Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Przegląd Geologiczny

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: metamorfizm wysokociśnieniowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zapis waryscyjskiego metamorfizmu i deformacji w strefie kolizji terranu saksoturyńskiego z mikropłytą Brunovistulicum na przykładzie pasma metamorficznego Kamieńca Ząbkowickiego (Sudety Środkowe)

Szczepański Jacek

Przegląd Geologiczny

2025

Vol. 73, nr 9

784--793

The Kamieniec Ząbkowicki Metamorphic Belt (KMB) comprises a volcano-sedimentary succession exposed in a collision zone between domains of the European Variscides, interpreted as the Saxothuringian terrane and the Brunovistulian microplate. The studied rocks have preserved evidence of two metamorphic episodes. The first episode, M1, occurred under high-pressure and low-temperature (HP-LT, 18 kbar and 480oC) conditions, associated with burial of the KMB rocks in an east-directed subduction zone. The subsequent episode, M2, took place during the final stages of exhumation to the middle crustal level, under medium-pressure and medium-temperature conditions (MP-MT, from 6 kbar and 520oC, through 7 kbar and 555oC, to 3-4 kbar and 590oC). The meso- and microstructural record allows reconstructing three deformation stages. The D1 stage is interpreted as due to subduction of the KMB rock succession, whereas the D2 stage is considered as related to the subsequent exhumation. At that time, the PKZ underwent folding, a process that had begun under HP conditions (Mt metamorphic episode) and ended under MP conditions (M2 metamorphic episode). The final deformation stage, D3, must have corresponded to the final phases of exhumation. At that stage, granitoid veins and lenses were injected, which led to heating and rheological weakening of the KMB rock succession and gravitational collapse. This process resulted in the formation of shear zones with top-to-SW and W kinematics.

Strefy kontaktowe eklogitów i gnejsów w jednostkach Gierałtowa i Śnieżnika (kopuła orlicko-śnieżnicka)

Stawikowski W.

Przegląd Geologiczny

2001

Vol. 49, nr 2

153--160

Położenie doliny górnego Wieprza i zmienne warunki klimatyczne zadecydowały o jej podziale na trzy, wyraźnie różniące się odcinki, odmiennie funkcjonujące przez cały czwartorzęd. Górny odcinek, najstarszy, wykorzystuje rów tektoniczny - Kotlinę Wieprzowego Jeziora. Od miocenu do eoplejstocenu ten segment doliny był wykorzystywany przez rzeki odwadniające Roztocze ku południowemu wschodowi. W zlodowaceniu odry i warty, w vistulianie oraz w holocenie jednoczesne obniżanie dna północnej i północno-wschodniej części Kotliny Wieprzowego Jeziora oraz jej wypiętrzanie w miejscu ujścia subsekwentnej doliny Zielone-Krasnobród doprowadziło do częściowego lub całkowitego zatamowania odpływu wód z kotliny przez środkowy odcinek Wieprza i utworzenia rozległego rozlewiska lub jeziora. Środkowy odcinek doliny górnego Wieprza, to wąska, subrównoleżnikowa dolina założona w strefie półrowu tektonicznego od ujścia Kryniczanki do Padołu Zwierzynieckiego. Jej asymetryczny przekrój sugeruje, że powstała ona w półrowie tektonicznym, rozwijającym się na antytetycznym, rotacyjnym uskoku. Ten odcinek charakteryzuje się licznymi załamaniami spadku profilu podłużnego tarasów nadzalewowych i holoceńskiego dna doliny. Środkowy segment doliny był formowany w interglacjałach ferdynandowskim i mazowieckim. W czasie zlodowacenia odry wykorzystywała go rzeka zasilająca jezioro w Kotlinie Wieprzowego Jeziora. Poprzeczne podnoszenie wąskich stref dna doliny (w strefie uskoków poprzecznych) przyczyniało się wielokrotnie do powstawania jezior. Miąższa seria vistuliańskich piasków fluwialnych świadczy o funkcjonowaniu późnoglacjalnej rzeki dojrzałej, swobodnej, o dolinie dostatecznie szerokiej do powstania zespołu meandrów, o rozmiarach wynikających z dużej wartości przepływów. O holoceńskiej ewolucji tej części doliny decydowały procesy bocznego rozwoju dna doliny. Dolny, przełomowy odcinek doliny górnego Wieprza wykorzystuje północną część subpołudnikowego półrowu tektonicznego Padołu Zwierzyńca. Charakteryzuje się również asymetrycznym przekrojem poprzecznym. Ten segment doliny był najczęściej wykorzystywany przez rzeki odwadniające, najpierw wał metakarpacki: w badenie i sarmacie; następnie Roztocze: w pliocenie i czwartorzędzie, w zależności od intensywności ruchów tektonicznych, powodujących istotne zmiany w orografii obszaru. O intensywności procesów erozyjnych w dnie doliny koło Zwierzyńca świadczą dwie rynny erozyjne, całkowicie zasypane osadami mezoplejstocenu i vistulianu oraz wysoko położone tarasy erozyjne. Zatamowanie lądolodem odry odpływu wód ku północy spowodowało w pradolinie Wieprza (zwierzynieckiej) odtworzenie badeńskiego (na południe) kierunku odwodnienia.

In Orlica-Snieżnik dome, intercalations of eclogites occur in rocks of generally lower degree of metamorphism. It is not clear, whether metabasites undergone high-pressure metamorphism alone, or with surrounding gneisses. Contact zones of eclogites and gneisses in two tectonic units were investigated. Metabasites and surrounding gneisses in both units show different petrologic and structural features, which suggest differences in tectonometamorphic history of the rocks from these units. No mineralogical indicators of high-pressure metamorphism in surrounding rocks were found. On the other hand, one did not find the evidence for wide ductile shear zones, which would develop during tectonic emplacement of eclogites into their host rocks. The tectonic contact is more probable in the vicinity of Strachocin (Gierałtów unit), where narrow shear zones where found inside the metabasitic body.