/100g.
5
Content available remote Otrzymywanie wodorotlenku miedzi (II) metodą glicerynową
PL
Opracowano oryginalną metodę wytwarzania wodorotlenku miedzi (II) z tlenochlorku miedzi (II) w obecności gliceryny. Metoda ta umożliwia otrzymanie produktu o wysokim stopniu czystości przy niniejszym zużyciu wodorotlenku sodu niż byłoby to konieczne w wypadku zastosowania siarczanu miedzi zamiast tlenochlorku. Możliwe jest wytwarzanie dostatecznie małych cząstek produktu, dzięki czemu może on mieć zastosowanie jako fungicyd. Zawartość miedzi w ściekach nie przekracza dopuszczalnych norm.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.