Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 58

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  membrane processes
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
PL
Zanieczyszczenie środowiska wodnego mikroplastikami (MPs) jest obecnie problemem na skalę światową. Aby przeciwdziałać temu zagrożeniu, należy z jednej strony ograniczyć liczbę mikrocząstek tworzyw sztucznych przedostających się do środowiska, z drugiej zaś usunąć cząstki już w nim obecne. Jako jedne z głównych dróg przedostawania się mikroplastików do środowiska wodnego wymienia się oczyszczalnie ścieków. Żadna z obecnie dostępnych technologii oczyszczania ścieków nie jest specjalnie zaprojektowana do usuwania tych zanieczyszczeń, jednakże na tle innych procesów techniki membranowe wykazują w tym zakresie duży potencjał. Ponadto połączenie tych procesów z innymi, jak koagulacja czy procesy biologiczne, pozwala na prawie 100-proc. Usunięcie mikroplastików z matrycy. Najbardziej efektywnym rozwiązaniem w tym zakresie są bioreaktory membranowe (MBR), które łączą proces biologicznego oczyszczania ścieków z separacją membranową, wpisując się jednocześnie w trendy „zielonej chemii”. Niemniej jednak potrzebne są dalsze badania, szczególnie w obszarze zminimalizowania foulingu membran, który stanowi główną wadę w procesach membranowych.
EN
The pollution of the aquatic environment with microplastics (MPs) is currently a global problem. To counteract this threat, it is necessary, on the one hand, to limit the number of plastic microparticles entering the environment and, on the other hand, to remove particles already present in it. Wastewater treatment plants are mentioned as one of the main routes of the passage of microplastics into the aquatic environment. None of the currently available wastewater treatment technologies is specifically designed to remove these contaminants, but membrane techniques have great potential in this field as compared to other processes. Moreover, combining these processes with others, such as coagulation or biological processes, enables almost 100% removal of microplastics from the matrix. The most effective solution in this regard are membrane bioreactors (MBR), which combine the biological wastewater treatment process with membrane separation while being in line with the trends of „green chemistry”. Nevertheless, further research is needed, especially in the area of minimising membrane fouling, which is the main disadvantage in membrane processes.
EN
Fluorine and sodium chloride are common elements present in the water environment. According to WHO guidelines fluoride content in water cannot be not higher than 1.5 mF-/dm3. Elevated fluoride content was observed all over the world and it leads to many health issues. It can be removed with the usage of various methods (ion exchange, membrane processes, adsorption, precipitation). In this paper fluoride removal with nanofiltration usage was described. Tests were performed with the application of Amicon 86400 filtration cells. Two types of commercial nanofiltration membranes NP010P and NP030P (Microdyn Nadir) were used. Transmembrane pressure was established as 0.3 MPa. For lower fluoride concentrations (5 mgF-/dm3) NF process allowed to decrease fluoride content under level 1.5 mgF-/dm3. Removal efficiency decreased with increasing fluoride content. Membrane NP030P showed better separation properties. Sodium chloride influenced removal efficiency as well as fluoride adsorption on/in membranes during the process. According to obtained data, better hydraulic properties exhibited membrane NP010P. For both membranes decrease in permeate flux in comparison to pure water was noticed what was observed. Relative permeability was lowered even to 0.32.
PL
Obserwuje się wprowadzenie nowych i obiecujących nanomateriałów do wytwarzania nowej generacji membran o zaawansowanych właściwościach antyfoulingowych i antyskalingowych. Membrany wykonane z tych materiałów pozwalają uzyskać znacznie wyższe strumienie wody/permeatu niż cienkowarstwowe membrany kompozytowe stosowane obecnie w procesach separacji membranowej. Nanomateriały, które są najczęściej stosowane do modyfikacji membran to: krzemionka, zeolity, metale (Ag, Zr i Ti) i tlenki metali (TiO2, ZrO2, ZnO, Al2O3), oraz materiały węglopochodne, tj. nanorurki węglowe (CNT) i materiały na bazie grafenu. W artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy i wyzwania związane z przygotowaniem membran wykonanych z nanomateriałów. Nowatorskie membrany kompozytowe można podzielić na dwie kategorie: (I) membrany wykonane wyłącznie z nanomateriałów, znane również jako membrany wolnostojące oraz (II) membrany polimerowo-ceramiczne modyfikowane nanomateriałami. Omówiono perspektywę rozwoju membran opartych na nanomateriałach w odniesieniu do efektywności oraz powiększenia skali.
