Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Kompozyty

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: metalowy materiał kompozytowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Corrosion studies on aluminium-based metal matrix composites reinforced with graphite, SiC and fly ash particles

Bieniaś J.

Kompozyty

2009

R. 9, nr 3

286-290

Aluminium Matrix Composites reinforced with ceramic particles (e.g. SiC, Al2O3, graphite and fly ash) are actually advanced engineering materials. These materials can be characterised by superior mechanical and thermal properties. However, the addition of the reinforcement particles could significantly changing corrosion behaviour of aluminium matrix composites. The corrosion resistance of aluminium matrix composites is determined by several factors such as: variety of aluminium alloy matrix and reinforcement type combinations, manufacturing technology, microstructure of composite and interfacial reactions reinforcement/matrix. This paper presents microstructural characteristic and susceptibility to pitting corrosion of on aluminium-based metal matrix (Al-Si) composites reinforced with graphite (5.7 wt. %), SiC (20 vol. %) and fly ash (9.0 wt. %) particles. The corrosion resistance experiments were carried out by accelerated electrochemical studies using the potentiodynamic method (in the 3.5 wt. % NaCl aqueous solution, pH 7.0, at 25oC). The corrosion behaviour of composite with fly ash particles was studied further by immersion tests for 50 days (3.5 wt. % NaCl). The polarisation curves, corrosion potentials (corrosion Ecorr, pitting Epit and repassivation Erp) and surface morphology after corrosion tests were estimated. It was found that: (1) the electrochemical data and microstructure observations after corrosion tests confirms that incorporation of reinforcement particles (graphite, SiC, fly ash) into aluminium matrix causes the increase of susceptibility to pitting corrosion of the composites in comparison with unreinforced matrix alloys, (2) the enhanced pitting corrosion of Al/fly ash, Al/SiC and Al/GR composites is associated with the pores, multiphasic character of composites (e.g. the releases of intermetallic Al3Ni phase), reactions at the interface reinforcement/matrix and formation of galvanic couples favourable to corrosion. The same factors also determine the properties of oxide film forming on the materials surface.

Materiały kompozytowe o osnowie aluminium zbrojone cząsteczkami ceramicznymi (np. SiC, Al2O3, grafit i popiół lotny) stanowią aktualnie nowoczesne materiały inżynierskie. Materiały te charakteryzują się wysokimi właściwościami mechanicznymi i termicznymi. Jednakże wprowadzenie cząsteczek zbrojących do osnowy może znacząco zmieniać zachowanie korozyjne kompozytów. Odporność korozyjna kompozytów o osnowie aluminium uwarunkowana jest kilkoma czynnikami, takimi jak: różnorodnością materiałów osnowy oraz faz zbrojących, technologią wytwarzania, mikrostrukturą kompozytów oraz reakcjami na powierzchni rozdziału osnowa/zbrojenie. W artykule przedstawiono charakterystykę mikrostrukturalną i podatność do korozji wżerowej kompozytów o osnowie stopów aluminium (Al-Si) zbrojonych cząsteczkami grafitu (5,7% wag.), SiC (20% obj.) oraz fly ash'u (9% wag.). Odporność korozyjną określono za pomocą przyśpieszonych badań elektrochemicznych metodą potencjodynamiczną (3,5% wag. NaCl, pH 7,0, 25oC) oraz dodatkowo dla kompozytu zbrojonego cząsteczkami fly ash'u badaniami zanurzeniowymi (przez 50 dni w 3,5% wag. NaCl). Wyznaczono krzywe polaryzacji, typowe potencjały korozyjne (korozji Ecorr, przebicia Epit i repasywacji Erp) oraz analizowano morfologię powierzchni po przeprowadzonych badaniach korozyjnych. Wykazano, że: (1) dane elektrochemiczne oraz obserwacje mikrostruktury po przeprowadzonych badaniach korozyjnych potwierdzają, że wprowadzenie cząsteczek zbrojących do osnowy aluminiowej powoduje wzrost podatności do korozji wżerowej materiałów kompozytowych w stosunku do stopów osnowy, (2) korozja wżerowa kompozytów Al/fly ash, Al/SiC i Al/GR związana jest z porowatością, wielofazowym charakterem kompozytów (np. wydzielenia fazy Al3Ni), reakcjami na powierzchni rozdziału osnowa/zbrojenie oraz tworzeniem się par galwanicznych sprzyjających korozji. Czynniki te determinują także właściwości warstwy pasywnej na powierzchni materiałów.

