Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  methyl acrylate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
2-benzothiazolyl acrylamide (BTA) monomer was synthesized by reacting of 2-aminobenzothiazole with acryloyl chloride. Homo- and copolymerization of this monomer with α-methylstyrene (MSt) and methyl acrylate (MA) was carried out in dimethylsulfoxide (DMSO) solution. The prepared homo-and copolymers were characterized by Fourier Transform Infrared (FTIR) and their thermal sta bility was studied by thermogravimetric analysis (TGA). The composition of copolymers and the reactivity coefficients (r1, r2) were determined on the basis of sulfur analysis using linearization methods proposed by Fineman-Ross and Kelen-Tudos and the Mayo-Lewis intersection method. The derived (r1, r2) for BTA-co-MSt and BTA-co-MA are: (0.197, 0.230) and (0.294, 4.314), respectively. The microstructure of the copolymers and the distribution of the monomer sequences in the copolymers were calculated statistically, the results obtained are consistent with the values (r1, r2). BTA with MSt form alternative copolymer whilst BTA-co-MA tends to block with MA.
PL
Monomer 2-benzotiazoliloakryloamidowy (BTA) otrzymano w reakcji 2-aminobenzotiazolu z chlorkiem akryloilu. Homo- i kopolimeryzację tego monomeru z α-metylostyrenem (MSt) i akrylanem metylu (MA) przeprowadzono w roztworze dimetylosulfotlenku (DMSO). Otrzymane homoi kopolimery scharakteryzowano przy użyciu spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR), a ich stabilność termiczną metodą analizy termograwimetrycznej (TGA). Skład kopolimerów i współczynniki reaktywności (r1, r2) określono na podstawie analizy siarki metodami linearyzacji zaproponowanymi przez Finemana-Rossa i Kelena-Tudosa oraz metodą przecięcia Mayo-Lewisa. Pochodne (r1, r2) dla BTA-co-MSt i BTA-co-MA wynoszą odpowiednio (0,197, 0,230) i (0,294, 4,314). Mikrostrukturę kopolimerów i rozkład sekwencji monomerów w kopolimerach obliczono statystycznie, otrzymane wyniki są zgodne z wartościami (r1, r2). BTA z MSt tworzą alternatywny kopolimer, podczas gdy BTA-co-MA ma tendencję do blokowania z MA.
EN
Influence of modification of aged spruce wood by in situ polymerization with ethyl methacrylate and methyl acrylate and paraloid B72 on color and water absorption. Wood is hydrophilic in nature, which creates problems such as dimensional instability and susceptibility to biological degradation. By using chemical modification, wood can be refined into new products with improved properties. Such a combination of wood and polymer is called a wood-polymer composite (WPC). The presented work compares the modification of aged wood by two methods. In situ polymerization with ethyl methacrylate and methyl acrylate with modification with Paraloid B72 solution. The determinants of the modifications carried out are percentage weight gain (WPG), color change and water absorption. Unmodified wood aged and unaged were the control samples. Also unaged and modified wood samples were prepared to compare results. The greatest change in color intensity and total color difference after the aging process was recorded for samples modified with Paraloid B72, and after UV light treatment - modified by the in situ polymerization. The in situ-modified samples had the lowest water absorption among aged samples, and Paraloid B72-modified samples had the lowest water absorption among unaged samples. The highest WPG was obtained from the aged samples modified by the in situ polymerization.
PL
Wpływ modyfikacji starzonego drewna świerkowego metodą polimeryzacji in situ metakrylanem etylu i akrylanem metylu oraz paraloidem B72 na barwę oraz nasiąkliwość. Drewno ma charakter hydrofilowy, co stwarza problemy takie jak niestabilność wymiarowa i podatność na degradację biologiczną. Stosując modyfikację chemiczną, drewno może być uszlachetnione tworząc nowy produkt o ulepszonych właściwościach. Takie połączenie drewna i polimeru jest uważane za kompozyt drewno-polimer (WPC). W prezentowanej pracy porównano modyfikację starzonego drewna dwiema metodami: polimeryzację in situ metakrylanem etylu i akrylanem metylu z oraz modyfikację roztworem Paraloidu B72. Wyznacznikami przeprowadzonych modyfikacji są: procentowy przyrost masy (WPG), barwa i absorpcja wody. Próbki kontrolne stanowiło drewno niemodyfikowane i starzone. W celu porównania wyników przygotowano również próbki drewna niestarzonego i modyfikowanego. Największą zmianę intensywności barwy i całkowitej różnicy barw po procesie starzenia odnotowano dla próbek modyfikowanych Paraloidem B72, a po działaniu światła UV - modyfikowanych polimeryzacją in situ. Próbki modyfikowane polimeryzacją in situ charakteryzowały się najniższą chłonnością wody wśród próbek starzonych, a próbki modyfikowane Paraloidem B72 najniższą chłonnością wody wśród próbek niestarzonych. Najwyższą WPG uzyskano z próbek starzonych, modyfikowanych polimeryzacją in situ.
