In the flow of mathematical ideas from the West to Central-Eastern Europe one can distinguish several typical forms: 1) foreign mathematicians, invited to cultivate mathematics upon new ground (e.g. Euler in Russia); 2) domestic mathematicians who completed their studies abroad and continued research after returning home (e.g. W. Buniakowski or M. Ostrogradski in Russia); 3) domestic mathematicians who dared developing new directions, thus initiating original schools of mathematics (e.g. N. N. Lusin in Russia). A separate phenomenon was a startling discovery of non-euclidean geometry (N. N. Lobatchevsky in Russia, J. Bolyai in Hungary).
PL
W przepływie idei z Zachodu do Europy Środkowo-Wschodniej można wyróżnić kilka typowych form: 1) matematycy obcy, zapraszani do wdrażania matematyki na nowej glebie (np. L. Euler w Rosji); 2) matematycy rodzimi, którzy po studiach za granicą kontynuowali badania w zakresie tamtejszej problematyki (np. W. Buniakowski I M. Ostrogradski w Rosji); 3) matematycy rodzimi, którzy odważyli się na rozwijanie nowych kierunków, kładąc w ten sposób podwaliny pod oryginalne szkoły (np. N. Łuzin w Rosji). Osobnym zaskakującym wydarzeniem było odkrycie geometrii nieeuklidesowej (N. N. Łobaczewski w Rosji, J. Bolyai na Węgrzech).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.