Próby zastosowania metod anihilacji pozytonów do badań strukturalnych metalowych materiałów kompozytowych

Dryzek J., Dryzek E., Sobczak J., Darłak P.

Kompozyty

2005

R. 5, nr 2

74-80

Praca stanowi próbę zastosowania techniki anihilacji pozytonów do badań struktury kompozytów metalowych na przykładzie aluminiowej osnowy metalowej zbrojonej włóknem krótkim na bazie tlenku glinu. Ze względu na duży ładunek nowości w pracy szczegółowo przedstawiono metodologiczne aspekty zastosowanej techniki eksperymentalnej, wykorzystującej stosunkowo proste i poznane sposoby detekcji promieniowania gamma. W zakresie badawczym omówiono dotychczasowe wyniki zmian przebiegu anihilacji pozytonów w przypadku monolitycznej miedzi i stopów aluminium. Badania własne przeprowadzono na próbkach pobranych z tłoka kompozytowego z siluminu okołoeutektycznego zbrojonego lokalnie preformą ceramiczną typu MORGAN, wytworzonego infiltracją ciśnieniową (squeeze infiltration) preform na bazie 22 š2% obj. tlenku glinu (96% Al2O3, 4% SiO2) stopem AlSi12CuNiMg z krzepnięciem całego odlewu pod docelowym ciśnieniem 230 MPa. Przeprowadzono dwie serie pomiarów czasów życia pozytonów, jedną związaną z obszarem monolitycznym, drugą obejmującą strefę kompozytu. W widmie pomiaru obszaru monolitycznego uzyskano jedną wartość średniego czasu życia pozytonów. W widmie otrzymanym dla kompozytu AlSi12CuNiMg/22% Al2O3 wyodrębniono trzy składowe czasów życia pozytonów. Badania prowadzono na próbkach w stanie lanym i po obróbce cieplnej typu utwardzania dyspersyjnego. Rozważania dotyczące powiązania niektórych składowych czasu życia pozytonów z defektami strukturalnymi zilustrowano obrazami defektów typu nieciągłości strukturalnych (SEM). Proponowana metoda może znaleźć zastosowanie w indykacji defektów strukturalnych trudnych do wychwycenia innymi tradycyjnymi metodami pomiarowymi. Dwoje współautorów (J.D. i E.D.) korzystało w trakcie wykonywania pracy ze wsparcia finansowego otrzymanego dzięki grantowi KBN Nr 2 P03B 008 24.

The work presents the preliminary results of application of the positron annihilation method for characterization of MMCs microstructure using as an example the aluminum matrix composites reinforced with short alumina-based fibers. The detailed analysis of methodological aspects of applied innovative experimental method has been done taking into account the known and relatively simple techniques used for the detection of gamma radiation (Figs 1, 2). The obtained results of the process of positron annihilation have been discusscd on an example of monolithic pure copper and aluminum alloys (Tab. 1, Fig. 3). The investigation has been done on the samples taken from the composite piston, produced from near eutectic alloy AlSi12CuNiMg and locally reinforced with a MORGAN porous ceramic preform by squeeze infiltration and further solidification under a pressure of 230 MPa (Fig. 4). The as-received preform had 22 š2 vol.% short alumina-based fibers (96% Al2O3, 4% SiO2). The comparison measurements of the positron life time have been done in both monolithic part of the piston as well as in its reinforced par (Fig. 5, Tab. 2 and 3). The spectrum corresponding to the monolithic part shows one value for the positron life time while the spectrum taken from the reinforced part and presenting the composite AlSi12CuNiMg/22% Al2O3 indicates the well distinguished fraction of the three positron lifetime components. These measurements have been done on the samples in as-cast condition and after heat treatment (precipitate hardening). The results obtained have been analyzed from viewpoint of the effects of such structural defects as discontinuities noted by SEM characterization (Fig. 6). The proposed method can be recommended for the characterization of structural defects, particularly those, which are difficult to be identified by other methods. The authors express their gratitude to the Committee of Scientifics Research (Poland) which has supported this work within grant.