Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: mechaniczna impakcja

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Emission of airborne fibers from mechanically impacted non-asbestos fiber-containing materials : preliminary results

Pastuszka J.S.

Archives of Environmental Protection

2010

Vol. 36, no. 2

3-12

The emission rate of fibers released from the new/fresh and used/worn ceramic fiber material, glass wool and man-made mineral fiber material due to mechanical impact was determined experimentally. The emission rate has been defined as a number of fibers emitted per unit mass and unit impaction energy. The averaged emission rate of short fibers (L ≤5 μm) for all studied fresh non-asbestos fiber materials ranged from 2.2 to 20 fibers/(gźJ), while the emission of long fibers (L > 5 μm) was between 2.2 and 100 fibers/(gźJ). The susceptibility of worn fiber-containing materials to emitting fibrous particles due to mechanical impaction was significantly diverse. Emission from glass wool unchanged with the exploitation, while the emission rate of the mineral fiber material increased by a factor of 104 compared to new material. The dominating population of emitted fibers from studied materials ranged from 2 to around 8 žm in length.

W pracy wyznaczono doświadczalnie wskaźnik emisji włókien wydzielanych z nowych oraz zużytych materiałów włóknistych (włókna ceramiczne, wełna szklana sztuczne włókna mineralne) na skutek mechanicznej impakcji (uderzenia). Wskaźnik emisji zdefiniowano jako ilość włókien emitowanych z jednostki masy na skutek jednostkowej energii uderzenia. Średni wskaźnik emisji krótkich włókien (L ≤ 5 μm) dla wszystkich badanych nowych/świeżych materiałów nieazbestowych zawierał się w przedziale od 2,2 do 20 włókien/(gźJ), natomiast emisja długich włókien (L > 5 žm) wynosiła od 2,2 do 100 włókien/(gźJ). Podatność zużytych materiałów włóknistych do emitowania cząstek włóknistych na skutek uderzenia była znacząco zróżnicowana. Emisja z wełny szklanej nie zmieniała się na skutek eksploatacji materiału, podczas gdy wskaźnik emisji z zużytego materiału zawierającego sztuczne włókna mineralne był większy w stosunku do wskaźnika emisji z nowego materiału aż 104 razy. Dominującą populację włókien emitowanych z badanych materiałów stanowiły cząstki włókniste o długości od 2 do około 8 μm.