EN
The introduction of novel and promising nano-materials for development of next generation of membranes of advanced antifouling and anti-scaling properties as well as for disinfection and photo-catalysis, have been observed. Membranes made of these materials enable to obtain significantly higher water/permeate fluxes than thin film composite membranes currently used in membrane separation processes. Nano-materials, which are the most often applied for membrane modifications are: silica, zeolites, metals (Ag, Zr and Ti) and metal oxides (TiO2, ZrO2, ZnO, Al2O3), and carbon-based materials, i.e. carbon nanotubes (CNT) and graphene based materials. In the paper, the state of the art in progress and challenges related to preparation of membranes made of nano-materials is presented. Novel composite membranes can be divided into two categories: (I) membranes made of only from nano-materials also known as freestanding membranes and (II) polymeric/ceramic membranes modified with nano-materials. The future prospect of membranes based on nano-materials in regard to the final separation efficiency and commercial scaling up has been discussed.
PL
Związki bioaktywne są substancjami chemicznymi występującymi w powszechnie spożywanej żywności, nie są niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb energetycznych i odżywczych organizmu, ale pozytywnie wpływają na poprawę stanu zdrowia ludzi. Substancje te wykazują działanie przeciwutleniające, proutleniające oraz działają jako inhibitory enzymów. Mleko jest źródłem bioaktywnych związków, które pozytywnie oddziałują na organizm człowieka i naturalnie występują w produktach pochodzenia zwierzęcego. Wysokowartościowe bioaktywne składniki znajdują się w podstawowych frakcjach mleka – tłuszczowej oraz wodno-białkowej. Rozwój przemysłu spożywczego w zakresie produkcji żywności funkcjonalnej spowodował zmiany w procesach produkcyjnych oraz technologicznych. W efekcie tych zmian pozyskiwanie substancji bioaktywnych umożliwiają procesy membranowe, które mogą być stosowane do rozdziału substancji biologicznie aktywnych. Do najczęściej wykorzystywanych zalicza się technikę mikrofiltracji (MF) – zarówno do separacji bakteryjnej, jak i rozdziału białek, w zależności od zastosowanej membrany do MF, a także ultrafiltracji (UF). Dzięki tym procesom uzyskuje się bioaktywne składniki takie jak laktoferyna czy kwas linolowy (CLA – ang. Conjugated Linoleic Acid).
EN
Bioactive compounds are chemical substances found in commonly consumed food, other than those essential to meet basic energy needs and the nutrients of body, but having health improving properties. These substances show antioxidant and prooxidant effects and act as enzyme inhibitors. Milk is a source of bioactive compounds naturally occurring in animal products, which have a beneficial effect on the human body. High quality bioactive ingredients are found in all basic fractions of milk – fat and water-protein. Increased interest and development of the food industry in the production of functional food caused changes in production and technological processes. As a result of these changes, we can obtain bioactive substances through membrane processes, which can be used to separate biologically active substances. The most frequently used processes include the microfiltration technique (MF) for both bacterial and protein separation depending on the membrane used for MF, as well as ultrafiltration (UF). These processes allow us to obtain bioactive components such as lactoferrin and linoleic acid (CLA).
