Wolnomularstwo (masoneria) to zagadkowy, międzynarodowy, obrzędowy ruch społeczny o celach humanitarnych i etycznych. Powstał na przełomie XVII i XVIII wieku w Anglii. W 1744 roku w Berlinie zawiązała się niemiecka loża-matka Pod Trzema Globami (Zu den Drei Weltkugeln), ukierunkowująca swoją działalność na kraje wschodnioeuropejskie. Przełom XIX i XX wieku na terenach Rzeszy Niemieckiej sprzyjał rozwojowi wolnomularstwa. Zdecydował o tym między innymi przywilej z 1872 roku cesarza Wilhelma I (również masona), likwidujący nadzór policyjny nad lożami masońskimi. Członkowie masonerii zobowiązani byli do przestrzegania kodeksu moralnego, a także do zachowania pełnej lojalności wobec władz i praw kraju, którego byli obywatelami. Przynależność do loży nadawała prestiżu społeczno-zawodowego. Członkami lóż byli wojskowi, urzędnicy wyższego szczebla, nauczyciele, kupcy, przedsiębiorcy, właściciele ziemscy, również rzemieślnicy. W dużej mierze uczestniczyli oni w rozwoju lokalnej gospodarki.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W celu znalezienia możliwości określenia optymalnej współzależności tradycji i nowoczesności w praktyce projektowania budynków sakralnych należy skierować swoją uwagę na doświadczenie historyczne epoki współczesnej, początek której charakteryzuje się dominowaniem klasycyzmu. Architektura budynków sakralnych na ziemi białoruskiej rozwijała się począwszy od przeniesienia wzorców nowej architektury z centrów kulturalnych bez uwzględnienia tradycji miejscowych na etapie kształtowania się klasycyzmu przez harmonijne połączenie elementów nowych i tradycyjnych w okresie jego najwyższego rozkwitu i do wykorzystywania elementów tradycyjnych, co doprowadziło do degradacji stylu i jego zastąpienia przez eklektykę. Ujawnione regularności świadczą, że na współzależność elementów tradycyjnych i współczesnych w budynkach sakralnych znaczny wpływ wywierają osobliwości etapu rozwoju stylistycznego architektury.
EN
The main question of the modern sacral construction - optimal combination of the traditional and modern elements - can be solved by the historical experience of the contemporary epoch, which has started from the classicism. Within the period of classicism style existence in Belarus the sacral architecture was developing: - from the simple transferring of the new models from European cultural centers without taking into account domestic traditions, - trough the harmonic coinciding of the modern and traditional elements, - to the exceptionally use only traditional elements. This way has led to the degradation of the style and its replacement by the historicism. These revealing conformities show that the correlation of the traditional and modern elements depends on peculiarities of the style development in architecture.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.