Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2 2005

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: methods for drought mitigation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Nawadnianie jako sposób przeciwdziałania obniżkom plonów buraka cukrowego uprawianego na glebach lekkich w latach suchych

Rzekanowski Cz., Żarski J., Dudek S., Rolbiecki S., Rolbiecki R.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2005

T. 5, z. spec.

287-300

W pracy przyjęto hipotezę, że nawadnianie może być jednym ze skutecznych sposobów przeciwdziałania obniżkom plonów buraka cukrowego uprawianego na glebach kompleksu żytniego słabego w latach suchych. W tym celu przedstawiono wyniki doświadczeń polowych z deszczowaniem tej rośliny przeprowadzonych w latach 1986-1998 w miejscowości Kruszyn Krajeński k. Bydgoszczy na czarnej ziemi zdegradowanej, zaliczanej do V-VI klasy bonitacyjnej. Na podstawie wskaźnika standaryzowanego opadu SPI (ang. "Standardized Precipitation Index") w 13-letnim okresie badań wydzielono lata suche, przeciętne i mokre. W warunkach braku nawodnień najmniejsze plony korzeni buraków cukrowych zanotowano w latach suchych, większe w przeciętnych i największe w wilgotnych, natomiast pod wpływem deszczowania największy plon korzeni zebrano również w latach zaliczanych do mokrych, a najmniejsze w suchych. Zdecydowanie silniej działało jako czynnik plonotwórczy deszczowanie, które zależnie od intensywności nawożenia spowodowało przyrost plonu w stosunku do wariantów nienawadnianych wynoszący przeciętnie od 15,1 do 18,4 t·ha-¹. Nawadnianie oraz nawożenie azotem najsilniej różnicowało plon w latach suchych, powodując zwyżkę od 24,4 (N1 - 90 kg N·ha-¹) do 28,6 t·ha-¹ (N2 - 150 kg N·ha-¹). Nawożenie większą dawką azotu bez deszczowania nie przyniosło żadnego efektu, natomiast zastosowane łącznie z deszczowaniem spowodowało przyrost plonu o 2,5 t·ha-¹ w porównaniu ze stosowanym w dawce 90 kg N. Plon suchej masy korzeni na obiektach kontrolnych (nienawadnianych) zwiększał się od lat suchych ku wilgotnym, zaś na deszczowanych - w kierunku odwrotnym. Najlepsze warunki do uzyskania największych plonów cukru wystąpiły w latach wilgotnych na poletkach kontrolnych i w latach przeciętnych w przypadku stosowania nawodnień. Najmniejszą przeciętną masę miały korzenie z poletek nawadnianych w latach przeciętnych, a największą w suchych, niezależnie od dawki azotu. Na obiektach kontrolnych korzenie o największej masie wyrastały w latach wilgotnych, a o najmniejszej - w suchych. Występowaniu dużej ilości korzeni zniekształconych na glebach kompleksu żytniego słabego najbardziej sprzyjały lata suche. Czynnikiem wyraźnie poprawiającym zewnętrzne cechy jakościowe korzeni było zastosowane deszczowanie, powodujące zmniejszenie udziału korzeni zniekształconych średnio od 4,4 (N1) do 7,0% (N2), oraz w mniejszym stopniu - nawożenie większą dawką azotu w warunkach kontrolnych (bez nawadniania) - zmniejszenie tego udziału o 1,6%.