EN
The purpose of the paper was to assess the effectiveness of selected physico-chemical processes to improve the quality of retentates/concentrates obtained during the treatment of landfill leachates using membrane separation. Among the physico-chemical methods, Advanced Oxidation Process (AOP) and electrocoagulation were analysed. Landfill leachate resulting from the infiltration of waste mass by atmospheric precipitation as well as the dissolution and leaching of waste components are most often subjected to membrane separation. Permeate is usually discharged to the receiver, while the concentrate is recirculated and sprinkled on a waste pile. However, such action is only the retention of impurities in the body of the landfill and has an impact on the chemistry of raw leachates. Due to the very high concentrations of organic and inorganic compounds identified in the retentate, it is necessary to treat it, which will effectively reduce the amount of impurities in the leachate. Economic use seems to be another solution. An example would be growing energy crops but such application requires additional research.
PL
W artykule przedstawiono możliwości zagospodarowania serwatki kwasowej. Wysoka zawartość minerałów i kwasu mlekowego ogranicza możliwości jej wykorzystania. Do najbardziej powszechnych kierunków przetwarzania należy odzysk białka w procesach separacji membranowej. Zastosowanie nanofiltracji przed procesem suszenia rozpyłowego pozwala zoptymalizować proces produkcji serwatki kwaśnej w proszku i rozwiązuje problem wysokiej lepkości proszku. Wykorzystanie serwatki kwasowej do produkcji preparatów dla niemowląt jest możliwe dzięki znacznej demineralizacji podczas elektrodializy, zastosowanej jako pośredni etap przetwarzania serwatki przed suszeniem rozpyłowym. Prognozowany wzrost produkcji serwatki kwasowej w Polsce i na świecie rodzi konieczność badania nowych kierunków jej zagospodarowania i optymalizacji już istniejących.
EN
The article presents the possibilities of acid whey management. High content of minerals and lactic acid limits its utilization. The most common direction of acid whey processing is protein recovery in membrane separation processes. The use of nanofiltration prior to the spray-drying process allows to optimize the production of acid whey powder and solves the problem associated with the high stickiness of the powder. The use of acid whey for the production of infant formulas is possible due to the significant demineralization of whey achieved by electrodialysis as an intermediate processing step before spray drying. The predicted increase in the production of acid whey in Poland but also worldwide creates necessity to explore new directions for its management and optimization of existing processes.
PL
Poszukiwanie nowych źródeł czystej energii będzie powodować wzrost liczby biogazowni, a przez to ilości powstających w nich odpadów w postaci masy pofermentacyjnej. Dodatkowo proces fermentacji metanowej jest coraz częściej stosowaną metodą przeróbki frakcji organicznej odpadów komunalnych oraz osadów powstających w oczyszczalniach ścieków. Przetwarzanie, magazynowanie oraz transport ciekłego odpadu, jakim jest pozostałość pofermentacyjna, powstającego w biogazowniach przysparza wielu problemów, których zlekceważenie prowadzić będzie nie tylko do strat ekonomicznych, a także do degradacji środowiska. W pracy scharakteryzowano racjonalne metody zagospodarowania masy pofermentacyjnej powstającej w biogazowniach, poprzez odzyskiwanie z niej wody oraz substancji odżywczych, które mogą być wykorzystane rolniczo, bez potrzeby ich magazynowania. Ze względu na postępujący deficyt wody w rolnictwie, coraz częściej masę pofermentacyjną zaczyna się traktować nie tylko jako alternatywny nawóz, ale także jako potencjalne źródło wody. Zastosowanie odzyskanej wody do nawadniania upraw wymaga takiego jej oczyszczenia, aby zanieczyszczenia pochodzące z fermentowanej biomasy nie powracały do środowiska. Obiecujące rezultaty w tym zakresie mogą zapewnić procesy membranowe.