EN
Graft copolymerization of methyl acrylate onto sodium alginate initiated by potassium diperiodatocuprate(III)Summary - A novel redox system, potassium diperiodatocuprate(III) (DPC) - sodium alginate (SA), was employed to initiate the graft copolymerization of methyl acrylate (MA) onto SA in alkali medium. The effects of reaction variables, such as the initiator concentration, the ratio of monomer and SA, SA backbone concentration, as well as temperature and time, were investigated, and the grafting conditions were optimized. Graft copolymers with both high grafting efficiency and high part of grafting were obtained, which indicated that DPC-SA redox system is an efficient initiator for this graft copolymerization. The structures and the thermal stability of SA and SA-g-PMA were characterized by scanning electron microscope (SEM), infrared spectroscopy (IR) and thermogravimetric analysis (TGA). A mechanism is proposed to explain the generation of radicals and the initiation.
PL
Do inicjowania kopolimeryzacji szczepionej akrylanu metylu (MA) na alginianie sodu (SA) w środowisku alkalicznym zastosowano nowy układ redoks-dinadjodanomiedzian(III) potasu (DPC)/SA. Zbadano wpływ stężenia DPC i SA, stosunku masowego MA/SA, a także czasu (15-55 min) i temperatury (20- 60 oC) reakcji na sumaryczną konwersję (C), wydajność szczepienia (GE) oraz procentowy stopień szczepienia (PG) (rys. 1-5). Ustalono warunki, w których reakcja szczepienia przebiega z dużymi wartościami GE i PG. Strukturę zarówno wyjściowego SA, jak i produktu szczepienia (SA-g-PMA) scharakteryzowano metodami SEM oraz FT-IR. Metodą TGA określono stabilność cieplną obydwu tych substancji stwierdzając, że SA-g-PMA jest wyraźnie lepszy pod tym względem od wyjściowego SA. Zaproponowano mechanizm badanej reakcji wyjaśniający powstawanie inicjujących ją rodników.
PL
Akrylan metylu jest bezbarwną, lotną cieczą o ostrym, gryzącym zapachu i powszechnym zastosowaniu w przemyśle chemicznym, włókienniczym, skórzanym, papierniczym, farmaceutycznym i kosmetycznym. Stosowany jest do produkcji tworzyw sztucznych, włókien syntetycznych, gumy syntetycznej, klejów, farb i lakierów. Wykorzystywany jest do impregnacji włókien sztywnikowych, tkanin dekoracyjnych, wykładzin podłogowych i papieru. Akrylan metylu w warunkach przemysłowych wchłania się głównie przez układ oddechowy, ze względu na swoją lotność. W postaci ciekłej wchłania się przez nieuszkodzoną skórę w ilościach mogących spowodować zatrucia. W obowiązującym w Polsce wykazie niebezpiecznych substancji chemicznych akrylan metylu został zaklasyfikowany jako produkt wysoce łatwo palny, szkodliwy, drażniący i uczulający. Akrylan metylu działa drażniąco na oczy, błony śluzowe układu oddechowego i na skórę. U osób przewlekle narażonych stwierdzano również obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zmiany niektórych parametrów biochemicznych we krwi oraz sporadycznie występujące przypadki uszkodzeń wątroby i nerek, a także przewlekłe zapalenia skóry i uczulenia. W dostępnej literaturze nie ma danych dotyczących wpływu akrylanu metylu na rozrodczość zwierząt doświadczalnych. Nie ma również danych na temat jego działania embriotoksycznego i teratogennego. Na podstawie wyników uzyskanych z badań przeprowadzonych w warunkach in vitro na pro- i eukariotycznych organizmach wykazano, że akrylan metylu ma działanie mutagenne, klastogenne i genotoksyczne. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) zaklasyfikowała akrylan metylu do grupy 3., czyli do związków niemożliwych do zaklasyfikowania jako rakotwórcze dla ludzi. Unia Europejska nie klasyfikuje akrylanu metylu pod względem działania rakotwórczego. Eksperci Amerykańskiej Konferencji Państwowych Higienistów Przemysłowych (ACGIH) zaklasyfikowali akrylan metylu do grupy A4, czyli do związków, które nie są klasyfikowane jako rakotwórcze dla ludzi. W celu ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) akrylanu metylu uwzględniono wyniki z dwuletniego doświadczenia inhalacyjnego przeprowadzonego na szczurach obu płci. Wartość NDS akrylanu metylu wyliczona z wartości LOAEL równej 54 mg/m3 wynosi 14 mg/m3, natomiast zaproponowana wartość NDSCh wynosi 28 mg/m3. Ponieważ związek ten działa uczulająco, drażniąco i wchłania się przez skórę, proponujemy oznaczyć go odpowiednimi literami: „A”, „I” i „Sk”.
