Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Badania Operacyjne i Decyzje

1 2006

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: metoda Graicunasa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The determination of spano of control

Hopej M., Martan J.

Badania Operacyjne i Decyzje

2006

nr 2

55-62

In this article an attempt has been made to compare two methods of determining potential span of control, that is, the Stieglitz method and the Graicunas method. It appears that the application of those two approaches leads to similar ramifications. They both have essential failures, which fact leads to the conclusion that new and improved methods of determining the optimal number of subordinates for a given manager must be sought. This results in the more effective decision-making processes. The outline of the new method presented is based on the assumption that determining span of control is an interminable process. Since working conditions of the manager and his subordinates inevitably change over time, a correction mechanism should be embedded in this method. As a consequence, it is essential to constantly monitor the implemented solution, verifying its relevance in new, altered conditions. This gives a stimulus to the disclosure of possible need of another organisational change.

W artykule podjęto próbę porównania dwóch metod ustalania potencjalnej rozpiętości kierowania, tj. metody Graicunasa i Stieglitza. Okazało się, że ich stosowanie prowadzi do zbliżonych konsekwencji. Obie metody mają istotne wady i należy poszukiwać innych, doskonalszych metod ustalania właściwej liczby bezpośrednich podwładnych określonego kierownika, co prowadzi do sprawniejszego procesu decyzyjnego. Zaprezentowany zarys nowej metody opiera się na założeniu, iż ustalenie rozpiętości kierowania jest procesem, który nigdy się nie kończy. Musi być w niego wbudowany mechanizm korygowania, ponieważ ciągle zmieniają się warunki pracy zarówno przełożonego, jak i podwładnych. Istnieje więc w praktyce konieczność stałego monitorowania wdrożonego rozwiązania pod kątem dalszej jego aktualności w nowych, zmienionych warunkach. Daje to asumpt do ujawnienia się ewentualnej potrzeby kolejnej zmiany organizacyjnej.