EN
The quest for new clean energy sources will result in growing numbers of biogas plants and, as an implication, rising amount of waste produced in the form of a digestate. Additionally, methane fermentation becomes a growingly popular treatment method of the organic fraction of both municipal waste as well as the precipitate from wastewater treatment plants. Treatment, storage, and transport of liquid waste, such as digestate from biogas plants involve numerous challenges. Not only may ignoring them lead to economic losses but also it may cause environmental degradation. The paper discusses efficient methods for digestate management through recovery of water and nutrients that can be then utilized in the agriculture thus eliminating the temporary storage requirement. Due to increasing water deficit in agriculture, the digestate often serves not only as an alternative fertilizer but also as a source of water. Application of the reclaimed water to crop irrigation requires its proper treatment preventing contaminants from coming back to the environment. Membrane processes could deliver promising results here.
9
EN
Production of sanitary safe water of high quality with membrane technology is an alternative for conventional disinfection methods, as UF and MF membranes are found to be an effective barrier for pathogenic protozoa cysts, bacteria, and partially, viruses. The application of membranes in water treatment enables the reduction of chlorine consumption during final disinfection, what is especially recommended for long water distribution systems, in which microbiological quality of water needs to be effectively maintained. Membrane filtration, especially ultrafiltration and microfiltration, can be applied to enhance and improve disinfection of water and biologically treated wastewater, as ultrafiltration act as a barrier for viruses, bacteria and protozoa, but microfiltration does not remove viruses. As an example of direct application of UF/MF to wastewater treatment, including disinfection, membrane bioreactors can be mentioned. Additionally, membrane techniques are used in removal of disinfection byproducts from water. For this purpose, high pressure driven membrane processes, i.e. reverse osmosis and nanofiltration are mainly applied, however, in the case of inorganic DBPs, electrodialysis or Donnan dialysis can also be considered.
PL
Filtracja membranowa, szczególnie ultrafiltracja (UF) i mikrofiltracja (MF), może wspomóc i polepszyć proces dezynfekcji wody i ścieków oczyszczonych biologicznie, ponieważ membrana stanowi barierę dla wirusów, bakterii i pierwotniaków. Przykładem bezpośredniego zastosowania membran UF/MF do oczyszczania ścieków, w tym ich dezynfekcji, są bioreaktory membranowe. Techniki membranowe stosuje się ponadto do usuwania ze środowiska wodnego ubocznych produktów dezynfekcji (UPD). Wykorzystuje się tutaj przede wszystkim wysokociśnieniowe procesy membranowe, tj. odwróconą osmozę i nanofiltrację, chociaż w przypadku nieorganicznych UPD brane są również pod uwagę elektrodializa i dializa Donnana.
EN
The paper presents possible applications of pressure-driven membrane processes for treatment of swimming pool water and purification of waste streams – washings. Newly identified swimming pool water quality issues are presented that require a modernization of existing technologies. The studies used polymer membranes with the same particle distribution range (50000 Da), but made of different membrane-forming materials: polyvinylidene difluoride (PVDF) and polyether sulfone (PES) for purification of washings. The ultrafiltration process allowed obtaining a high turbidity reduction rate in washings (over 95%), and also a significant reduction of total organic carbon. The effectiveness of the PES membrane was reduced after the process commencement, whereas the separation capacity of the PVDF membrane increased during the studied filtration process. While setting the operational process parameters consideration should be given also to the resistance of used membranes to chlorine present in the swimming pool water. A prolonged exposure of the polyether sulfone membrane to chloride may have caused its gradual damage and degradation of its separation properties.
