Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: mechanical synthesis

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Powierzchniowe stopowanie mikroplazmowe jako nowe podejście w zakresie modyfikacji biomateriałów tytanowych

Miklaszewski A., Kaczmarek M., Jurczyk M. U.

Przegląd Spawalnictwa

2017

R. 89, nr 10

32--38

W pracy przedstawiono wyniki badań modyfikacji warstwy wierzchniej tytanu metodą stopowania mikroplazmowego z użyciem nanoprekursorów proszkowych otrzymanych metodą mechanicznej syntezy o kompozycji wejściowej Ti+2% oraz 10% wagowego dodatku boru. Zastosowanie prekursora nanokrystalicznego w istotny sposób wpływa na właściwości wyjściowe otrzymywanych warstw [1]. Prekursor nanokrystaliczny uzyskany w wyniku zastosowania procesu mechanicznej syntezy charakteryzuje się wysokim stopniem rozdrobnienia struktury oraz częściową amorfizacją. Zastosowanie nanoprekursora proszkowego w procesie modyfikacji warstwy wierzchniej z użyciem metody stopowania mikroplazmowego pozwala na uzyskanie struktury kompozytowej warstwy składającej się z faz: osnowy Ti (α) oraz wydzieleń TiB o wysokiej dyspersji, potwierdzonych badaniami strukturalnymi XRD [2]. Uzyskana przy doborze właściwych parametrów warstwa powierzchniowa, pozbawiona wad w postaci braku przetopu czy pęcherzy z jednoczesnym maksymalnym możliwym zakresem twardości charakteryzuje oczekiwany układ. Znaczący wzrost twardości uzyskany w warstwie powierzchniowej w stosunku do podłoża oraz poprawa odporności korozyjnej badanej w roztworze 0,9% NaCl w próbie potencjodynamicznej, wskazuje na korzystną mikrostrukturę układu dwufazowego z wysokim stopniem rozdrobnienia. Przeprowadzone badania in vitro cytokompatybilności z użyciem linii ludzkich komórek broblastów oraz osteoblastów na powierzchniach modyfikowanych w odniesieniu do próbki bazowej tytanu mikrokrystalicznego [3] potwierdza, iż wytworzone układy mogą znaleźć potencjalne zastosowanie w zakresie modyfikacji implantów stomatologicznych czy też innych aplikacjach medycznych. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż stopowanie mikroplazmowe jest efektywną metodą wytwarzania warstw kompozytowych typu Ti+TiB o możliwym szerszym aspekcie aplikacyjnym.

The paper presents the results of modifcation of titanium surface by microplasma alloying using nano-powder precursors obtained by mechanical synthesis with Ti+2% input composition and 10% by weight boron addition. The use of nanocrystalline precursor significantly affects the initial properties of the obtained layers [1]. The nanocrystalline precursor obtained by the mechanical synthesis process is characterized by a high degree of fragmentation of the structure and partial amorphization. The use of nanoprecursor powder for the modification of the surface layer using microplasma alloying method allows to obtain a composite structure consisting of phases: the matrix Ti (α) and high dispersion TiB precursors, confirmed by XRD structural studies [2]. The surface layer obtained by selecting the appropriate parameters, free of defects such as lack of joint penetration or blisters, with the maximum possible hardness range characterizes the expected system. Significant increase of hardness obtained in the surface layer relative to the substrate and improvement of the corrosion resistance tested in the solution of 0.9% NaCI in the potentiodynamic test indicates a favorable microstructure of the diphasic system with a high degree of fragmentation. The in vitro cytocompatible tests using human fibroblast cell lines and osteoblasts on modified surfaces with respect to the microcrystalline titanium base sample [3] confirm that the manufactured systems may find potential applications for the modification of dental implants or other medical applications. It has been observed that microplasma alloying is an effective method of producing Ti+TiB composite layers with a broader application aspect.

Ocena odporności korozyjnej w roztworze sztucznej śliny materiału Nd10Fe84B6 wytwarzanego metodą mechanicznej syntezy

Klimecka-Tatar D., Pawłowska G.