It was hypothesized that irrigation could be one of effective methods for counteracting sugar beet yield decreases in dry years, when the crop was grown on soils of a weak rye complex. Therefore, results of field experiments on sprinkler irrigation of this crop carried out in 1986-1998 are presented in this paper. Trials were conducted in Kruszyn Krajeński near Bydgoszcz on degraded black earth classified as V-VI class. The period of 13 years was divided into dry, normal and wet years on the basis of Standardized Precipitation Index (SPI). Without supplemental irrigation the lowest yields of sugar beet roots were noted in dry years, better in average years and the highest in wet years. Under irrigation the highest yields of sugar beet roots were harvested in wet years and the lowest in dry years. Between two yield-forming factors studied, irrigation had a stronger impact on crops. Irrigation increased the yield by 15.1 to 18.4 t·ha-¹ in comparison with the control, depending on the dose of fertilizers. The strongest differentiation of yields caused by irrigation was noted in dry years when the yield increment amounted from 24.4 (N1 - 90 kg N·ha-¹) to 28.6 t·ha-¹ (N2 - 150 kg·ha-¹). Higher nitrogen dose had no effect under control conditions but in the case of irrigation the dose of 150 kg N·ha-¹ caused an increase of yield by 2.5 t·ha-¹ as compared with that of 90 kg N·ha-¹. Dry matter yield of roots increased from dry to wet years on control plots. Opposite tendency was found on irrigated plots. The best conditions for the highest yield occurred in wet years on control plots and in average years on irrigated plots. Roots harvested from irrigated plots were characterized by the lowest mean weight in average years and by the highest one in dry years, irrespective of the nitrogen dose. In the case of control plots, roots of the highest weight developed in wet years and those of the lowest weight - in dry years. Dry years favored the occurrence of large amounts of deformed roots in soils of weak rye complex. Irrigation was the main factor improving the features of roots. It caused a decrease of the percentage of deformed roots from 4.4 (N1) to 7.0 % (N2) on average. Higher nitrogen dose (N2) had smaller effect (a decrease by 1.6 %).

Nawadnianie jako czynnik przeciwdziałający skutkom posuch w uprawie maliny na glebie piaszczystej

Rolbiecki S., Rolbiecki R., Rzekanowski Cz.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2005

T. 5, z. spec.

243-260

Hipoteza badawcza zakładała, że nawadnianie może być jedną ze skutecznych metod przeciwdziałania skutkom posuch na plantacji maliny założonej na glebie o małej pojemności wodnej. W tym celu, w latach 1999-2003, wykonano ścisłe doświadczenie polowe z nawadnianiem tej rośliny, w miejscowości Kruszyn Krajeński koło Bydgoszczy na czarnej ziemi zdegradowanej, zaliczanej do V klasy bonitacyjnej. Nawadnianie maliny uprawianej na glebie bardzo lekkiej było czynnikiem umożliwiającym prawidłowy wzrost i rozwój tej rośliny oraz zapewniającym pozyskiwanie względnie dużych, jak na warunki klimatyczno-glebowe doświadczenia, a przy tym stabilnych i cechujących się dobrą jakością plonów. Plony roślin nawadnianych okazały się większe od uzyskiwanych w praktyce produkcyjnej regionu bydgoskiego. Produkcyjność wody w warunkach nawadniania kroplowego była większa niż mikrozraszania, co wynikało z mniejszego jej zużycia w systemie kroplowym. Suma opadów naturalnych i dawek nawodnieniowych dobrze korelowała z potrzebami wodnymi maliny oszacowanymi metodą DRUPKI [1976]. Potwierdza to przydatność maliny do wieloletniej uprawy na glebie bardzo lekkiej, w rejonie o niskich opadach atmosferycznych w okresie wegetacji, ale wyłącznie pod warunkiem zapewnienia nawodnień.

Hypothesis of this work was that irrigation can be an efficient method for drought mitigation in raspberry plantation on a soil characterized by a small water capacity. Therefore, in the years 1999-2003 a field experiment was carried out on a degraded black earth of the Vth class soil quality, at Kruszyn Krajeński near Bydgoszcz. The use of irrigation in raspberry cultivation on the very light soil enabled regular growth and development of this crop and secured relatively high yields, under the climatic-soil conditions of the test. Fruit yields were stable and of good quality. Yields obtained from irrigated plants were higher than those from production practices of the Bydgoszcz region. The efficiency of water use in drip irrigation was higher than that in microjet sprinkling, which resulted from a lower water consumption in the drip system. Total rainfall and irrigation doses used in raspberry cultivation correlated well with water requirements estimated using the DRUPKA'S method [1976] which confirmed its usefulness for agricultural practice. Raspberry can thus be cultivated for a long time in the very light soil in regions of low rainfall providing irrigation of the crop during the vegetative period.