Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Hydro- and solvothermal nanopowder synthesis in microwave reactors

Dąbrowska Sylwia, Szałaj Urszula, Wojnarowicz Jacek, Chudoba Tadeusz, Łojkowski Witold

Engineering of Biomaterials

|

2019

|

Vol. 22, no. 153 spec. iss.

75

2

Zastosowanie warstw bioaktywnych w wyrobach poligraficznych

Hamerliński J., Niciński K.

Acta Poligraphica

|

2017

|

Vol. 9

9--15

PL

W artykule zaprezentowano wymagania i możliwości zastosowania materiałów bioaktywnych do wytworzenia powłok funkcjonalnych na wyrobach poligraficznych. Przedstawiono znane obecnie rozwiązania i potencjalne możliwości zastosowania znanych materiałów bioaktywnych w przemyśle poligraficznym. Wskazano również na ograniczenia prawne w stosowaniu tych substancji, związane z bezpieczeństwem użytkowania wyrobów.

EN

This paper presents requirements and possibilities for bioactive materials used to create a functional film for printed products. A presentation of currently known solutions and potential developments of bioactive substances in printing industry is carried out, followed by discussion of legal restrictions in their use resulting from safety requirements.

3

Kapsułkowanie - metoda immobilizacji materiałów bioaktywnych

Lasoń E., Ogonowski J.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2010

|

R. 15, nr 1

29-35

4

Porowate biomateriały tytanowe modyfikowane ceramiką bioaktywną

Szaraniec B., Chłopek J., Dynia G.

Inżynieria Materiałowa

|

2009

|

Vol. 30, nr 5

449-451

PL

Praca dotyczy porowatego tytanu modyfikowanego powierzchniowo trzema rodzajami materiałów bioaktywnych: hydroksyapatytem (elektroforeza), bioszkłem (zol-żel) oraz zolem wapniowo-krzemionkowym (zol-żel). Spieki tytanowe otrzymywano metodą metalurgii proszków. Proszek tytanowy mieszano z porogenem w dwóch proporcjach: 30 i 50% mas. porogenu. Wypra-ski spiekano w próżni w temperaturze 1200°C Dla otrzymanych spieków przeprowadzono analizę fazową (XRD) oraz obserwacje mikroskopowe (mikroskopia świetlna i skaningowa). Na podstawie testów "in vitro" w sztucznym środowisku biologicznym oceniono trwałość i bioaktywność naniesionych warstw. Otrzymane spieki składają się z tytanu, a ich porowatość odpowiada ilości wprowadzonego porogenu (odpowiednio 30š5% i 53š4%). Pory o wielkości 50÷400 |j.m stanowią ok. 90% objętości wszystkich porów występujących w spiekach. Ich obecność jest bardzo korzystna z punktu widzenia tworzenia złącza biologicznego z tkanką kostną. Badania in vitro (SBF, 14 dni) wykazują, że modyfikacja powierzchniowa tytanu bioaktywnymi powłokami sprzyja mineralizacji fosforanów wapnia. Jednakże zależnie od mikrostruktury podłoża oraz rodzaju zastosowanej modyfikacji intensywność narastania apatytu na powierzchni spieków tytanowych jest różna.

EN

In this work three types of porous titanium modifications were investigated. Ti powder and ammonium bicarbonate was mixed, isostatically pressed and thermally treated under vacuum (up to 1200°C/5 h). Different amounts of porogen (30 and 50 wt %) determined the final porosity (30š5% i 53š4%). XRD analyses of sintered Ti samples revealed presence of hexagonal titanium only (Fig. 1). Light microscope was used for microstructure observa-tions (Fig. 2). Based on microphotographs pore size and distribution were calculated (Fig. 3). Surface was modified with: electrophoretically deposited hydroxyapatite, sol-gel coating with bioglass (CaO-P2O5-SiO2), sol-gel coating with calcium-silica. Biological activity of porous titanium modified with bioactive ceram-ics was confirmed by in vitro test - SBF (14 days). Faster growth of apatite in comparison to pure Ti was observed. The best results were recorded for 50% porosity Ti with calcium-silica coating (Fig. 5). Materials obtained in this research can be used as a bone implants.

5

Wielofunkcyjna bioaktywna szkło-ceramika

Ciecińska M.

Materiały Ceramiczne

|

2006

|

R. 58, nr 2

64-67

PL

Szkło-ceramiczne materiały otrzymane na bazie szkieł krzemianowo-fosforanowych znajdują coraz szersze zastosowanie jako implanty kostne w medycynie rekonstrukcyjnej. W prezentowanej pracy podjęto próbę uzyskania szklistych i szkłopochodnych materiałów bioaktywnych z dodatkiem Ag i Cu. Metale te jako prekursory krystalizacji umożliwiają uzyskanie szkło-ceramiki o lepszej wytrzymałości niż tradycyjne szkła bioaktywne. Ponadto posiadają interesujące właściwości biomedyczne. Srebro działa przeciwzapalnie, przyspieszając gojenie się ran. Miedź ponadto stymuluje ważniejsze procesy metaboliczne w organizmie człowieka. Stosując metodę osadzania proszku szklanego z mas lejnych, na powierzchni gąbki polimerowej uzyskano szkło-ceramiczne materiały porowate o porowatości całkowitej 54-73% i gęstości 2,9 g/cm3. Uzyskane wyniki badań mogą być pomocne w opracowaniu bioaktywnych implantów wielofunkcyjnych.