EN
Methyl acrylate is a clear, colorless, volatile liquid with a persistent acrid odor. An odor threshold of 4.8 ppb has been reported. Methyl acrylate is used to make acrylic resins and as emulsion and solution polymers for surface coating textiles, paper, and leather. It is also used in the production of acrylic fibers, adhesives, and binders. Methyl acrylate has limited use as a fragrance and flavoring agent. It is used to produce medical and dental prostheses, contact lenses, and other specialty plastics such as latex coatings and floor and fabric finishes. The acute toxicity of methyl acrylate for laboratory animals is moderate by all routes of administration. The subcutaneous LD50 for rabbits is about 1300 mg/kg, and the oral LD50 for rats is about 300 mg/kg. The liquid and vapor phases of methyl acrylate are irritating to the eyes, the skin and mucous membranes. Prolonged worker inhalation exposure to methyl acrylate produced drowsiness, headache, and nausea. Limited data indicate the potential for methyl acrylate to produce skin sensitization. Also exposure to methyl acrylate affected blood pressure and respiration in animals at high concentrations, but there has not been any published evidence to support the existence of an acute intoxication syndrome in humans. Based on a 2-year inhalation study of animals we established 14 mg/m3 as the maximum exposure limit value for methyl acrylate. This value should minimize adverse lacrimation and irritation of the skin and respiratory tract. STEAL value of 28 mg/m3. Because methyl acrylate has been shown to penetrate the skin in amounts sufficient to induce systemic toxicity, the skin notation is considered appropriate. According to the irritant and sensitized effect of methyl acrylate we suggest an additional determination with letters I and A.
EN
The results of the modeling of methyl acrylate synthesis in the reactive distillation column have been presented. Examined in detail was the influence of important operating and design factors (reactant ratio HBO/HAO, number of stages n, number of the input streams k, reflux ratio R and distillate ratio D) on the final degree of conversion a and product distribution between distillate and bottoms cp.
PL
Przedstawiono wyniki modelowania syntezy akrylanu metylu w układzie przepływowych reaktorów zbiornikowych z jednoczesnym odparowaniem składników z nad wrzącej fazy reakcyjnej i recyrkulacją strumieni. Przeanalizowano wpływ stopnia odparowania, końcowego stopnia przemiany, początkowego stosunku molowego alkoholu do kwasu oraz zawrotu części strumienia cieczy wyczerpanej z ostatniego reaktora na zależność sumarycznej objętości reaktorów od ich liczby.
EN
The results of the modeling of methyl acrylate synthesis in the reactors system with the components evaporation and a recirculation of the streams have been presented. Examined in detail was the influence of the degree of evaporation, the final degree of conversion, the molar ratio of alcohol/acid, the reflux volume of the portion of the stream of the exhausted liquid from the last reactor, on the relationship between the total volume of the reaction space and a number of reactors in a cascade.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.