W metodzie magnetycznej pamięci metalu MPM ocenę stopnia koncentracji naprężeń prowadzi się wykorzystując wartości gradientów składowych własnego magnetycznegopola rozproszenia WMPR. Aby ocenić stan tworzywa, lokalną, maksymalną wartość gradientu odnosi się do wartości średniej w elemencie i porównuje się ją z wartością graniczną. W artykule wykazano niepoprawność proponowanego w metodologii metody sposobu określenia kryteriów ilościowych–wartości granicznych, na podstawie właściwości wytrzymałościowych tworzywa. Stwierdzono, że przy opracowywaniu kryteriów oceny należy oprócz tworzywa elementu uwzględniać jego geometrię, wartości zewnętrznego pola magnetycznego, jak również orientację elementu w tym polu.
EN
In the metal magnetic memory (MMM) testing the assessment of the level of stress concentration is carried out using the values of the gradients of the residual magnetic field (RMF) components. In order to assess the state of the material, the local maximum gradient value is referred to the average value in the component and compared to the boundary value. It is shown that the way proposed in the testing methodology to determine the quantitative criteria–the boundary values–based on the mechanical properties of the material is incorrect. It is found that the component material itself is not the only factor that has to be taken into account while developing the assessment criteria. Its geometry, the values of the external magnetic field, together with the component orientation in this field, have to be considered as well.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.