EN

Glass - ceramic materials obtained on the basis of silicate - phosphate glasses have found increasingly wide application as osseous implants in surgery. In the present study an attempt has been made to obtain glass and glass - derived bioactive materials with an addition of the elements Ag and Cu. Those materials as precursors of crystalization, enable to obtain glass - ceramics of greater durability then traditional bioactive glasses. They have, moreover, interesting biomedical properties. Silver counteracts inflammation, accelerating the healing of wounds. Copper stimulates the more important metabolic processes in the human body. By applying the method of deposition of the glass powder from the casting slip, on the surface of a polymer sponge there been obtained porous glass-ceramic materials of the total porosity 54-73% and density 2,9 g/cm3. The obtained results of investigations may be helpful in the elaboration of bioactive multifunctional implants.

6

Ocena zachowania dwuwarstwowych powłok Al2O3-TiO2, nakładanych metodą sol-gel na podłoża Ni-Cr-Mo, w środowisku sztucznych płynów ustrojowych

Pietrzyk B., Klimek L., Sokołowski J.

Inżynieria Biomateriałów

|

2002

|

R. 5, nr 21

22-26

PL

W niniejszej pracy badano zachowanie dwuwarstwowych powłok Al2O3-TiO2, otrzymanych metodą zol-żel na podłożach Ni-Cr-Mo. Prowadzon o badania zmian morfologii powierzchni i jej składu chemicznego w środowisku sztucznych płynów ustrojowych (sztucznej plazmy krwi i sztucznej śliny) za pomocą odpowiednio mikroskopu skaningowego (SEM) i mikroanalizatora rentgenowskiego (EDX). Adhezję powłoki oceniano poprzez scratch-test. Otrzymane wyniki pozwalają sądzić, że powłoki dwuwarstwowe Al2O3-TiO2 stanowią niezwykle obiecujący materiał poprawiający właściwości metalowych implantów, a także interesujący przedmiot dalszych badań.

EN

In this paper behaviour of dual coating Al2O3-TiO2 deposited by sol-gel method on Ni-Cr-Mo substrates has been investigated. Changes of surface morphology and composition in the simulated body and oral fluids have been studied by scanning electron microscopy (SEM) and energy disperse X-ray microanalysis (EDX) respectively. Adhesion of coatings have been evaluated by scratch-test. The obtained results allow to think that dual coatings Al2O3-TiO2 are very perspective material for improvement of metal implants and interesting subject for next studies.

7

Materiały ceramiczne w medycynie

Łączka M.

Inżynieria Biomateriałów

|

1998

|

R. 1, nr 4

3--9

PL

Biomateriały ceramiczne są stosowane w medycynie od około 40-tu lat w celu odbudowy i zastępowania chorych lub uszkodzonych kości w organizmie ludzkim. Bioceramikę dzieli się na: mikroporowatą resorbowalną, prawie obojętna i bioaktywną. Wśród bioaktywnych materiałów szczególną pozycję zajmują bioszkła i szkło ceramika apatytowo-wollastonitowa. Wspólną cechą bioaktywnych szkieł i szkło-ceramiki jest ich zdolność do modyfikacji powierzchni, polegająca na tworzeniu się warstwy aktywnego biologicznie hydroksyapatytu węglanowego (HCA), stanowiącego naturalne połączenie implantu z żywą tkanką kostną. Bioszkła i bioaktywna szkło-ceramika stosowane są w medycynie w formie litych implantów (zastępowanie kości) lub proszków (przyspieszenie odbudowy kości). W Katedrze Szkła i Emalii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie otrzymano nową generację ceramicznych materiałów bioaktywnych, stosując do tego celu chemiczną metodę zol-żel. Materiały te charakteryzują się wyższą bioaktywnością, niż materiały, otrzymywane tradycyjną metodą topienia. Wytwarzane są one w formie proszków, granul, cienkich pokryć oraz litych implantów.

EN

Ceramic biomaterials have been applied in medicine for nearly 40years in reconstruction and replacement of the diseased or damaged human bones. Bioceramics is divided into microporous. resorbable, almost inert and bioactive materials. The bioactive materials, bioglasses and apatite-wollastonite glass-ceramics, take a special position in bioceramics. Common feature of all bioactive glasses and glass-ceramics is their ability to modify the material surface, which consists in the development of a biologically active layer of carbonate hydroxyapatite (HCA) playing a role of natural joint between the implant and the bone tissue. Bioglasses and bioactive glass ceramics are used in medicine in the form of monolithic implants (bone replacement) or powders (acceleration of bone reconstruction). At the Department of Glass and Enamels of the University of Mining and Metallurgy in Kraków a new generation of bioceramics has been obtained by the chemical sol-gel method. These materials demonstrate higher bioactivity than the traditional melted ones. They are produced in the farm of powders, granules. coatings and monolithic implants.