Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Harmonogramowanie robót budowlanych z wykorzystaniem metody CCPM

Pruszyński K.

Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2008

|

Vol. 17, No. 4

174--180

PL

Nowoczesne planowanie budowy wymaga uwzględnienia elementów probabilistyki. W pracy ograniczono się do elementu ryzyka czasowego. Omówiono niektóre aspekty teoretycznych podstaw metody CCPM, która jest rozwinięciem metody łańcucha krytycznego Praktyczną stronę tej metody przedstawiono na przykładzie harmonogramu z realizacji robót ziemnych stacji metra A19 Marymont w Warszawie.

EN

Modern construction planning requires taking into account some elements of probabilistics. In this work the element of time risk is treated carefully. Moreover some aspects of theoretical bases of CCMP method, which is a continuation of critical chain method are discussed in this article. The practical side of this method is presented on example of construction schedule of Metro station A19 Marymont in Warsaw.

2

Wyznaczanie wielkości buforów czasu i terminu zakończenia przedsięwzięcia w harmonogramach budowlanych

Połoński M., Pruszyński K.

Prace Naukowe Instytutu Budownictwa Politechniki Wrocławskiej. Studia i Materiały

|

2008

|

Vol. 91, nr 20

289-297

PL

W referacie zostało omówione zagadnienie wyznaczania wielkości buforów czasu i terminu zakończenia przedsięwzięcia z założonym poziomem prawdopodobieństwa w harmonogramach budowlanych. Zaprezentowane założenia metody CCPM, możliwości jej stosowania do planowania przedsięwzięć inżynierskich oraz statystyczne uzasadnienie proponowanych rozwiązań. Zostało to poparte przykładem obliczeniowym wykonanym na rzeczywistym harmonogramie budowlanym.

EN

In the thesis the case of setting the size of buffers of the time in the building schedules was elaborated. The presumptions of additive model that let to shorten in the CCPM method as well the tasks and time buffers were presented. It was supported by a calculating example on a real building schedule.

3

Notes on time buffers' estimation in CCPM

Milian Z.

Archives of Civil and Mechanical Engineering

|

2005

|

Vol. 5, no 1

19-38

EN

The aim of the paper was to analyse the estimation errors of total duration of tasks performed in se-quence and simultaneously, on the basis of estimates of duration of individual tasks at various probability distribution of these durations. The estimates are directly connected with buffer sizes in Critical Chain Project Management (CCPM). An analysis of the total duration of tasks performed in sequence starts from two tasks, followed by an analysis of the effect of the number of tasks on the estimate accuracy. A total duration of tasks performed simultaneously is analysed in a similar way. From the analysis it fol-lows that the error estimates of duration of tasks performed in sequence and simultaneously have opposite signs, which means overestimation and underestimation, respectively. Moreover, the error range depends on both the distribution type and the number of tasks. An example of probability distribution is given in which the principle that the estimate of the sum should be smaller than the sum of estimates, suggested in literature and used in practice in reference to the sum of random variables, is incorrect. In such a case, the buffers should not be shortened, but increased. The aim of the examples discussed in the paper was to fa-cilitate decision taking as to buffer sizes.

PL

Analizowano błąd oszacowania całkowitego czasu trwania zadań wykonywanych sekwen-cyjnie i równolegle na podstawie oszacowania czasu trwania poszczególnych zadań przy róż-nych rozkładach prawdopodobieństwa tych zadań. Oszacowania te mają ścisły związek z rozmiarami buforów w metodzie łańcucha krytycznego do zarządzania przedsięwzięciem (Critical Chain Project Management). Analizę czasu zadań wykonywanych sekwencyjnie rozpoczyna się od dwóch zadań, a następnie bada się wpływ liczby zadań na dokładność oszacowania. Po-dobnie są analizowane zadania wykonywane równolegle. Z przeprowadzonej analizy wynika, że błędy oszacowania dla zadań wykonywanych szeregowo i równolegle mają przeciwny znak, co oznacza odpowiednio przeszacowanie i niedoszacowanie. Ponadto skala błędu zależy zarówno od rodzaju rozkładu, jak i od liczby zadań. Podano przykład, w którym sugerowana w literaturze i stosowana w praktyce zasada dla sumy zmiennych losowych, że oszacowanie sumy powinno być mniejsze od sumy oszacowań, jest błędna. W takim przypadku nie należy zatem skracać buforów, lecz zwiększać. Przeanalizowane przykłady mają na celu ułatwienie podejmowania decyzji związanych z rozmiarami buforów.