Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Specjalizacja i certyfikacja w dziedzinie inżynierii medycznej w Polsce i na świecie. Cz. 6, Propozycja systemu międzynarodowej certyfikacji/rejestracji w dziedzinie inżynierii klinicznej

Zalewska E., Pałko T.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2017

|

Vol. 6, nr 6

396--398

PL

W artykule przedstawiono propozycję Clinical Engineering Division (CED/IFMBE) systemu międzynarodowej certyfikacji/rejestracji w dziedzinie inżynierii klinicznej.

EN

The article outlines the program of international certification/registration in clinical engineering developed by Clinical Engineering Division (CED/ IFMBE).

2

Specjalizacja i certyfikacja w dziedzinie inżynierii medycznej w Polsce i na świecie. Cz. 4, Certyfikacja w dziedzinie inżynierii klinicznej

Zalewska E., Pałko T.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2017

|

Vol. 6, nr 4

253--256

PL

W artykule przedstawiono działalność środowiska inżynierów klinicznych CED/IFMBE w zakresie ustalania międzynarodowych standardów kwalifikacji zawodowych potwierdzonych certyfikatami oraz programu ichmiędzynarodowej rejestracji.

EN

The article outlines the activities within the clini cal engineers environment CED/IFMBE in setting international standards of professional qualifications validated by certificates, and international registration.

3

Specjalizacja i certyfikacja w dziedzinie inżynierii medycznej w Polsce i na świecie. Cz. 1, Inżynieria medyczna – specjalizacja zawodowa w ochronie zdrowia

Zalewska E., Pałko T.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2017

|

Vol. 6, nr 1

38--40

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z kształceniem akademickim z zakresu inżynierii biomedycznej i zawodowym kształceniem specjalizacyjnym w dziedzinie inżynierii medycznej. Przedstawiono też główną rolę inżyniera medycznego jako specjalisty zawodu mającego zastosowanie w ochronie zdrowia.

EN

Problems related to academic education on biomedical engineering field and professional specialization on medical/clinical engineering are presented. Role of medical/clinical engineer working directly in clinical environment is described.

4

Bezpieczeństwo w pracowni rezonansu magnetycznego

Sokół M., Waligórski M., Wicher M., Walecki J.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2016

|

Vol. 5, nr 3

109--118

PL

Bezpieczeństwo osób poddanych narażeniu zawodowemu i medycznemu na działanie niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego i pól magnetycznych w pracowniach rezonansu magnetycznego (MR) wymaga regulacji, szczególnie w Polsce. Obecnie skanery MR znajdują się nie tylko w dużych centrach diagnostycznych, lecz także w małych ośrodkach, w salach operacyjnych, a nawet w klinikach weterynaryjnych. Do użytku, również w Polsce, wchodzą nowe „jonizujące” urządzenia hybrydowe: PET/MR, MRI/CT czy MRgRT – będący w fazie rozwoju system umożliwiający skaning MR bezpośrednio w trakcie procedury radioterapii. Wedle danych Ministerstwa Zdrowia, w Polsce w roku 2015 było 246 tomografówMR. Tej dynamicznie rozwijającej się w Polsce technologii nie towarzyszy, jak dotąd, ujednolicenie w skali krajowej systemu organizacji pracowni MR, zasad systemu bezpieczeństwa czy procedur kontroli jakości, które są obecnie ustalane indywidualnie, często na poziomie poszczególnych pracowni. Zagrożenie dla personelu i pacjenta istotnie wzrasta, gdy do użytku wchodzą urządzenia stosujące coraz wyższe pola magnetyczne. W niniejszej pracy zebrane zostały informacje o podstawowych zagrożeniach fizycznych związanych z techniką MR. Omówiono także międzynarodowe zalecenia bezpieczeństwa formułowane przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP), Amerykańskie Towarzystwo Radiologiczne (ACR), Komisję Europejską czy Europejską Federację Organizacji Fizyków Medycznych (EFOMP). Uwzględniając perspektywę badacza wykorzystującego dla celów naukowych różne techniki magnetycznego rezonansu jądrowego, perspektywę fizyka medycznego działającego w pracowni MR oraz spojrzenie lekarza-radiologa na kwestie sprawnego i bezpiecznego funkcjonowania tej pracowni, a także punkt widzenia koordynatora krajowego dążącego do wypracowania jednolitych zasad krajowego systemu bezpieczeństwa pacjenta i personelu w związku z badaniami MR, autorzy pragną rozpoczą dyskusję nad stworzeniem w kraju spójnego systemu funkcjonowania pracowni MR. System ten powinien dotyczy zarówno bezpieczeństwa, jak i standaryzacji badań, kontroli jakości, a także kwalifikacji oraz szkolenia personelu zatrudnionego w pracowniach rezonansu magnetycznego, a w szczególności fizyków, specjalistów w dziedzinie fizyki medycznej, inżynierów medycznych oraz personelu technicznego.

