Od przeszło 3000 lat główną grupą materiałów, przeznaczonych do implantacji w organizmie ludzkim są metale i ich stopy. W ostatnim stuleciu najczęściej używana była i jest do dzisiaj implantacyjna stal austenityczna. W ostatnich 30 latach częściowo wyparły ją stopy niklu, kobaltu czy tytanu, lecz do dnia dzisiejszego jest ona szeroko stosowana jako biomateriał metaliczny. Oprócz niewątpliwych zalet, z których głównymi są bardzo dobre właściwości mechaniczne, stal implantacyjna może być generatorem wolnych atomów i jonów, będących czynnikami zagrożenia dla organizmu. Jedną z funkcji, mających wpływ na biozgodność materiału jest czas przebywania konstrukcji w agresywnym środowisku płynów ustrojowych. Autorzy podjęli próbę określenia zakresu zmian w materiałach metalicznych, po długotrwałej implantacji w jamie ustnej. Celem pracy jest określenie wpływu czasu użytkowania na zmianę właściwości materiałowych stopów stomatologicznych. W jej zakresie mieszczą się mikroskopowe badania metalograficzne, mikroanaliza rentgenowska oraz badania mikrotwardości. Wstępna analiza wyników potwierdza tak szerokie rozpowszechnienie implantacyjnej stali austenitycznej.
EN
From 3000 years the majority of materials made for implantation in the human body are metals and alloys. During the last century the implantation austenitic steel was the most commonly used. In the past 30 years, it was partly replaced by nickel alloys, cobalt alloys and titanium, but even nowadays it is still widely used as a metallic biomaterial. Apart from the advantages of which a very good mechanical properties are the main ones, implantation steel may act as generator of free atoms and ions, which are risk factors for the organism. One of the functions that influences biocompatibility of the material is the time during which the construction remains in the aggressive environment of body fluids. The authors made an attempt to determine the extent of changes in the metallic materials after long-term implantation in the oral cavity. The aim of this work is to determine the correlation between lifetime and changes of properties of the material used in dental alloys. Metallographic microscopic examinations, X-ray microanalysis and micro hardness fall within the scope of this work. Preliminary analysis of the results confirms such a wide spread of an austenitic implantation steel.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Metaliczne biomateriały tytanowe są szeroko rozpowszechnione prawie w każdej dziedzinie medycyny. Używane są w formie urządzeń długo, bądź krótko czasowo implantowanych w organizmie żywym. Zbudowane z tytanu o dużej czystości dochodzącej do 99,99%, powinny być odporne na zjawiska korozyjne występujące w ich otoczeniu. Pojawiają się opinie określające materiały tytanowe jako wręcz sprzyjające osteointegracji. Wykorzystywane są również jako niewielkie elementy wchodzące w skład dystraktorów czy zestawów do zespalania złamań kości. Zadaniem ich jest utrzymanie w danym położeniu całego urządzenia, a także przejęcie na siebie naprężenia, wynikającego z ułomności tkanki twardej będącej w trakcie leczenia. Praca w środowisku wysoko korozyjnym oraz kumulacja naprężeń, nie może pozostać bez skutków na ich strukturze. Celem pracy jest określenie zmian stężenia pierwiastków w warstwie przypowierzchniowej oraz zmian strukturalnych, wynikających ze szczególnych warunków pracy tytanowych śrub dentystycznych po 3-letniej implantacji w ludzkiej kości żuchwy. Materiałem porównawczym jest rdzeń śruby - materiał bez dostępu czynników korozyjnych. Zakres pracy obejmuje mikroanalizę rentgenowską oraz metalograficzne badania mikroskopowe rdzenia i warstwy przypowierzchniowej.
EN
Metallic titanium biomaterials are widely used in almost every field of medicine. They are used in a form of long- or short-term implanted accessories in living organisms. Made of high-purity titanium (up to 99.99%) they should be resistant to corrosion occurring in their environment. There are opinions describing titanium materials as conducive to osteointegration. They are also used as minor components of distractors or sets for connecting (fusing) broken bones, because they keep the device in the set position and also take on the stress resulting from a hard tissue disability during treatment in progress. The fact that they operate in a highly corrosive environment as well as stress accumulation must influence their structure.The purpose of the paper is to determine changes in the concentration of elements in the near-surface layer as well as structural changes resulting from some specific working conditions of titanium dental screws after a three years' implantation into a human mandible bone. A screw core, i.e. a material with no access to corrosion factors, serves as the comparative material.The scope of the paper covers an X-ray microanalysis as well as microscopic examination of the core and near-surface layer.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.