EN
High fluorine concentrations in aquatic environment, even above 30 mg/L, are often detected in many parts of the world. Due to fluorine effects on health, World Health Organization (WHO) as well as national health authorities have established its maximum permissible concentration in drinking water at the level of 1.5 mg/L. This review article aims to provide detail information on researchers’ efforts in the field of fluorides removal during potable water production. The contaminant elimination methods have been broadly divided in three sections, i.e. coagulation/precipitation, adsorption and membrane techniques. Both, precipitation with the use of calcium salts or coagulation with aluminum sulphate and ferric salts followed by sedimentation are used for fluorine removal. In electrocoagulation, a coagulant is generated in situ by means of oxidation of anode usually made of aluminum or iron. The removal of fluorides from water and wastewater can be performed with the use of many different types of adsorbents, which are either applied already at industrial scale or still tested in the laboratory or pilot scale. The adsorption on activated aluminum oxide is already a common technology of fluorine removal from water and wastewater, and it is also indicated as the one of the best available technique (BAT) in this field. However, the adsorbent price is relatively high, while its efficiency mostly depends on pH and co-ions presence. Recently, a lot of effort has been devoted to develop an effective method of aluminum oxide modification with the use of metals’ oxides impregnation, which reveal significant defluoridation efficiency. The applicability of carbon based sorbents is less efficient than of aluminum compounds, hence a number of studies on modification of carbon based materials towards defluoridation improvement are carried out. The special attention is dedicated to carbon nanotubes. Among many natural materials, which are usable to fluorine adsorption, many different types of clays and minerals have been tested. Biosorbents, especially modified chitosan, also offer promising results in fluorine removal process. Additionally, a group of waste materials, which contain metal oxides, have also been examined to fluorides concentration decrease in contaminated aqueous streams, and those can be considered as alternative cheap sorbents. Synthetic layered double hydroxides (LDHs), hydrocalcite like compounds and nanosorbents have also gained a lot of attention as potential fluorine adsorbent, as they reveal high affinity toward the contaminant. Among membrane techniques reverse osmosis, nanofiltration, ultrafiltration in integrated systems, electrodialysis and Donnan dialysis have been discussed. The most important benefits offered by membrane processes are very high removal efficiency (up to 98%), single stage treatment, simultaneous water disinfection and low requirement for additional chemicals. However, the removal of other anions present in treated water is a serious disadvantage of those techniques, as it results in the need of water remineralization to assure the proper quality of finally produced potable water. Additionally, membrane processes are quite expensive due to relatively high initial concentrated solution containing fluorine may become a significant problem.
PL
Występowanie fluorków (F-) w wodach naturalnych jest związane z ich obecnością w skorupie ziemskiej, jak również aktywnością przemysłową człowieka. O ile obecność jonów F- w wodzie do picia w ilości 0,5÷0,7 mg/l zabezpiecza przed próchnicą zębów, o tyle ich nadmiar jest uważany za poważny problem zdrowotny. Regularne spożywanie wysoce fluorowanej wody, zawierającej 1,5÷4 mg F/l, wywołuje wiele chorób związanych z tkanką kostną (fluoroza, artretyzm i osteoporoza), chorobę Alzheimera, utratę pamięci i inne neurologiczne dolegliwości. Według World Health Organization, a także polskich przepisów, maksymalne stężenie fluorków w wodzie do picia nie może przekraczać 1,5 mg/l, a rekomendowany jest zakres 0,5÷1 mg/l. Opracowano szereg metod usuwania fluorków, które można podzielić na trzy grupy procesów: koagulacja i wytrącanie, membranowe techniki separacji oraz adsorpcja/wymiana jonowa.
12
PL
Obecność farmaceutyków w środowisku wodnym jest problemem ogólnoświatowym, który z roku na rok staje się coraz bardziej poważny, ze względu na prężnie rozwijający się rynek farmaceutyczny. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na potencjalne niebezpieczeństwo, jakie może wywoływać krótkoterminowa bądź długoterminowa (chroniczna) ekspozycja organizmów żywych na farmaceutyki, a także na skuteczność w zakresie usuwania leków z uzdatnianej wody. Ocenie poddano procesy konwencjonalne (koagulację, filtrację, infiltrację, adsorpcję, utlenianie chemiczne) oraz zaawansowane (techniki membranowe, metody pogłębionego utleniania). Okazało się, iż w procesach konwencjonalnych, stosowanych w większości stacji uzdatniania wody do celów spożywczych, nie jest możliwe efektywne obniżenie zawartości farmaceutyków odnoszone do ich zawartości w wodzie przed oczyszczaniem. Zdecydowanie najlepsze rezultaty uzyskiwano natomiast w procesach zaawansowanych, podczas których zawartość większości badanych substancji farmaceutycznych ulegała niemal całkowitej eliminacji.
