A new hypothesis concerning a process of the mining solid rocks using bucket wheel excavators (BWE). Destroying of the rock mass structure is a result of breaking and not, as so far accepted, of cutting. This approach excludes, for the description of solid rock workability using bucket wheel excavators, used classifications based on individual linear or surface resistances of cutting. The possibility of a replacement mechanism for determining of the workability by bucket wheel excavators using rippers was assumed. On this basis, an innovative method for assessing the workability of solid rocks was developed, which is a combination of an derived empirical energy relationship LSE of breaking by tractor rippers from a compressive strength, a seismic wave velocity, a density of solid rock, and the modified classification of workability by bucket wheel excavators according to Bulukbasi (1991). The proposed method allows for multi-parameter assessment of the workability class based on the parameters that are independent variables in the specified dependencies.
PL
Dobór efektywnego rozwiązania technicznego w procesie urabiania skał zwięzłych, a zwłaszcza określenie możliwości wykorzystania podstawowych koparek wielonaczyniowych, jest jednym z ważniejszych problemów decyzyjnych na etapie projektowania, jak również w fazie odkrywkowej eksploatacji złóż węgla brunatnego. Dostosowanie maszyn tych do pracy w skałach zwięzłych jest mocno ograniczone, ale możliwe szczególnie w skałach (głównie osadowych) charakteryzujących się niższymi parametrami wytrzymałości, jak również spękanych czy poddanych procesowi erozji. Dotychczas stosowane metody oceny urabialności skał koparkami wielonaczyniowymi, oparte na jednostkowych oporach urabiania, należy ograniczyć głównie do eksploatacji skał okruchowych oraz spoistych. Wynika to z faktu, iż charakter procesu urabiania wielonaczyniowymi koparkami kołowymi, ze wzrostem zwięzłości urabianych ośrodków, odbiega w coraz większym stopniu od modelu procesu skrawania i do ilościowej oceny tego zjawiska nie można stosować miar opartych na dominacji tego procesu (Babiarz i in. 2007; Kołkiewicz, 2006; Machniak, 2013). W artykule przedstawiono nową hipotezę dotycząca procesu urabiania skał zwięzłych koparkami wielonaczyniowymi. Gdyż niszczenie struktury zwięzłego masywu skalnego następuje w wyniku zrywania, a nie jak do tej pory przyjmowano skrawania. Podejście takie wyklucza, do opisu urabialności skał zwięzłych koparkami wielonaczyniowymi (również jednonaczyniowymi), stosowane klasyfikacje oparte na jednostkowych liniowych bądź powierzchniowych oporach urabiania (Rys. 1). Postawienie nowej hipotezy, w zakresie urabiania skał zwięzłych, uzasadnia porównywanie realizacji procesu urabiania koparkami wielonaczyniowymi z innymi maszynami o takim samych charakterze pracy, np. zrywarkami. Zostaje zatem wprowadzona możliwość zastępczego mechanizmu określania urabialności z wykorzystaniem zrywarek. Parametrem konsolidującym prace obu maszyn jest energia urabiania LSE. Na tej podstawie opracowano metodę oceny urabialności skał zwięzłych koparkami wielonaczyniowymi, będącą połączeniem wyprowadzonej empirycznej zależności energii urabiania LSE zrywarkami ciągnikowymi od wytrzymałości na ściskanie, prędkości fali sejsmicznej, gęstości objętościowej masywu skalnego, i zmodyfikowanej klasyfikacji urabialności koparkami wielonaczyniowymi wg Bulukbasi (1991). Proponowana metoda pozwala na wieloparametrową ocenę klasy urabialności w oparciu o parametry będące zmiennymi niezależnymi w podanej zależności lub bezpośrednio w oparciu o propozycję nowej klasyfikacji urabialności przedstawionej w Tabeli 2.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.