Ochrona przed Korozją

2012

nr 4

152-155

W pracy zbadano wpływ czasu mielenia stopu Nd10Fe84B6 na odporność korozyjną magnesów neodymowych w środowisku imitującym środowisko jamy ustnej. Dokonano analizy struktury magnesu na bazie proszku Nd10Fe84B6 po 10, 48 i 90-godzinnym procesie mechanicznej syntezy. Na podstawie badań rentgenograficznych zidentyfikowano fazy występujące w strukturze magnesu. Stwierdzono, że prócz podstawowej fazy ferromagnetycznej Nd2Fe14B występują również dwie fazy magnetycznie miękkie, faza Fealfa oraz faza Nd2Fe17. Oceny odporności korozyjnej magnesów dokonano na podstawie potencjokinetycznych krzywych polaryzacji w roztworze sztucznej śliny. Badania korozyjne wykazały, że wydłużony proces mechanicznej syntezy (90 h) i związane z nim rozdrobnienie struktury spowalnia szybkość korozji magnesów.

In paper the effect of milling time of Nd10Fe84B6 alloy on corrosion resistance of neodymium magnets in an environment simulating the oral cavity was carried out. The analysis of structure magnets based on Nd10Fe84B6 powder after 10, 48 and 90-hours of mechanical alloying process was performed. On the basis of X-ray analysis three phases occurring in the magnet structure were identifi ed. It was found that besides the basic ferromagnetic phase Nd2Fe14B also two phases: soft ferromagnetic alfa-Fe phase and Nd2Fe17 phase in the material structure are present. To evaluate the corrosion resistance of the magnets potentiokinetic polarization curves in a solution of artifi cial saliva were measured. Corrosion tests have shown that prolonged mechanical alloying (90 h), and thus the fragmentation of the structure effectively slows the rate of corrosion of the magnets.

Kompozyty o zmodyfikowanych właściwościach na osnowie faz międzymetalicznych z układów Ti-Al oraz Ni-Al

Olszyna A., Michalski A., Oleszak D., Garbacz H., Biesiada K., Jaroszewicz J., Matysiak H., Rosiński M., Świderska-Środa A.

Inżynieria Materiałowa

2003

R. XXIV, nr 4-5

195--203

Praca przedstawia wyniki badań nad syntezą kompozytów: NiAl-TiC otrzymanych na drodze syntezy mechanicznej i zagęszczania wybuchowego oraz NiAl-TiC, NiAl-TiN i NiAl-Al2O3 spiekanych impulsowo pod ciśnieniem normalnym. Kompozyty na osnowie faz międzymetalicznych z układu Ti-Al otrzymano metodą proszkową in situ, a następnie zagęszczano je spiekając pod ciśnieniem lub też syntezowano kompozyty gradientowe Ti3Al-ZrO2. Spieki charakteryzowano mikrostrukturalnie oraz badano wybrane właściwości fizyczne (gęstość, porowatość, twardość HV, współczynnik intensywności naprężeń KIC oraz żaroodporność). W wyniku mechanicznej syntezy otrzymano nanometryczne proszki NiAl-TiC, które po zagęszczeniu wybuchowym osiągają gęstość 97 % i posiadają bardzo wysoką twardość 1370 HV0,1. W pracy zoptymalizowano parametry spiekania impulsowego pod ciśnieniem normalnym kompozytów NiAl-TiC, NiAl-TiN i NiAl-Al2O3.

The study presents the results of experiments on the synthesis of the NiAl-TiC composites by mechanical synthesis followed by explosion consolidation and the NiAl-TiC, NiAl-TiN and NiAl-Al2O3 composites by sintering in a pulsed way under normal pressure. Composites with an intermetallic matrix of the Ti-Al system were produced by the in situ powder sintering followed by hot pressing or by the synthesis of the gradient-type Ti3Al-ZrO2 composites. Characterization of the sintered materials included microstructural examinations and measurements of certain selected physical properties, such as the density, porosity, hardness HV, stress intensity factor KIC and heat resistance. The mechanical synthesis gave nanocrystalline NiAl-TiC powders, which after explosion consolidation, achieved a density of 97 % and a very high hardness of 1370 HV0.1. The experiments permitted optimising the process parameters of the fabrication of the NiAL-TiC, NiAl-TiN and NiAl-Al2O3 composites by pulse sintering under normal pressure.