EN
The presence of pharmaceuticals in the aquatic environment is a global problem, which gets more and more serious with time because of the growth of the pharmaceutical market. In this study the potential risk related to short-term or long-term (chronic) exposure of the living organisms to pharmaceuticals were shown and also some conventional processes (coagulation, filtration, infiltration, adsorption, chemical oxidation) and advanced processes (membrane processes, advanced oxidation processes) were assessed and compared based on their removal efficiency of pharmaceuticals contained in treated water. As expected, most of the conventional processes included in drinking water treatment plants are not able to decrease the amounts of pharmaceuticals or their metabolites in water intended for human consumption in regard to raw water. The advanced processes proved to be the most efficient regarding to the elimination of pharmaceuticals - test substances content was almost completely reduced.
EN
Over the last few years, substantial progress has been made both in the field of bromate formation control and its removal from waters but most specifically in terms of novel technologies that could have broader application in the future. The paper presents characteristics and effectiveness of the physical, chemical and biological processes that may potentially be applied to bromate removal from water processed by water supply systems. Furthermore, opportunities for their application in systems treating water intended for human consumption were assessed. The review outlines both the well-known methods (e.g. adsorption on activated carbon, ultraviolet irradiation, catalysis, photocatalysis, membrane technics, biodegradation) and the novel ones, still in the research phase (e.g. use of modified activated carbons and nanomaterials). It has been emphasized however that any final decision on the bromate removal method should be assessed individually and preceded by a reliability analysis and assessment of potential implementation-related damage to environment as well as a thorough economic analysis that would take account of all factors affecting costs of the technology concerned.
PL
W ostatnich latach osiągnięto znaczy postęp zarówno w dziedzinie kontroli powstawania, jak i usuwania bromianów z wody, w szczególności dotyczy to nowych technologii, które w przyszłości będą mogły znaleźć szersze zastosowanie. W pracy przedstawiono charakterystykę i skuteczność procesów fizycznych, chemicznych i biologicznych, które mogą być potencjalnie wykorzystane do usuwania bromianów z wody ujmowanej przez zakłady wodociągowe. Na tej podstawie oceniono możliwości ich zastosowania w systemach oczyszczania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W przedstawionym przeglądzie uwzględniono zarówno metody znane, takie jak adsorpcja na węglu aktywnym, naświetlanie w nadfiolecie, kataliza, fotokataliza, techniki membranowe i biodegradacja, jak i metody nowe, będące jeszcze na etapie badań, takie jak zastosowanie zmodyfikowanych węgli aktywnych oraz nanomateriałów. Podkreślono, że w każdym indywidualnym przypadku ostateczny wybór metody usuwania bromianów z wody powinien być poprzedzony analizą niezawodności i oceną potencjalnego obciążenia środowiska naturalnego, wynikającego z jej wdrożenia oraz dogłębną analizą ekonomiczną, z uwzględnieniem wszystkich czynników wpływających na koszty danej technologii.