EN

When performing Magnetic Resonance (MR) diagnostic procedures, patients and medical personnel are exposed to non-ionizing electromagnetic fields of high frequency and to high static magnetic fields. With respect to such procedures, the safety of patients and of medical personnel needs to be better regulated, especially in Poland. MR scanners are now being installed not only at major diagnostic centres, but also at regional units, operating theatres or even at veterinary clinics. Hybrid systems emerge, combining MRI with other “ionizing” diagnostic techniques, such as PET/MR, MRI/CT or the novel MRgRT – where MR scanning is possible during the application of radiotherapy procedures. According to the Polish Ministry of Health, there were 246 MR scanners installed in Poland in 2015, with a growing number of high-field units. While a significant body of literature on MR safety recommendations exists and relevant national and international guidance on occupational MR exposure is available, uniform safety regulations have not yet been introduced in the European Union, nor in Poland. In this paper we discuss the physical hazards associated with MR diagnostic procedures and review some international safety recommendations developed by the International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection (ICNIRP), the American Society of Radiology (ACR), the European Commission or the European Federation of Organizations of Physicists in Medicine (EFOMP). We make an attempt at reviewing the various aspects of safety and efficiency of MR procedures from the perspectives of a MR researcher, a radiologist, responsible for the efficiency and safety of the MR diagnostic procedures, and a medical physicist working in a typical MR unit. We also include the perspective of a national coordinator in his attempt to develop uniform rules of a national MR safety system, of patient-care and of medical personnel requirements. Our principal aim is to start a discussion on developing a coherent system of MR diagnostics in Poland and, in particular, on the duties and training of the medical personnel operating such MRI units. This system should address not only the safety aspects and standardisation of MR imaging procedures, but also the qualifications and training of the medical personnel employed at MR units, especially of physicists, experts in medical physics, medical engineers and technicians.

5

Kształcenie specjalizacyjne w dziedzinach: fizyka medyczna i inżynieria medyczna

Jeleń A.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2012

|

Vol. 1, nr 2

88--90

PL

Fizyka medyczna i inżynieria medyczna to dwie spośród dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których można uzyskać tytuł specjalisty. Czy warto podjąć trud takiego kształcenia? Do kogo jest ono adresowane? Jakie kompetencje można uzyskać, legitymując się tytułem specjalisty w tych dyscyplinach? Jak przebiega specjalizacja? To najważniejsze z nasuwających się pytań. By każdy zainteresowany mógł na nie odpowiedzieć i podjąć decyzję o ewentualnym rozpoczęciu specjalizacji, przyjrzyjmy się nieco specjalizacjom w tych dziedzinach i regulacjom prawnym warunkującym i określającym ich przebieg. Warto zwrócić uwagę, że posiadanie tytułu specjalisty w dziedzinie fizyki medycznej lub w dziedzinie inżynierii medycznej jest wymagane do zajmowania określonych stanowisk (starszy inżynier medyczny, inżynier medyczny, starszy asystent fizyki medycznej, fizyk medyczny) w podmiotach leczniczych, które nie są przedsiębiorcami (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami – Dz.U. z 2011 r., nr 151, poz. 896, załącznik – tabela I Pracownicy działalności podstawowej). O tym, że specjaliści w dziedzinach fizyki medycznej i inżynierii medycznej są ważnymi i potrzebnymi partnerami w zespołach diagnostycznych i terapeutycznych nowoczesnej kadry medycznej świadczą także przytoczone poniżej fragmenty programów specjalizacji w tych dziedzinach.