PL
II Międzynarodowa i XI Konferencja Naukowa „Membrany i procesy membranowe w ochronie środowiska" pod honorowym patronatem J.M. Rektora Politechniki Śląskiej i Komitetu Inżynierii Środowiska PAN odbyła się w dniach 15-18 czerwca 2016 r. w Kościelisku. Konferencja jest wydarzeniem cyklicznym, organizowanym nieprzerwanie od 1995 r. przez Zakład Chemii Środowiska i Procesów Membranowych Instytutu Inżynierii Wody i Ścieków Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej. Celem spotkań jest przegląd stanu wiedzy i osiągnięć w zakresie wykorzystania procesów membranowych w szeroko rozumianej ochronie środowiska, a także w innych pokrewnych dziedzinach nauki i techniki.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań mających na celu zatężenie składu chemicznego naturalnej zmineralizowanej wody i pozyskanie koncentratu użytecznego dla celów balneologicznych. Pierwotna mineralizacja ogólna badanej surowej wody wynosiła 11 010 mg/dm3 i zawierała 10,06 mg/dm3 kwasu metakrzemowego. W rezultacie zatężania wody, w procesie odwróconej osmozy wyposażonej w membranę BW30FR-400, otrzymano wysokiej jakości nowy produkt. Mineralizacja skoncentrowanej wody mineralnej wynosiła 18 238,5 mg/dm3 przy stężeniu 18,48 mg/dm3 kwasu metakrzemowego. Dodatkowo otrzymano wysokiej jakości permeat, jako produkt możliwy do wykorzystania jako woda przeznaczona do spożycia przez ludzi. Wyniki badań dały nowe światło dla zastosowań technicznych.
EN
The paper presents the results of research aimed at concentrating the mineralized water. The aim of the research was to obtain more concentrated mineral water as concentrates useful for balneological purposes. The mineralization of tested raw mineral water was 11 010 mg/dm3 and contained 2.8 mg/dm3 of boron-and 10.06 mg/dm3 of metasilicic acid. As a result of water concentrating in the RO process with a BW30FR-400 membrane, a high quality of a new product – concentrate has been achieved. The mineralization of concentrated mineral water was a 18 238.5 mg/dm3 with 18.48 mg/dm3 metasilicic acid concentration. In additional the high quality of the permeate was also obtained as a product possible for use as potable water. The results of research gave new light for the technical application.
PL
Zanieczyszczenie wód powierzchniowych i podziemnych związkami fluoru jest problemem występującym w wielu regionach świata. Związki te mogą pochodzić zarówno ze źródeł antropogenicznych, jak i naturalnych. Niewielkie ilości fluorków działają korzystnie na rozwój kości i zębów, jednakże ich większe ilości w spożywanej wodzie wpływają szkodliwe na zdrowie człowieka. Zgodnie z wytycznymi WHO oraz polskimi przepisami, zawartość fluorków w wodzie przeznaczonej do spożycia nie może przekraczać 1,5 gF–/m3. Z tego powodu poszukuje się coraz skuteczniejszych i bardziej ekonomicznych metod defluoryzacji wody. Fluorki mogą być usunięte ze środowiska wodnego różnymi metodami fizyczno-chemicznymi, takimi jak adsorpcja, koagulacja, strącanie, wymiana jonowa, a także w procesach membranowych. W pracy omówiono przykłady procesów i technologii eliminacji flourków, z uwzględnieniem ich ograniczeń wpływających na skuteczność usuwania jonów fluorkowych z roztworów wodnych. Wykazano, że stopień usunięcia fluorków w różnych procesach technologicznych zależy przede wszystkim od takich czynników, jak pH roztworu, początkowa zawartość jonów F–, obecność jonów współtowarzyszących, rodzaj adsorbentu czy też właściwości membrany. Wyniki badań wskazują, że realizacja procesu defluoryzacji wody w optymalnych warunkach może zapewnić skuteczność usuwania fluorków przekraczającą 90%.
EN
Fluoride contamination of surface and groundwaters is frequently observed around the world. Fluorides may originate from both anthropogenic and the natural sources. In small amounts, they are beneficial for bone and teeth development. However, higher concentrations in drinking water are harmful to human health. According to WHO guidelines, the fluoride content in drinking water cannot exceed 1.5 gF–/m3. Therefore, more effective and economic defluoridation methods are sought. Fluorides can be removed from water environment by various physico-chemical methods such as adsorption, coagulation, precipitation, ion-exchange as well as the membrane processes. Examples of fluoride elimination processes and techniques are discussed, taking account of their limitations affecting the efficacy of fluoride removal from water solutions. It was demonstrated that the extent of fluoride removal in different technological processes primarily depends on solution pH, the initial F– ion concentration, presence of coexisting ions, adsorbent type and membrane properties. The study results indicate that under optimal operational conditions the fluoride removal efficacy may exceed 90%.
17
Content available remote Nowe membrany do osuszania gazu ziemnego
PL
Przedstawiono wyniki badań osuszania gazu ziemnego za pomocą nowych własnych membran polimerowych typu mixed matrix. Uzyskane w warunkach laboratoryjnych wyniki wskazują na możliwość rozważenia zastosowania tego typu membran w skali przemysłowej, po spełnieniu określonych warunków.
EN
Wet MeH was dehydrated under lab. conditions with a SiO2 particles-contg. polypropylene capillary layer-supported polyether block amide copolymer membrane. The sepn. efficiency was 58–89%.
PL
Przeprowadzono analizę metod odwadniania biomasy z alg oraz metod separacji metabolitów z tej biomasy. Wykazano zasadność zastosowania filtracji membranowej. Na podstawie literatury stwierdzono, że ze względu na złożony charakter oddziaływań pomiędzy biomasą a membranami istnieje duże zagrożenie biofoulingiem, objawiające się skłonnością do powstawania zwartego placka filtracyjnego na powierzchni membrany. Zatem zastosowanie w tych procesach może znaleźć jedynie filtracja techniką cross-flow, wsparta regulowaniem potencjału powierzchniowego membrany i ładunku elektrycznego składników nadawy.
EN
The paper presents an analysis of dehydration methods of algae biomass and separation methods of metabolites from this biomass. The application of membrane biomass filtration is shown. It was found from literature that due to the complexity of interactions between biomass and membranes, there is a high risk of bio-fouling tended to form a cake on the membrane surface. Therefore, it is possible to use only the cross-flow filtration supported by membrane surface potential and electrical charge of feed ingredients.
PL
Procesy membranowe należą do szybko rozwijających się przetwórczych technik separacyjnych w przemyśle spożywczym. Postęp w produkcji membran oraz projektowaniu instalacji membranowych przekłada się na coraz szersze i bardziej wyspecjalizowane ich zastosowanie, zwłaszcza w przemyśle mleczarskim. Jednak mimo tych wysiłków zjawisko foulingu membranowego, nieuniknione w filtracji membranowej i niekorzystnie wpływające na jej wydajność, może stanowić ważny element decydujący o powodzeniu wdrożenia tych technik w skali przemysłowej. Dlatego celem niniejszego artykułu jest próba zawężenia luki między praktyką przemysłową a pracami badawczymi w zakresie poszerzenia wiedzy o mechanizmach rządzących foulingiem membranowym.
EN
Membrane processes are fast developing, processing separation techniques in the food industry. Progress in the production of membranes and membrane installations’ design is reflected in their wider and more specialized application, especially in the dairy industry. However, despite these efforts, the phenomenon of membrane fouling, inevitable in membrane filtration and negatively affecting its performance can be a key factor in the success of the implementation of these techniques on an industrial scale. Therefore, the aim of this study was to attempt to narrow the gap between the industrial practice and research work in the field of the knowledge of the mechanisms, governing membrane fouling.
PL
Artykuł stanowi ogólne wprowadzenie do technologii oczyszczania ścieków i uzdatniania wody z wykorzystaniem procesów membranowych. W oparciu o literaturę podjęto próbę przedstawienia podstaw procesów membranowych, problemów technologicznych oraz praktycznych przykładów zastosowań.
EN
The article is a general introduction of sewage treatment and water treatment using membrane processes. Based on literature, I would like to presents basis of membrane processes, technological problems and practical examples of applications.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.